คุณDhamaครับ อยากจะชวนคุณละเว้นไม่ทานเนื้อสัก หนึ่งวัน ได้ไหมครับ
ลองดูนะครับ แค่หนึ่งวันในสัปดาห์ เอาเป็นวันเกิดคุณก็ได้
ถ้าคุณทำได้ ผมคิดว่าการปฏิบัติของคุณ จะก้าวหน้าไปอีกมากเลย

ทำแล้วได้ผลอย่างไร หรือมีอุปสรรคอย่างไร ช่วยส่งข่าวด้วย

ผมเคยเว้นเป็นปีครับรู้สึกดีครับ ปกติเข้าอบรมวิปัสนา10วันก็ทานมังสะครับ แต่เมื่ออยู่หมู่คณะอื่นก็ทานง่ายทุกอย่างได้หมด ผมเป็นคนไม่แสวงกิน มีอะไรก็กินง่าย ครับขอบคุณมากที่แนะนำครับ

ที่จริงแล้วในส่วนลึกนะผมก็ยังรู้สึกว่ารสชาติเนื้อมันอร่อยยังติดใจอยู่ยังตัดไม่ขาด แต่เป็นคนกินง่ายไม่ค่อยแสวงหาใครทำอะไรมากินหมดเลยแต่ทานมื้อเดียวจบครับ

ผมทานมังสวิรัต(ไม่ใช่เจ) ตามครอบครัวมาตั้งแต่เด็ก เมื่อเรียนจบทำงานมีครอบครัวก็เลิกทาน

แต่ยังมีข้อสงสัยเรื่องอาหารอยู่ในใจก็ศึกษาหาความรู้เรื่องการกินอยู่หลายปี
จนมั่นใจว่าเราควรกินอะไร จึงเริ่มทานมังสวิรัติใหม่ ครั้งนี้กินด้วยความรู้ความเข้าใจ
ไม่มีข้อสงสัยไดๆอีก จึงมั่นคงไม่แปรเปลี่ยน ทั้งยังไม่หยุดค้นคว้าหาความรู้
ทั้งจากข้อมุลภายนอก ทั้งทดลองกับตัวเอง ความรู้ที่ได้ล้วนยืนยันว่าเรามาถูกทาง
เรารู้ว่าอะไรมีคุณค่า อะไรมีพิษ เรามีสิทธิเลือกตามความรู้ที่มี ไม่ได้เลือกที่ชอบที่อยาก
แม้สิ่งที่เราเลือกมีหลายๆอย่างที่ชอบ ก็เป็นสิ่งที่เราจะต้องเรียนรู้ตันหา อุปปาทานแล้วล้างออกให้ได้

อาหาร ๔
๑. กวฬิงการาหาร (อาหารหยาบ คือ คำข้าว ฯลฯ)
๒. ผัสสาหาร (อาหาร คือ ผัสสะที่มากระทบ)
๓. มโนสัญเจตนาหาร (อาหาร คือ ความนึกคิดจงใจ)
๔. วิญญาณาหาร (อาหาร คือ วิญญาณ หรือจิตซึ่งก่อ ให้เกิดนามรูป)
(พระไตรปิฎก เล่ม ๑๑ ข้อ ๒๔๔)

แต่ยังมีข้อสงสัยเรื่องอาหารอยู่ในใจก็ศึกษาหาความรู้เรื่องการกินอยู่หลายปี
จนมั่นใจว่าเราควรกินอะไร จึงเริ่มทานมังสวิรัติใหม่ ครั้งนี้กินด้วยความรู้ความเข้าใจ
ไม่มีข้อสงสัยไดๆอีก จึงมั่นคงไม่แปรเปลี่ยน ทั้งยังไม่หยุดค้นคว้าหาความรู้
ทั้งจากข้อมุลภายนอก ทั้งทดลองกับตัวเอง ความรู้ที่ได้ล้วนยืนยันว่าเรามาถูกทาง
เรารู้ว่าอะไรมีคุณค่า อะไรมีพิษ เรามีสิทธิเลือกตามความรู้ที่มี ไม่ได้เลือกที่ชอบที่อยาก
แม้สิ่งที่เราเลือกมีหลายๆอย่างที่ชอบ ก็เป็นสิ่งที่เราจะต้องเรียนรู้ตันหา อุปปาทานแล้วล้างออกให้ได้

อาหาร ๔
๑. กวฬิงการาหาร (อาหารหยาบ คือ คำข้าว ฯลฯ)
๒. ผัสสาหาร (อาหาร คือ ผัสสะที่มากระทบ)
๓. มโนสัญเจตนาหาร (อาหาร คือ ความนึกคิดจงใจ)
๔. วิญญาณาหาร (อาหาร คือ วิญญาณ หรือจิตซึ่งก่อ ให้เกิดนามรูป)
(พระไตรปิฎก เล่ม ๑๑ ข้อ ๒๔๔)

ผมก็ยังเชื่อในเรื่องกินนะครับว่าการทานมังสวิรัสย่อมดีแน่นอนมีประโยชน์มากกว่า การทานเนื้อสัตว์มีทั้งประโยชน์และโทษ แต่ใครเล่าจะตัดได้ขาดสนิทนี้สำคัญ แต่ขออย่าเพียงคิดว่าการกินเนื้อสัตว์เป็นสิ่งกั้นขวางการสำเร็จธรรม กลิ่นดิบอยู่ที่จิต แต่ถ้าติดในรสชาติไม่ว่าอะไรไม่ควรยึดติดทั้งเนื้อและมังสวิรัส

แต่ขออย่าเพียงคิดว่าการกินเนื้อสัตว์เป็นสิ่งกั้นขวางการสำเร็จธรรม กลิ่นดิบอยู่ที่จิต แต่ถ้าติดในรสชาติไม่ว่าอะไรไม่ควรยึดติดทั้งเนื้อและมังสวิรัส

ผมเลิกสงสัยเรื่องการกินเนื้อ หรือไม่กินเนื้อ นานแล้วครับ ชัดเจนมาก
ตอนนี้กำลังศึกษารายละเอียด, การปฏิบัติ เรื่องอาหาร ๔อยู่ ไม่ใช่ง่ายๆเลย

เฉพาะข้อ ๑ กวฬิงการาหาร (อาหารหยาบ คือ คำข้าว ฯลฯ)
การจะปฏิบัติได้ ต้องเข้าใจกามคุณ > รส.อร่อยลิ้น รูป.น่ากิน กลิ่น.ก็หอม สัมผัส.ก็นุ่มกรอบ
ท่านให้พิจารณาก่อนทาน กำลังทานอยู่ ทานไปแล้ว ฯล มีรายละเอียดอื่นๆอีก ผมยังทำได้ไม่เท่าไรเลย

ผมเลิกสงสัยเรื่องการกินเนื้อ หรือไม่กินเนื้อ นานแล้วครับ ชัดเจนมาก
ตอนนี้กำลังศึกษารายละเอียด, การปฏิบัติ เรื่องอาหาร ๔อยู่ ไม่ใช่ง่ายๆเลย

เฉพาะข้อ ๑ กวฬิงการาหาร (อาหารหยาบ คือ คำข้าว ฯลฯ)
การจะปฏิบัติได้ ต้องเข้าใจกามคุณ > รส.อร่อยลิ้น รูป.น่ากิน กลิ่น.ก็หอม สัมผัส.ก็นุ่มกรอบ
ท่านให้พิจารณาก่อนทาน กำลังทานอยู่ ทานไปแล้ว ฯล มีรายละเอียดอื่นๆอีก ผมยังทำได้ไม่เท่าไหร่เลย


เหมือนกันครับสู้ต่อครับเป็นกำลังใจให้ครับ สาธุๆๆ

สงสัยก็บาปอะ

....................