ในวาระ ดิถึ ขึ้นปีใหม่
ขออภัย ผองเพื่อนธรรม ท่านทั้งหลาย
หากเคยพลั้ง ด้วยวาจา และใจกาย
ขอสหาย อโหสิฯ อย่าติเตียน

อันหลักธรรม ที่มีอยู่ ในตัวท่าน
ทั้งให้ทาน จิตเมตตา เช่นบังเหียน
อย่าถือสา โกรธากริ้ว นั่นบทเรียน
บังคับเปลี่ยน ความคิด สะกิดทรวง

อันปีเก่า ตัวก็เก่า เราเริ่มแก่
ปีใหม่แท้ แต่เฒ่าลง ใกล้ไปสรวง
ถึงปีใหม่ แต่เมียเก่า เราต้องควง
แลห่วงหวง เพราะเมียเรา คงเข้าใจ

ที่เคยทำ ผิดพลั้ง ก็ช่างเถิด
เพียงประเสริฐ ด้วยธรรม ข้อไหนไหน
ที่มันแล้ว ก็จงแล้ว แล้วกันไป
เพราะปีใหม่ ยังไม่สาย แก้ไขตัว

ยิ่งกายเก่า เฒ่าลง คงคิดชอบ
คิดตามกรอบ ธรรมชาติ ไม่ขัดหัว
ตั้งใจชอบ ประพฤติดี ไม่เกรงกลัว
วาจาทั่ว ดีงาม ตามอารมณ์

มีความเพียร เขียนอ่าน ไม่คร้านเกียจ
ไม่เคร่งเครียด ตั้งจิตมั่น อย่างเหมาะสม
ทำการชอบ ตามหน้าที่ มีคนชม
ใจคอยข่ม ระลึกถึง สิ่งที่ดี

ทั้งประกอบ อาชีพ สุจริต
เว้นทำผิด ทั้งกายใจ เป็นศักดิ์ศรี
เลี้ยงชีพตน อย่างพอเพียง อย่ารอรี
ทุกคนนี้ จงหมั่นคิด พิจารณา

ถึงปีใหม่ ตัวเราแก่ ย่อมรู้เพิ่ม
เอาธรรมเสริม ให้ชีวิต คิดเถิดหนา
ไม่เสียที ที่ทุกคน ได้เกิดมา
เป็นประชา ชาติสยาม ประเทศไทย...ฯ

จ่าสิบตรี เทวฤทธิ์ ทูลพันธ์ (ผู้ประพันธ์)
๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๒

อนุโมทนาสาธุด้วยครับ

ขอให้มีความสุขตลอดปีและตลอดไปครับ

ขออนุโมทนา ด้วยค่ะ

สวัสดีปีใหม่ค่ะ