ฌาณ หรือ ญาณ จริง ๆ เราแยกคำสองคำนี้ไม่ออกด้วยบัญญัติ
ให้อ่านตำรากี่หนต่อกี่หน ก็จำไม่เคยได้ แยกไม่เคยออกจั๊กที

แต่ในการทำสมาธิ เราจะสังเกตเห็นลักษณะอย่างหนึ่งของ การเคลื่อน/โคจร/กริยา/วิถี ของจิต

ที่แสดงลักษณะเหมือน การเล่นว่าว

ตั้งแต่ช่วงที่ วิ่งเพื่อให้ว่าวเล่นลม ช่วงบังคับว่าวเพื่อให้ว่าวไต่เพดานลม
ช่วงประคองว่าว เมื่อว่าวติดลมบน ทรงตัว/บังคับทิศทาง ช่วงเอาว่าวไต่เพดานลมลงมา
ช่วงประคองตอนว่าวตกหลุมอากาศ
และ ช่วงที่ สายว่าวขาด ลอยไปตามธรรมชาติแห่งว่าวและลม จนตกลง
ซึ่ง เราเดินตามว่าวที่ลอยไปและเก็บมันขึ้นมา



ว่าว ในแต่ละลักษณะ มีกิจที่เหมาะสมตาม ลักษณะของเขา



สมาธิ หรือ ญาณ หรือไม่ เราไม่รู้
เรารู้แต่ว่า มันมีอยู่ สภาวะที่ ธรรมร่วมทำกิจเดียวให้เป็นไป

ง๊าาาาาาาา

ขอโทษจ๊ะเธอออออ
ฉันไม่เก่ง ฉันแค่มั่ววววว หน้ามึน

สุตมยปัญญาและจินตามยปัญญา เป็นโลกียปัญญา
ภาวนามยปัญญาหรือวิปัสสนาปัญญา เป็นโลกุตรปัญญา

ตั๊บแกร่ร์จ๋าาาาา
เอกอนมาดนี้ ตั๊บแกร่ร์ยังรับเอกอนไหวมั๊ยจ๊ะ



แบบว่า หน้ามึน แต่ก็ยังห่วงภาพพจน์เล็ก ๆ

ก็เราเพื่อนกิน ..เอ้ย เพื่อนกันนี่ มาดนี่นะเขารู้กันทั้งกระดานแล้วละ
แต่ว่า .. คุณย่าอยู่ไหนหน่า ..อิอิ

หมายถึง ย่าทัก น่ะเหร๋อออออ

สงสัยเห็นมาดนี้ คงเลิกคบไปแล้ว ม๊างงงงง

:b32: อ๊บซ์ อ๊บซ์ เข้ามาเห็น
คงได้ฮากลิ้ง งิ้ง งิ้ง งิ้ง งิ้ง แน่เรยยยยย

อิอิ ฉลองวันคล้ายวันเกิดจร้า
เลย แจกมั่ว จร้าาาาาา

สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงว่า

ธรรมของพระตถาคต เมื่อเข้าไปประดิษฐานในสันดานของปุถุชนแล้ว ย่อมกลายเป็นของปลอม (สัทธรรมปฏิรูป) ไป แต่ถ้าเข้าไปประดิษฐาน ในจิตสันดานของพระอริยเจ้าแล้วไซร้ย่อมเป็นของบริสุทธิ์แท้จริง และเป็นของไม่ลบเลือนด้วย

เพราะฉะนั้น เมื่อยังเพียรแต่เรียนพระปริยัติธรรมถ่ายเดียว จึงยังใช้การไม่ได้ดี ต่อเมื่อมาฝึกหัดปฏิบัติจิตใจ กำจัดเหล่ากะปอมก่า คือ อุปกิเลสแล้วนั่นแหละ จึงจะยังประโยชน์ให้สำเร็จเต็มที่ และทำให้พระสัทธรรมบริสุทธิ์ไม่วิปลาสคลาดเคลื่อนจากหลักเดิมด้วย

ฝึกตนดีแล้วจึงฝึกผู้อื่น ชื่อว่าทำตามพระพุทธเจ้า

ปุริสทัมมสารถิ สัตถา เทวมนุสสานํ พุทโธ ภควา สมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงทรมานฝึกหัด พระองค์จนได้ตรัสรู้พระอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ เป็น พุทโธ ผู้รู้ก่อนแล้วจึงเป็น ภควา ผู้ทรงจำแนกแจกธรรมสั่งสอนเวไนยสัตว์ สัตถา จึงเป็นครูของเทวดาและมนุษย์ เป็นผู้ฝึกบุรุษผู้มีอุปนิสัยบารมีควรแก่การทรมานในภายหลัง จึงทรงพระคุณปรากฏว่า

กัลยาโณ กิตติสัทโท อัพภุคคโต เสียงเกียรติศัพท์อันดีงามของพระองค์ ย่อมฟุ้งเฟื่องไปในจาตุรทิศจนตราบเท่าทุกวันนี้ แม้พระอริยสงฆ์สาวกเจ้าทั้งหลายที่ล่วงลับไปแล้วก็เช่นเดียวกันปรากฏว่าท่านฝึกฝนทรมานตนได้ดีแล้ว จึงช่วยพระบรมศาสดาจำแนกแจกธรรมสั่งสอนประชุมชนในภายหลัง ท่านจึงมีเกียรติคุณปรากฏเช่นเดียวกันกับพระผู้มีพระภาคเจ้า

ถ้าบุคคลไม่ทรมานตนให้ดีก่อนแล้วและทำการจำแนกแจกธรรมสั่งสอนไซร้ ก็จักเป็นผู้มีโทษปรากฏว่า ปาปโก สทโท โหติ คือเป็นผู้มีชื่อเสียงชั่วฟุ้งไปในจาตุรทิศ เพราะโทษที่ไม่ทำตามพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระอริยสงฆ์สาวกเจ้าในกาลก่อน ทั้งหลาย ฯลฯ

ข้อมูลนี้มาจากหนังสือ มุตโตทัย แสดงโดย หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

อ่านจบแล้วขอให้ทุกท่านพิจารณ์ว่า พุทธศาสนามีทั้งคุณและโทษจริงหรือไม่?