ผมติดตามอ่านมาแต่ต้นแล้วครับ
แต่ไม่ได้แสดงความคิดเห็น
เพราะผมเป็นเด็กวัดมาก่อนครับ
อาศัยข้าวก้นบาตรของพระอาจารย์
อาศัยเงินก้นย่ามของท่านเรียนหนังสือมา

ผมไม่รู้หรอกว่า ท่านคนขวางโลก
ท่านจงเกลียดจงชังพระท่านเพราะเหตุใด
ผมขอบอกให้ท่านทราบไว้ด้วยเถิดว่า
ถึงท่านจะผิดวินัย ผิดศีลยังไงก็ตาม
ผมยังคิดถึงบุญคุณเงินก้นย่ามของท่านเสมอ
เพราะมันทำให้ผมมีวันนี้ขึ้นมาได้

เอ้อ..ท่านกรัชกายค่ะคัดลอกพระสูตรมาฝากท่านค่ะ และช่วยไปตรวจสอบดูได้เลยค่ะ ที่อยากรู้ว่าเป็นพระอรหันต์จริงหรือเปล่า และเคยมีไหมค่ะ มีพระสงฆ์วัดไหนพูดหนักแน่นแบบนี้บ้าง


พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 625

[เรื่องสอบสวนดูปฏิปทาของภิกษุผู้อ้างตนว่าได้บรรลุธรรม]

ส่วนอาคมนปฏิปทา (ข้อปฏิบัติเป็นเหตุมาแห่งมรรค) ของภิกษุนี้

ควรสอบสวนให้ขาวสะอาด. ถ้าอาคมนปฏิปทา ไม่บริสุทธิ์ ภิกษุทั้งหลาย

ควรกล่าวว่า ขึ้นชื่อว่า โลกุตรธรรม ท่านจะไม่ได้ด้วยปฏิปทานี้ แล้วนำเธอ

ออกไปเสีย. แต่อาคมนปฏิปทาของภิกษุนั้นบริสุทธิ์ ถ้าภิกษุ* นั้นปรากฏใน

ปฏิปทานั้นว่า เป็นผู้ไม่ประมาทในไตรสิกขา ทั้งหมั่นประกอบธรรมเป็นเครื่อง

ตื่นอยู่ ตลอดราตรีนาน ไม่ข้องอยู่ในปัจจัยทั้ง ๔ อยู่ ด้วยใจเสมอด้วยฝ่ายมือ

ในอากาศคำพยากรณ์ของภิกษุนั้น ย่อมเทียบเคียงกับข้อปฏิบัติได้ คือ เป็นเช่น

กับพระพุทธพจน์ที่ตรัสไว้ว่า น้ำแม่น้ำคงคากับน้ำแม่น้ำยมุนา เทียบเคียงกัน

ได้ เข้ากันได้ ชื่อแม้ฉันใด , ปฏิปทาที่ให้ถึงพระนิพพาน อันพระผู้มีพระ-

ภาคเจ้านั้น ทรงบัญญัติดีแล้ว แก่สาวกทั้งหลาย ก็ฉันนั้นเหมือนกัน, ทั้งพระ-

นิพพานและปฏิปทาเทียบเคียงกันได้. อีกอย่างหนึ่งแล สักการะอันใคร ๆ ไม่

ควรทำ แม้ด้วยคำพยากรณ์มีประมาณเพียงเท่านี้. เพราะเหตุไร ? เพราะว่า

แม้ภิกษุผู้เป็นปุถุชนบางรูป ก็มีปฏิปทาเป็นเหมือนข้อปฏิบัติของพระขีณาสพ.

เพราะฉะนั้น ภิกษุรูปนั้น อันใครๆ พึงทำให้หวาดสะดุ้งได้ด้วยอุบายนั้น ๆ.

ธรรมดาพระขีณาสพ แม้เมื่ออสนีบาต ผ่าลงมาบนกระหม่อม ก็หามีความกลัว

ความหวาดสะดุ้ง หรือขนพองสยองเกล้าไม่. ถ้าความกลัวก็ดี ความหวาดสะดุ้ง

ก็ดี ขนพองสยองเกล้าก็ดี เกิดขึ้นแก่ภิกษุนั้น, เธออันภิกษุทั้งหลาย พึงกล่าว

เตือนว่า ท่านไม่ใช่เป็นพระอรหันต์ แล้วพึงนำออกเสีย. แต่ถ้าภิกษุนั้น

เป็นผู้ไม่กลัว เป็นผู้ไม่หวาดเสียว เป็นผู้ไม่สะดุ้ง ย่อมนั่งนิ่ง เหมือนราชสีห์

ฉะนั้น, ภิกษุนี้ ชื่อว่าเป็นผู้มีการพยากรณ์อย่างสมบูรณ์ ย่อมควรรับสักการะ

ที่พระราชาและราชมหาอำมาตย์เป็นต้น ส่งไปถวายโดยรอบ ฉะนี้แล.

* แปลตามสารัตถทีปนี ๒/๔๔๑.
ค่ะ แล้วที่อิฉันตอบไปไม่พอใจหรือค่ะ อุตส่าห์ไปเอาคำแปลที่ถูกต้องมาให้อ่าน โดยที่ไม่ใช่เอาความรู้และความรู้สึกของตัวเองมาแปลให้อ่านนั่นมันอาจผิดเพี้ยนไปจากรากศัพท์นะคะ

กรัชกายจะไปสนทนาธรรมกับท่านโดยตรงครับ ขอทราบชื่อวัด และหนทางที่ไปถึงได้
จากคุณ ไม่สายเกินไป กับ คนขวางโลก

ต้องการคำตอบจากความรู้สึกของผู้พูดศัพท์นั้น ๆ ครับ เช่น พูด ปฏิบัติ ก็อยากทราบว่า ผู้พูดปฏิบัติอย่างไร
พูดถึง ปฏิเวธ ก็อยากทราบว่า ปฏิเวธ ที่ผู้พูดๆนั้น ปฏิเวธอะไร ยังไงปฏิเวธ บอกตามที่เข้าใจครับ
ไม่ใช่เปิดพจนานุกรม
นอกเสียจากคำศัพท์ + คำแปล ของศัพท์ อย่างนี้ไม่เป็นไร เปิดแบบเปิดตำราได้ เพื่อความชั่วร์

แต่ถ้าจากใจก็ต้องออกมาจากใจ อยู่ในใจไม่ใช่อยู่ในหนังสือครับ

ทวนอีกที คุณปฏิบัติอย่างไร บอกวิธีการปฏิบัติของคุณเท่านี้ก็ได้ครับ ง่ายๆสั้นๆ

เห็นคุณกล่าวอย่างนี้
เราเองก็กำลังจะเผลอตัวออกมาประกาศอยู่แล้วเชียว
ว่าเราก็เคยเป็นเด็กวัดเหมือนกัน...ค่ะ


แต่ต้องชะงักนิด ๆ เพราะลืมไปว่าตัวเองเป็นผู้หญิง
คือตอนช่วงที่เรียนต่อที่กรุงเทพ
พี่ชายเลือกที่จะไปอยู่วัดค่ะ...
ส่วนเราเป็นเด็กหอ...
ซึ่งพอวันหยุดก็จะไปขลุกอยู่ที่วัดกับพี่ชายประจำค่ะ
ก็เลยเป็นช่วงชีวิตที่คล้ายจะเป็นเด็กวัด
เพียงแต่ไม่ได้นอนที่วัดค่ะ...

ไม่เข้าใจครับ ทำไมพระถึงทุศีล ตัวข่าวก็ไม่ได้อธิบายอะไรเลย
เพราะ
1.ไปรับบาตรจากพวกนักการเมืองงั้นหรือ?
2.เป็นพระจากวัดธรรมกาย? (ที่ผมเดางี้เพราะพวกนี้ชอบทำอะไรที่เป็นอัตตลักษณะพิเศษ เช่น ทำบุญกับพระ 2553 รูปหรือ 1111 รูป)
3.คิดไม่ออก ดูจากเท่าที่พูดมา ก็ตีความได้แค่นี้แหล่ะ พอดีผมไม่ใช่นักแปลอักษร

ถ้าเป็นข้อ 1. ผมจะงงมาก นักการเมืองไม่ใช่คน?
แสดงว่าถ้าพระไปยุ่งกับนักการเมืองนี่จะอาบัติมาก?

ถ้าเป็นข้อ 2. ผมก็พอเข้าใจได้ เพราะผมก็เห็นมาเยอะแล้ว
จะสนับสนุนกับคำที่คุณพูดทุกประการ

ผมก็เคยเป็นลูกศิษย์วัดคือกันแหละคร๊าบบบบบบ
เคยอาศัยข้าวก้นบาตรคือกัน

ไม่เคยคิดหรอกครับว่าไปหลบหลู่ท่านว่า ไม่ดี เพียงแต่มันไม่ถูกต้อง
ผมก็เป็นคนหนึ่งที่อยู่มาได้ในช่วงหนึ่งเพราะการทำไม่ถูกต้องของท่าน แต่
เมื่อตนเองเรียนรู้แล้วเห็นว่า ผม เป็นคนที่รักท่านมาก เทิดทูนท่านมาก แล้วทำไมผมถึงต้อง
เห็นแก่ตัวอยู่อีก ต้องปล่อยให้ท่านทำผิดบาปต่อไปเพื่อความอยู่รอดของผมนั้นเหรอ

ผมคิดว่า ผมมันบ้า มันคงจะเลวแน่ๆ ดังนั้นผมถึงได้ออกมาประกาศตัวว่า หยุดเถอะครับท่าน
จากการที่ศึกษาและพิจารณาอย่างดีแล้วเห็นว่า พระทำผิดวินัยมันบาปมาก โยมที่ทำให้พระต้องทำผิด
นี่ก็บาปไม่แพ้กัน แนวทางอื่นๆๆๆๆๆๆๆ มีอีกเยอะแยะที่ท่านไม่ต้องทำผิดพระวินัยและผมก็อยู่ได้อย่าง
พอควรตามอัตภาพ และจะเป็นการดีซะอีกที่ผมสามารถช่วยให้ผู้ที่ผมเคารพรักนี้ ได้ทำหน้าที่ของพระ
ได้อย่างสมบูรณ์

ส่วนที่เป็นพระคุณกับส่วนที่เป็นสิ่งผิด มันหักลบ กลบล้างกันไม่ได้นะครับ เมื่อแรกเราไม่รู้ว่ามันผิด
ตอนนี้รู้แล้ว ก็ต้องปรับปรุงเปลี่ยนแปลงให้มันถูกสิ ยังจะมาดื้อดึง เลยตามเลยอย่างนี้อีกเหรอ
แล้วมาบอกว่า เคารพรักท่าน เทิดทูลท่าน มันถูกต้องแล้วเหรอที่ยังจะให้ท่านทำผิดพระวินัยซึ่งเป็นเรื่อง
ที่พระพุทธองค์ตำหนินะครับ ลูกศิษย์วัดทั้งหลาย

ไม่มีอุโบสถ(โบสถ์) เป็นสำนักสงฆ์จริงๆ ด้วย

งั้นขอเรียนถามใหม่นะครับ
ถามว่า แล้วสำนักสงฆ์แห่งนั้น (ถามก็ไม่บอกว่า อยู่ไหน ไม่ใช่อะไรหรอก จะได้ไป
ธรรมสากัจฉากับท่าน จะขอเดาผิดถูกบอกด้วยนะครับ อยู่ จ. พิษณุโลก หรือไม่ก็ จะ เพชรบูรณ์)
มีพระพุทธรูปไหมขอรับ

มีนะ แต่ยังไงผมว่า ถ้าเคยทำร่วมกันมาก็คงไม่นานหรอกครับที่ท่านกรัชกายจะหาเจอ ผมขอไม่เอ่ยละกัน

เพราะผมไม่ได้ขออนุญาตท่านก่อน ท่านไม่ต้องการให้คนไปสนใจในตัวท่านแต่ท่าน เน้นให้คนไปสนใจ
ในพระไตรปิฎกมากกว่า และถ้าจะตั้งหน้าตั้งตาไปถามท่านอย่างเดียวโดยที่ไม่ศึกษามาก่อนนี่ ยากครับ
เพราะท่านจะว่า เมื่อมีความคิดความเห็นไม่ตรงกันหรือยึดถือไม่ตรงกันก็เปล่าประโยชน์ที่จะอธิบายครับ
(มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งอย่างแท้จริง ยังไงนั้นท่านกรัชกายก็คิดเอาครับ
ด้วยความรู้ของท่านคงไม่เหลือบ่ากว่าแรงมั้ง)
แม้กระทั่งพวกผมเอง ก็ต้องอ่านซะก่อนถ้าไม่เข้าใจจริงๆ ก็ค่อยเอาบทนั้นแหละไปถาม ถึงจะได้คำตอบจากท่านครับ อยู่ดีๆ จะไปถามโน่นถามนี่เพื่อเอาคำตอบจากท่านเลยนี่ โดนด่าครับ

ท่านกรัชกายค่ะ ช่วยให้ความหมาย คำว่า โบสถ์ วิหาร วัด สำนักสงฆ์ หน่อยได้หรือเปล่าค่ะเพราะไม่ความรู้เรื่องนี้ค่ะ แต่ต้องเอาตามที่พระพุทธองค์ตรัสไว้ในพระไตรปิฎกนะคะ ไม่ได้เอาแบบทำตามกันมาของครูบาฯอาจารย์สั่งสอนค่ะ ค่ะ (เพราะยังหาอ่านไม่เจอค่ะ)

จะไม่ถามเลยหรอกครับ ขั้นแรกดูๆว่า สำนักนั้นมี พระพุทธรูปไหม หากไม่มีผ่านขั้นที่หนึ่ง

ต่อไปก็จะเข้าไปกราบท่าน แล้วฝากตัวเป็นศิษย์ไปไหนไปด้วย ติดตามรับใช้ใกล้ชิดแบบพระอานนท์ติด

ตามพระพทธเจ้า เพื่อจะรับรู้รับทราบซึมซับสิ่งดีดีจากท่าน

อยุ่ อ.วังทองใช่ไหมครับ หรือ อยู่แถวๆบึงกุ่ม หรือ ว่าเป็นสาขา...บึงกุ่ม

การปฏิบัติธรรม รักษาศีล มีประโยชน์มากกว่าตามรับใช้พระพุทธองค์นะครับ

ไงก็ท่านกรัชกาย รู้มากขนาดนี้ก็ ใช้ความเพียรพยายามครับ ไปศึกษาได้ครับ เอาทุกวัดเลยตามที่ท่านคิดไว้ทั้งหมดนั่นแหละครับแล้วก็เปรียบเทียบเอาเอง ผมคงจะระบุไม่ได้หรอกครับว่า พระรูปไหนวัดไหน บ้างที่เป็นสุปฏิปันโน หรือวัดไหนไม่เป็น เพราะผมก็ไม่ใช่คนจะไปแสวงหาครูอาจารย์อย่างนั้นครับเลยไม่มีข้อมูลเยอะเหมือนท่าน เอาเป็นว่าสนทนาธรรมในขอบเขตของเราดีกว่าครับคือ พระไตรปิฎก น่าจะดีกว่าครับ

ส่วนครูอาจาย์นั้นก็ถือเอาพระพุทธองค์เป็นที่ตั้งครับ ส่วนอาจารย์อื่นๆ ก็อย่าไปวุ่นวายมากนักจะดีกว่าครับ
ถ้าพลาดแล้วจะไม่คุ้มครับ

ไม่คุ้มไงครับ อยู่จังหวัดไหนก็ไปได้ สมมุติค่าน้ำรถไปกลับ 5000 บาท แล้วได้พบท่านผู้จะแนะนำแนวทางให้ปฏิบัติเพื่อชำระสะสางป่า คือ กิเลสในจิตในใจตนเองได้ กรัชกายว่าคุ้มนะครับ สำหรับเงินที่หมด
ไปห้าพัน

ไม่คุ้มจริงๆ ครับ เพราะเท่าที่ท่านลงทุนมานี่ก็ขาดทุนแล้ว รู้ขนาดนี้แต่ยังหากำไรไม่ได้เลย

เอาเป็นว่า ชั่งหัวเผือกหัวมันเถอะครับ ผมก็ขอให้ท่านแสวงหาต่อไปครับ และอนุโมทนาด้วยละกันกับความเพียรพยายามของท่านนะครับ

ในเมื่อพระพุทธเจ้าบอกแล้ว ห้ามแล้ว แต่ภิกษุยังจะมาขัดขืนหรือเพิกเฉยทำต่อไปอยู่

มันก็เปรียบเสมือนเอา....ปิดพระโอสของพระองค์ แล้วทีนี้ก็ยังมาชักชวนชาวบ้านให้ไปร่วมทำผิดด้วย
เช่น ยิ่งบริจาคเงินให้พระมากๆๆๆ ยิ่งได้บุญมาก(มันบ้า) ถ้ามันดีจริงได้บุญมากจริงๆ พระพุทธองค์ท่านก็คงไม่บัญญัติห้ามหรอกครับ ก็คิดกันแค่นี้ มันไม่มีผิดนิดหน่อยถือว่าไม่ผิดนะครับ เพราะ ผิดก็คือ ผิด

ท่านกรัชกายว่าไงหละ