เวลากราบพระคนส่วนมากมักชอบ
อธิษฐาน ขอให้.....................
ต่างๆนาๆ
เป็นการกราบที่ถูกหรือเปล่าค่ะ
ดิฉันก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ชอบกราบ
แบบขอให้นี้


ขออนุโมทนาบุญด้วยนะค่ะ

แหม มันติดปาก เคยมือใช่มะ
รู้สึกว่ากราบแล้วไม่ขอนี่มันยังไม่ครบ มันยังขาดๆ
หนูก็เอาอย่างนี้สิ

เวลากราบแทนที่เราจะ"ขอแบบเอาเข้ามาสู่ใจ"
เช่น ขอบ้าน ขอรถ ขอแหวนทองแดง ขอข้าว ขอปลา ขอให้ขายของดีๆ

เราก้เปลี่ยนมา"ขอแบบให้ออกไป"
เช่น ขอให้เขามีความสุข ขอให้เขา้พ้นภัย ขอให้ญาติพี่น้องสุขภาพดี
ขอให้ธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ บุญกุศลวันนี้เราขอแบ่งให้ญาติพี่น้องครอบครัว
ถ้านึกคำพูดไม่ออก ก็หัดท่องบทแผ่เมตตา+แปลภาษาไทยไปเลย


บุญนี่ ยิ่งให้ยิ่งได้นะ ไม่มีหมด
เช่นเรารักใคร ยิ่งรักเขา เขาก็รักเรานะ
แต่ความรักที่เราให้เขาไป มันไม่ได้หมดไปจากใจเราใช่ปะ
เรียกว่าบุญมันต่อบุญ บุญของเรามันไปเป็นต้นเชื้อให้เขาสร้างบุญของเขา
ยิ่งเราใส่เชื้อเข้าไปเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งสร้างบุญขึ้นมากเท่านั้น บุญเลยไม่มีหมด

อยากมีแรงขออะไร ขอเท่าไรก็ขอไปเถอะ

แต่อย่าไปตั้งตารอให้สิ่งที่ขอมันลอยมาก็แล้วกัน


หากเป็นการขอเพื่อเพิ่มพลังความเชื่อมั่นในใจ
ก็ให้รู้ตัวว่ากำลังขออะไร และควรรู้ดีว่า
จะต้องลงมือกระทำด้วยกำลังตัวเอง ให้สุดความสามารถ

ไม่ขอ ก็กระทำให้สุดความสามารถ
เอ่ยปากขอ ก็กลับไปกระทำให้ถูกต้อง และสุดความสามารถ

ความสำเร็จสมประสงค์อาจง่ายขึ้นสำหรับบางคน
ที่ต้องมีที่พึ่งทางใจคอยพยุงไปด้วยในทุกระยะของการฟันฝ่า

ซึ่งบางคนที่เขาสามารถฟันฝ่า โดยไม่ต้องขอ ก็เพราะเขา
ยังไม่จำเป็นต้องมีเครื่องพยุงในทางใจ

จะขอก็ไม่ใช่เรื่องผิด จะไม่ขอก็ไม่ใช่เรื่องผิด
แต่การมั่นหมาย มัวเมา ในการขอ เฝ้ารอคาดหวังจากการขอ
โดยไม่ต่อสู้ให้เต็มสามารถด้วยกำลังของตน เฝ้ารอหวังรอให้บุญหล่นลงมา
การขออย่างนี้เป็นสิ่งไม่ควร

ขออย่างนี้บ่อย พลังชีวิต จิตวิญญาณจะอ่อนแอ
และจะสิ้นไร้พลังในการยืนหยัดอย่างมั่นคงด้วยตัวของตัวเองในที่สุด

เคยได้ยินพระอาจารย์กล่าวไว้ว่า

เวลากราบให้รู้ความเคลื่อนของกายเป็นต้น