วัฒนธรรมการสนทนาธรรมในเวป

ขอแบ่งเป็นสองส่วน

1.ส่วนที่เป็นข้อเท็จจริง

1.1ต้องยอมรับการแสดงหลักฐานได้อย่างตรงไปตรงมา

1.2ห้ามกล่าวหาโดยปราศจากหลักฐาน หรือ ใช้หลักฐานเท็จ

2.ส่วนที่เป็นความเห็น

ทุกคนเคารพในความเห็นที่แตกต่าง

2.1ต้องตั้งอยู่บนความบริสุทธิ์ใจ

2.2งดเว้นเรื่องการเมือง, การกล่าวโจมตีสำนักปฏิบัติ ครูบาอาจารย์ วิธีปฏิบัติ เป็นเหตุสร้างความแตกแยก และหลีกเลี่ยงการใช้ถ้อยคำที่ไม่สุภาพ ไม่เหมาะสมในลานสนทนาธรรม

2.3ยึดพระไตรปิฏฎกเป็นหลักเกณฑ์แต่ต้องไม่ปิดกั้น

2.4ต้องไม่ปลุกระดมให้เกิดความเกลียดชังในองค์กรหรือสถาบัน

นอกจากแสดงความคิดเห็นโดยบริสุทธิใจกับความไม่ถูกต้องที่เกิดขึ้น

2.5ผู้สนทนาต้องรู้จักอลุ้มอล้วยกัน คนต่างประสพการณ์และยังไม่บรรลุจะมีความรู้เป็นแนวทางอย่างเดียวกันนั้นเป็นไปไม่ได้

2.6ผู้สนทนาต้องไม่ใช้เวปเป็นเครืองมือสำหรับเผยแพร่ลัทธิตนเอง


ท่านอื่นมีความคิดเห็นประการใดบางครับ

เพื่อสร้างเป็นวัฒนธรรมของการสนทนาธรรม

ขอแลกเปลี่ยนด้วยค่ะ

ก่อนเริ่มการสนทนา น่าจะสอบทานกับตัวเองถึงเรื่องที่ควรสังเกต 7 ข้อ
1. เหตุ เรารู้ที่ไปที่มาของเรื่องขนาดไหน
2. ผล เรารู้ไหมว่า ผลที่จะตามมา จากการคุย จะได้อะไรกลับมา กุศล หรือ อกุศล
3. ตน เป็นอย่างไร มีสติ หรือมี กิเลสอะไร
4. ประมาณ ขนาดไหนที่คุยแล้วจะพอดี
5. กาล เวลาที่จะคุยในเรื่องนี้ๆ เหมาะไหม
6. ชุมชน ที่เราไปคุยด้วยเป็นอย่างไร ทำอย่างไรจะให้เหมาะสม
7. บุคคล ที่เราจะคุยด้วย เป็นอย่างไร

ทั้งนี้ บนพื้นฐานของความรู้ที่ว่า เราเขาต่างยังมีความไม่รู้(อวิชชา)
เป็นเพื่อนร่วมทุกข์ในสังสารวัฏเหมือนกัน ยังมีกิเลสมากมายเหมือนกัน
ย่อมจะทำอะไรกระทบตัวตนของคนอื่นได้เหมือนกัน
ซึ่งจะทำให้มีพรหมวิหารธรรม ขันติธรรม และการให้อภัย ต่อผู้ร่วมสนทนาขึ้นได้เอง

และหลังตอบหากสังเกตตนว่าถ้ามีใครมาอนุโมทนา ใจเราจะพองๆมั้ย
ถ้าใครคัดค้านไม่เห็นด้วย ใจจะรู้สึกอะไรมั้ย
เป็นการฝึกเจริญสติ รู้ทันมานะอัตตาของตัวเอง

ที่สำคัญไม่ควรนำเรื่องของพระพุทธองค์มาเป็นข้ออ้าง
หรือมาเป็นตัวสนับสนุนความคิดตัวเอง สนับสนุนการกระทำตัวเอง
หากยังไม่ได้ศึกษาให้เข้าใจให้ถ่องแท้ก่อนจะนำมากล่าว

(ทั้งหมดข้างต้นนั้นบอกตัวคนตอบเองด้วยค่ะ^^)

การสนทนาธรรมในเวปธรรมะ
ผมเห็นว่า ตามบทความของสมเด้จพระสังฆราช เรื่อง "วจีสุจริต"
viewtopic.php?f=1&t=18799
นับว่าเป็นมาตรฐานที่ดีที่สุดแล้ว
บทความนี้ สมเด็จท่านก็นำมาจากการพูดของพระพุทธเจ้านั้นเอง

กฏเกณฑ์เดิม ก็ดีอยู่แล้ว ง่ายแก่ความเข้าใจ และเปิดกว้าง

"กรุณางดเว้นเรื่อง

การเมือง,

การกล่าวโจมตีสำนักปฏิบัติ ครูบาอาจารย์ วิธีปฏิบัติ เป็นเหตุสร้างความแตกแยก และ

หลีกเลี่ยงการใช้ถ้อยคำที่ไม่สุภาพ ไม่เหมาะสมในลานสนทนาธรรม"

เพราะถ้าถือ ข้อ
2.3ยึดพระไตรปิฏฎกเป็นหลักเกณฑ์แต่ต้องไม่ปิดกั้น. เป็นเกณฑ์ คำสอนหลวงปู่หลวงตาทั้งหลายที่ดังๆ บางท่าน ก็เป็นมิจฉามรรค ถือว่าไม่ปิดกั้น ด้วยหรือเปล่า.....

ดังนั้น... กฏเกณฑ์เดิม ง่ายและสะดวก ในการยกกระทู้ได้ตามสบาย.....

มีคนเขาเปนห่วงเรื่องภาษาวิบัดด้วยนะงับ

ข้าพเจ้าสำรวจจิตตนเองพบว่า
ความห่วงพลุ่งขึ้นมามากกว่าระดับปกติ
ก็ตอนนี้น่ะ...เจ้าค่ะ!!!

คุณตา ไปไหน น๊อออออ....
ยายมัทจุดธูปเรียกหน่อยยยยย....

ยายมัทก็ฉงนอยู่เช่นกัน
ส่ง mail ไปก็ eject กลับมา
ชอบทำให้เพื่อนฝูงเป็นห่วงซะจริง!!!

ถ้าปิดกั้นแล้วเราจะทราบได้อย่างไรว่าเป็นมิจฉาวรรค

กรณีอย่างนี้ยิ่งต้องนำขึ้นมาวิเคราะห์วิจารณ์ นำขึ้นมาสัมมนาอย่างยิ่ง

ทองแท้ย่อมไม่กลัวไฟ

แต่ที่เป็นปัญหาคือ

คนที่หลับหูหลับตาด่าโจมตีอย่างเดียวไม่ฟังใคร

ยกเอาพระไตรปิฎกขึ้นแปะบังหน้าแล้วด่าอย่างไม่ฟังเหตุผล อย่างนี้ไม่ถูก

ที่สำคัญกรณีอย่างนี้เวปยังให้สิทธิในการโพสต์นับว่าเป็นการทำลายมาตรฐานตนเองอย่างไม่เท่าทันการณ์

สิทธิต้องไม่ละเมิดสิทธิบุคคลจึงถูกต้อง เพราะเท่ากับเป็นการทำลายสิทธิผู้อื่นๆ

การวิจารณ์ต้องสุจริตใจเป็นพื้นไม่ใช่อคติ ที่เป็นอคติอย่าให้สามารถเผยแพร่ได้ในหน้าสื่อจึงถูกต้อง

ไม่เช่นนั้นก็เกิดกรณีการเวียนเทียนด่าว่าไม่สิ้นสุดเป็นที่น่าเบือหน่ายรำคาญใจมากมาก

จึงไม่ใช่การสนทนาธรรมเพราะไม่มีประโยชน์จากการสนทนานอกจากโทสะ โมหะ

เป็นความเสื่อมทางจิตใจ

เป็นความเสื่อมของเวปถ้ามีคนจำพวกนี้อยู่

ไม่เป็นประโยชน์

ผมเองก็ไม่ใช่ผู้ดีอะไร ออกจะเป็นผู้ร้ายตัวพ่อด้วยซ้ำแต่ผมก็ยังมีหิริโอตปะ

อย่างน้อยก็ด่าคนที่ควรด่าเท่านั้น

คนเราความคิดจิตใจหลากหลาย คำพูดการสนทนาก็แตกต่างไปด้วย
มันหนีไม่พ้น พูดหวานคนชอบ พูดจริงคนชัง พูดดังคนก็เกลียด
.....ฉะนั้นจะเอาหลักเอาเกณท์ของสมาชิกมายึดถือไม่ได้
จะต้องเอากฎกติกาของทางเว็บมาเป็นหลัก เป็นแนวทางในการสนทนา
ดังนั้นความสำคัญที่จะทำให้การสนทนาดำเนินไปด้วยดี มันขึ้นอยู่กับ
ผู้ดูแลบอร์ดครับ
แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่า ผู้ดูแลสามารถทำหน้าที่ได้ดีแค่ไหนเพียงไร
มันก็ขึ้นอยู่กับว่า ผู้ดูแลควบคุมให้การสนทนาอยู่ในกฎกติกาของบอร์ด
ได้มากน้อยเพียงไร ผู้ดูแลใช้อคติหรือความคิดเห็นส่วนตัวมาตัดสินมั้ย

สรุปเลยว่าสมาชิกสนทนาให้อยู่ในกรอบของกติกา
ส่วนผู้ดูแลก็คอยดูแลควบคุมให้การสนทนาไม่ให้เลยเถิดจนผิดกฎ
ถ้าทำได้ดังนี้ ในส่วนอื่นก็คงไม่มีปัญหาหรอกครับ
อย่าลืมครับว่าในส่วนนี้เป็นการแสดงความคิดเห็น
เรื่องที่จะทำให้ทุกคนชอบหรือยอมรับเป็นไปได้ยาก
เรื่องถูกเรื่องผิดตัดสินไม่ได้
ถ้าไม่เห็นด้วยก็แย้ง พอใจก็อนุโมทนาก็แค่นั้น

ไอ้เรื่องประเภทมีคนให้ความเห็นแย้ง แล้วเจ้าตัวไม่พอใจ
แทนที่จะให้เหตุผลกลับไป กลับพูดจากระทบกระเทียบ
อันนี้ขอเถอะครับ มันไม่ผิดกฎแต่มันดูไม่มีเหตุผลและดูเหมือน
ไม่ถูกกาละเทศะครับ