หากโลกนี้ไม่มีสุรา..
1.พ่อ คงไม่ประสบอุบัิติเหตุจนกะโหลกร้าว
2.พ่อ คงเป็นพ่อที่ประเสริฐที่สุด
3.พ่อ คงเป็นบุคคลที่ดีที่สุดในโลก

ทุกวันนี้ ทำไมมนุษย์เวลามีความทุกข์จึงหันไปพึ่งสุราครับ พ่อของผมเป็นคนที่ดีมาก รักลูก
รักภรรยามาก พ่อทำหน้าที่เป็นพ่อได้ดีมาก ดีที่สุด ตอนผมยังเล็กๆแม่บอกผมว่า ผมเป็นหวัด พ่อได้ดูดน้ำมูกออกจากจมูกของผมโดยใช้ปากเปล่า พ่อซักผ้าที่เปื้อนอุจจาระให้ พ่อทำกับข้าวทำทุกอย่างให้
พ่อจะช่วยแม่ทำงานบ้านทุกอย่าง จนกระทั่งพ่อเริ่มดื่มสุรา...แรกๆก็ยังดีอยู่ครับ ที่ดื่มน้อยๆแต่รู้จักหน้าที่
พ่อยังตามรับส่งผมและน้องไปโรงเรียนอยู่เสมอ...จากนั้นไม่นานพ่อก็เริ่มเปลี่ยนไป ดื่มหนัก..ช่วงที่ดื่มหนัก ผมก็เข้าใจนะครับว่าทางที่ทำงานกดดันเนื่องจากพ่อป็นคนเก่าคนแก่ของที่ทำงาน เด็กใหม่จึงอยากลองของ แกล้งพ่อต่างๆนานา พ่อเริ่มดื่มหนักขึ้นๆ จากอาทิตย์ละสามวัน เป็นทุกวัน ...ครอบครัวก็เริ่มไม่เป็นสุข ...หากจะถามว่าแม่และผมกับน้อง อยู่อย่างไรและแก้ปัญหาอย่างไร...พวกเราตั้งใจทำหน้าที่ให้ดีที่สุด ผมรับหน้าที่ซักผ้ารีผ้าให้พ่อแม่และน้อง ส่วนแม่และน้องรับหน้าที่ทำความสะอาดบ้านและดูแลของใช้ภายในบ้าน จากเหตุการณ์นี้ผมได้ตั้งปณิธานไว้ว่า ผมจะไม่ดื่มสุรา ผมจะไม่ทำให้แม่เสียใจ

ทุกวันนี้ผมทนกับปัญหานี้มานาน 10 กว่าปีแล้วครับ หากจะถามว่าทุกวันนี้ผมยังรักและเคารพพ่อไหม ผมตอบได้ครับว่า ยังรักและเคารพท่านเสมอ ที่เตียงนอน ผมติดรูปพ่อกับแม่ไว้ และกราบไหว้ท่านก่อนนอนและก่อนออกไปเรียนทุกวัน ผมรักและเคารพท่านมากและทำทุกอย่าง ดิ้นรนทุกอย่างเพื่อทำให้พ่อ แม่ภูมิใจ ...ตอนนี้ผมได้ ปริญญา(ก.น.ย.อันดับ 1)มาหนึ่งใบแล้ว และหวังไว้ว่าจะเอาอีกใบมาให้ท่าน...แต่...หากพ่อดื่มหนักขนาดนี้ ท่านจะอยู่ดูความสำเร็จของเราได้ไหม...ผมเฝ้าสวดมนตร์ ขอพร อธิษฐาน ทุกวันให้พ่อกลับมาเป็นคนดีเหมือนเดิม...

ที่ร่ายมาซะยาว ผมแค่อบากจะขอความคิดเห็นจากพี่ๆ ว่าผมควรจะทำำอย่างไรต่อไป...ผมจะทำยังไงให้ท่านเลิกดื่มสุราครับ

และ หากโลกนี้ไม่มีสุรา?...คำตอบของพี่ๆทุกคนคือ?

ส่วนของผม หากโลกนี้ไม่มีสุรา?....คำตอบคือ ผมจะมีพ่อที่ดีที่สุดในโลกและครอบครัวที่มีความสุขที่สุดในโลกครับ

จึงเป็นสาเหตุที่ผมต้องตั้งหัวข้อกระทู้ว่า"หากโลกนี้ไม่มีสุรา?" พี่ๆหลายคนมีความคิดเห็นอย่างไรช่วยตอบผมทีนะครับ

ขอบพระคุณพี่ๆมากครับ




"ขอพระธรรมนำทางให้เราก้าวผ่านไปสู่ความสำเร็จ"

หากโลกนี้ไม่มีสุรา

ก็...ดีนะสิ...เพราะสุราคือต้นเหตุแห่งหลาย ๆ อย่างที่ไม่ดี

โลกนี้ไม่มีสุรา

ใจเสพสุรา จึงดื่มสุรา

สุรามีในโลกก็หามีฤทธิ์ทำลายใครไม่... แต่คนต่างหากที่ไปดื่มมันเข้าจึงเกิดความวิบัติ..



เพราะขาดสติปัญญา ขาดที่พึ่งทางใจ เป็นคนอ่อนแอเพราะต้องพึ่งพาสิ่งภายนอกเพื่อความสุข..ไม่เคยสดับพระธรรมของพระพุทธเจ้า หรือสดับแล้วแต่ไม่มีศรัทธาเพราะเป็นมิจฉาทิฏฐิครับ..



สิ่งทั้งปวงไม่เที่ยง เปลี่ยนแปรไปตามเหตุปัจจัยตลอดเวลา ..พ่อเองต้องประสบปัญหากดดันจากงาน ก็เพราะเหตุบาปกรรมเก่า แต่เพราะขาดที่พึ่งทางใจจึงอาศัยสุราเพื่อแก้ปัญหา นี่คือเหตุใหม่หรือกรรมใหม่ของพ่อ ทั้งคุณและสมาชิกในครอบครัวต้องประสบภาวะเดือดร้อนร่วมกันก็เพราะอกุศลกรรมเช่นกัน
การที่ พ่อติดเหล้า จนถึงปัจจุบันนี้ เข้าใจว่าท่านเลิกได้ยากแล้ว..คุณแม่และคุณเองก็คงได้เคยขอร้องพ่อกันมาบ้างแล้ว จริงใหมครับ?



เหตุที่เสียของพ่อได้เป็นปัจจัยแก่"โยนิโสมนัสสิการ"คือความฉลาดคิดแก่คุณเองด้วยการปวารณาว่าผมจะไม่ดื่มสุรา ผมจะไม่ทำให้แม่เสียใจ. เพราะคุณมีบุญเก่ามากระตุ้นให้เกิดสติปัญญาเพราะทุกข์ที่ต้องผจญ ขออนุโมทนาสาธุการและชื่นชมครับ



ผมคิดว่าเวลานี้คุณกำลังหน้าที่ที่ำดีที่สุดแล้วในฐานะลูก เพราะคุณเป็นคนมีปัญญา..ส่วนเรื่องที่ว่าจะทำยังไงให้พ่อ เลิกดื่มสุรานั้นคงจะต้องตอบว่า นอกจากพ่อจะเกิดสติปัญญาเลิกได้เองแล้ว ก็ไม่มีใครๆจะห้ามท่านไม่ให้ติดสุราได้เลย เพราะการเสพติดสิ่งใดๆเกิดได้เพราะเห็นว่าสิ่งนั้นดีมีประโยชน์ ไม่เห็นไม่รับรู้ว่าสิ่งนั้นมีโทษอย่างไร..ต่อเมื่อได้สติมาปัญญาเกิดนั่นแหละจึงจะสามารถละเลิกได้เองโดยไม่ต้องให้ใครมาห้าม..ท่านไม่รู้หรือไม่เห็นหรือว่าครอบครัวหายนะเพราะท่านติดเหล้า??...แต่ท่านก็ไม่เลิก..เพราะเห็นประโยชน์ในสุรามากกว่านั่นเอง...

สิ่งที่อยากจะแนะนำก็คือ คุณไม่ควรเดือดร้อนใจกังวลใจอีกต่อไป..เพราะแม้กังวลมากก็ไม่ได้ทำให้คุณ พ่อดีขึ้น ..ให้หันมาใส่ใจในการเจริญกุศลทั้งทานศีลและศึกษาปฏิบัติธรรมให้มาก..อาจเริ่มชวนพ่อไปวัดบ้าง เพื่อทำบุญหรือฟังธรรม อาจหาหนังสือธรรมะให้พ่ออ่าน.. พูดคุยกับพ่อเรื่องโทษของสุรา เป็นต้น..บุญกุศลที่เราสามารถเจริญได้โดยรอบมีถึง๑๐อย่างที่เรียกว่าบุญยกิริยาวัตถุ๑๐คือ

๑. "ทานมัย" - การทำบุญด้วยการให้เงิน สิ่งของ ความรู้ และหรือ การให้อภัยทาน
๒. "สีลมัย" - การทำบุญด้วยการรักษาศีล มีความประพฤติดี ไม่เบียดเบียนผู้อื่นทั้งทางกาย วาจา และใจ
๓. "ภาวนามัย" - การทำบุญด้วยการปฏิบัติธรรม บำเพ็ญสมาธิภาวนา
๔. "อปจายนมัย" - การประพฤติตนอ่อนน้อม
๕. "เวยยาวัจจมัย" - การช่วยเหลือ ขวนขวาย รับใช้
๖. "ปัตติทานมัย" - การเฉลี่ยความดีให้แก่ผู้อื่น เช่น การบอกบุญ
๗. "ปัตตานุโมทนามัย" - การแสดงความยินดีเมื่อได้ทราบว่า ผู้อื่นกระทำความดี หรือการอนุโมทนา
๘. "ธัมมัสสวนมัย" - การฟังธรรม
๙. "ธัมมเทสนามัย" - การสั่งสอนธรรม,เผยแพร่ธรรมะ
๑๐. "ทิฏฐุขุกัมม์" - การทำความเห็นให้ตรง ถูกต้องตามทำนองคลองธรรม

บุญกิริยาทั้งสิบประการดังกล่าวอาจจัดรวมเป็น ๓ กลุ่มใหญ่คือ ทานมัย
สีลมัย และ ภาวนามัย ..

อานิสงค์แห่งกุศลที่ทำบ่อยทำมากย่อมมีกำลัง อาจสามารถปัดเป่าปัญหาที่คุณกำลังประสบนี้ให้คลี่คลายหรือหมดไปได้ครับ

ขอบคุณครับพี่ๆสำหรับคำแนะนำดีๆครับ

อยากแนะนำ เคยมีคนทำสำเร็จมาแล้ว
1. อะไรที่เป็นความดีที่คุณทำได้ ให้รีบทำเลย เช่น เลิกละอบายมุข, ถือศีล๕, ทานมังสวิรัติ, สวดมนต์
2. กราบ พ่อสามครั้งก่อนนอนทุกวัน ไม่ต้องขอร้องให้พ่อเลิกเหล้า เพราะพ่อรู้อยู่แล้ว
3. เมื่อคุณทำได้ดีแล้ว ถ้าเป็นไปได้ชักชวนน้องๆ ทำตามด้วย

หวังว่าคุณคงทำได้ และทำได้สำเร็จ ถ้ามีปัญหาในการทำ ผมยินดีเป็นที่ปรึกษาติดต่ิอหลังไมค์ได้

อยากให้พ่อเลิกเหล้า....

ลองสั่งพิมพ์สิ่งที่ท่านสาธยายมาไปให้พ่อของท่านอ่านดูซิครับ...จะด้วยวิธีไหนก็แล้วแต่

ถ้าโลกนี้ไม่มีสุรา...ก็ยังมีของเมาชนิดอื่นอยู่อีกมากมาย

ไม่ต้องทำอะไรหรอกครับ
ทำหน้าที่ของลูกให้ดีที่สุด ทดแทนที่พ่อได้ทำหน้าที่ที่ดีมาก ๆ ของท่านกับเรา
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด เป็นรากฐานของอนาคตนะครับ

หลายท่านให่คำแนะนำที่ดี
ขอส่งใจช่วย ให้ท่านเจ้าของเรื่องผู้เดินถูกทางแล้ว พ้นทุกข์โดยเร็ว
เจริญธรรมะจ้ะ

พี่ๆครับ มีวิธีไหนที่จะทำให้เราลด ละ ความเครียด จากปัญหานี้ได้บ้างครับ

นั่งสมาธิ ผมก็ลองแล้วครับ

ช่วงนี้ผมเครียดมากๆเลย....งานก็เร่ง...เรียนก็ยาก...แถมยังมีปัญหานี้อีก...

ก่อนทำงานท่านก็มีปัญหานี้อยู่แล้วไม่ใช่หรือครับ....แต่ท่านก็เรียนจนจบ จนได้ปริญญา(กนย.อันอับ1)มาใบนึงแล้ว ดังนี้แล้วปัญหานี้จึงไม่เกี่ยวกับการทำงานหรือการเรียนของท่านเลย แต่ที่เป็นปัญหาเพราะท่านเองเอามันมาปะปนกับเรื่องงาน และเรื่องเรียนเอง

เราทำอะไรๆได้ทีละอย่าง คิดก็คิดทีละเรื่อง ตอนเรียนก็ไม่ต้องทำงาน และตอนทำงานก็ไม่ต้องเรียน

ใช้ปัญญา..

มองโลกตามความเป็นจริง...

แล้วก็วาง...

(วางด้วยใจ..ไม่ใช่ทอดธุระนะครับ)

จริงๆด้วยครับ
"ตอนเรียนก็ไม่ต้องทำงาน และตอนทำงานก็ไม่ต้องเรียน"

เฮ้อ แค่นี้ก็คิดไม่ได้นะเรา


ขอบพระคุณคุณ natdanai มากครับ

ทำทีละอย่าง เมื่อทำงาน วางปัญหา และเรื่องเรียนไว้
เมื่อเรียน ก็วางปัญหา และ เรื่องงานไว้
ปัญหาใหนแก้ได้ก็แก้ไปก่อน ที่แก้ไม่ได้ก็ยังไม่ต้องไปคิดมัน

ชีวิตนี้ยังอีกไกลนัก ปัญหาเหล่านี้เป็นแบบฝึกหัดให้เราได้เรียนรู้
มันได้ถูกออกแบบมา เพื่อให้เราได้ฝึกฝนโดยเฉพาะเลย

ถ้าเราได้ต่อสู้ ได้ใช้ความสามารถจนถึงที่สุดแล้ว......
ปัญหาเหล่านั้น มันก็จะผ่านเราไป เหมือนปัญหาอื่นๆที่เคยผ่านมา

คิดว่าเหมือนเราเล่นเกมส์ที่น่าสนใจซิ ถ้าเกมส์ง่ายมันก็ไม่สนุก
แม้มันจะยาก ถ้าเราทำได้มันน่าภูมิใจ ถึงแพ้ก็ไม่เป็นไร
"แพ้ก็แพ้ชะตาทราม ดวงใจทรงความมั่นคง"

และเมื่อวันเวลาผ่านไป เราหันกลับมาดูก็จะเห็นว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก

เรื่องนั่งสมาธิ ถ้าเราไม่มีศีล ก็ยากที่จะสงบได้ ถึงได้แนะนำให้ถือศีล5 ละอบายมุขไง