มีศาสตรจารย์ผู้หนึ่งเดินทางอยู่กลางทะเลกับกะลาสีเรือ วันหนึ่งกะลาสีเรือเข้าไปพบท่านศาสตรจารย์เพื่อจะพูดคุยกับท่านศาสตรจารย์ ท่าศาสตราจารย์ก็ถามกะลาสีเรือว่าท่านกะลาสีเรือท่านเคยเรียนรู้เรื่องสมุทรศาสตร์บ้างหรือเปล่า กะลาสีเรือบอกท่านศาสตรจารย์ว่าเป็นอย่างไรหรือครับวิชาสมุทรศาสตร์ ท่านศาสตราจารย์ตอบว่าก็เป็นวิชาที่ว่าด้วยการศึกษาคลื่นลมในทะเลนะสิ

ผมไม่เคยเรียนเลยครับกะลาสีเรือตอบท่านศาสตราจารย์ ท่านศาสตรจารย์บอกกะลาสีเรือว่าน่าเสียดายจริงๆท่านได้เสียเวลาไปตั้งหนึ่งสวนของชีวิตแล้ว ท่านกะลาสีเรือรู้สึกกุ้มใจว่าตัวเองได้เสียเวลาตั้งหนึ่งส่วนในชีวิตแล้วหรือนี่ อีกวันหนึ่งกะลาสีเรือก็เข้าไปพบกับท่านศาสตราจารย์อีก ท่านศาสตราจารย์ก็ถามกระลาสีเรืออีกว่า ท่านกะลาสีเรือท่านเคยเรียนรู้เรื่องวิชาดาราศาสตร์บ้างหรือเปล่า กะลาสีเรือถามว่าดาราศาสตร์เป็นอย่างไรครับท่านศาสตราจารย์

ท่านศาสตราจารย์ตอบว่าก็เป็นวิชาที่ว่าด้วยการดูดาวศึกษาเกี่ยวกับจักรวาล กะลาสีเรือบอกว่าผมไม่เคยเรียนเลยครับท่านศาสตราจารย์ น่าเสียดายจริงๆท่านได้เสียเวลาไปสองส่วนของชีวิตแล้ว กะลาสีเรือรู้สึกว่าตัวเองเสียเวลาไปตั้งสองส่วนของชีวิตแล้วหรือนี่ นิทานก็เป็นนิทานวันที่สามกะลาสีเรือก็เข้าไปพบท่านศาสตราจารย์อีก ท่านศาสตราจารย์ก็ถามกะลาสีเรือว่าท่านกะลาสีเรือท่านเคยเรียนรู้วิชาอุตตุวิทยาหรือไม่ กะลาสีเรือถามท่านศาสตราจารย์ว่าเป็นอย่างไรหรือวิชาอุตตุวิทยา
ท่านศาสตราจารย์ตอบกะลาสีเรือว่าก็เป็นวิชาที่ว่าด้วยการพยากรณ์ดินฟ้าอากาศยังไงเล่า ผมไม่เคยเรียนเลยครับกะลาสีเรือตอบท่านศาสตราจารย์ แม้ท่านกะลาสีเรือท่านนี่แย่จริงๆเลยท่านเสียเวลาไปตั้งสามส่วนของชีวิตแล้วนะ กะลาสีเรือรู้สึกแย่มากที่ตัวเองเสียเวลาไปตั้งสามส่วนของชีวิต “จริงๆนั้นแหละกะลาสีเรือได้เสียเวลาไปตั้งสามส่วนจริงๆ”

วันต่อมากะลาสีเรือรีบวื่งเข้าไปหาท่านศาสตราจารย์ถามท่านศาสตรจารย์ว่า ท่านศาสตราจารย์ครับท่านเคยเรียนวิชาว่ายน้ำศาสตร์มาบ้างหรือเปล่าครับ ท่านศาสตราจารย์ถามว่าเป็นอย่างไรวิชาว่ายน้ำศาสตร์ก็ว่ายน้ำเป็นหรือเปล่าครับท่านศาสตราจารย์ตอบว่าว่ายน้ำเราว่ายน้ำไม่เป็น ที่นี้เป็นทีของกะลาสีเรือบ้างแล้ว ถ้าท่านว่ายน้ำไม่เป็นท่านศาสตราจารย์ได้เสียเวลาของชีวิตของท่านหมดทั้งชีวิตแล้วละครับเพราะเรือกำลังจะจม.....
ไม่ว่าท่านจะเรียนวิชาอะไรมามากมายบรรดามีแต่ถ้าท่านไม่ได้เรียนวิชาว่ายน้ำศาสตร์ซึ้งเป็นวิชาที่ว่ายออกจากมหาสมุทรแห่งความทุกข์ เท่ากับเราได้สูญเสียเวลามาทั้งชีวิต “พระสัมมาสัพุทธเจ้าได้ทรงสั่งสอนให้เราว่ายน้ำออกจากมหาสมุทรแห่งความทุกข์ วันนี้ขอท่านทั้งหลายจงตั้งใจจริง เวลาของเราเหลือไม่มากแล้ว

โชคดีจังเลยเจ้าค่ะที่คุนน้องว่ายน้ำเป็น แต่ไม่รู้ว่าในนี้จะมีคนว่ายน้ำถึงฝั่งเหมือนคุนน้องรึป่าวก็ไม่รู้นะ
แบบว่าตอนเป็นเด้กฝึกท่าว่ายน้ำพิสดาลมาคล้ายๆท่ากันเชียงแหละ ว่ายยังงัยก็ไม่เหนื่อยไม่จมไปได้เรื่อยๆจนถึงฝั่ง

เยี่ยมครับ

รู้วิชาว่ายน้ำครับ....

แต่ไม่รู้ว่ากำลังว่ายเข้าฝั่งหรือว่ายออกทะเล....

มีบางคน...ว่ายน้ำเป็นแล้ว...และก็รู้ด้วยว่า...ฝั่งอยู่ทิศทางไหน

แต่เขากลับ....ตัดสินใจว่ายออกทะเล...ครับ

ขอกราบคนเหล่านี้สัก 2 ที

และจะกราบครบ 3 ที...เมื่อเขาถึงฝั่ง

อ่านแล้วทำให้ย้อนคิดถึงสมัยที่ได้มีโอกาสไปนั่งฟังธรรมบรรยาย ที่ศูนย์ธรรมอาภา ซึ่งเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ได้พบกับการอบรมธรรมที่เปี่ยมไปด้วยคุณธรรม และความสงบเงียบตามกฏระเบียบที่เข้มงวดดีงาม
ขอบใจคุณ bigtoo ที่มาช่วยปลุกสัญญาเก่าๆดีๆออกมาให้ได้ดื่มด่ำอนุโมทนาบุญของตนเองอีกครั้งหนึ่ง


เจริญธรรมครับ

สาธุๆ