อยากจะถามว่าการกรวดน้ำนั้นต้องทำเฉพาะทำบุญเท่านั้นหรือเปล่าครับ ถ้าเราฟังธรรมหรือปฎิบัติธรรมแล้วเห็นมีแต่แผ่เมตตาเท่านั้น ถ้าเราจะกรวดน้ำได้หรือไม่ครับ และการอุทิศหรือกรวดน้ำแบบเจาะจงชื่อบุคคลกับทั่วๆไป เช่น ขออุทิศบุญนี้แก่นาย ก (ซึ่งสมมติว่าเป็นบิดาเรา) กับถ้าเราเอ่ยว่า ขออุทิศบุญนี้ให้แก่ บิดาของข้าพเจ้า กล่าวแบบไหนถึงจะเหมาะครับ (ถามตรงๆเลยแต่ไม่ซึ่งหน้า)

บางกระแส บอกว่า ไม่ต้องกรวดน้ำ ก็ได้ อุทิศเลย ได้เลย

บางคนเล่นอุทิศบาป ไม่รู้ว่าผลดีร้าย ประการใดเหมือนกัน

คือทำบุญเสร็จ ก็ตั้งอกตั้งใจ สาปแช่งศัตรูให้ฉิบหาย มีอันเป็นไปต่างๆ

ฟังแล้ว พูดต่อไม่ถูกครับ...................

คงมีประเภทนี้อยู่ไม่มากก็น้อย

ใส่บาตรแล้ว ทำปากมุบมิบๆ
พระท่านนึกว่า เป็นเรื่องดี อุตส่าห์ตั้งจิตอวยพร ขอให้โยมได้รับพร สมใจปราถนาเถิด

ที่ไหนได้ แช่งคน...

สามารถทำได้ค่ะ ทำความดีทุกครั้งสามารถอุทิศบุญกุศลให้คนที่ล่วงลับไปแล้วได้เช่นกันค่ะ จะกรวดน้ำลงดิน หรืออธิษฐานในใจก็ได้ค่ะ ทุกอย่างที่เป็นความดี ไม่จำเป็นต้องถวายอาหารพระเสมอไป หรือทำวัตรเช้า ทำวัตรเย็น อาจจะเป็นทำทานกับหมา แมว ไก่ หรือผู้ที่ด้อยโอกาสกว่าก็ได้ทั้งนั้นค่ะ ที่เป็นความดีอุทิศบุญเลยค่ะ แต่ต้องอุทิศทันทีที่ของเราหล่นจากมือไปสู่ผู้ที่เราให้นะคะ ตอนนั้นจะมีกระแสแห่งบุญเกิดขึ้นค่ะ เอ้อ อันนี้ปลายฟ้าจำเขาเล่ามาอีกทีหนึ่งค่ะ ผิดถูกยังไงเดี๋ยวจะมีผู้รู้เข้ามาอธิบายให้กระจ่างเองค่ะ ปลายฟ้ารู้งูงูปลาๆค่ะ แบบว่ายังไม่พ้นน้ำค่ะ ต้องอาศัยเพื่อนลานธรรมอีกมากค่ะ ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ ท่านหัสพล

การอุทิศบุญ ทำให้กับคนตาย
การแผ่เมตตา ทำให้คนเป็น
หลังการปฏิบัติธรรม เช่น สวดมนต์ เจริญสมถะหรือวิปัสสนา จิตใจเป็นกุศล "มีบุญ" ที่จะอุทิศหรือแผ่เมตตาได้
ดังนั้นสาระสำคัญอยู่ที่มีบุญที่จะอุทิศ ไม่ได้อยู่ที่การใช้น้ำ
การเอ่ยชือหรือไม่นั้นสำหรับเราไม่สำคัญ จะเอ่ยว่า เป็นบิดามารดา หรือบุตร ภรรยา สามี ญาติพี่น้อง ได้หมด
เพราะอุทิศด้วยใจที่เป็นบุญกุศล และมีจิตระลึกถึงบุคคลที่อุทิศให้ บุญย่อมถึงผู้รับ
ขอเจริญในธรรม

ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม

กรวด ถังเล็ก หรือใส่แก้วกรวดก็ได้ครับ กรวดน้ำ ให้จิตใจเยือนเย็นใจสบายใจสดใส ไม่ใช่แปรผันตามขนาดภาชนะหรือปริมาณน้ำหรอก อยู่ที่ความเบิกบานใจเป็นที่ตั้งซะมากกว่า