ไบกอนเอ๋ย หากจะรักแบบนั้นก็อยู่คนเดียวเถอะ หรือไม่ก็บวชชีสะ

นี่จะพูดแบบไม่กลัวโดนด่านะ แม้ความรักที่เราว่าบริสุทธิ์แล้ว เช่นความรักที่พ่อแม่มีต่อลูก

ก็ยังแฝงไปด้วยกิเลส เมื่อว่าตามสภาวะน่ะ

จะชี้ตัวอย่างให้ดู สมมุติลูกของเรา ไปทะเลาะตบตีกับลูกคนอื่น เป็นต้น พ่อแม่จะเข้าข้างลูกใคร

จะช่วยลูกใคร...


อีกตัวอย่าง สมมุติ เราเลี้ยงหมา หรือแมวไว้ แล้วหมา/ แมวที่เลี้ยงไปกัดกับหม าแมวคนอื่น

เราจะช่วยหมาที่เราเลี้ยงหรือช่วยหมาคนอื่น

การที่จะแกะกิเลสตัณหาออกจากจิตมิใช่เรื่องง่ายๆ

ได้ขาวว่าแถว นครปฐมมีน่ะ ไปบวชมาจากไต้หวันหรือไงนี่ล่ะ

ไบกอนเอ๋ย จะบวชชีก็มีต้องเตรียมเงินสำรองไว้ด้วย

จะอยู่เป็นโสดก็ต้องทำงานเก็บเงินไว้เลี้ยงตัวยามเฒ่าชะแรแก่ชรา เจ็บไข้ขึ้นมาจะได้มีเงินรักษาตัว และเป็นค่า

อยู่ค่ากิน หรือจะเอาอย่างปู่เย็นแห่งลุ่มน้ำเพชรบุรี

ก็ปูทางเอาไว้แล้วค่ะ...

ปูทางแบบปูเย็นหรอ ก็ดีนะมีเรือลำเดียวก็พอ แล้วแถวบ้านไบกอนมีแม่น้ำอะไรล่ะ

ขืนบอก เดี๋ยวจานป้อ ตามเอาไม้พายไปส่ง..หง่ะ...

แซว...สนุกเชียวนะ จานป้อ...

นี่ อาหย๋าม อย่ามาแซวอย่างเดียวสิ่
จริง ๆ กำลัง...กำลังเฝ้ารอพิจารณาความเห็นของ อาหย๋ามอยู่...ด้วย
เรื่องหันไม่หัน นั่นมันประเด็นโนน้...

อันนี้ประเด็นด้วยการปฏิบัติที่เหมาะที่ควรจริง ๆ หง่ะ...

พาขึ้นบกหน่อยเถอะ จานป้อน่ะ พาไปลงน้ำแล้ว...

ก่อนขึ้นบก

ฟังเพลงก่อน

http://www.imeem.com/people/U9Ie741/music/Ux0bcZ1z//

กำลังทำอยู่..แต่ไม่รู้..ทำถูก..หรือเปล่า..นะ

แบบว่า..กำลังปลูกบ้าน..เสร็จแล้วก็จะแต่งงาน

ก่อนหน้านี้..ก็คุยกัน..ประมาณว่า..

+ ลูกไม่เอาเพราะกะว่า..40-50..จะไปเที่ยววัดทุกที่ที่อยากไป..

+ ผมขอให้เขาตายก่อน..หากผมตายก่อนก็กลัวว่าตัวเองจะตัดห่วงไม่ได้

+ เราสองคนตั้งจิตอธิฐาน..ไม่ขอเกิดอีก ไปทำบุญที่ไหนๆ ก็ขออย่างนี้..

ส่วนในชีวิตประจำวัน..ก็

+ เวลาไปฟังเทศน์อะไรใหม่ ๆ มา ก็เล่าให้เขาฟัง เฉพาะที่คิดว่าเขารับได้( คนละจริต คนละอาจารย์ นะครับ)

+ ชวนกันทำบุญเสมอ ๆ

+ ชวนกันทำสมาธิ (แบบทำใครทำมัน..บ้านใครบ้านมัน )

+ แต่ละวันก็เตือนกันให้นึกถึงความตาย กันซะหน่อย ถ้าไม่ลืมนะ

+ หากสิ่งไหนมากระทบใจแล้วเศร้า..ก็ชวนกันปลง..ว่าคงเป็นเพราะกรรมเก่าของเรามันสนองเอานะ..

ที่พูดมานี้ก็ไม่ได้ว่าตัวดีนะครับ..แต่ผมโชคดี..ต่างหาก..โชคดีที่มีคู่ไปในแนวเดียวกัน

เป็นการทำบุญแบบ Family จริงๆ สงสัยจะรักกันจริงๆ คือ กระทู้นี้สงสัยจะเน้นถึงความรักแบบสากล
มากกว่าปฏิบัติธรรม คือความรักเกิดก่อน และนำเรื่องปฏิบัติมาสานต่อประคองความรักคู่
อ่านแล้วอบอุ่นดีเหมือนกันครับ

อะ ตอบมั่งก็ได้ ตามคำขอของแฟนเพลง
ผมว่าคุณดีดี๋ตอบไว้น่ะดีแล้ว ไพเราะเสนาะโสด
(เพราะอย่างกะภาษาเทวดา)

----------------
ตามคำขอ


การปฏิบัติที่ให้ผล ย่อมสั่งสอนจิตใจเราทุกครั้งไปว่า
การปฏิบัตินั้น แท้จริง ไม่มีได้อะไรเข้ามา ไม่มีเสียอะไรออกไป

เพราะเราเข้าไปทราบความจริงว่า
ไม่มี"ผู้ได้" ไม่มี"ผู้เสีย"
จึงไม่ได้ ไม่มีเสีย

ที่คนเรามียังเห้นว่ามีได้มีเสีย
เพราะมีผุ้ได้ ผู้เสีย

ยัง"กลาง"ไม่พอ

คำถามของคุณจิ้ง มันเป้นคำถามที่ปลายน้ำแล้ว
ต้องย้อนไปดุต้นๆน้ำว่า กล่าวคืิอดูย้อนไปให้ถึงว่า
ความรักมาจากไหน มันเกิดยังไง"ในใจ" เรา
แล้วเราเข้าไปยึดเอามาขี้ตู่เอามาเป้นของเราตอนไหน
เห้นไปอย่างนี้ได้ ก็จะเข้าใจว่า "รัก" กับ "ไม่รัก" นี่เท่ากัน เสมอกัน
แล้วก้ทำลายทั้ง"ผู้รัก" และ"ผู้ไม่รัก"ไปพร้อมๆกัน

โอว
ผมพูดง่ายๆเนาะ แต่ทำยากชะมัดเลย

เสี่ยวจิ้ง.....คือ ยังอยู่ในวัย...ส... น่ะค่ะ
เลยไม่มีความรัก (มุสา ) ก็อยากจะร่วมด้วยคนนะคะ
แต่เดี๋ยวขอตามอ่านก่อนแล้วกัน.....ธรรมะสวัสดียามเช้าค่ะ

หากจะรักแบบชาวโลกคือมีคู่ครองตามธรรมชาติ ผู้นั้นคู่นั้น พึงเข้าใจชีวิตตามธรรมดา(ตามสภาวะ)

ว่าทั้งเขาและเราตกอยู่ภายใต้กฎไตรลักษณ์ ว่ามีความเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดทั้งกายและใจ

การที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเอาตนเองหรือหวังว่าตนเองจะได้ความสุขจากอีกฝ่ายหนึ่ง ซึ่งมีความเปลี่ยนแปลงโดย

ไม่รู้เท่าทัน จึงต้องเป็นทุกข์มากบ้างน้อยบ้างตามความยึดถือของตนๆ ไอ่ที่จะมีความสุขนิรันดร์เห็นจะหวังได้

ยาก

พึงมองให้เห็นความเป็นธรรมดา แล้วยอมรับความจริงว่า อ้อ มันเป็นเช่นนั้นแหละธรรมดาของมัน แล้วความทุกข์

จะผ่อนคลายลง ฝึกคิดหรือโยนิโสมนสิการบ่อยๆ จนจิตยอมรับกฏแห่งการเปลี่ยนแปลงนี้

ระบบฝึกคน เช่น ไตรสิกขา คือ ศีล สมาธิ ปัญญา ก็พึงฝึกอบรมกันเสียแต่เล็กๆ จนเกิดความเคยชิน

เพื่อให้พฤติกรรมเป็นไปเองโดยไม่ต้องบีบ

พึงศึกษาเรื่องพุทธศาสนากว้างๆ"สัมมาทิฏฐิกับการศึกษา" ที่

viewtopic.php?f=2&t=26943

ค่อยยังชั่ว ค่อยเข้ารูปเข้ารอยหน่อย...
ขนาดโดน จานป้อ พาไปลงน้ำแล้ว ท่านกบ ฯ ยังค่อย ๆ พามาขึ้นบกได้ น่ารักที่สุด

และกะว่า ถ้าเข้ามาแล้วยังเห็นจานป้อโยกโย้พาขึ้นเขาอีกละก้อ ว่าจะ โป้ง จริง ๆ ด้วย

เพราะที่ถามก็ประมาณนี้แหละ...เห็นคนที่นี่ก็สนใจปฏิบัติธรรมกัน และก็ดูจะมีแฟนมีครอบครัว...
และเขาจะบริหารความรักด้วยธรรมกันอย่างไร

ดีจัง...ดีใจด้วยค่ะ...น่ารักจังเลย (ตัวซมปู)
จิ้ง ขอให้ครอบครัวในอนาคตของ...ท่านกบฯ...เป็นครอบครัวที่สุขสมบูรณ์ในธรรม...
ถ้ามีเทคนิคดี ๆ แนะนำก็งัดมาคุยต่อนะคะ
ในแนว การบริหารความรักด้วยธรรม...

ช่ายค่ะ เจตนาก็ประมาณนี้ล่ะค่ะ...อย่างที่ท่าน อินทรีย์ ว่า

อยากให้ครอบครัวของผู้รักการปฏิบัติธรรมเป็นครอบครัวที่อบอุ่น...