สุขในฌาณ คือ สุขในนิพพาน..จริง

จตุตถฌานที่เจอ..คงเป็นเรื่องหลับใน..???

ตามความเข้าใจส่วนตัวครับ เรื่อง นิโรธ5อย่าง

:b42: อย่างทีคุณหลับอยู่ถาม นั้นผมตอบไม่ได้ เวลาปฏิบัติ ผมจะวางสมมุติ บัญญัติก่อน และผลการปฏิบัติจะดูที่ภาวะของจิต ว่าภาวะของจิตในแต่ละช่วงของการปฏิบัติเป็นอย่างไร เมื่อก่อนผมดื้อคิดว่าสมรรถกรรมฐานอย่างเดียวก็พอแล้วสำหรับปุถุชน แต่เอาเข้าจริงมันไม่ไหว พระอยู่ในวัดไม่มีอะไรไปกดดันท่าน เราอยู่ในโลกความจริงโดนหนักๆหลายด้านฌานก็เสื่อม เข้าไม่ได้ก็อยู่แค่อุปจาระสมาธิ ที่นี้สมาธิระดับนี้มันทับกิเลสไม่อยู่(ไอ้ทีเรียกว่าวิขัมปนประหารหรือข่มกิเลสไว้ด้วยกำลังสมาธิ) มันก็เริ่มฟุ้ง ต้องตัดสินใจมาทำวิปัสนาและเจริญสติช่วย ทำวิปัสนานั้นผมพอทำเป็นเพราะหลวงพ่อสุทัศน์ ท่านสอนไว้ตอนบวช แต่มันสำคัญการที่เตรียมจิต ให้อยู่ในสภาพพร้อมที่จะทำวิปัสนานี่แหละ ถ้าจิตมันไม่พร้อม กิเลส นิวรณ์มันไม่ดับทำไปมันก็เป็นแค่วิปัสนึก ตรงที่คุณหลับอยู่ถาม มันน่าจะตรงกับภาวะจิต ที่เรียกว่ามรรคสมังคีคือศีล สมาธิ ปัญญา มันเกิดขึ้น พร้อมกัน ศีลสมาธิ ปัญญา มันสมดุลย์กัน ภาวะจิตตรงนี้แหละ ที่เราใช้พิจารณาพระไตรลักษณ์(ทำวิปัสนา) ซึ่งจะได้ผลเป็นวิปัสนา
ไม่ใช่วิปัสนึกอย่างที่ว่า ถามว่าภาวะจิต ตรงนี่อธิบายเป็นคำพูดได้ไหม คงพอได้ แต่ไม่ทราบว่าจะตรงกับของคุณหลับอยู่หรือเปล่า คือจิตช่วงนี้มันจะตื่นรู้มาก กิเลส หย่างหยาบ และนิวรณ์ดับสิ้นเชิง เกิดความรู้สึกตัวทั่วพร้อมอยู่ตลอดเวลา นั่งพิจารณาหมวดกาย ไปสมมุติว่าสักชั่วโมง ก็ไล่ทั้งแต่ธาติดิน คือผม ขนเล็บฟันหนังนั่นแหละ บางที ตั้งใจเลิก เข้านอนแล้ว จิตมันยังไม่ยอม นอนรู้ตัวทั่วพร้อมอยู่อย่างนั้น(เหมือนมีกายซ้อนกายอยู่อีก1-2ชั่วโมง)กว่าจะกลับมาปกติและหลับได้ อันนี้ไม่รู้ตั้งใจถามหรือเปล่า แต่ตั้งใจตอบ
........เรื่องภาวะจิตนี้สำคัญ กว่าอย่างอื่น เขาให้เอามือไปล้วงรูลึกๆ ถ้าล้วงไม่ถึงก้นรู ต้องไม่มองว่ารูมันลึกเกินไป
มันผิดเลยการฏิบัติ ต้องมาพจารณาว่ามือเราสั้นไป จิตนี้จะได้ไม่ออกนอกการ ไม่เกิดสังขาร....แค่แชร์กัน......เจโตวิมุตอ/

ท่านกบ
กรุณาขยายความสักนิดครับ

ถือเป็นธรรมทาน

:b42: อย่างทีคุณหลับอยู่ถาม นั้นผมตอบไม่ได้ เวลาปฏิบัติ ผมจะวางสมมุติ บัญญัติก่อน และผลการปฏิบัติจะดูที่ภาวะของจิต ว่าภาวะของจิตในแต่ละช่วงของการปฏิบัติเป็นอย่างไร เมื่อก่อนผมดื้อคิดว่าสมรรถกรรมฐานอย่างเดียวก็พอแล้วสำหรับปุถุชน แต่เอาเข้าจริงมันไม่ไหว พระอยู่ในวัดไม่มีอะไรไปกดดันท่าน เราอยู่ในโลกความจริงโดนหนักๆหลายด้านฌานก็เสื่อม เข้าไม่ได้ก็อยู่แค่อุปจาระสมาธิ ที่นี้สมาธิระดับนี้มันทับกิเลสไม่อยู่(ไอ้ทีเรียกว่าวิขัมปนประหารหรือข่มกิเลสไว้ด้วยกำลังสมาธิ) มันก็เริ่มฟุ้ง ต้องตัดสินใจมาทำวิปัสนาและเจริญสติช่วย ทำวิปัสนานั้นผมพอทำเป็นเพราะหลวงพ่อสุทัศน์ ท่านสอนไว้ตอนบวช แต่มันสำคัญการที่เตรียมจิต ให้อยู่ในสภาพพร้อมที่จะทำวิปัสนานี่แหละ ถ้าจิตมันไม่พร้อม กิเลส นิวรณ์มันไม่ดับทำไปมันก็เป็นแค่วิปัสนึก ตรงที่คุณหลับอยู่ถาม มันน่าจะตรงกับภาวะจิต ที่เรียกว่ามรรคสมังคีคือศีล สมาธิ ปัญญา มันเกิดขึ้น พร้อมกัน ศีลสมาธิ ปัญญา มันสมดุลย์กัน ภาวะจิตตรงนี้แหละ ที่เราใช้พิจารณาพระไตรลักษณ์(ทำวิปัสนา) ซึ่งจะได้ผลเป็นวิปัสนา
ไม่ใช่วิปัสนึกอย่างที่ว่า ถามว่าภาวะจิต ตรงนี่อธิบายเป็นคำพูดได้ไหม คงพอได้ แต่ไม่ทราบว่าจะตรงกับของคุณหลับอยู่หรือเปล่า คือจิตช่วงนี้มันจะตื่นรู้มาก กิเลส หย่างหยาบ และนิวรณ์ดับสิ้นเชิง เกิดความรู้สึกตัวทั่วพร้อมอยู่ตลอดเวลา นั่งพิจารณาหมวดกาย ไปสมมุติว่าสักชั่วโมง ก็ไล่ทั้งแต่ธาติดิน คือผม ขนเล็บฟันหนังนั่นแหละ บางที ตั้งใจเลิก เข้านอนแล้ว จิตมันยังไม่ยอม นอนรู้ตัวทั่วพร้อมอยู่อย่างนั้น(เหมือนมีกายซ้อนกายอยู่อีก1-2ชั่วโมง)กว่าจะกลับมาปกติและหลับได้ อันนี้ไม่รู้ตั้งใจถามหรือเปล่า แต่ตั้งใจตอบ
........เรื่องภาวะจิตนี้สำคัญ กว่าอย่างอื่น เขาให้เอามือไปล้วงรูลึกๆ ถ้าล้วงไม่ถึงก้นรู ต้องไม่มองว่ารูมันลึกเกินไป
มันผิดเลยการฏิบัติ ต้องมาพจารณาว่ามือเราสั้นไป จิตนี้จะได้ไม่ออกนอกการ ไม่เกิดสังขาร....แค่แชร์กัน......เจโตวิมุตอ/

-__- เจโตวิมุตติ ตามศัพท์จริงๆแล้วแปลว่าข่มกิเลสไว้ด้วยกำลังสมาธิครับ
พิจารณา พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ หน้า 74

ผู้ที่สำเร็จอรหันต์จริงๆจะเป็นทั้งเจโตวิมุตติ และปัญญาวิมุติครับ
แต่ถ้าหากได้ฌานถึงอรูปฌาน 8 ก่อนที่จะสำเร็จเป็นอรหันต์จะเรียกว่า อุภโตภาควิมุติ
พิจารณา พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ หน้า 567

ในมุโตทัยหลวงปู่มั่นได้อธิบายไว้ว่า พระอรหันต์ทุกรูปล้วนเป็นทั้งเจโตวิมุตติ และปัญญาวิมุตติ
ซึ่งจะตรงพจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ หน้า 229 ที่ว่า การบรรลุเป็นพระอรหันต์ผลทำให้เจโตวิมุตติไม่กำเริบอีก

ปล. ต้องการโพสให้เข้าใจคำศัพท์ในพุทธศาสนาให้ถูกต้องร่วมกันนะครับ (เพื่อลดความสับสนที่อาจจะมีในอนาคต)
สามารถดาว์นโหลด พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ ได้ที่
http://www.watnyanaves.net/th/book_detail/268

อุภโตภาควิมุตต์
อาวุโส ! มีคำกล่าวกันอยู่ว่า 'อุภโตภาควิมุตต์ อุภโตภาควิมุตต์' ดังนี้.
อาวุโส ! อุภโตภาควิมุตต์นี้ พระผู้มีพระภาคตรัสไว้ ด้วยเหตุมีประมาณเท่าไรหนอแล?"
(พระอุทายีถามพระอานนท์, อานนท์เป็นผู้ตอบ).

อาวุโส! ภิกษุในกรณี้นี้ สงัดแล้วจากกาม สงัดแล้วจากอกุศลธรรม
เขาถึง ปฐมฌาน อันมีวิตกวิจาร มีปีติและสุข อันเกิดจากวิเวก แล้วแลอยู่. อนึ่ง
อายตนะคือฌานนั้น (เป็นธรรมารมรณ์มีรสและกิจเป็นต้น) ฉันใดๆ, เธอถูกต้อง
ธรรมารมณ์นั้น (โดยรสและกิจเป็นต้น) ฉันนั้นๆ ด้วยนามกาย แล้วแลอยู่. และ
เธอรู้ทั่วถึงธรรม (คือปฐมฌานนั้น) ด้วยปัญญา. อาวุโส ! อุภโตภาควิมุตต์อัน
พระผู้มีพระภาคตรัสไว้ ด้วยเหตุมีประมาณเท่านี้แล เมื่อกล่าว โดยปริยาย.

(ในกรณีแห่ง ทุติยฌาน ตติยฌาน จตุตถฌาน อากาสานัญจายตนะ วิญญาณัญ-
จายตนะอากิญจัญญายตนะ และเนวสัญญานาสัญญายตนะ มีข้อความที่กล่าวไว้โดยทำนอง
เดียวกันกับข้อความในกรณีแห่งปฐมฌาน ทุกประการ และในฐานะเป็นอุภโตภาควิมุตต์ โดย
ปริยาย. ส่วนสัญ ญาเวทยิตนิโรธซึ่งมีการสิ้นอาสวะนั้น กล่าวไว้ในฐานะเป็นอุภโตภาควิมุตต์
โดยนิปปริยาย ด้วยข้อความดังต่อไปนี้ :-)

อาวุโส ! นัยอื่นอีกมีอยู่ : ภิกษุ ก้าวล่วงเสียซึ่งเนวสัญญานาสัญ-
ญายตนะโดยประการทั้งปวง เข้าถึง สัญญาเวทยิตนิโรธ แล้วแลอยู่. อนึ่ง
เพราะเห็นด้วยปัญญา อาสวะทั้งหลายของเธอนั้นก็สิ้นไปรอบ . อนึ่ง อายตนะ
คือสัญญาเวทยิตนิโรธนั้น (เป็นธรรมารมณ์มีรสและกิจเป็นต้น) ฉันใดๆ, เธอ
ถูกต้องธรรมารมณ์นั้น (โดยรสและกิจเป็นต้น) ฉันนั้นๆ ด้วยนามกายแล้วแลอยู่.
และเธอรู้ทั่วถึงธรรม (คือสัญญาเวทยิตนิโรธนั้น) ด้วยปัญญา. อาวุโส !
อุภโตภาควิมุตต์ อันพระผู้มีพระภาคตรัสไว้ ด้วยเหตุมีประมาณเท่านี้แล เมื่อ
กล่าว โดยนิปปริยาย.

ที่มา http://pobbuddha.com/tripitaka/upload/f ... index.html

กระผมขยายความแล้ว..ที่กระทู้ของท่านเองนั้นแหละ..
ที่กระทู้นี้ครับ..
...นิยามที่ให้ฌาณแค่การนอนหลับ ...

กำลังแสดงความงามหน้าของตัวเอง..ชัด ๆ