คุณสมศรีเขียน



เราก็เคยคิดแบบคุณค่ะ เคยคิดว่าโลกใบนี้กว้างน่ะ
แต่ทำไมถึงไม่มีที่ให้เราไป ทำไมถึงไม่มีที่ให้เราเดิน
ทำไมเราถึงช่วยคนอื่นได้ ทำไมเราถึงช่วยตัวเราไม่ได้

แต่ความคิดของเราทั้งหมด มาหยุดกับคำถาม คำว่าทำไม?
ตอนเราหันมาสนใจกับการปฎิบัติธรรมค่ะ โลกใบนี้ไม่ว่าคุณจะอายุเท่าไหร่
คุณจะต้องเจอกับคำว่าทุกข์ค่ะ จะมากหรือน้อยเท่านั้นเอง
แต่ถ้าคุณหันมาสนใจปฎิบัติธรรมเวลาที่คุณว่าง
คำถามในใจคุณ คำว่าทำไม ? แทบที่จะไม่มีค่ะ

เวลาคุณเล่นคอมพ์ คุณเข้าไปเปิดเพลงธรรมะฟังบ่อยๆสิค่ะ
อาจจะช่วยให้ ความทุกข์ที่คุณมีอยู่คลายได้บ้างค่ะ
(ในห้องคลิ๊ปวีดิโอน่ะค่ะ)