อาการนึกไม่ออก ผมเห็นด้วยกับคุณ sriariya เพราะบางทีเวลาเหนื่อยล้า ส่วนตัวก็นึกอะไรเล็กๆน้อยๆไม่ออกเป็นบางครั้ง เป็นเพราะเหตุคือรูป ที่เหนื่อยล้าในตอนนั้น และคงจะเกี่ยวข้องกับสัญญาขันธ์ในขันธ์5คือ การเกิดดับของสัญญา แม้ไม่เห็นการเกิดดับของสัญญาจากการกำหนดรู้ตอนนั้น แต่เราก็นำมาพิจารณาว่า เออ ความจำไม่เที่ยง คือ ย้อนมาคิดเรื่องนี้กลับคิดไม่ออก

การรู้สึกว่ามีเสียงดังในระหว่างนั่งสมาธิ คงต้องพิจารณาเหตุว่าตอนนั้น ตอนนั้นกำลังกำหนดอะไร แล้วมีสมาธิเกิดขึ้นหรือยัง จิตสงบแค่ไหน หากพิจารณาว่า ผัสสะไม่ได้เกิดจากโสตวิญญาณ ก็แสดงว่าเกิดสภาวะของจิตขึ้น เป็นนิมิตหรือปล่าวอะไรแบบนั้น เรารู้สึกว่าเรากำหนดรู้การเกิดดับของนามรูปชัดแค่ไหน ถ้าเสียงเกิดขึ้นมาในจิตตอนนั้น เรากำหนดรู้การเกิดดับของเสียงทันหรือปล่าว ทำไมหากเสียงไม่ได้เกิดขึ้นที่โสต แต่เสียงกับดังครั้งเดียว คือ บั้ง เป็นลักษณะของธรรมชาติเสียงอยู่แล้ว คือเสียงเกิดเพราะมีเหตุคือ เรามีโสตที่ทำงานดี และเสียงที่เกิดขึ้นเพราะอาศัยเหตุคือมีอากาศธาตุ เกิดสัญญา เสียงที่เกิดที่จิตนั้นทำไมทำหน้าที่คล้ายธรรมชาติ อย่างนี้เพราะสัญญาขันธ์ทำงานไปเพราะคิดว่าเสียงต้องเป็นลักษณะอย่างนี้หรือปล่าว ก็ต้องพิจารณาดูครับผม

ฝนนมันตกฟ้าร้องหลายที แต่มันผ่าลงใกล้เรา

ปกติคุณบิ๊กตู่ ได้ยินเสียงคลื่นความถี่
ดัง "วี๊ด" อยู่ในหูได้ง่ายมั๊ยล่ะ

คือ เสียงพวกนี้มันมีตลอด
และเอกอนก็ได้ยินมันอยู่ตลอดน่ะ
แต่ปกติเสียงข้างนอกจะกลบ
แต่เสียงข้างนอกเงียบเมื่อไร ก็ได้ยินเมื่อนั้น

มันเป็นเหมือน คลื่น กระแส
เอกอนฟังและคิดว่า น่าจะเป็นเสียงประเภทเดียวกัน
แต่ไอ้ที่มันปั้งนั้น มันเหมือนกระแสต่างขั้วมาเจอกัน มันก็ ตู๊มมมม
เสียงมัน เหมือน ฟ้าร้อง แต่มันก้องอยู่ในใจ

ใครให้คุณบิ๊กตู่ไปนั่งสมาธิล่อฟ้าล่อฝนอย่างนั้นล่ะ

เป็นสิ่งหนึ่งที่เอกอนหลีกเลี่ยงเรย

เพราะจริง ๆ เอกอนจำลองจิตไว้ประหนึ่งโลกที่ล่องหน
(อันนี้คิดเอาเองเรย จากความรู้สึกที่ประสบ)และมีแกนทอดกลาง
ซึ่งแกนนั้น จะหมุน และทำให้เกิดสนามพลังงาน
การทำสมาธิของเอกอน
บางทีมันเหมือนจะไปทำให้แกนมันหมุนในลักษณะที่ทำให้เกิดสนามพลังงาน

และพลังนั้นมันก็จะเป็นตัวล่อกระแสอย่างดี

เอกอนไม่ค่อยจะทำสมาธิมากนัก แทบจะไม่ทำ
เพราะทำแล้ว รู้สึกว่าพลังงานใน area มันจะสูง
ซึ่งเอกอนจะโดนไฟฟ้าวิ่งเข้าหาบ่อย
เปิดประตูบ้าน (ประตูเหล็ก) ก็โดนไฟช๊อต
เปิดประตูรถยนต์ถ้าไปโดนส่วนที่เป็นเหล็ก ก็โดนช๊อต
ไปซุปเปอร์มาร์เก็ต ลากรถเข็นเผลอไปโดนส่วนที่เป็นเหล็ก ก็โดนช๊อต
เวลาจะเสียบปลั๊กไฟ เอกอนต้องใช้ผ้าเป็นฉนวนกัน
เพราะถ้าใช้มือเปล่า ไฟจะแล็บพุ่งเข้าใส่
เอกอนเคยยืนเงินให้พนักงาน จังหวะที่มือไปชนเขา
มือเขากระตุกและสะดุ้งโหย๋งเรย เอกอนก็รู้สึกว่ากระแสไฟวิ่งเข้าตัวเขา
ซึ่งเอกอนก็ไม่อยากเชื่อ
แต่เขาก็พูดออกมาด้วยสีหน้างง ๆ ว่า "เอ้ย...ไฟช๊อตว่ะ"

555 สายล่อฟ้า 555

ได้ยินครับดังวิ๊ดตลอด ทางตาก็เห็นเป็นธาตุเล็กๆเกิดดับคลอดนะ

แปลกดีนะ

ด้วยเหร๋อ ... จริงหง่ะ

อื้อ ... เหมี๋ยนกานเรย

นอกจากนี้ ยังมีอะไรอีกครับที่เราสามารถอธิบายการเกิดดับของจักษุธาตุได้

ตอบอย่างจริงใจเรยนะ อิอิ

"ไม่รู้"

คือเอกอนไม่ได้แคะแกะเกาเกี่ยวกับเรื่องประมาณนี้มานานนักแล้ว
เพราะไม่ไหวจะทำ คือเราขี้เกียจที่จะต้องเหนื่อยไปกับการเข้าไปรู้ในสิ่งต่าง ๆ แล้ว

อย่างเอกอนเคยโพสต์กระทู้นี้
นั่นคือความจริงที่
ตอนนั้นเอกอนจิตเป็นนิ่ง สงบ ว่าง แล้วจับกระแสที่ส่งจากแกนกลางออกไป
กระทบยังจุดหนึ่งของอะไรบางอย่างแล้วสะท้อนกลับมา
และเกิดการรับรู้
อธิบายให้พอจะเห็นภาพ ก็เหมือนกับปลาโลมา
ที่ปล่อยคลื่นโซน่าออกไป ซึ่งเป็นคลื่นที่ปลาโลมาใช้ในการสื่อสาร

และเอกอนก็สรุปความเข้าใจหนึ่งออกมา

คือตอนนั้นเอกอนมีความรู้สึกว่า
กระแสจิตของเอกอนมันไปแตะสิ่งหนึ่งที่เหมือนจะเกือบเป็นสิ่งที่อยู่ ณ ขอบจักรวาล
สิ่งนั้นเหมือนจะเคลื่อนที่อย่างแทบนิ่ง
ซึ่งจะทำงานประสานกับแกนกลางของสรรพสิ่งทุกอย่างที่อยู่ภายใน
และทำให้เกิดการเคลื่อนไหวไปทั่วทั้งจักรวาล

และความเข้าใจที่เอกอนสรุป ในตอนนั้น
หลังจากนั้นสิบกว่าปี เอกอนก็ไปอ่านพบการทดลองนี้



วันที่เอกอนเห็นสิ่งที่ว่า
วันนั้น แสงแดดส่องประกายสีส้มทอง

และมันก็หมดความเข้าใจอะไรเดิม ๆ เกี่ยวกับตัวตนของตัวเองไปหมด
เพราะ มันไม่รู้จริง ๆ ว่าจะเข้าใจความปรากฎที่เป็นเราอยู่นี่ว่าอะไร
มันบอกไม่ถูกจริง ๆ ว่าเราเป็นอะไรกันแน่ในจักรวาลนี้

ราวกับว่า เป็นแค่ปรากฎการณ์ของช่วงคลื่นช่วงหนึ่ง ๆ เท่านั้น

ฮะ...ฮ่า...ฮ่า....มีพวกแล้ว....

ตอนที่bigtooตัดสินใจตายเป็นตาย และก็พบกับสิ่งที่ทำให้bigtooหายสงสัยในคำสอน ตั้งแต่วันนั้นมา เจอสิ่งที่แปลกมากมาตลอด ก็ไม่รู้จะเล่าให้ใครฟัง ตื่นมาวันแรกหลังเจอสิ่งที่ทำให้หายสงสัยในคำสอน พระอาทิตย์ก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว บางครั้งมองตัวเองในกระจกกับมองไม่เห็นตัวเอง บางครั้งฟ้าก็เป็นสีทองไปหมดเหมือนเอกอนว่านะครับ ไฟฉายที่เป็นลำแสงก็กลายเป็นดอกไม้หลายสีไปซะอย่างนั้น บางครั้งก็มีพลังงานวิ่งเข้ามาในตัวตั้งนาน ตอนนี้ร่างกายเป็นอณูแรงสั่นสะเทือนเบาไปหมดแล้วในทุกขณะ เป็นความรู้สึกที่รับได้นะ แต่ตอนนี้ไม่สนใจแล้วล่ะมันไม่เทียง ไม่น่าสนใจ หันกลับมา ตั้งใจลดละเลิกจริงๆเข้าไปตรงๆเห็นแต่ความรู้สึกที่เกิดขึ้นแล้วมันก็ดับไป ถ้าเรามีสติทันไว มีกำลัง ไม่มีอะไรชนะเราได้สักอย่างเดียว bigtooชนะเรื่องอย่างว่าได้ก็สบายเกือบ100%แล้วล่ะ

ทั้งหมดนั้นท่านเรียกว่า "สภาวธรรม" เป็นได้กับผู้เจริญสมาธิภาวนาแทบทุกคน

เรื่องแรก จำอะไรไม่ได้แต่สัมปะชัญญะสมบูรณ์อยู่ นั่นอาจเป็นเพราะจิตเพลินอยู่ในสมาธิจนสติขาด รู้ตัว แต่ไม่รู้ทันปัจจุบันอารมณ์ สัญญาหยุดทำงานไปชั่วขณะ จะเป็นอยู่สักพัก จนสติสัมปชัญญะถูกปรับเข้าที่ได้สมดุลย์กัน สัญญา ความจำหมายก็จะคืนมาทำหน้าที่ได้เป็นปกติเหมือนเดิม


เรื่องที่ 2 นั่งสมาธิอยู่(เพลินๆ)ลืมตัวไปชั่วแว้ปหนึ่งแล้วมีเสียงดังปั้งเหมือนเสียงปืน หรือมีอาการเหมือนเสียงอะไรแตกดังตุ๊บใหญ่ๆในสมอง หรือบางทีมีอาการเหมือนพลัดตกจากที่สูงวูบลงไป ทั้งหมดนี้เป็นสภาวธรรมที่สันตติขาดแบบฉับพลันด้วยอำนาจสมาธิ อาจจะขาดชั่วพริบตาเดียวแล้วกลับมารู้ตัว หรือบางคนอาจขาดดับวูบลงภวังค์ไปนานหลายนาที หรือเป็นชั่วโมง

แต่ถ้าเป็นการเจริญปัญญาวิปัสสนาภาวนาต่อเนื่องกันมาโดยมีสติสัมปชัญญะครองกายครองใจทันปัจจุบันอารมณ์ได้ดีโดยตลอด ญาณต่างๆของวิปัสสนาภาวนาเจริญขึ้นตามลำดับ หากมีอาการสันตติขาดฉับพลันทันทีอย่างนี้บางทีก็ส่งทะลุไปเป็นมรรคญาณ ผลญาณได้เลยที่เดียว

ครูบาอาจารย์ท่านเรียกอาการอย่างนี้ว่า....."ธรรมส่ง...มรรครับ"

ธรรมที่จะมาส่งเข้ามรรคเข้าผลนั้นคือมหาภูตรูปทั้ง 4 อย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น

ธาตุดินส่ง(หนัก เบา แข็ง อ่อน) จะมีอาการเหมือนมีอะไรพุ่งพรวดจากในกายทะลุออกไปด้านบนศรีษะเกิดเบาหวิว ลอยวูบหายไปข้างบน หรือมีอาการเหมือนของหนักๆหล่นทับทั้งตัวแล้วดับวูบไป หรือมีอาการเหมือนคนตกเหวที่ลึกไม่มีสิ้นสุดวูบลงแล้วดับไป

ธาตุลมส่ง (เจ็บ ปวด เต้น ตอด เหน็บ ซ่าน โยก คลอน ไหว นิ่ง)เช่นมีอาการเจ็บแปล้บอย่างรุนแรงแล้วดับไป มีอาการเต้นตอดภายในกายอย่างรุนแรงแล้วดับไป มีอาการกายโยกคลอนหรือหมุนอย่างรุนแรงแล้ววูบดับไป มีอาการเหมือนเชือกที่ถูกดึงอย่างแรงแล้วขาดสะบั้นฉับพลันแล้วดับไป มีอาการเหมือนถูกฟ้าผ่าลั่นเปรี้ยะแล้วดับไป

ธาตุไฟส่ง (ร้อน หนาว เย็น อุ่น)(พระพุทธเจ้าบรรลุธรรมโดยธาตุไฟส่ง)เช่นมีอาการร้อนวูบจากในกายพุ่งออกไปทางศรีษะแล้วดับไป มีอาการเย็นวาบเหมือนถูกน้ำแช่น้ำแข็งจนเย็นจัดราดตั้งแต่ศรีษะทะลุลงข้างล่างแล้วดับไป

ธาตุน้ำส่ง (ซึมซับ เอิบอาบ แตกแยก เกาะกุมกันเข้า)ธาตุน้ำเป็นสุขุมธาตุรู้ยาก ตัวอย่างเช่นมีอาการเหมือนธาตุขันธ์แตกระเบิดออกเป็นจุลมหาจุลแล้วดับไป(หลวงปู่ชาเป็นอย่างนี้)

เอ้า!.....เลยคุยลามไปเสียไกลเลย ....นี่แหละสมาธิทำให้เพลินจนขาดสติและสัมปชัญญะได้

อ่อ...มันเป็นจังซี่เองหรอ....

ทุกวันเวลาผมชงกาแฟในตอนเช้า ผมจะกำหนดวิญญาณขันธืไปที่มือที่ชงอยู่ จะเห็นการทำงานอย่างชัดเจนของรูป คือมือแกว่งตามจังหวะการชงกาแฟ แต่ขณะเดียวกัน ก็รู้สึกถึงความหน่วงที่เกิดขึ้นระหว่างชงกาแฟ ส่วนตัวจะแยกออกมาเป็นคนละสถานะ คือเวทนาขันธ์ส่วนหนึ่ง และ จักษุวิญญาณส่วนหนึ่ง ความรู้สึกคือเหมือน เวทนาขันธ์เป็นหลัก แต่รูปจริงๆเป็นแค่ภาพลวงตา คือมีสติอยู่ที่ นาม มากกว่ารูป เพราะความเห็นตัวเองจะออกมาทันทีว่ารูปที่แท้จริงนั้น ไม่มีวันลงตัวเพราะจะตั้งบทสรุปทันทีว่า เพราะว่ามีแสงนั่นเอง จึงปรากฎเป็นสัญญาจากจักษุธาตุ ถ้าหลับตาปุ๊บ ธรรมที่คงอยู่คือ เวทนาขันธ์หรือความหน่วงนั่นเอง ไม่ปรากฏรูปอีกต่อไป ดังนั้นสิ่งที่ถูกกำหนดจึงเป็นเวทนาขันธ์จากการชงกาแฟ และ จักษุธาตุ หรือ การทำงานของจักษุธาตุตอนนั้น วิญญาณขันธืจึงกำหนดที่จักษุธาตุ สิ่งที่ปรากฏออกมาจึงเป็น การเกิดดับของจักษูธาตุต่อการมอง ทุกๆจังหวะการมอง หากเอาสติเข้าไปรับรู้ จึงจะเห็นตามความเป็นจริง แล้วส่วนตัวได้สังเกตุว่า เป็นเหตุให้สังขารขันธ์ธรรมปรากฏออกมาเป็น เกิด ดับ(ธาตุ) เท่านั้นที่ปรากฏ ไม่มี สว่าง ไม่มี มืด ไม่มี ชัด ไม่มี เบลอ ไม่มีสี (ความเห็นนั่นเอง) เป็นเพียงการเกิดขึ้นของธรรมที่อาศัยเหตุคือเพราะจักษุธาตุทำงานดีอยู่ ไม่ใช่คนตาบอดนั่นเอง

แต่หากส่วนตัวเมื่อใดที่เผลอ ก็จะถูกขบวนการของความหลงเข้าครอบคลุมเหมือนเดิม แต่ธรรมนั้นไม่มีเฉพาะจากจักษุธาตุ ยังมี โสต ชิวหา กามารมณ์ ฆาณ สัมผัส ที่เราต้องเข้าไปกำหนดรู้ สติ จึงจำเป็นอย่างมากต่อการกำหนดรู้ธรรม

เมื่อได้พบกับสิ่งที่ยังไม่เคยเกิดขึ้นกับชีวิตมาก่อนเลย ก็ย่อมจะเห็นเป็นของแปลกกันอย่างนี้ทุกๆคน เป็นธรรมดา แต่ไม่ช้า ก็จะไม่มีอะไรน่าแปลก เมื่อเข้าใจธรรม(ดา)ได้อย่างลึกซึ้ง



ภาวะที่ หูดีเป็นพิเศษ ได้ยินเสียงจิ้งหรีดร้องระงมอยู่รอบตัว และเสียงอื่นๆที่ละเอียดอ่อนให้ได้ยินได้รู้อยู่ตลอดเวลา ก็ดี

ความรู้ชัดลมหายใจ......หัวใจเต้น......ชีพจร.....ตลอดจนรู้ถึงความสั่นสะเทือนในกาย (Vibration)
ได้โดยง่ายดั่งใจทันที ก็ดี

ตาทั้งนอกและใน ที่ไปเห็นสีแสง ความสว่างจ้า ภาพนิมิตที่ว่ามีความจริงมารองรับอยู่เรื่อย ก็ดี

อาการเหมือนสามารถรับคลื่นพลังจากสิ่งรอบตัว เหมือนไฟฟ้าช็อตเบาๆหรือแรงๆ ก็ดี

ฯลฯ

ทั้งหมดนี้เป็นอาการปกติธรรมดาของผู้ที่ขยะใจลดลงเหลือน้อย หรือขยะสำคัญบางอย่างถูกชำระหมดไป
แต่อย่าพึงทำให้ความดูเหมือนแปลกเหล่านั้น มากลายเป็นสิ่งพิเศษหรือของวิเศษที่เรามีอยู่ต่างจากคนธรรมดาทั่วไป เพราะนั่นจะทำให้....."กิเลสใส" ......มีกำลังเพิ่มมากขึ้นโดยไม่รู้ตัว แต่ยังไงใหม่ๆก็ต้องเกิดกับทุกคนแน่ มีแต่ว่าใครจะสลัดทิ้ง ส่งคืนได้เร็วเท่าไหร่ แตกต่างกันไปตามกำลังวาสนาบารมี

ท่อนท้าย คำพูดประโยคนี้

"ไม่มีอะไรชนะ.....เรา.......ได้สักอย่างเดียว .....bigtooชนะเรื่องอย่างว่าได้ก็สบายเกือบ100%แล้วล่ะ"

พึงระวังและสังเกตให้ดีๆเพราะมี .......เรา....และ .....bigtoo ยังแทรกซึมอยู่ตรงกลางนะครับ