ข้อความอ้างอิงจาก..คุณ kypote ค่ะ
ที่อยากถามว่า


ต้องการทราบอ่ะคะ

ว่าการที่เราชอบเที่ยวกลางคืน เเต่เราไปแค่เที่ยวสนุกสนานโดยไม่ได้ดื่ม เป็นบาปไหมค่ะ

เพื่อนๆ กรุณาช่วยตอบคำถามคุณ Kypote ด้วยนะคะ
ลูกโป่งเห็นคุณ Kypote ไปถามในห้องบทความธรรมะ
เลยช่วยคัดลอกข้อสงสัยมาให้เพื่อนๆ ช่วยตอบด้วยค่ะ

ขอบคุณค่ะ

ลูกโป่ง

ที่ๆ ไม่เหมาะสม ไม่สมควรแล้วจะไปทำไม แล้วยังจะมาหาข้อให้คนคิดสนับสนุนว่า ดีอยู่อีกเหรอ

งูตกลงไปในหลุมขี้ เราเอามือไปจับมันขึ้นมาเพื่อช่วยมัน ถึงแม้มันจะไม่กัด แต่มือเราก็เปื้อนขี้ไปด้วย

ที่เที่ยวสนุกสนาน ที่อื่นมีถมเถไป สมองอันชาญฉลาดก็มีแล้ว คิดเปรียบเทียบเอาสิพี่น้อง

ถามว่าบาปมั้ย คงไม่บาปหรอกค่ะ
แต่การประพฤติเช่นนั้น เรียกว่าเราทำตัวให้ตกอยู่ในความเสื่อม
โดยปล่อยให้ผีร้ายหนึ่งในหกเข้าครอบงำเรา

ผีที่หนึ่ง ชอบสุรา เป็นอาจินต์
ไม่ชอบกิน ข้าวปลา เป็นอาหาร

ผีที่สอง ชอบเที่ยว ยามวิกาล
ไม่รักบ้าน รักลูก รักเมียตน

ผีที่สาม ชอบเที่ยวดู การละเล่น
ไม่ละเว้น บาร์คลับ ละครโขน

ผีที่สี่ คบคนชั่ว มั่วกับโจร
หนีไม่พ้น อาญา ตราแผ่นดิน

ผีที่ห้า ชอบเล่นม้า กีฬาบัตร(ทั้งพนันบอล)
สารพัด ถั่วโป ไฮโลสิ้น

ผีที่หก ชอบเกียจคร้าน การทำกิน
มีทั้งสิ้น หกผี อับปรีย์ เอย

ในเมื่อเราส่วนใหญ่มักกลัว ผี อย่าปล่อยให้ตัวเราเป็นผีซะเองนะค่ะ

อาจทำให้บาปได้เพราะสิ่งอื่นที่ชอบมาเวลากลางคืน....อบายมุขไง

การไปเที่ยวที่ไหนก็ตาม (สำหรับปุถุชน) ย่อมมีปัจจัยเกิดจากกิเลสคือโลภะ คือความติดข้องชอบใจว่าเป็นความสุขสนุกสนาน แม้จะไม่ดื่ม แต่ขณะนั้น เรากำลังหลงกับสีเสียงแสงด้วยอำนาจของโมหะ..เมื่อเจตนาเกิดด้วยเหตุที่ไม่ใช่กุศล ผลที่เกิดจะเป็นบุญย่อมไม่ใช่ฐานะที่จะเป็นได้

ถามว่า .. เมื่อเราจะไปเที่ยวกลางคืนนั้น เราได้ปรารภอย่างนี้หรือว่า..."เราจะไปนั่งสำรวม เพ่งจิต เจริญสมถะวิปัสสนา และสนทนาข้อธรรมกันเป็นอันมาก??"...หรือเรามุ่งที่จะไปเพื่อ.."การแสดงกิริยาเพื่อเรียกร้องความสนใจจากเพศตรงข้ามหรือพูดคุยเรื่องเหลวไหลหลอกลวงส่อเสียดหรือเพ้อเจ้อเป็นอันมาก ??"

ในสภาพแวดล้อมเช่นนั้นย่อมไม่เป็นสัปปายะแก่การเจริญกุศลแน่ๆครับ..ในทางพระวินัย ก็เรียกว่าสถานที่"อโคจร"คือที่อันสมณะไม่พึงเข้าไปเพราะไม่เกื้อกูลต่อกุศลธรรมทั้งหลาย ...แล้วเรามีธรรมอันแข็งแรงพอที่จะปกป้องคุ้มครองตนเองมิให้ทำกายทุจริต วจีทุจริตและมโนทุจริตในที่นั้นได้หรือยัง หากมีแล้ว จะไปไหนๆก็เป็นบุญได้ครับ ถ้ายังไม่มี พึงปลีกตัวจากการส้องเสพนี้และใช้เวลาไปเจริญกุศลอย่างอื่น มีการสวดมนตร์ ดูแลพ่อแม่ครอบครับหรือเจริญสมาธิวิปัสนาศึกษาธรรมะที่บ้านก็ได้ ใครเลยจะรู้ว่า เมื่อเกิดเหตุอย่างผับที่ไฟไหม้ เราจะไม่ตายและการตายในที่เช่นนั้น เป็นเรื่องที่น่าอับอายมากกว่าน่าสรรเสริญครับ จึงพึงระวัง นำมาเป็นข้อเตือนใจใ้ห้เลือกทำสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่ตน ทั้งในปัจจุบัน และภพหน้่าครับ

ผู้ใฝ่ในธรรมทางพุทธศาสนา ผู้ศึกษาหรือเล่าเรียนหลักการทางพุทธศาสนา และผู้ที่เกี่ยวข้องในทางพุทธศาสนา ควรได้ใส่ใจในคำตอบที่กล่าวให้ร้ายผู้อื่น ที่เขาเหล่านั้น ดำเนินชีวิตตามความเป็นไปทางสังคมสิ่งแวดล้อม
ควรได้ใช้วิจารณญาณ ควรได้ใช้หลักธรรมที่มีในจิตใจ มองผู้คนทั้งหลายเหล่านั้นอย่างเป็นธรรม เยี่ยงผู้มีธรรม
ไม่ใช่อวดอ้างกล่าวให้ร้าย ว่าเขาเหล่านั้นเปรียบเป็นผี ข้าพเจ้าบอกตามตรงเลยว่า ผู้ที่กล่าวให้ร้ายเยี่ยงนั้น เป็นผู้มีจิตใจต่ำทราม ไม่รู้จักการสังคมเป็นอยู่ร่วมกันของมนุษย์ตามลักษณะอาชีพ และสิ่งแวดล้อมอื่นๆ ได้แต่แอบอ้างเอาหลักธรรมทางศาสนามาบังหน้า แล้วเที่ยวให้ร้ายใส่ร้ายผู้คนโดยความที่มีจิตใจต่ำทราม รู้เท่าไม่ถึงกาล เป็นการไม่สมควรเป็นอย่างยิ่ง
ทีมงาน และผู้เกี่ยวข้องควรได้ สอดส่อง ดูแล แก้ไข ให้ความรู้ ความเข้าใจ ไม่ว่าจะเป็น คฤหัสถ์ หรือ พระสงฆ์ บางรูป บางองค์ ที่มักกล่าวให้ร้ายผู้คนเหล่านั้น โดยความที่มีจิตใจแบบปุถุชนคนธรรมดาคนหนึ่ง อันไม่เหมาะสมในเพศสมณะ
การที่บุคคลใดใดเที่ยวกลางคืน หรือทำงานกลางคืน มันขึ้นอยู่กับจุดประสงค์ของแต่ละบุคคล ถ้าเที่ยวกลางคืน โดยไม่ได้ทำความเดือดร้อนให้ตัวเอง และผู้อื่น และไม่ได้ทำผิดกฎหมายบ้านเมือง ก็ไม่เป็นบาปดอกขอรับ
แต่ถ้าเที่ยวกลางคืน ด้วยจุดประสงค์ที่จะไปสร้างความเดือดร้อนให้กับผู้อื่น เช่นไปดักจี้ ชิง ปล้น หรือทำร้าย ผู้อื่น และผิดกฎหมาย ก็ย่อมบาปอย่างมหันต์
การจะดื่มน้ำเมา หรือไม่ดื่มน้ำเมา ไม่ใช่เรื่องบาปหรือไม่บาป แต่มันเป็นเรื่องของความคิดของแต่ละบุคคล ตามวัตถุประสงค์ของแต่ละบุคคล แม้ว่า การดื่มน้ำเมาจะทำให้เสียทรัพย์ทำร้ายตัวเอง แต่ ถ้าเขามีปัญญา มีเงิน รู้จักรักษาสุขภาพ มันก็ไม่ได้เป็นเรื่องไม่ดีเสมอไป นี้ไม่ใช่ยุให้ดื่มเครื่องดองของเมานะขอรับ แต่กล่าวตามความเป็นจริง
การเที่ยวกลางคืน ดูการละเล่น ดูกีฬา ก็เป็นประสบการ เป็นการสร้างสรรค์ความดีส่งเสริมให้คนทำความดี อีกรูปแบบหนึ่ง ซึ่งคนที่มีจิตใจต่ำทรามเท่านั้น ที่มองเขาและกล่าวร้ายว่าให้เขาไปในทางเสียหาย
การพนัน แม้เป็นสิ่งไม่ดี ไม่ควรเล่น เขาเหล่านั้น ก็ไม่ใช่ผี อย่างที่คนที่มีจิตใจต่ำทรามกล่าวร้าย นั้นเป็นเพราะความหลงผิดชั่วขณะเท่านั้น
กรุณา อย่ามองคนแบบว่าเขาไม่ใช่คน โจร หรือคนไม่ดี ใช่ว่าจะมีจิตใจชั่วช้า โจรหรือคนไม่ดี บางครั้ง ยังมีจิตใจที่ดีงาม กว่า พวกมือถือสาก ปากถือศีลด้วยซ้ำไป
หัดมองคนให้เป็นคนบ้างเถอะ ผู้ที่ชอบแอบอ้างว่า มีธรรมะในจิตใจ แต่ความจริงแล้ว จิตใจต่ำทรามกว่าโจร ด้วยซ้ำ

ถามว่า .. เมื่อเราจะไปเที่ยวกลางคืนนั้น เราได้ปรารภอย่างนี้หรือว่า..."เราจะไปนั่งสำรวม เพ่งจิต เจริญสมถะวิปัสสนา และสนทนาข้อธรรมกันเป็นอันมาก??"... คุณ dd อ่านข้อความนี้แล้ว อีกหน่อยลูกๆ โตกว่านี้
จะไปจ้างทำป้ายติดไว้ที่บ้านเลยค่ะ เมื่อลูกขอไปจะได้ให้เค้าหาคำตอบค่ะ

คุณ kypote คะ
ลองพิจารณาดูนะคะ จากบทความด้านล่าง
แล้วคุณจะทราบคำตอบนี้ด้วยตัวเอง

ธรรมะสวัสดีค่ะ
ลูกโป่ง



อบายมุข ๖ อย่าง
คำว่า อบายมุข คือ เหตุแห่งทำให้ทรัพย์เสียหาย
หรือ ปากทางแห่งความฉิบหาย มี ๖ อย่าง คือ
๑.ดื่มนำเมา
๒.เที่ยวกลางคืน
๓.เที่ยวดูการเล่น
๔.เล่นการพนัน
๕.คบคนชั่วเป็นมิตร
๖.เกียจคร้านการทำงาน

ในอบายมุขทั้ง ๖ อย่างถ้ามีในใครก็ตาม
ผู้นั้นย่อมไม่มีทางเจริญไปได้มีแต่ทางเสื่อมถอยอย่างเดียว
ดังนั้นถ้าเราต้องการความสุขความเจริญในชีวิตก็อย่าไปเกี่ยวข้องกับอบายมุข

โทษของการเที่ยวกลางคืน มี ๖ อย่างคือ
๑.ชื่อว่าไม่รักษาตัว
๒.ชื่อว่าไม่รักษาลูกเมีย
๓.ชื่อว่าไม่รักษาทรัพย์สมบัติ
๔.เป็นที่ระแวงของคนทั้งหลาย
๕.มักถูกใส่ความ
๖.ได้รับความลำบาก

อธิบายความ
โทษของการเที่ยวนั้นย่อมมีโทษในตัวมันเองอยู่แล้ว
การเที่ยวกลางคืนโดยมากมีแต่ส่วนเสียข้างเดียว
เพราะเป็นเวลาที่แวดล้อมไปด้วยภยันตรายหลายอย่างหลายชนิด
เช่น การปองร้ายก็ชอบทำกันตอนกลางคืน
จริงอยู่การทำร้ายย่อมเกิดแต่ความบาดหมางกันมาก่อนจึงเป็นเหตุให้ทนงตนตัว
ว่าตนมิได้มีเรื่องทะเลาะวิววาทบาดหมางกับใครๆ
แต่โทษของการเที่ยวกลางคืนย่อมอาจจะเกิดขึ้นจนได้
ดังนั้นถ้าละเว้นได้จะมีแต่ผลดีกับตนเองอย่างมาก

คัดลอกจาก...http://www.watnongkanak.org/index.php?m ... wsid=33426

ขอบคุณทุกท่านมากๆ เลยนะคะ ที่ช่วยตอบคำถาม ทำให้ได้รับความรู้เพิ่มขึ้นอีกเยอะเลยค่ะ

ถ้าไปเป็นประจำและมีเจตนาเพื่อตอบสนองความอยากแล้วล่ะก็เป็นบาปแน่นอนเลยครับ....ที่สงสัยเพราะรู้อยู่ว่ามันเป็นสิ่งที่เรียกว่า ความไม่ดี และที่กล่าวว่าไปเพื่อสนุกสนานนั้นก็เพื่อปลอบใจตัวเอง รู้อยู่แก่ใจว่าผู้ปกครองจะเป็นกังวลใจ(เบียดเบียนผู้ปกครอง)ถึงแม้ว่าผู้ปกครองจะอนุญาติก็ตามที...

ถามต่อเลยนะคะ ว่าถ้าอีกหน่อยลูกเราเกิดอยากไปเที่ยวบ้าง เราควรพาเค้าไปได้ไม๊
เพราะถ้าวันหนึ่งข้างหน้าพวกเค้าเกิดมาขอ อาจมีเหตุผลมากมายเช่น ไปฉลองกับที่ทำงาน
เพื่อนเลี้ยงวันเกิด ฉลองรับปริญญา......เราควรบอกกับพวกเค้าด้วยเหตุผลประมาณไหนดีคะ
ที่น่าจะเป็นเหตุผลที่เค้าจะรับฟัง คือจะได้เตรียมตัวไว้ตอบน่ะค่ะ

นี่ ผมเที่ยวอยู่

ตอนนี้ผมเป็นคนดีจะตายไป

นั่นซิคะ คุณชาติสยาม เราเคยอ่านโพสต์ของคุณน่ะค่ะ ว่าคุณก็ยังเป็นคนเที่ยวอยู่ เวลาคุณคุยเรี่องธรรมะกับเพื่อนๆ เค้าก็ไม่ค่อยอยากจะฟัง
คุณเลยไม่คุยกับเค้าเรื่องนี้ ใช่ไม๊คะ
สังคมสมัยนี้เปลี่ยนแปลงมาก อนาคตข้างหน้าก็ไม่รู้ว่าจะเป็นแบบไหน
การที่ให้เราอยู่กับปัจจุบัน คือคำสอนของพระองค์ พอดีกระทู้นี้ชวนให้คิดน่ะค่ะ
ปัจจุบันเราก็สอนเด็กๆถึงเรื่องพวกนี้ เค้าก็ยังอยู่ในกรอบอยู่ก็
แต่เค้าก็เคยพูดว่าอีกหน่อยหนูเที่ยวได้ แม่ต้องพาหนูไปนะ
การพาไปไม่ใช่เรื่องยาก แต่การที่ทำให้เค้าคิดว่า แค่รู้ นี่ซิคะมันยากจริงๆค่ะ