พราหมณ์ฮินดู

ศาสนาฮินดู หรือที่คนไทยรู้จักกันในนาม พราหมณ์ฮินดู

เป็นศาสนาที่ไม่ปรากฏศาสดา แต่ก่อตั้งขึ้นโดยกลุ่มคนที่เรียกตัวเองว่า “พราหมณ์” ซึ่งหมายถึงคนในวรรณะสูงที่สุดของสังคมอินเดีย มีหน้าที่ประกอบพิธีกรรมและให้ความรู้ทางศาสนา

สรุปคำสอนสำคัญ

• นับถือเทพเจ้า ๓ องค์ หรือที่เรียกว่า “ตรีมูรติ” ซึ่งได้แก่ พระพรหม ผู้สร้างโลก พระศิวะ ผู้ทำลาย และ พระวิษณุ หรือพระนารายณ์ ผู้ปกป้องและรักษาโลก

• มนุษย์มีกรรม เป็นตัวกำหนดและต้องเวียนตายเกิดอยู่ในสังสารวัฏ วิธีเดียวที่มนุษย์จะพ้นไปจากการเวียนว่ายตายเกิดได้ก็คือการปฏิบัติโยคะ ซึ่งเป็นหลักปฏิบัติที่เน้นเรื่องความภักดี การทำกรรมดี การทำจิตให้สงบ และการพัฒนาปัญญา เพื่อให้เข้าถึง “โมกษะ” คือความหลุดพ้นและมีชีวิตเป็นหนึ่งเดียวกับพรหม

• คนเรามี ๔ วรรณะ ได้แก่

• พราหมณ์ คือ ผู้ทำงานทางศาสนา

• กษัตริย์ คือ ผู้ปกครองบ้านเมืองและนักรบ

• แพศย์ คือ พ่อค้าและเกษตรกร

• ศูทร คือ กรรมกร ผู้ใช้แรงงาน


แนวคิดที่ควรนำมาประยุกต์ใช้

• เพื่อความสมดุลอันดีงาม ช่วงชีวิตของมนุษย์ควรดำเนินไปตามหลัก อาศรม ๔ ได้แก่

• พรหมจารี – ช่วงชีวิตแห่งการศึกษาเล่าเรียน ปฏิบัติพรหมจรรย์ และเชื่อฟังครูบาอาจารย์

• คฤหัสถ์ – ช่วงชีวิตแห่งการสร้างครอบครัว ทำหน้าที่ทางจริยธรรม และใช้ชีวิตให้เต็มที่

• วานปรัสถ์ – ช่วงวัยที่ต้องเกษียณอายุตัวเอง แล้วส่งมอบทุกอย่างให้ลูกหลานเพื่อเข้าหาศาสนา

• สันยาสี – ช่วงที่ต้องปลีกตัวออกจากโลกและปล่อยวางวัตถุต่างๆ ให้หมด เพื่อเตรียมพร้อมรับความตายอย่างสงบ

• ปฏิบัติตามหลัก อหิงสา คือการเว้นจากความรุนแรง และ ยมะ คือการเว้นที่สมควร ได้แก่ เว้นจากการเบียดเบียน ลักขโมย พูดปด ประพฤติผิดในกาม และอยากได้ของผู้อื่น

คุณผู้ใช้ชื่อว่า "ธรรมบุตร"

โยคะ ไม่ใช่วิธีของ พราหมณ์ฮินดู ขอรับ แต่เป็น "ลัทธิ" หนึ่งที่แตกแขนงไปจากศาสนาพราหมณ์ฮินดู เป็นการบำเพ็ญ สมาธิเท่านั้น
พระพุทธเจ้าสมณโคดม ก็ยังเคยบำเพ็ญสมาธิแบบโยคะ ที่เรียกว่า บำเพ็ญเพียร ทุกขกิริยา แต่ไม่พบหนทางหลุดพ้น จึงได้เปลี่ยนวิธีการพิจารณา และเปลี่ยนวิธีการฝึกใหม่ โดยอิงหลักโยคะเดิม เพียงแต่ดัดแปลงไป ไม่ทำร้ายตัวเอง จึงได้พบและตรัสรู้อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ
สิ่งที่พระพุทธเจ้าสมณโคดม ตรัสรู้ ก็คือ หลักโมกษะ แห่งศาสนาพราหมณ์ฮินดู ซึ่งไม่มีเขียนไว้เป็นข้อๆ แต่ทรงพิจารณาหลักการทั้งหมดของศาสนาพราหมณ์ฮินดู จึงเกิดความรู้ ความเข้าใจอย่างถ่องแท้ รวมไปถึงวิธีปฏิบัติ โดยรวมเอาหลักของศาสนาพราหมณ์ฮินดูทั้งหมด โดยการอนุมาน และอุปมาน กลายเป็นหลักธรรมทางศาสนาพุทธอันเป็น โลกุตรธรรม หรือ อัพยากตะธรรม

ท่านทั้งหลายที่ได้เข้ามาอ่านข้อแสดงความคิดเห็นของข้าพเจ้าโปรดได้ใช้วิจารณญาณ และคิดพิจารณาให้ถี่ถ้วน และให้อ่าน กระทู้ "โมกษะ ดั้งเดิมเมื่อหลายพันปีก่อนพุทธกาล" ประกอบ ก็จะเกิดความเข้าใจในระดับหนึ่ง แต่ก็อย่าได้เชื่อในข้อแสดงความคิดเห็นของข้าพเจ้าทั้งหมด ขอให้ท่านทั้งหลายได้ศึกษาในศาสนาที่ข้าพเจ้ากล่าวถึงให้ดี และถ่องแท้ขอรับ

มันแค่..สมมุติ..อย่าไปซีเรียส..เลยน่า