ฮะเอิ๊กๆๆๆ ขำจังเลย ในนี้แต่ละคนน่าจะโจทย์เยอะนะ ผมว่ามาเจอกันหน่อยเถอะครับ คนจริงไม่กลัวอยู่แล้ว สำนึกและรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองทำเสมอ แต่มีหลายคนครับ..สะดุ้งตื่นเป็นไม่ได้ต้องหาเรื่องติเตือนคนอื่นตลอดเวลา จนลืมสั่งสอนตัวเองไปว่าป่ะ? เจอคนเยอะๆสิดี จะได้พูดคุยปรึกษากันให้อยู่ในทางที่ถูกที่ควรอ่ะครับ ไม่ฟุ้งเฟ้อ เพ้อเจ้อ ฟุ้งซ่าน
อยู่คนเดียว รู้คนเดียว หลงคนเดียว และก็ข้านี่เก่งอยู่คนเดียว...(กรรมโดยแท้ -*-)

จริงๆคุณจขกท.แหละจำเลยNo.1(ขอแซว)
ถ้ามี Meeting จริง คุณanisa ควรเตรียมอุปกรณ์ป้องกันตัวให้พร้อมเลย^^

อะนะ เราก็ความเห็นไม่เหมือนกันเนอะ
ความรู้ก็ไม่เท่ากัน

แต่ที่เหมือนกันคือความไม่รู้
กิเลส ตัณหา และอัตตา..
ก็ทำอะไรกระทบตัวตนคนอื่นได้เหมือนๆกันนะ

แต่ก็อย่างที่สมาชิกท่านนึงยกเคล็ดวิชาของพระพุทธองค์ไว้ในอีกกระทู้นึงค่ะ

- กัมมุนา วัตติ โลโก

- อุเบกขา

^^

ข้าพเจ้าว่าน่าจะเป็นวาระโอกาสดีดีที่หายากยิ่งครั้งหนึ่งในชีวิต
ที่เราจะได้ประจักษ์ด้วยตนเองว่า

"กัมมุนา วัตติ โลโก "

(เหมือนที่คุณอาให้เคล็ดวิชาบู๊ลิ๊มท่าน mes ไง)



หากมีศีลเป็นเกราะคุ้มตัว...จะกลัวไปใย!?!

จิงด้วยคุณจันทร์ ผมคงมีคนจองกฐินไว้เยอะเลย แต่ที่ป้องกันผมได้ก็น่าจะเป็นหน้าตามั้งครับ ใครเห็นก็อยากจะเอาไม้ดุนให้ออกห่างเรื่อยเลย ตอนนี้ก็ปลงละครับ เอ๊า..เป็นไงเป็นกันเอาน้าชาติสยามไปด้วยกันเลย..อิอิ

อ้าว ว่าจะไปบ้านหนังสือพรุ่งนี้
ว่าแต่ เค้าให้เอาไม้เข้าไปได้มั้ยคะ^^

อะ เริ่มเพ้อเจ้อ
ไปแล้วดีกว่าค่ะ
ขอบคุณกระทู้น่ารักๆนะคะ^^

โฮ..แรงส์..อ่ะคุณจันทร์ ไงก็แล้วแต่นะอย่าเอาไม้เสียบลูกชิ้นมาดุนละกัน เด๋วพุงแตกโป้งป้างไปจะยุ่ง..อิอิ

นั่งชันเข่าดูไม่เรียบร้อย เหมือนคนไม่มีธรรมะอ่ะนะ

แม่นแล้ว...เจ้า!!!





งั้นรีบกลับมาเมืองไทยเร็วๆเลย
ยายมัทถือว่าเป็นคำสัญญาแล้วนะ !!!

สงสัยคงจะชอบทัวน์บุญมากเรยนะครับ ในคห.ส่วนตัว ผมคิดว่าไม่ค่อยมีความจำเป็นเลยที่ต้องมีการ
meeting ถ้าจะเป็นการmeeting จริงก้ควรทำไรที่เป็นสาธารณกุศล ช่วยคนพิการหรือทำประโยชน์แก่ชุมชน ผมคิดว่าจะเหมาะสมกว่านะ อีกอย่างแต่ละคนก้มีภาระหน้าที่การงานและครอบครัวรออยู่แล้ว
การจะปลีกตัวมา meeting ทำบุญหรือคุยธรรมะ ก้ย่อมน้อยลงและยากที่จะเกิดขึ้นอยู่แล้ว

ส่วนที่บ้านอารีย์ หรือไม่ก้วัดพุทธ แถวทางไปถนนประชาอุทิศ(เลยพระจอมบางมดไป) สองแห่งนี้มีความเป็นสัปปายะอยู่ในตัวแล้ว ดังนั้นการที่ชาวพุทธ หรือผู้ที่ต้องการสงบแล้วไปเจอะเจอกันถือเป็นเรื่องที่เกิดได้ง่าย และทั้งสองก็เปิดการสอนมาหลายปีมากแล้ว

บริจาคทาน ครับ

มีวัดป่า วัดหนึ่ง ชื่อ วัดป่าทุ่งวัว (สาขาเล็กของวัดหนองป่าพง จังหวัดอุบลราชธานี สาขา 111)
อยู่ อ.สนามชันเขต จ.ฉะเชิงเทรา ป้ายชื่อวัดทางเข้า ไม่มี และ เป็น ถนนลูกลังตลอดทาง 1.5 Km เข้าไปในหุบเขา ผมเคยคิดที่จะออกแบบป้าย แล้วสั่งทำเป็นหินอ่อน ไปถวายวัด แต่ทำคนเดียวคงไม่สำเร็จ จึงอยากจะเชิญชวนช่วยกันทำขึ้นมา แล้วพวกเราก็ไปขุดดินติดตั้งกันเอง

ผมว่าการบริจาคทานครั้งนี้ไม่เลวนะ