ท่านประท่านครับ ผมโดนพาดพิง ครับ

ขอคุยหน่อยนะครับ ในสมัยผมเป็นเด็กผมไม่เคยสนใจเรียนหนังสือเลยรู้สึกว่าความรู้แบบนี้มันไม่มีสาระกับชีวิตเราเลยก็เรียนๆไปตามหน้าที่พออ่านออกเขียนได้ ผิดๆถูก ก็เท่านั้น ไม่เคยอ่านหนังสือสอบ ลอกเขาตลอด ไม่รู้จบมาได้อย่างไร แต่เป็นผู้นำเด็กแถวบ้านตลอด
ตอนจบ ม6 ก็สอบข้อเขียนทุกเหล่าทัพ สอบติดนายร้อยตำรวจ สุดท้ายร่างกายผมไม่สมบูณณ์เรื่องสายตา ผมก็เลยไม่ได้เป็นนายร้อย หลังจากนั้นก็ไม่ได้เรียนต่อจบแค่ม 6 เพื่อนก็เรียนต่อมหาลัยกันหมดเลย บ้างคนก็เป็นใหญ่เป็นโต ผมมีเพื่อนมากมาย ตั้งแต่จน ถึงเจ้าของบริษัท ทำเงินเดือนๆละหลายแสนบาทก็มี แต่ไม่ใช่สาระ
ผมจบแค่ม6 แบบความรู้แถบไม่มี แค่พออ่านออกเขียนได้ แต่ผมเป็นคนที่รู้เทคนิคในการคิดเพื่อประสบความสำเร็จได้ไว ด้วยอุปนิสัยเป็นผู้นำของผม ผมเคยเป็นลูกน้องคนอยู่ประมาณ 7-8เดิอนประมาณนี้ ผมรู้ว่าไม่ใช่ชีวิตที่ประสบความสำเร็จที่ผมจะหาได้เพราะจบแค่ม6 ผมเปลี่ยนแปลงความคิดทำทุกอย่างเพื่อจะหาเงินให้ได้มาก
และผมก็ประสบความสำเร็จสามารถหาเงินได้มากที่เดียว นี่ก็ยังไม่ใช่ในสิ่งที่ผมหวัง ผมพบธรรมมะด้วความบังเอิญแลลสุดๆก็ว่าได้ ด้วยเพียงคำสั้นเพียงไม่กี่คำ ผมก็เริ่มเดินเข้าสู่ธรรมมะ ผมมักจะคิดอะไรไม่เหมือนคนอื่นเสมอ ในสถานที่นั้นมีคนมากมายเขานั่งสมาธิกันได้หมดทุกคน มีแต่ผมที่นั่งไม่ได้
แต่ผมกับคิดว่า ในที่นี้อาจจะมีผมคนเดียวก็ได้ที่บรรลุธรรม ผมรู้สึกว่าการฟังธรรมมะผมเข้าใจและแทงตลอดได้ไม่ยาก ผมเข้าใจเรื่องนี้มากจริงๆไม่น่าเชื่อ เพียงพระสูตรหนึ่งพระสูตรผมกับเข้าใจเลยว่าในจักรวาลไม่มีสิ่งใดน่ายึดมั่นจริงๆ แต่ยังสงสัยเรื่องสภาวะ อนิจัง ทุกขัง อนัตตา พิจารณาธรรมมะภายนอกก็เข้าใจได้ครับ แต่ตัวเรามันเห็นอยู่ตำตา มันเป็นตัวอยู่แท้ๆมันไม่ใช่ตัวตนได้อย่างไร
สุดท้ายผมก็เบื่อการนั่งสมาธิเพราะมันเจ็บแล้วก็หาย หายแล้วก็เจ็บอย่างนี้ มันได้ปัญญาแค่อนิจจัง ทุกขัง( อนันตาว่าไม่มีตัวตนไม่ใช่ตัวตนนี่ไม่หายสงสัย) จนต้องนั่งดูซิว่าที่สุดของความเจ็บมันอยู่ตรงไหน ยอมตายแล้วคิดอย่างนี้ ไหนๆก็ต้องตายดูซิ
ที่สุดมันป็นอย่างไรในที่สุดก็เข้าใจหมดหายสงสัยหมดจริงๆในเรื่องนี้ไม่เหลือความสงสัยในเรื่องไตรลักษณะอย่างหมดใจ มุ่งตรงสู่นิพพานอย่างเดียว มองหาทางกลับไม่ได้แล้ว และผมลืมบอกไปว่าเงินทอง มีมาครบแล้ว แต่ชื่อเสียงเกียรติยศยังไม่มี
ผมได้ร่วมงานบริษัทที่ตรกูลรำรวยที่สุดในประเทศไทย ในฝ่ายขาย ไม่มีเงินเดือน ต้องทำยอดเท่านั้น ผมใช้เวลา2-3เดือนสามารถทำยอดได้ถล่มทลาย อยู่ๆผมก็ถูกเชิญให้เป็กรรมหารบริหารบริษัทมีชื่อเสียง ลงหนังสือพิมพ์ ประชุมกับระดับผู้ใหญ่ และผมก็ยังออกแบบการตลาดให้บริษัทใหม่ ทั้งๆที่เขาจ้างให้นักออกแบบมาตั้งหลายแสน ผมมองแผนแล้วบอกว่ามันยากถ้าทำอย่างที่ผมบอกนอกจากลดต้นทุนแล้วยังมีกำไรมากอีกแล้วทำการตลาดง่ายๆ
เด็กจบ ม6แบบไม่มีความรู้มีอะไรในตัวมากครับ ทำไมถึงสามรถไปยืนอธิบายให้ คนที่จบระดับด็อกเตอร์ ถูกเชิญให้เป็นกรรมการบริหาร ถ้าผมจบด็อกเตอร์มาก็ไม่แปลกที่จะเป็นกรรมการบริหาร และท่านก็ชมผมตลอดว่าผมเป็นคนดี มีอยู่ครั้งหนึ่งท่านงงมากเลยท่านจะให้เงินผม คุณคิดดูซิครับเศรษฐีระดับรวยขนาดนั้นเขาจะให้กันเท่าไหร่
ผมบอกว่าผมไม่เดือดร้อนเรื่องเงิน ผมรู้สึกว่าผมได้ในสิ่งที่ผมได้แล้วคือเกียรติยศ ในที่สุดผมก็ลาออกจากการเป็นกรรมการบริหาร มาทำสวนตัวผม โชคไม่ดีหรืออาจเป็นเพราะผม ต้องมาเดินสายทางธรรมอย่างเต็มตัว

เรื่องราวของคุณเป็นแรงบันดาลใจให้กับคนอีกหลายคนได้เรย

เขาแค่พาด กะ พิง น่ะ
ยังไม่ได้แทะให้มีส่วนไหนต้องบิ่นไปนี่

ก็ไม่เป็นไรหรอกเน๊าะ แค่ พาดพิง

อ่านแล้ว...เอกอนยังไม่ได้ขี้เล็บคุณเรยนะนี่

ด้านลบผมก็มีเยอะครับ

อ๊า ... ท่านคือ อนาคิน สกายว๊อกเกอร์

จริง ๆ นะ
บางทีเวลาสนทนาอยู่ในนี้เอกอนก็เคยคิดน่ะ

"เอ๋จะมีคนประมาณแบบ คุณตัน คุณวิกรม หรือคนมีชื่อเสียงดัง ๆ ในสังคม
แอบสมัครเข้ามาสนทนามั๊ยน๊อ"

และถ้าเขาเข้ามา เขาจะวางตัวยังไง

ถ้าผมไถ่บาปได้เหมือนเขาก็ดีนะชิครับในชาตินี้ (ไปดูในวิกิพิเดียมานะผมตกยุกต์นานแล้วครับผมพวกไดโนซอรัสครับ)

คุณ บิ๊กตู่ อายุมากแล้วเหร๋อ

เห็นเปรียบตัวเองเป็นรุ่น ไดโนซอรัส อย่างนั้นน่ะ ...

แสดงว่าคุณบิ๊กตู่ก็เป็น 1 ในบรรดา idol ของเมืองไทย

[quote="eragon_joe"]:b1:

จริง ๆ นะ
บางทีเวลาสนทนาอยู่ในนี้เอกอนก็เคยคิดน่ะ

"เอ๋จะมีคนประมาณแบบ คุณตัน คุณวิกรม หรือคนมีชื่อเสียงดัง ๆ ในสังคม
แอบสมัครเข้ามาสนทนามั๊ยน๊อ"

และถ้าเขาเข้ามา เขาจะวางตัวยังไง [จะวางตัวอย่างไรอันนี้ไม่รู้จริงๆๆ ผมจะรู้จักคนรวยๆดีครับ คนรวยไม่ต่างจากเทวดา เลยครับ เขามีความเพลิดเพลินอยู่กับความสุขซะส่วนใหญ่ แต่ก็นั้นแหละครับมันมีคุณมากมันก็มีโทษมากทีเดียว กามคุณ5มีคุณน้อยมีโทษมาก เขาจหลุดออกยากมากกว่าคนอย่างเราๆ อะไรที่มันมากเกินไปมันก็เป็นทุกข์ น้อยเกินไมนก็เป็นทุกข์ คำว่าพอดีนั้นแหละครับ มันดีในคำของมันอยู่แล้ว คุณลองคิดดูซิครับมีเงินสักแสนล้านจะออกได้อย่างไร ถ้าเป็นผม ผมก็อาจจะออกไม่ได้เช่นเดียวกัน ไม่ใช่ว่าไม่มีใครออกไม่ได้นะครับ แต่มันยากจริงๆเน้อ!

44แล้วครับ

เอาแต่ทางที่ดีนะพอได้อยู่ แต่ด้านมืดก็อย่าทำตามนะครับ ยืนเต้นกลางสี่แยก อสมท ตอนเที่ยงๆนะครับอิๆๆๆ

จริง ๆ เห็นคุณบิ๊กตู่สนทนากับคุณโฮฮับได้อย่างนั้น
เอกอนก็พอจะมองเห็นแวว อะไรบางอย่างแล้วล่ะ

เพราะ ฝีไม้ลายมือการสนทนาอย่างคุณโฮฮับ
เอกอนยังไม่ค่อยจะกล้าไปสนทนากับแกเรย
เพราะ เอกอนคงไม่ทันมุขแก เป็นแน่ ...

แต่ว่าง ๆ ว่าจะลองดู แต่