ในครั้งพุทธกาลเมื่อมีปัญหาเกี่ยวกับศีลธรรม หรือพระวินัย แล้วมีผู้ไปถามพระพุทธเจ้า เช่น มีภิกษุไปตัดไม้ ไม้ตกลงมาโดนเพื่อนภิกษุตาย หรือ มีภิกษุใช้มือปัดโดนมดตาย

พระผู้มีพระภาคเจ้าจะสอบสวนเขาโดยถามคำถามเดียว คือ พระพุทธองค์จะถามว่า ตอนที่ท่านทำสิ่งนั้นลงไป ในใจของท่านมีเจตนาเช่นไร

...ถ้าเขาตอบว่า คันที่แขน เลยเอามือไปเกาและปัด พระผู้มีพระภาคเจ้าตอบว่า ท่านไม่ได้มีเจตนาฆ่ามด จะถือว่าทำบาปกรรมได้ยังไง

ในกรณีภิกษุไปตัดไม้ ไม้ตกลงมาโดนเพื่อนภิกษุตาย พระพุทธเจ้าสอบสวนแล้ว พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า "ภิกษุคนนี้มีเจตนาอย่างอื่น ไม่ได้มีเจตนาฆ่าเพื่อน จึงไม่ผิด"

การสอบสวนโดยวิธีของพระพุทธองค์ใช้หลักการข้อเดียวว่า เจตนาเป็นตัวกรรม ถ้าคนไหนไม่ได้มีจิตเจตนาอกุศลในการทำสิ่งนั้น ก็ไม่ถือว่าเป็นบาปกรรมแต่อย่างใด กล่าวโดยสรุป การกระทำใดๆจะผิด วินัย/ศีล หรือไม่ จะมีโทษหรือไม่ โทษหนักเบาเพียงใด ขึ้นกับเจตนาของผู้กระทำเท่านั้น

สวัสดีค่ะคุณพลศักดิ์

ไม่ได้เจอกันนาน ออกจะคิดถึง

ยังขยันเหมือนเดิมนะคะ

ที่จริงตัวที่ต้องเน้นสีคือตรงนี้ค่ะ การกระทำใดๆจะผิด วินัย/ศีล หรือไม่ จะมีโทษหรือไม่ โทษหนักเบาเพียงใด ขึ้นกับเจตนาของผู้กระทำเท่านั้น

จริงไหมคะที่บอกว่าคุณควรจะเน้นตรงข้อความนี้มากกว่า ... โทษนั้นจะหนักจะเบา ขึ้นอยู่กับเจตนาของผู้กระทำ

เอ่อออ อันนี้จริง จริงกว่าเอายาไปฉีดยุงตายแล้วบอกว่าไม่บาป

หยอดเป็นขนมครกเลย

ผมไม่เคยบอกว่า "เอายาไปฉีดยุงตายแล้วไม่บาป" นะครับ

แต่ผมบอกว่า "เอายาไปฉีดยุงตาย นอกจากไม่บาปแล้ว ยังเป็นบุญกุศลใหญ่ด้วย" สาเหตุเพราะว่า:

1. คนผู้นั้นรู้ว่าผิดศีล 5 ข้อปาณา
2. เขายังยอมทำ เพื่อเห็นแก่ลูกเมียและคนในบ้านทั้งหมด

พระพุทธเจ้าตรัสว่า "เจตนาเป็นตัวกรรม" เจตนาทางกายคือ ฆ่าแน่นอน แต่บาป-บุญเป็นเรื่องของจิตเจตนาทางใจ ถ้าจิตเจตนาทางใจเป็นกุศล การฆ่าก็เป็นบุญ แต่ถ้าไม่คิดเป็นบุญเป็นบาป บุญบาปก็ไม่มี เช่น ลูกคุณป่วยคุณพาไปหาหมอฉีดยาและกินยา คุณกับหมอก็ร่วมกันฆ่าสิ่งมีชีวิตอื่น แต่ทำไมคุณไม่บอกล่ะว่า คุณกับหมอก็ร่วมกันฆ่าสิ่งมีชีวิตอื่น การฆ่าสิ่งมีชีวิตอื่น เป็นบาปไม่ใช่หรือ?

ในกรณีภิกษุไปตัดไม้ ไม้ตกลงมาโดนเพื่อนภิกษุตาย พระพุทธเจ้าสอบสวนแล้ว พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า "ภิกษุคนนี้มีเจตนาอย่างอื่น ไม่ได้มีเจตนาฆ่าเพื่อน จึงไม่ผิด"

ตอนนี้คุณเข้าใจหรือยังว่า การฆ่าทางกายไม่ได้บาป ถ้าจิตไม่คิดเป็นอกุศล ถ้าจิตคิดเป็นกุศล การฆ่านั้นก็กลับกลายเป็นบุญด้วยซ้ำ

เหมือนที่เราคิดเลย จริงๆด้วย นี่คือการเดินสายกลาง บางคนนะ งี่เง่ามาก บอกว่าไม่กล้าตบยุง
ก็มันกัดเราเราคันก็เลยเผลอไง ว่ามั้ย จขกท

ผมไม่ได้หายไปไหนครับ เพียงแต่นำเรื่องมาลงหลายต่อหลายครั้ง ส่วนใหญ่โดนแบน ลบกระทู้ทิ้ง ผมก็เลยไปหาวิธีที่จะไม่โดนแบน ไม่โดนลบกระทู้ ก็เลยพบวิธีการ นำเรื่องที่พระพุทธเจ้าสอบสวนมาลง ทีมงานเว็บมาสเตอร์เขาจะได้ไม่บังอาจลบกระทู้ทิ้งอีก มีเด็กที่ไม่รู้ธรรมะแท้จริง มาคุมเว็บธรรมะ คนที่รู้ธรรมะแท้จริงจะชี้แนะสอนอะไรก็ไม่ได้ เด็กพวกนี้ลบทิ้งหมด

นานาจิตตัง ใครจะนับเชื่ออะไรขึ้นอยู่กับตัวเขา เราจะไปบังคับทำไมครับ

คุณ boom_manman ครับ

เหมือนที่เราคิดเลย จริงๆด้วย นี่คือการเดินสายกลาง บางคนนะ งี่เง่ามาก บอกว่าไม่กล้าตบยุง
ก็มันกัดเราเราคันก็เลยเผลอไง ว่ามั้ย จขกท

ตนงี่เง่าบางคนเขาเป็นเว็บมาสเตอร์หรือเป็นทีมงานเว็บ เขาท่องจำแค่ศีล 5 โดยไม่เข้าใจที่มาของศีล 5 ว่ามาจากใจคิดเป็นอกุศล และมีเจตนาทำกรรมลงไป จึงจะเรียกว่า "บาป" พระบางคนก็เข้าใจผิดว่า ไม่ว่าจิตเป็นอกุศลหรือเป็นกุศล ถ้าผิดสีล 5 ก็ถือเป็นบาปทั้งนั้น อันนี้ไม่ใช่คำสอนของพระพุทธเจ้าครับ แต่เป็นคำสอนของมารที่สิงใจเขา

เหมือนที่เราคิดเลย จริงๆด้วย นี่คือการเดินสายกลาง บางคนนะ งี่เง่ามาก บอกว่าไม่กล้าตบยุง
ก็มันกัดเราเราคันก็เลยเผลอไง ว่ามั้ย จขกท[/quote]

ตนงี่เง่าบางคนเขาเป็นเว็บมาสเตอร์หรือเป็นทีมงานเว็บ เขาท่องจำแค่ศีล 5 โดยไม่เข้าใจที่มาของศีล 5 ว่ามาจากใจคิดเป็นอกุศล และมีเจตนาทำกรรมลงไป จึงจะเรียกว่า "บาป" พระบางคนก็เข้าใจผิดว่า ไม่ว่าจิตเป็นอกุศลหรือเป็นกุศล ถ้าผิดสีล 5 ก็ถือเป็นบาปทั้งนั้น อันนี้ไม่ใช่คำสอนของพระพุทธเจ้าครับ แต่เป็นคำสอนของมารที่สิงใจเขา[/quote]
ได้ใจมากครับ สุดยอดเลย

ถ้าเราเจตนาดี ไม่อยากให้ตัวเราเป็นไข้เลือดออก แล้วตบยุง บาปไหมครับ

Hi ไม่บาปหรอก "นินนิน"

แล้วถ้าแอบรักคนที่มีเจ้าของละ แบบว่ายังไม่มีอะไรนะ แค่แอบฝันถึงนะจะบาปไหม

นิน นิน....thank you

ผมยังแอบรักแฟนเก่า แอบฝันถึงเขาอยู่เลย ทั้งๆที่เขามีลูกมีผัวไปเกือบ 13 ปีแล้ว บาปหรือเปล่าล่ะครับ .... ผมตอบตัวเองและตอบคุณเลยว่า ไม่บาป เพราะสัญญาหรือความจำ มันลบออกไปไม่ได้

นอกจากไม่บาปแล้ว ยังได้บุญด้วยครับ คุณต้องรู้ความจริงว่า ยุง ปลวก ฯลฯ เหล่านั้นโดนวิบากกรรมทำให้เขาต้องเกิดเป็นยุง เป็นปลวก เป็แมลงสาบ ฯลฯ 500 ชาติ เขาต้องเกิดมาเพื่อรับกรรมจึงมาเบียดเบียนมนุษย์ จึงต้องรับผล คือ ความตาย คุณฉีดยาฆ่าเขา ก็ช่วยทำให้เขารับกรรม จบชีวิตไปอีกชาติหนึ่ง

ผมเป็นโรคแพ้ทางผิวหนัง เลยทำกรรมฐานแผ่เมตตาให้เจ้ากรรมนายเวรไป 5 ครั้ง ปรากฏว่าวิญญาณเจ้ากรรมนายเวรเหล่านั้นมาหาผม เป็นวิญญาณปลวกเป็นล้านๆตัว คลานออกจากปากของผม เหตุที่เจ้ากรรมนายเวรของผมเป็นวิญญาณปลวก เพราะผมให้คนมาฉีดยาฆ่าปลวกที่บ้านของผมหลายหลังหลายครั้ง การกระทำนั้นไม่ได้เป็นบาปก็จริง แต่ก็เป็นกรรมที่สักแต่ว่าทำ หรือกรรมไม่เจตนา (กตัตตากรรม)
จะรับผลเมื่อกรรมอื่นๆที่เป็นกรรมที่มีเจตนาให้ผลไปหมดแล้ว

ดังนั้น บาปกรรมที่ตบยุงตายไม่มี เพราะทำตามสัญชาตญาณ แต่เมื่อเราก่อเวรกับเขาแล้ว มันก็กลายเป็นกรรมไม่เจตนา (กตัตตากรรม) จะรับผลเมื่อกรรมอื่นๆที่เป็นกรรมที่มีเจตนาให้ผลไปหมดแล้ว แต่ไม่มีอะไรน่าห่วง เพราะถ้ากตัตตากรรมให้ผล ตอนนั้นก็อาจจะเป็นชาติสุดท้ายหรือก่อนสุดท้ายที่คุณจะอยู่ในสังสารวัฏฏ์แล้วล่ะครับ เช่น พระพุทธเจ้าไม่ให้ความกินน้ำที่ขุ่น เป็นเจตนาดี แต่ก็เป็นกตัตตากรรม ทำให้พระพุทธองค์ต้องกระหายน้ำครั้งหนึ่ง พระอานนท์ไปหาน้ำมาให้ นำนั้นก็ขุ่น จนกินไม่ได้