เหตุเกิดที่.....ศูนย์ปฏิบัติธรรมสวนเวฬุวัน


บ่อยครั้งที่ความมหัศจรรย์เกิดขึ้น หลายท่านบอกว่านั่นเป็นเหตุบังเอิญ และในทำนองเดียวกันเหตุบังเอิญก็เป็นความมหัศจรรย์ของอีกหลายคน

ศูนย์ปฏิบัติธรรมแห่งนี้ เปรียบได้กับอนุสรณ์สถานแห่งความกตัญญูของพระเดชพระคุณหลวงพ่อจรัญ ที่มีต่อ ครูบาอาจารย์ของท่าน พระผู้ซึ่งมีพระคุณอันยิ่งใหญ่ ด้วยการถ่ายทอดธรรมวิเศษ ของพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ได้ดวงตาเห็นธรรม นำไปปฏิบัติ จนนำมาสั่งสอนประชาชน ช่วยเหลือประชาชน ได้อย่างกว้างขวางไปทั่วโลก

เมื่อวันที่รับมอบที่ดินผืนนี้จำนวน ๒๒ ไร่ จาก ดร.ลำใย โกวิทยากร ฟ้าผ่าลงมา ๓ ครั้ง เปรี้ยง ๆ ๆ ผู้ร่วมเป็นสักขีพยานวันนั้นก็หลายคน

เมื่อคราวหล่อพระพุทธนิมิตพิชิตมาร พระประธานประจำศาลาพระราชสุทธิญาณมงคล มีชายหญิงที่แต่งกายต่างกับคนทั่วไป นำทองคำมาร่วมหล่อพระพุทธรูปด้วยจำนวนหนึ่ง การหล่อดำเนินไปด้วยความเรียบร้อย แม้ช่างหล่อจะไม่มั่นใจว่าทองที่หลอมละลายจะไหลไปทั่ว เกรงว่าจะไม่สมบูรณ์ด้วยรู้สึกว่าปริมาณโลหะที่หลอมละลายนี้น้อยไป ไม่กล้าที่จะแกะเบ้าหล่อที่ศูนย์ฯ ก็เลยต้องขนย้ายไปที่โรงหล่อในกรุงเทพฯ แต่ปรากฏว่า องค์พระสมบูรณ์ทุกประการ ชายหญิงที่แต่งกายผิดกับชาวบ้านทั่วไปนั้น คือ พญานาค

การทอดกฐินครั้งหนึ่ง ก่อนที่จะถึงเวลาตามกำหนดการ พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ก็รับแขกเป็นปกติที่กุฏิหลังเก่า มีชายหญิงคู่หนึ่งแต่งกายเหมือนคนโบราณ ปากแดง ตาแดง เข้ามากราบนมัสการ และถวายจตุปัจจัย เสร็จแล้วก็เดินหายเข้าไปในสวนป่าหน้ากุฎิ เขาคือ พญานาคา หลายคนเห็นแต่ไม่ทันสังเกต

วันพิธีวางศิลาฤกษ์ ศาลาหลังใหม่ ท้องฟ้าไร้เมฆหมอก เป็นสีฟ้าสะอาดหมดจด แดดร้อน แต่พลันที่พระสงฆ์เริ่มพิธี ความร้อนหายไป บนท้องฟ้าปรากฏเมฆเป็นรูป พญานาค อย่างชัดเจน ยาวหลายกิโล สักพักหนึ่ง เมฆก็แปรรูปเป็นพญาหงส์ ผู้ร่วมพิธีเห็นกันทุกคน เป็นที่โจษจันกันมาก เพราะไม่มีใครคาดคิดมาก่อน ปรากฎการณ์ครั้งนี้ บันทึกภาพไว้ได้ทันท่วงที

เมื่อพระครูสมุห์ธีรวัฒน์ ฐานุตตโร ผู้อำนวยการศูนย์ฯ ไปรับพระพุทธโคดมอุดมโชค ที่ด่าน อ.แม่สอด ขณะย้ายองค์พระจากรถเครนของพม่ามารถเครนของไทย ฝนตกเอาฤกษ์เอาชัย เมื่อมาถึงศูนย์ฯ ก็เช่นเดียวกัน ครั้นใช้รถเครน ๒ คัน ยกองค์พระขึ้นเพื่อประดิษฐานบนแท่นที่ประทับ ก็ยกและเคลื่อนย้ายได้อย่างง่ายดายนิ่มนวล ยังความแปลกใจแก่นายช่างและผู้เกี่ยวข้อง ทั้ง ๆ ที่การเคลื่อนย้ายทุกครั้ง ต้องมีเสียงดังทั้งจากรถเครนและไม้ที่ทำเป็นเกราะป้องกันองค์พระ พอองค์พระประทับเรียบร้อย ฝนก็ตกลงมาพอให้รับรู้แล้วก็หยุด ใครหนอช่างบันดาลให้เป็นไปได้ขนาดนี้ พญานาค ๗ ตนหรือเปล่า

เมื่อสร้างหลังคาชั่วคราวก็เช่นเดียวกัน พอยกหลังคาวางเรียบร้อย ฝนก็ตกตอบรับทันที ก่อนหน้าที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อจะทอดกฐินหนึ่งวัน (๒๐ ต.ค. ๔๔) หลังจากท่านพระครูสมุห์ฯ นำพระเดชพระคุณฯ ดูความเรียบร้อยบริเวณศูนย์ฯ กุฏิ พื้นที่ก่อสร้างศาลาหลังใหม่ และการจัดสถานที่บนศาลาพระราชฯ เสร็จแล้วก็ตรงไปกราบนมัสการพระพุทธโคดมอุดมโชค ฝนก็ตกเป็นละอองไปตลอดทาง จนกระทั่งพระเดชพระคุณฯ จุดธูปเทียนบูชา กราบนมัสการเสร็จเรียบร้อย ฝนจึงหยุด !

ในนิตยสารที่ลงเรื่องราวเกี่ยวกับครูบาอาจารย์ทางภาคอีสาน ซึ่งถือว่าเป็นพระปฏิบัติที่มีชื่อเสียงหลายรูป ทุกรูปจะพูดถึงพญานาคที่ท่านได้พบเห็น ตามที่ผู้เขียนที่ใช้นามปากกา นที ลานโพธิ์ รวบรวมไว้ มีดังนี้ หลวงปู่มั่น ภูริทัตตเถระ (พญานาคมิจฉาทิฐิ) หลวงปู่ชอบ ฐานสโม (พญานาคแม่น้ำโขง) หลวงปู่หลุย จันทสาโร (พญานาคที่ภูบักบิดและถ้ำแก้งยาว) หลวงปู่สิม พุทธาจาโร (พญานาคที่ถ้ำผาปล่อง) หลวงปู่คำคะนิง จุลมณี (พญานาคที่ถ้ำมืด) และหลวงปู่พรหมา ปภากโร (เข้าถ้ำพญานาค) เป็นต้น ท่านประธานการจัดพิมพ์หนังสือนี้ยังเล่าให้ฟังว่า หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี แห่งวัดหินหมากเป้ง หรือ พระอาจารย์เปลี่ยน ปัญญาปทีโป ก็เคยพูดถึงพญานาค เช่นกัน

พระเดชพระคุณหลวงพ่อเคยพูดว่า ถิ่นไทยงาม คือ ภาคเหนือ ถิ่นไทยดี คือ ภาคอีสาน ถิ่นไทยอุดม คือ ภาคใต้ ถิ่นจอมไทยจอมโจร คือ ภาคกลาง คงเป็นด้วยเหตุนี้กระมัง พญานาค จึงปรากฏ ให้ผู้มีศีลสังวรหรืออธิศีล ได้รับรู้รับทราบทางภาคอีสาน ดังเช่นที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมสวนเวฬุวัน จ.ขอนแก่น เป็นต้น

หมายเหตุ :
หนังสือ"ใบไม้ในกำมือ" ตั้งแต่ หมวดที่ ๑ ถึง ท้ายเล่ม

เคยไปปฏิบัติธรรมตอนหัวเกรียนอยู่
ตอนนั้นมีหลวงน้ารูปหนึ่ง ยังรุ่นๆ น้าๆ สัก 30 ได้กระมั่ง
เป็นวิทยากรอบรม จำชื่อท่านไม่ได้
หลวงพ่อจรัญให้ท่านมาเป็นผู้ดูแลสำนัก

(ทราบภายหลังว่าหลวน้าท่านนี้ รถค่ำมรณะภาพระหว่างเดินทางในจังหวัดใกล้เคียง)


จำได้แม่นเรื่องหนึ่ง ที่หลวงน้าเล่าให้ฟัง
ท่านเล่าว่าท่านไปบวชอยู่กับหลวงพ่อจรัญ

หลวงพ่อจรัญเริ่มสอนท่านด้วยการ "ให้ไปล้างห้องน้ำ"

หลวงน้าบอกว่า แรกๆท่านขยะแขยงมาก (ท่านเรียนมาสุง เป็นลูกผู้ดี)
ล้างห้องน้ำนี้ท่านรังเกียจมาก คงพอนึกภาพคนที่ล้างห้องน้ำด้วยควมขยะแขยงออก

แต่ล้างไปล้างมา จากห้องเดียว กลายเป็นหลายๆห้อง
จากที่ต้องหลวงพ่อคอยสั่ง ครางนี้ไม่ต้อง ท่านล้างอย่างสนุกสนาน
เรียบหมด ห้องน้ำสะอาดตลอดเวลา

แล้วท่านเฉลยตอนจบว่า
หลวงพ่อจรัญไม่ได้ใช้ให้ทำความสะอาดห้องน้ำ
แต่หลวงพ่อจรัญใช้ให้ไปทำความสะอาดใจตัวเอง

โอ้โห เราฟังแล้วมันถึงอกถึงใจตอนเฉลยนี่แหละ
จำได้ถึงวันนี้

ล้างส้วมก็เป็นการปฏิบัติธรรมได้ ได้ผลดีเสียด้วย

ตั้งแต่เด็กมาจนแก่ขนาดนี้ไม่เคยพบเห็นมีแต่การเล่าขานเรื่องพญานาคแต่ก็เชื่อสนิทใจเหมือนกัน

พอมาจริงจังเรื่องพระพุทธเจ้ากับธรรมอันประเสริฐที่ท่านนำมาสอน

ไม่ควรนึกทักไปตามอำเภอใจว่าเป็นนั่นเป็นนี่อันเป็นการฝังความเชื่องมงายโดยไม่มีการพิจารณาให้กับตนเอง

มีหรือไม่มีหากขัดกับหลักการพิจารณาเหตุผลก็ทำให้เรากลายเป็นคนที่มีความเชื่อที่งมงายได้
บ่อยๆเข้ามีเหตุการณ์ใหม่ๆแปลกๆก็เหมานึกทักไปเองว่าเพราะพญานาคเป็นเพราะนั่นนี่

เราควรเป็นผู้ที่มีอิสระไม่มีสิ่งครอบงำความคิด แต่เป็นผู้ที่มีความคิดพิจารณาหาเหตุผลตามหลักพุทธศาสนาที่พระพุทธเจ้านำมาสอนให้เป็นผู้ที่รู้จริงด้วยปัญญา