เมื่อกล่าวคำว่าสูญญตา ทุกคนอ่านเสร็จ ก็จะนึกใช่มั้ยครับ ถ้าใครนึกก็แสดงว่า ยังไปไม่ถึงสภาวะนั้นก็จะคิดไปเรื่อๆ แต่ถ้าใคนเข้าใจก็แสดงว่าเคยผ่านสภาวะนั้นมาแล้ว ให้สังเกตุตรงนี้ ตรงนีพูดกันเยอะครับ เหมือนถ้าผมถามว่าใครเคยกินแกง อะโอ้บ้าง ?
ท่านที่ยังไม่เคยกินก็จะนึกไปต่าง แต่ถ้าใครเคยกินก็จะเข้าใจเลย ประมาณนี่ครับ ส่วนเรื่องวิธีนั้นแบบไหนจะไปถึงมีกี่วิธีผมไม่ทราบ แต่สิ่งที่ผมไปถึงผมได้กล่าวไว้แล้ว และก็ตรงกับท่านพระผู้ใหญ่ที่ผู้คนนับถือทั้งนั้น เวลาท่านกล่าวเรื่องนี้ผมถึงไม่สงสัยว่าเป็นเช่นไร(คำว่าสูญญตา) มันไม่ตายหรอก พี่กบ! เชื่อผมเถอะ......

อนัตตาเป็นเรื่องของสภาวะไตรลักษณ์ เกิดจาก โยนิโสมนสิการ

สุญญตา เป็นเรื่องของสภาวะนามรูปปริจเฉทญาณ จนถึงสังขารุเปกขาญาณ เกิดจาก โยนิโสมนสิการ

ผมเจอมาเยอะครับ นักอภิธรรมบางท่านก็ปฎิบัติเขาก็ยอมรับว่าทั้งหมดแล้วต้องปฎิบัติให้เข้าถึงธรรม ธรรมมะเพียงการอ่าน การโยนิโสอะไรนั้นมันแค่ขั้นพิจารณาให้เข้าใจไม่เข้าไม่ถึงสภาวะจริง เหมือนเตรียมเครื่องแกง วถ้าจะแกงมีอะไรบ้าง แต่ไม่ได้ลิ้มรสแกง พระอาจารณ์สุรศักดิ์เจ้าอาวาสวัดดังแห่งหนึ่งสอบได้ที่1ของนักอภิธรรรมยังยืนยันในการปฎิบัติเลย ส่วนนักอภิธรรมที่ไม่ลงมือปฎิบัตินั้นตีความหมายผิดมากน่าเสียใจจริงๆเลย แค่พระองค์ทรงแสดงมากจริงๆเรื่องอานาปานสติ กรรมฐาน40 นั้นโคนไม้ นั้นเรือนว่าง นั่งตัวตรงดำรงสติอยู่เฉพาะหน้า เธอจงมีสติรู้ว่า ลมหายใจออกรู้หายใจเข้ารู้ฯ ยังไม่เข้าใจกันเลย

หุหุ โยนิโสมนสิการ ฉบับ คุณทู่ ทู่สมชื่อจริงๆ อันนี้ก็เรื่องปกติสำหรับคุณนะ

5555ยังขายอาหารเจอยู่มัย ผัดผักสักจานซิครับ

ถามจริงๆป้าปฎิบัติธรรมก่อนมีแฟน หรือมีแฟนก่อนปฎิบัติธรรมครับ

จะสอบอารมณ์กันหรือไร...

คุณบิกทู....อย่างเพิ่งตีค่าโยนิโส...ต่ำไป...

กลุ่มที่เดินทางเข้าถึงทุกข์ล่วงหน้าด้วยการใช้ปัญญา...หรือจะเป็นสัญญาก็ตาม...

ทำบ่อย ๆ ก็ชิน..ชินมาก ๆ..ก็ชำนาญ...ชำนาญมาก ๆ..ก็เป็นฌาณ....เมื่อถึงจุด....ก็เบื่อหน่าย..คลายกำหนัดได้....การละวาง...ก็ย่อมเกิดขึ้นได้..

บางคนต้องวางทีละอย่าง...ไปเรื่อย ๆ ...ถึงจะหมด

บางคน...กำลังมาก...วางพรวดเดียว...ก็วางหมดได้...

ทั้งหมดนี้...คือการใช้ปัญญานำ....

ส่วนกลุ่มที่หนักทางความเพียร...ต้องประสพด้วยกายใจ..จริง ๆ ถึงจะรู้สึกได้

ใครว่าผมตีค่าต่ำละครับพี่กบ!โยนิโสเป็นธรรมะมีอุปการะมาก ถ้าเราเข้าใจแล้ววางได้เลยครับ จุลภาคกับมหาภาค มีค่าเท่ากัน ไม่แตกต่าง เข้าใจในสิ่งหนึ่งก็เข้าใจได้ทั้งจักรวาลแหละครับลุยสู่ สภาวะครับ

เอามาฝากครับ
“ภิกษุทั้งหลาย ปัจจัยเพื่อความเกิดขึ้นแห่งสัมมาทิฐิมี ๒ ประการดังนี้คือ
ปรโตโฆสะ และโยนิโสมนสิการ”
ความหมายของโยนิโสมนสิการ
โยนิโส มาจาก โยนิ แปลว่า เหตุ ต้นเค้า แหล่งเกิด ปัญญา อุบาย วิธี ทาง
มนสิการ แปลว่า การทำในใจ การคิดคำนึง นึกถึง ใส่ใจ พิจารณา
โยนิโสมนสิการ แปลได้ว่า การทำในใจโดยแยบคาย
ความสำคัญของโยนิโสมนสิการ
“ภิกษุทั้งหลาย เมื่อดวงอาทิตย์อุทัยอยู่ ย่อมมีแสงอรุณขึ้นมาก่อน เป็น
บุพนิมิตฉันใด ความถึงพร้อมด้วยโยนิโสมนสิการ ก็เป็นตัวนำ เป็นบุพนิมิต
แห่งการเกิดขึ้นของอริยอัษฏางคิกมรรค(มรรคมีองค์ ๘) แก่ภิกษุฉันนั้น ภิกษุผู้
ถึงพร้อมด้วยโยนิโสมนสิการพึงหวังสิ่งนี้ได้ คือ จักเจริญ จักทำให้มากซึ่ง
อริยอัษฏางคิกมรรค”
“ภิกษุทั้งหลาย ธรรมทั้งหลายเหล่าหนึ่งเหล่าใดก็ตาม ที่เป็นกุศล อยู่
ในภาคกุศล อยู่ในฝ่ายกุศล ธรรมเหล่านั้นทั้งหมด มีโยนิโสมนสิการเป็นมูลราก
ประชุมลงในโยนิโสมนสิการ, โยนิโสมนสิการ เรียกว่าเป็นยอดของธรรม
เหล่านั้น”
“โดยกำหนดว่าเป็นองค์ประกอบภายใน เราไม่เล็งเห็นองค์ประกอบ
อื่นแม้สักข้อหนึ่ง ที่เป็นไปเพื่อประโยชน์ยิ่งใหญ่ เหมือนโยนิโสมนสิการเลย”
“เราไม่เล็งเห็นธรรมอื่นแม้สักอย่างหนึ่ง ที่เป็นเหตุให้กุศลธรรมที่ยัง
ไม่เกิด เกิดขึ้น หรือให้อกุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้วเสื่อมไป เหมือนโยนิโส
มนสิการเลย เมื่อมีโยนิโสมนสิการแล้วกุศลธรรมที่ยังไม่เกิดขึ้น ย่อมเกิดขึ้น
และอกุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้ว ย่อมเสื่อมไป”
“เราไม่เล็งเห็นธรรมอย่างอื่นแม้สักข้อหนึ่ง ซึ่งเป็นเหตุให้สัมมาทิฐิที่
ยังไม่เกิด ได้เกิดขึ้น หรือให้สัมมาทิฐิที่เกิดขึ้นแล้ว เจริญยิ่งขึ้น เหมือนโยนิโส
มนสิการเลย เมื่อมีโยนิโสมนสิการ สัมมาทิฐิที่ยังไม่เกิดย่อมเกิดขึ้น ลัสัมมาทิฐิ
ที่เกิดขึ้นแล้ว ย่อมเจริญยิ่งขึ้น”“เราไม่เล็งเห็นธรรมอย่างอื่นแม้สักข้อหนึ่ง ซึ่งเป็นเหตุให้โพชฌงค์
(องค์ธรรมแห่งการตรัสรู้) ที่ยังไม่เกิด ได้เกิดขึ้นหรือให้โพชฌงค์ที่เกิดขึ้นแล้ว
ถึงความเจริญเต็มบริบูรณ์ เหมือนโยนิโสมนสิการเลย เมื่อมีโยนิโสมนสิการ
โพชฌงค์ที่ยังไม่เกิด ย่อมเกิดขึ้น และโพชฌงค์ที่เกิดขึ้นแล้ว ย่อมถึงความเจริญ
เต็มบริบูรณ์”
“เมื่อใช้โยนิโสมนสิการ นิวรณ์ ๕ ย่อมไม่เกิด ที่เกิดแล้วก็ถูกกำจัดได้
ในขณะเดียวกันก็เป็นเหตุให้โพฌชงค์ ๗ เกิดขึ้นและเจริญเต็มบริบูรณ์”

ละเลงน้ำลายเปื้อนกระทู้ตัวเองอีกล่ะ
ที่บิกทู่บอกว่า ลมหายใจเข้ารู้ ลมหายใจออกรู้
ถามหน่อยที่ว่ารู้น่ะรู้อะไร

ดันพูดมาได้โยนิโสไม่เข้าถึงธรรม
แล้วอะไรที่ทำให้เข้าถึงธรรม

รู้จักน้ำร้อนมั้ย?บอกแค่นี้ก็พอรู้เนาะ ลองจับดูก็รู้ว่ามันต่างกัน สติที่เข้าไประลึกรู้สภาวะของไตรลักษณะจริงๆนะ คุณไม่เคยสัมผัสคุณจะรู้ได้อย่างไร อธิบายอย่างไรก็ไม่เข้าใจ เรื่องลมไม่ตอบหรอกครับ

พี่โฮ รู้มั้ยสตินะมันมีกันทุกคนนะครับ สำหรับคนปฎิบัติธรรมนะครับ แต่ทำไมรู้ทั้งรู้แต่ก็อดไม่ได้เรื่องบนเตียงนะครับ ก็รู้ไม่ใช่เหรอว่ามัน ถุงขี้ทั้งนั้น เพราะคนเรากำลังสติมันไม่เท่ากัน ( ยกเลิกเรื่องกินก็แล้วกันเดี๋ยวท่านก็ตอบว่าไม่กินเดี๋ยวก็ป่วย ก็หมดแรงอีก) เอาเรื่องที่ไม่ทำแล้วไม่ตายดีกว่า ทำไม มันอดไม่ได้ล่ะ โยนิโสยังไง ถึงอดไม่ได้ละครับ โยนิโสนะครับเขาให้รู้ว่าอะไรคืออะไร สมควรอย่างไร สติปัญญาที่มีกำลังต่างหากที่จะระงับ ละเว้น มันเลยโยนิโสมาแล้วครับ Kiss

รู้ว่าคืออะไร รู้นั้นๆ คืออะไรหรือ?

สมควรอย่างไร อะไรคือที่ว่า สมควร?


สรุปแล้ว โยนิโสมนสิการ สไตล์ตาทู่ เป็นแบบไหน มีลักษณะอาการเกิดขึ้นอย่างไร?

เรื่องน้ำร้อนที่ว่า ลองจับดูมันต่างกัน มันต่างกันอย่างไรครับ
เอาเป็นว่าสภาวะธรรมมันต่างกันอย่างไรครับ?

เรื่องไตรลักษณ์พูดมาเถอะครับ เรื่องเข้าใจนะผมเข้าใจครับ แต่อยากรู้ว่าโม้หรือเปล่า

เรื่องลมที่บอกไม่ตอบ ไม่บอกก็รู้ครับ

กำลังว่า นางวิสาขาอยู่หรือเปล่าครับ ไม่ดีนะมันบาป
ไหนปากฉอดๆๆจ้อเรื่องศีล เคร่งเรื่องธรรมไม่ใช่หรือ

เพราะเขาโยนิโสไง ถึงมองดูเป็นเรื่องของความปกติ
แต่ไอ้คนที่โยนิโสไม่เป็น มันก็คิดว่าศีลไม่ยุ่งกับเมีย
ไม่กินข้าวปล่อยให้ท้องหิวแล้วจะทำให้เป็นพระอรหันต์

แต่งงานกันเป็นผัวเมียกัน มันก็ต้องยุ่งกันเป็นเรื่องธรรมดาของธรรมชาติ
ไม่ได้ไปยุ่งกับเมียชาวบ้านนี่หว่า ถ้าไม่ยุ่งกับเมียจริงๆมันต้องหนีไปบวช
แบบพระพุทธเจ้าโน้น ไม่ใช่มานั่งมองหน้าเมีย แล้วเคลิ้มว่าเมียตัวเองสวย
แต่อวดชาวบ้านว่าไม่ยุ่งกับเมีย