ส่วนตัวนั้นก็รักภรรยามาก การแสดงออกนั้นก็ยึดหลักของ ผู้เฒ่าผู้แก่ที่ห่วงลูกหลานเมื่อแต่งงานไปอญุ่ด้วยกันคือ มีอภัย มีเก็บ มีอดทน บางวันที่หวานเราก็เก็บความรู้สึกนั้น บางวันมีเรื่องระหองระแหง เราก็เก็บ อารมณ์ ไม่เอาน้ำมันไปราดกองไฟ เห็นอกเห็นใจกัน ทุกข์ก็รับฟังและพยายามแก้ปัญหาร่วมกัน กันอาหารที่เธอชอบ เราชอบด้วยกัน ไม่แยกแยะว่านี่เงินฉัน นั่นเงินเธอ จนก็พร้อมจะจนด้วยกัน รวยก็มีความประมาณการใช้จ่ายด้วยกัน เป็นอย่างนี้

บางทีคนเราเห็นกิเลส ใช่ครับกิเลส แต่มันอาจจะเข้าใจผิดในคุณสมบัติหรือลักษณะของกิเลส
อย่างเช่น เรื่องของคุณกับแฟน ที่คุณบอกว่ารักแฟน มันต้องดูครับว่า มันใช่รักจริงมั้ย
ต้องแยกให้ออกระหว่าง กามและรักนะครับ

เราจะรู้ได้อย่างไรว่า อย่างไหนเรื่องว่า "กาม" อย่างไหนเรียกว่า "รัก"
เราก็ต้องไปดูอาการของจิต หรือพูดง่ายๆว่าไปดูอารมณ์ตัวเองยามเมื่อนึกถึงเขา

ไอ้ตัวการสำคัญที่เป็นเหตุปัจจัยร่วมของ"ความรัก"หรือ"กาม"ก็คือ "ความอยาก"
ลองดูซิครับว่า ที่ท่านขุน ทุกข์ทุกครั้งเมื่อคิดถึงเขา มันเป็นเพราะ

อยากได้ยินเสียงเขา อยากเห็นเขาและอยากจะสัมผัสหรือกอดเขา
ถ้าท่านขุน มีอารมณ์แบบนี้ยามเมื่อคิดถึงแฟน เขาเรียกว่า มีกามราคะ
ถ้าเป็นแบบนี้ เขาว่าเด็กๆครับ อย่าไปให้ราคามันมากจนต้องมานั่งทุกข์แล้วทุกข์อีก
มันก็แค่ เคยกินก๊วยเตี๋ยวเป็ดแล้วเกิดติดใจ อยากที่จะกินอีก
แต่บังเอิญพ่อค้าคนเดิมเลิกขาย เราก็ต้องไปหากินกับพ่อค้าคนอื่น
หรือไม่ก็ไปกินก๊วยเตี๋ยวไก่แทน เปรียบกับเรื่องของคุณมันตรงกับสำนวนที่ว่า..
แผ่นดินไม่ไร้เท่าใบพุทราครับ

ถ้าคุณเข้าใจว่าคุณรักแฟนคุณ ลองดูอารมณ์คุณซิว่า
ยามที่คุณรู้ว่า แฟนคุณกำลังอยากคืนดีกลับแฟนเก่า คุณรู้สีกอย่างไร
ถ้าคุณรู้สีกโกรธหรือไม่อยากให้เขาคืนดีกัน แบบนี้ไม่เรียกความรัก
แต่ถ้าอยากให้เขาคืนดีกัน เพราะจะทำให้แฟนคุณมีความสุข
นั้นแหล่ะเขาเรียกความรัก อารมณ์แห่งความรักดูได้ครับ
ถ้ารู้สึกสงสารใคร อยากให้เขามีสุขและยินดีกับความสุขของเขา
นี่แหล่ะเรียกความรักครับ

กามราคะมันรุนแรงก็จริง แต่มันดับง่ายกว่าความรักมากครับ
เกิดกามราคะขึ้นก็แค่หาอะไรทำเดี๋ยวก็ลืม แต่ความรักหรือความเป็นห่วง
มันลืมยากครับ ท่านขุนลองเป็นห่วงใครซักคน มันจะทำให้ฟุ้งซ่าน
จนกว่าจะได้รู้ว่าคนที่เราเป็นห่วงสุขสบายดีนั้นแหล่ะครับ

ดีแล้วครับ แต่ยังไงก็เตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้ ถ้าคุณมีจุดมุ่งหมายเดียวกับพระพุทธองค์
หมั่นทำความเข้าใจกับคำว่า"เสียสละ" เอาเสียแต่เนิ่นก็ดีครับ

อย่าคิดว่า ฉันมีเมียฉันอยู่บ้านเดียวกับเมียฉัน
ฉันไม่ยุ่งกับเมียก็บรรลุอรหันต์ได้
หรือไม่ก็ ไปบวชแต่กระเตงเมียไปด้วย