อิทัปปัจจยตา

เมื่อสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี

เมื่อมีเหตุ ก็ย่อมเกิดผล

การปฏิบัติเป็นเหตุ จุดมุ่งหมายคือผล

เมื่อมีการปฏิบัติ ก็ย่อมเกิดผลตามจุดมุ่งหมายที่ปฏิบัติ

...การปฏิบัติธรรมคือการปฏิบัติใจ...ที่ขันธ์5ของเราในกาย...
...คือเว้นการทำบาปทั้งปวงและทำดีให้พร้อมและทำใจให้ผ่องใส...
...ทำที่ไหน...ที่แขน2ข้าง ขา2ข้าง ศีรษะ1ของตัวเราไม่ให้ทำผิดศีล...
...สถานที่แม้แต่วัดวาอารามต่างๆจึงเป็นแค่อำนวยความสะดวกในการปฏิบัติ...

# การปฏิบัติธรรม

พระพุทธศาสนา ใช้ ทุกข์ เป็น โจทย์ ... และ ความพ้นทุกข์ เป็น เป้าหมาย

จุดมุ่งหมายของการปฏิบัติธรรม ก็คือ พ้นทุกข์

เมื่อดูจุดมุ่งหมายแล้ว กระบวนการต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นลักษณะที่ ปฏิบัติ เจริญ อบรม ดำเนินชีวิต หรือ ๆลๆ จะเรียกอะไรก็แล้วแต่ ที่มีความพ้นทุกข์เป็นเป้าหมาย และ มีการปฏิบัติเพื่อจะไปถึงเป้าหมายนั้นๆอย่างเหมาะสม .....ก็ จัดว่าเป็น การปฏิบัติธรรม ทั้งสิ้น



# เลียนแบบการปฏิบัติธรรม

ตรงนี้ ต้องตีความ(โดยไม่ให้ความ มันย้อนกลับมาตีเอา )ให้ชัดเจนเสียก่อน ว่า อย่างไรเรียกว่า"เลียนแบบการปฏิบัติธรรม"

ผู้ที่ไม่สามารถตรัสรู้เองได้(คือ ไม่ใช่พระพุทธเจ้า หรือ พระปัจเจกๆ) ก็คือ ผู้ที่เดินในทางแห่งอนุพุทธะ คือ เดินตามมรรคที่พระพุทธเจ้าท่านชี้ไว้(มัคคานุคา) .....จะเรียกว่า เลียนแบบการปฏิบัติธรรมของพระพุทธเจ้า ไหม?

และ ต้องไม่ลืมว่า พระพุทธเจ้าท่านตรัสรู้ธรรมที่กว้างขวาง มีธรรมที่เหมาะสมสำหรับทรงสอนให้หมู่สัตว์ที่หลากหลายจริตนิสัยวาสนาแตกต่างกัน.... ซึ่ง ธรรมเหล่านั้นถึงแม้นจะสงเคราะห์ลงอยู่ในอริยมรรคที่มีองค์แปดก็ตาม แต่ ในรายละเอียดของธรรมที่ทรงสอนต่อหมู่สัตว์ที่หลากหลายก็ยังคงมีรายละเอียดที่แตกต่างกันไปบ้าง.

ผมจึงมองว่า อริยมรรคที่มีองค์แปด เป็นหลักการกว้างๆ ที่เป็นลักษณะของ ศาสตร์

และ จากการที่หมู่สัตว์มีหลากหลายจริตนิสัยวาสนาที่แตกต่างกัน ในรายละเอียดวิธีการปฏิบัติของแต่ละบุคคล จึงคงไม่เหมือนกันเป๊ะเสียทีเดียว และ นี่เป็นลักษณะของ ศิลป์

กล่าวคือ มีทั้งศาสตร์และศิลป์ อยู่ในการปฏิบัติธรรม

คือ ในการปฏิบัติธรรมนั้น จะกล่าวว่า ไม่มีหลักเกณฑ์เลย ก็ไม่ใช่ เพราะ มีหลักแห่งอริยมรรคที่มีองค์แปดอยู่.... ครั้นจะกล่าวว่า ต้องปฎิบัติในรูปแบบนี้ๆเท่านั้น ก็ ไม่ใช่อีก เพราะ หมู่สัตว์นั้นมีจริตนิสัยวาสนาที่หลากหลาย





สำหรับ ระดับ ครูบาอาจารย์ ที่สั่งสอนศิษย์...
ผมไม่ทราบว่า อาจารย์ของท่านอื่นเป็นอย่างไร... แต่ อาจารย์ของผมท่านมักจะสอนวิธีที่ท่านเคยปฏิบัติมาแล้วได้ผล แต่ ท่านมักจะบอกอยู่เสมอๆว่า ผมต้องนำธรรมเหล่านั้นไปปรับใช้ให้เหมาะสมกับตนเอง...

ก็ ไม่แน่ใจอีกว่า การน้อมนำข้อธรรมที่ท่านสอนมาพิจารณาไตร่ตรองปรับใช้ให้เหมาะสมกับตนเอง จะจัดว่าเป็น การเลียนแบบการปฏิบัติธรรม ไหม?

เลียนแบบ
ตามแบบ

ของเลียนแบบ ทำเลียนแบบ
ของตามแบบ ทำตามแบบ

อ่า..... เง็ง เหมียนกาน

...ต้นแบบคือการบรรลุอรหันต์ของพระพุทธเจ้า...อริยสัจสี่...อริยมรรคแปด...
...พระธรรมคือคำสอนเพื่อการปฏิบัติให้เข้าถึงการบรรลุอรหันต์...
...พระปัจเจกพุทธเจ้า พระสาวก พระอรหันต์เกิดจากปฏิบัติตามคำสอน...
...พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติว่าพุทธศาสนิกชนคือผู้ปฏิบัติตามคำสอนคือพุทธบริษัทสี่...
...ถามว่าเราปฏิบัติตามแนวทางอริยสัจสี่...อริยมรรคแปด...จะเรียกว่าไม่เลียนแบบได้อย่างไร...

การเลี่ยนแบบที่ผมหมายความถึงคือ

การเลี่ยนรูปแบบครับ

เช่นการนังคู้บังลังถ์เอาเท้าขวาทับเท้าซ้าย แต่ไม่ได้เจริญสติสมาธิ

คือทำตามไปอย่างนั้นเอง

อย่างที่เรียกว่าศีลพรตปรามาส คือแค่ลูบครำศีล

เรียกว่าสร้างภาพก็ได้

เป็นรูปภายนอกที่เราต้องระวังมากๆในบุคลิกที่น่านับถือศรัทธาแต่ความเป็นจริงกลับตรงข้าม


สำหรับการเดินตามมรรคที่พระพุทธเจ้าทรงชี้ไว้

คือการปฏิบัติธรรมครับ

มิใช่เลี่ยนแบบ

ผมเป็นคนชอบศึกษา คำในภาษาไทย ชอบอ่านบทกวี...

ลูกสาวของผมเรียนสายวิทย์ แต่ ตอนเขาอยู่ม.6 เขาทำทดสอบวิชาภาษาไทยของสถาบันเสริมปัญญา ได้คะแนนภาษาไทยสูงสุดของประเทศไทย ได้โล่ห์มา...แต่ เธอดันมาเรียนแพทย์....อาจารย์เขายังแซวว่า จะไปเป็นแพทย์แผนกภาษาไทยหรือ?



จาก พจนานุกรมราชบัณฑิต


เลียน
ความหมาย
ก. เอาอย่าง, ทําหรือพยายามทําให้เหมือนหรือคล้ายคลึงกับแบบอย่าง, เช่น พูดเลียนเสียงเด็กร้องเลียนเสียงนก; ชั่งโดยเอาเงินตราเป็นเกณฑ์นํ้าหนัก.


ตาม
ความหมาย
ว. อาการที่เลียนแบบหรือเอาอย่าง เช่น ทำตาม คล้อยตาม.


แบบ
ความหมาย
น.สิ่งที่กำหนดให้ถือเป็นหลักหรือเป็นแนวดำเนิน ตัวอย่างเช่น ลอกแบบ เลียนแบบ.

อ้อ เข้าใจแล้ว ....

ปฏิบัติธรรมคือการแสวงหาธรรม

เลี่ยนแบบเป็นแค่การสร้างภาพเหมือน

นั่งแบบที่ว่านั่นแหละ แต่เจริญสติสมาธิล่ะ เป็นเลียนแบบไหม

แล้วนั่งเอาเท้าซ้ายทับเท้าขวา มือซ้ายทับมือขวาล่ะ เป็นอะไร เรียกว่าเลียนแบบไหมครับ

เป็นการปฏิบัติธรรมครับ

ปฏิบัติธรรมมีสองแบบคือมรรคมีองค์แปดศีลสมาธิปัญญาหนึ่ง อีกหนึ่งก็คือเอาหลักธรรมคำสอนมาปฏิบัติในชีวิตประจำวันค่ะ

ปฎิบัติธรรม หรือดูเหมือนปฏิบัติธรรม...

...ปฏิบัติธรรมคือการแสวงหาธรรม...คุณmesควรพิจารณาเรื่องการแสวงหาธรรมใหม่ดังนี้...
...ธรรมะคือธรรมชาติที่มีอยูในกายตน...จึงไม่จำเป็นต้องแสวงหาไปตามสถานที่ต่างๆให้เมื่อย...
...เพราะการธุดงค์ไปในสถานที่ต่างๆ...ก็แค่แสวงหาที่สงบเพื่อขุดค้นลงในกายตนอันตัวหลงอยู่นี้แล...
...เพราะทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเป็นธรรมอยู่ในนั้นโดยไม่ต้องปรุงแต่งสิ่งใดเพิ่มเติม...ก็มีเกิด-ดับอยู่แล้ว...
...เพียงแต่ยังไม่เกิดปัญญาพิจารณาให้รู้แจ้งเห็นจริงตามคำสอน...จึงคิดว่าต้องไปแสวงหาธรรมที่อื่น...

...เลี่ยนแบบเป็นแค่การสร้างภาพเหมือน...มีส่วนจริงเพราะในเทศนาธรรมของหลวงตามหาบัวมีว่า...
...พระสงฆ์ที่เรียนปริยัติจนจบเปรียญธรรม...เปรียบเหมือนการเขียนแบบแปลนแผนผังของบ้านสำเร็จ...
...ต่อเมื่อลงมือปฏิบัติจึงเป็นการลงมือสร้างบ้าน...ผลก็คือบ้านที่สร้างเสร็จตามแบบแปลนคือปฏิเวธ...
...รวมลงมาก็คือการปฏิบัติตามแนวทางคือคำสอนของพระพุทธเจ้าอันเดียวกัน...เป็นการเลียนแบบไหมคะ...
...แต่ถ้ามีแปลนบ้านในมือ...แต่ไม่ลงมือสร้างบ้าน...มันก็เป็นบ้านในแปลนใช้พักอาศัยไม่ได้อ่ะค่ะ...