ห่วงบ้านเมืองแล้วควรทำอย่างไร?


**หมายเหตุ** คลิปเสียงหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
แสดงธรรม ณ หอประชุมพุทธคยา สำนึกพิมพ์ DMG เมื่อวันที่ ๓ พฤษจิกายน ๒๕๕๑


โยม: กราบนมัสการพระคุณเจ้าเจ้าคะ ขอถามคำถามที่อาจจะไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องวันนี้เพราะไม่มีประสบการณ์เรื่อง
การนั่งกรรมฐานและสมาธิมาก่อน แต่เห็นจากการบรรยายของหลวงพ่อกับจิตที่เป็นกุศล
อยากให้หลวงพ่อแนะนำว่าในสถานะการณ์บ้านเมืองอย่างนี้เหล่าพุทธศาสนิกชนควร
ทำจิตใจอย่างไร ควรจะทำยังไง เพื่อที่จะใช้ธรรมะให้เห็นว่าในสถานการณ์อย่างนี้
พุทธศาสนิกชนซึ่งนับถือศาสนาพุทธ ได้ใช้สิ่งที่เป็นหลักธรรมมาค้ำจุนแผ่นดินคะ ขอบพระคุณคะ



หลวงพ่อปราโมทย์ :
ขั้นแรกนะต้องให้สติรักษาจิตไว้ก่อน
ถ้าจิตเรายังไม่มีปัญญารักษา รักษาแผ่นดินไม่ไหวหรอก (โยมหัวเราะ)

เราต้องฝึกของเราให้ดีนะ ทุกวันนี้เราแยกค่ายกัน เราแบ่งแยกกันทุกคนเลย
ในบ้านเดียวกันยังมีสองค่ายเลยรู้สึกไหม เคยมียุคใดสมัยใดมันอุบาทว์เท่านี้ไหม
ทำไมเราลืมไปนะว่าจริง ๆ เราเป็นอะไร อย่างถ้าคุณบอกว่าเราเป็นชาวพุทธ
ชาวพุทธไม่ได้แบ่งแยกนะ เรื่องที่ทะเลาะกันก็ไม่ใช่เรื่องของชาวพุทธด้วย

อย่างวัดหลวงพ่อนะ หลวงพ่อเลยบอกหลวงพ่อไม่มีไซด์นะ ไม่เท็กไซด์ทางการเมือง
ลูกศิษย์หลวงพ่อมีทั้งสองค่ายเลย พวกนึงพอตอนเช้ามาฟังธรรมเสร็จนะ
เดี๋ยวตอนบ่ายจะไปร่วมชุมนุม (โยมหัวเราะ)
มีนะ บางคนขยันมา บอกว่าเกิดปุปปัปตายตอนนั้นจะได้ไปแบบสุขคติ (โยมหัวเราะ)
นี่เรียกว่าผู้ประท้วงแบบรอบคอบ (โยมหัวเราะ) ฝ่ายรัฐบาลก็มี
หลวงพ่อถึงบอกว่าวัดหลวงพ่อเว้นไว้ที่นึงได้ไหม ให้มันไม่มีค่าย
ให้ทุกคนมาเรียนในฐานะที่ทุกคนเป็นลูกของพระพุทธเจ้า

เหมือนอย่างที่พระเจ้าอยู่หัวท่านก็พยายามบอกใช่ไหม ทุกคนมันก็คนไทย
เราต่างหากเราไม่เชื่อ เราไม่เชื่อเรานะเราก็ช่วยกันทำลาย โกรธแค้น โกรธไม้
ของคุณไม่ค่อยโกรธหรอก เพราะคุณเพ่งไว้เยอะ (โยมหัวเราะ)

โยม: แปลว่าอะไรเจ้าคะเพ่งไว้เยอะ

หลวงพ่อปราโมทย์ : ถ้าเรากดใจเราให้นิ่งนะ เราไม่โกรธ หลวงพ่อทำหน้าให้ดูนะ
เอ้าใครอยากด่า เชิญ (โยมหัวเราะ)
ถ้าออกมาตรงนี้อย่าด่านะ เดี๋ยวชกให้ (โยมหัวเราะ)
คือถ้าเราไปภาวนานะ อย่าไปกด ให้รู้ตามความเป็นจริง

ห่วงบ้านเมืองก็ดีแล้วนะ เพราะว่าไม่มีบ้านเมืองเราก็อยู่ไม่ได้
แต่ว่าก่อนจะห่วงบ้านเมืองห่วงตัวเองเสียบ้าง ดูตัวเองนะ ดูใจของเรา
ใจของเราไม่ถูกอกุศลครอบงำมันจะเต็มไปด้วยเหตุผล

ทุกวันนี้เราขาดสติ พอขาดสติก็มีแต่โทสะเข้าใส่ซึ่งกันและกัน
แล้วอะไรจะเกิดขึ้น บ้านเมืองเต็มไปด้วยโทสะ
โทสะมันนำไปสู่อะไร
ไปอบายนะ เรากำลังจะช่วยกันสร้างบ้านเมืองให้เป็นอบายภูมิหรืออย่างไร
ทำไมเราไม่ตั้งสติให้ดีละ รู้เนื้อรู้ตัวขึ้นมาก่อนนะ
อย่าเกลียดกัน ทันทีที่เราเกลียดคนอื่นความทุกข์จะเกิดขึ้นทันทีเลย

โยม: อยากให้ไปถึงคนที่ใช่เจ้าคะ

หลวงพ่อปราโมทย์ : มันถึงคนทุกคนไม่ได้ ศาสนาพุทธไม่ได้เหมาะกับคนทั่ว ๆ ไปหรอก

โยม: หญิงหมายถึงผู้นำนะคะ

หลวงพ่อปราโมทย์ : ผู้นำเขาไม่มีเวลาฟังหรอก หูเค้าอื้อ (โยมหัวเราะ)
เพราะว่าคนโน้นประท้วง คนนี้ประท้วง ไม่ได้ฟังหลวงพ่อหรอก
อย่าห่วงคนอื่นนักเลยนะ ห่วงตัวเองก่อน (โยมหัวเราะ)

โยม: ทราบแล้วคะว่าถ้าถามคำถามนี้หลวงพ่อจะต้องตอบ ประโยคนี้ ซึ่งอันนี้จริง
แต่ว่าขณะเดียวกันก็อยากให้พลังบุญที่เป็นธรรมะของพระพุทธองค์ช่วยแผ่นดิน ได้บ้าง
ไม่ใช่เฉพาะใครกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งคะ

หลวงพ่อปราโมทย์ : คือเรามีความเมตตาบ้างไหม
เรามีความเมตตาจริง ๆ ไหม
หรือเราเมตตาเฉพาะคนที่เห็นด้วยกับเรา
ความเมตตาของเราคับแคบหรือความเมตตาของเราไม่มีประมาณ
ถ้าเราเมตตาเฉพาะพวกเรา อย่างนั้นใครเค้าก็เมตตาใช่ไหม เมตตาอย่างนั้นจริง ๆ ก็ไม่เรียกว่าเมตตานะ
แต่เรียกว่าราคะ มันรักพวกรักพ้องทั้งสิ้นเลย มีราคะได้ โทสะมันก็ได้ มีพวกเรา มีพวกเขา

ชาวพุทธที่แท้นะ จะไม่มองคนอื่นก่อนหรอก
มีปัญหาเนี่ยจะมองเข้ามาที่ใจของเราก่อน จัดการกับกิเลสของเราก่อน

พอใจของเราปลอดโปร่งจริง ๆ นะ ไม่ได้ถูกอคติทั้งหลายครอบงำ
ไปแก้ปัญหาด้วยเหตุด้วยผล พอโทสะมันเกิด เราลืมเหตุลืมผลไปหมด
คราวนี้ก็มีแต่ความรุนแรง ไม่เคยมีใครชนะด้วยความรุนแรงนะ

พอแล้วมั้ง ถามอะไร การบ้านการเมืองหลวงพ่อไม่รู้เรื่องหรอก (โยมหัวเราะ)
ก็เคยอ่านหนังสือพิมพ์ที่ไหนละ วิทยุก็ไม่มี โทรทัศน์ก็ไม่มี ไม่รู้เรื่องหรอก


CD: หอประชุมพุทธคยา สนพ.DMG
ฟังเสียงได้ที่
http://www.dhammada.net/2010/03/12/1418/

ไม่เข้าใจ

หมายความว่า เมื่อกระทู้ครั้งที่แล้ว

เกิดการถกเถียงทะเลากัน เรื่องคำสอนของหลวงพ่อปราโมชย์ น่ะคะ

ดังนั้นเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการปรามาสพระ ซึ่งหมายถึงบาปหนัก

ก็ระวัง ด้วยก็ดีนะคะ

เป็นห่วงน่ะคะ ไม่อยากเห็นใครทำบาป

ก็ไม่เข้าใจอยู่ดี ว่าเรื่องอะไร

พูดตรงๆได้มั๊ย

ไม่ควรทำสิ่งไรๆถ้าไม่รู้จริงในสิ่งนั้นๆ

โอ๊ย
งง

ไม่เห้นจะมีอะไรเกี่ยวกันเลย

ผมว่าคุณวไลพรอ่านกระทู้นี้ก่อนดีกว่าไหม
แล้วบอกผมหน่อยว่ามันเกี่ยวอะไรกันกับเรื่องอะไร

...สรุปว่า...ถ้าห่วงบ้านเมือง...ทุกคนต้องเลิกแบ่งฝ่าย...ตอนนี้ที่แบ่งเป็น 2 ฝ่าย...
...คนไทยทะเลาะกันเอง...พระอาจารย์ปราโมทย์ท่านสอนให้มีสติรักษาใจตนเองให้มั่นคงก่อน...
...ถึงจะช่วยกันรักษาชาติบ้านเมืองเอาไว้ได้...เป็นชาวพุทธน่ะไม่ควรแบ่งฝ่ายแล้วทะเลาะกันเอง...
...แม้แต่ในหลวง...พระองค์ท่านก็ต้องการให้คนไทยรักและสามัคคีกันเอาไว้...ทะเลาะไปมีแต่เสีย...

...ที่ท่านชาติเสนอมาให้อ่าน...ก็เพื่อให้หลายๆคนได้ใช้สติให้มากขึ้น...ที่ทะเลาะกันก็เพราะขาดสติ...

ผมไม่เข้าใจคุณวไลพรจริงๆนะ
แต่ก็นานาจิตตัง

ธรรมะ เป้นของกลาง
อกาลิโก พูดปีไหนๆ มันก็เหมือนกันทุกปี มันก็มีเป้นคู่ๆอย่างนี้ตลอดกาล
ดีกับชั่ว มีสติขาดสติ กามสุขัลลิกานุโยคกับอัตตกิลมถานุโยค

ถ้าหลวงพ่อสอนผิดตรงไหน
มันก็เป็นเรื่องของคนแต่ละคนที่เลือกแก้ไขตนเอง
ไม่ใช่แก้ที่หลวงพ่อ

มิจฉาทิฐิบุคคลในโลกมีมากมายมหาศาล
ถ้าจะเทียบกันแล้ว อนุตรธรรมที่คุณวไลพรนับถือ ยังแย่กว่าเยอะ
เพราะสอนแค่ศีลกับทาน ไม่สอนสมาธิ ไม่สอนปัญญา เทียบชั้นดูจิตไม่ได้เลย
กินเจก็เหมือนกัน กินไปอีกหมื่นปีก็ไม่มีคำว่า สมาธิ คำว่าปัญญา
นี่หลวงพ่อสอนคนมากมาย มีบุคคลรู้ตามได้นับเป้นพันๆคน
ไปเอาคู่มือสอบกรรมฐานไปสอบเขาได้เลย

หรือถ้าคุณวไลพรจะมาสอบผม ก็สอบได้เลย
ถ้าเอาถึงนามรูปปริเฉทญาน ผมตอบได้หมด
ผมกล้าท้าอย่างนี้แหละ
รับเทพรับองค์กับกินเจอีกหมื่นปี จะมีปัญญาสอนผมรู้รูปรู้นามได้หรือ

ไม่นึกไม่ฝันว่าบทความแสนจะธรรมดา มันเป้นปัญหาถึงขนาดนี้

รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทย
จะเกิดชาติไหนไหน ก็ตายเหมือนกัน

zen กล่าวไว้ว่า

ไม่มีสิ่งใดถูก ไม่มีสิ่งใดผิด
การยึดถือว่า
สิ่งใดถูก สิ่งใดผิด
นั่นต่างหากที่ผิด

ออมปัญญาไว้สร้างปัญญาดีกว่า เนาะ เนาะ

ขออนุญาติคุณชาติสยามลงเพลงเพื่อ...ความเป็นเพื่อนกันนะครับทุกท่าน

อนุโมทนาสาธุค่ะคุณชาติ สยาม (ยังอยู่ยั้ง ยืนยง... เราก็เหมือนอยู่คงชีพด้วย... เพ้อเจ้อ อ่ะค่ะ อิ อิ)

อ่านแล้วค่อยมีสติ ค่อยหนักแน่นขึ้นหน่อย

บ้านเมือง ก็ห่วงค่ะ แต่เราก็ควรจัดการกับกิเลสเราก่อน
เอากิเลสในใจเราอยู่หมัด (แล้วค่อยไปแลก หมัดกะคนอื่น อิ อิ)