[quote"]แม้บางเรื่องจะจริง แต่เมื่อพูดแล้วไม่เกิดประโยชน์ หรือบางเรื่องมีประโยชน์ แต่ผิดหลักศีลธรรม
พูดจริงอย่างนี้ใช้ไม่ได้ ปราชญ์ท่านไม่สรรเสริญ เช่นนำเอาเรื่องของเขาไปเที่ยวโพนทะนา
อย่างนี้แม้จะเป็นเรื่องจริง แต่ให้โทษแก่ผู้พูด และเสื่อมเสียแก่ผู้ถูกโพนทะนา หรือบางเรื่อง
มีประโยชน์แต่ว่าผิดหลักธรรม ก็ยังใช้ไม่ได้ เหตุนี้พระบรมศาสดาจึงทรงจำกัดลงไปว่า สจเจ
อตเถ จ ธมเม จ อหุ สนโต ปติฏฐิตา คนดีย่อมตั้งอยู่ในสัจจะที่เป็นประโยชน์และชอบธรรม
[/right][/quote]
.....ธมฺโม หเว รกฺขติ ธมฺมจารึ ธรรมนั่นแลย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม
บุคคลถ้าตั้งใจและมั่นใจแล้วว่าการกระทำของตน เป็นธรรมย่อมไม่สั่นคลอนต่อ
บุคคลที่นำธรรมมาเบี่ยงเบนเฉไฉ จุดประสงค์เพื่อให้เกิดประโยชน์แก่ตน
.....ธรรมแต่ละบทย่อมเกิดประโยชน์และรักษาผู้ประพฤติ โดยการเฟ้นธรรมมาใช้
ให้เหมาะตามกาล เพื่อให้เกิดเป็นคุณธรรมแก่ผู้ใช้ธรรมนั้นๆ ตรงข้ามถ้านำธรรม
มาใช้เพื่อกล่าวโทษผู้อื่นโดยวิธีมิชอบ สิ่งนั้นย่อมไม่เกิดประโยชน์ต่อผู้กระทำ
...... "สัจจะ" แปลว่า ความสัตย์ ความซื่อ ถ้าขยายความตามศัพท์แยกได้ 3 ลักษณะคือ
มีความจริง ความตรง และความแท้ จริง
........สัจจะวาจาคือ ความประพฤติวาจา ตรงไม่บิดพลิ้ว ไม่บ่ายเบี่ยง
ไม่ปกติการกระทำไม่ดีแห่งตน

เรื่องของปากยากต่อการควบคุม
สติต้องรู้ทัน
ปัญญาต้องรอบด้าน
มากต่อมากทั้งพุทธสุภาษิต
และสุภาษิตไทย
ปากคือตัวชี้วัด"ความดี"
คนดีย่อมตั้งอยู่ในสัจจะอันชอบธรรม จริงแท้ล้านเปอร์เซ็นต์