เหมือนอโสกะจะรู้เลยเนอะ มารมันแปลงร่างมาเป็นเทพบุตรูปงามอ่ะอโสกะ มารตัวนี้เมื่อก่อนทำพิษกับคุนน้องไว้เค้าชอบปั่นหัวคุนน้องหลังจากนั้นเค้าก็ไปแล้วคราวนี้เค้ากลับมาอีกแล้ว เค้ากำลังจะมาทำให้คุนน้องเกิดกิเลสด้านกามราคะ คุนน้องก็บอกไปนะว่าหันมาปฏิบัติธรรม แต่เหมือนเค้าอยากเอาชนะคุนน้องแฮะ นายพรานเอาเนื้อมาล่อ แถมเป็นเนื้อที่เราโปรดปรานเหมือนมารมันรู้จุดอ่อน ว่าต้องเป็นคนนี้เท่านั้น คุนน้องกลัวว่าจะยอมไปติดบ่วงนายพรานเพราะอยากได้เนื้ออันโอชะนั้น มารใจร้ายจริงไม่ยอมปล่อยเราเสียที จิตเริ่มไม่นิ่งแล้วดิทีนี้

เป็นกำลังใจให้คุณน้อง

มันแปลกตรงที่4ปี่ก่อนตอนที่คุนน้องยังไม่แต่งงานมีลูก เขาเห็นคุนน้องเป็นตัวตลก แต่เราดันชอบเค้าฝ่ายเดียว เค้าชอบมาหยอดเราแต่ไม่ได้คิดอะไร คุนน้องตัดใจจากเค้าได้เพราะแต่งงานมีลูกมีสามี แต่อยู่ๆมารคงมาดลใจเค้าให้มาปั่นหัวคุนน้องอีกแล้ว คุนน้องกับเค้าก็ไม่เคยมีอะไรเกินเลยกันนะ แต่คราวนี้เหมือนเค้าชอบถามช่วงนี้คุมจิตตัวเองได้ป่ะ เรื่องแบบนั้นแว๊บเข้ามาในหัวมั้ย เราอ่ะแย่มาก คิดไม่ดีกับเธอ เราคิดเรื่องแบบนั้นกับเธอ พอคุนน้องบอก เราไม่ได้คิดเรื่องแบบนั้นกับเธอ เราคุยกับเธอแบบบริสุทธิ์ใจ เค้าก็ตอบมาว่า ดีแล้ว เราก็ไม่ใช่คนดี...พี่เอกอนคุนน้องจะทำไงดี พยายามห่างๆเค้าไว้ใช่ป่ะ เรื่องแบบนี้ไม่เจอกับตัวไม่รู้หรอกว่าความรู้สึกเกิดก่อนสติจะมาทุกที

หากพี่เอกอนตอบ เด๋วพี่บิ๊กตู่ได้เข้ามาแซวพี่เอกอนอีกแน่

จริง ๆ พี่เอกอนไม่ได้ปฏิเสธ และไม่ได้กระโจนเข้าหาเรื่องแบบนี้นะ คือการมีคู่...น่ะ
มันมีแต่ อารมณ์ ที่นำพาให้เป็นไป
ซึ่ง อารมณ์ ที่นำพามาถึงตรงนี้ คือ พี่เอกอนยังไม่มีคู่จร้า
คือ มันยังไม่มีอารมณ์จะมี...น๊ะจ๊ะ
ถึงมันจะมีอารมณ์ที่จะมี มันก็มีอารมณ์ที่มาตัดช่วง
คือปัจจัยมันยังไม่สบโอกาสพอ
แต่ถ้าปัจจัยมันสบโอกาส พี่เอกอนก็คงจะได้มาตั้งคำถามอย่างน้องคองนี่ล่ะจ๊ะ



ดังนั้นรอคำแนะนำจากผู้ช่ำชองดีกว่า

แนะนำให้กลับไปเปิดอ่านดูกระทู้เก่าๆที่คุณน้องคงเคยโพสต์ไว้สมัยที่ธรรมะสว่างไสวเต็มในจิต จนกามราคะ ปฏิฆะดูเหมือนจะแห้งเหือดไปแล้ว.....

เพื่อเรียก "สัมปชัญญะ" และ "หิริโอตัปปะ" กลับคืนมาครองใจให้เต็มที่เหมือนเดิมนะครับ

แต่ก็อย่างว่าล่ะครับ บทถ้าเจ้ากรรมนายเวรตัวจริงมาถึง........จนมีสภาพเหมือน วัวเห็นเสือ อะไรก็ช่วยไม่ได้ มีอยู่ที่สติ สัมปชัญญะ ปัญญา ขันติ ตบะ วิริยะ สัจจะ และ อธิษฐาน ของใจและตัวเจ้าของเท่านั้นที่จะช่วยตัวเองได้นะครับ

http://board.palungjit.com/f4/%E0%B8%AD ... 81876.html

ลักษณะของคนที่มีขยะใจเยอะ

ฟุ้งซ่านอยู่เป็นนิจ....จิตไม่ยอมสงบ...พบแต่สิ่งเศร้าหมอง....ครองแต่ใจขุ่นมัว....ผิวกายสีมัวซัว หน้าดำ.....ขำไม่ค่อยเป็น.....โลดเต้นอยู่ตลอดเวลาเหมือนหมัด....อึดอัด ทุกข์กายใจ
ชอบระบายทุกข์ใส่ผู้อื่น.....ทุกวันคืนเห็นแต่ตนเป็นใหญ่.....ไม่มีใครดีเท่า....หรือจมเศร้าอยู่แต่กับอดีต....ใจลอยครุ่นคิดถึงแต่อนาคต.....จับจดใจไม่มั่นกับงาน...ขี้ลำคาญ ขี้สงสัย...ไม่ค่อยมีสมาธิ...ริแต่เรื่องอบายมุข....ขลุกอยู่แต่เรื่องกาเม....เกร่ไปเกร่มาอยู่ตามห้าง....เพียรอยู่ห่างจากวัด....ชอบแต่จัดงานเลี้ยง....เลี่ยงการงานประจำ.....ชอบแต่ความสบาย...ไม่ใส่ใจการงาน...เกียจคร้านเอาแต่นอน. ...มักตื่นตอนใกล้เที่ยงวัน....ปัจจุบันไม่รู้....อบร่ำอยู่ด้วยควันบุหรี่....เคล้านารี สุรา....มีชีวิตเหมือนคนบ้า.....พอหมดท่าก็ฆ่าตัวตาย

เยอะแยะสุดจะจารนัย....เอาอะไรที่ไม่ดีไม่งามมาบอกเป็นลักษณะของคนที่ขยะใจเยอะได้แทบไม่รู้จักหมดเลยล่ะครับ....นี่เป็นว่าตามกลอนพาไป จึงนำมาบอกลักษณะนิสัยของคนที่ขยะในใจยังค้างเยอะไว้ให้พิจารณากันพอเป็นสังเขปครับ.....

งวดต่อไปจึงจะบอกถึงลักษณะของคนที่ขยะใจเหลือน้อยไว้เทียบกันดูอีกทีนะครับ

อนุโมทนาสาธุกับคุณ Rotala ที่นำข้อธรรมดีๆมาฝาก คงจะเป็นกรณีพิเศษสำหรับ nongkong ด้วยนะครับ

อืม เมื่อเรามีธรรมะเป็นเครื่องยึดแล้วยังปฏิบัติธรรม ทำความเพียร เรียกว่าไม่ใช่ชีวิตตกต่ำครับ แต่การที่ลูกไปอยู่กับความพร้อมทางโลกเรียกว่าเป็นโอกาสที่ดีกว่าในทางโลกต่อไปครับ

เรื่องธรรมเรื่องกิเลสเอาเก็บใส่ลิ้นชักไปได้เลย สิ่งแรกที่ต้องทำก็คือ
ดูซิว่า ผู้ชายเขารักเราหรือเปล่า ถ้ารักนิสัยเข้ากับเราได้มั้ย
และที่สำคัญเขาเป็นโสดหรือเปล่า

อย่าได้ปฏิเสธผู้ชายเพราะคิดว่า ตัวเองหมดกิเลสเรื่องนี้แล้ว
มันคิดผิดแต่ต้น เพราะถ้าคิดถูกมันคงไม่ทุกข์
อีกอย่างอย่าได้สรุปที่ตัวกำลังทุกข์ เป็นเพราะคนอื่นและกล่าวหาเขา
เป็นมารมาผจญ มารมันอยู่ที่ใจของเราเอง อย่าโทษคนอื่น

คนอื่นที่เข้ามาในชีวิตเรา ล้วนแล้วแต่เป็นครูอาจารย์
มันขึ้นอยู่ว่าเราจะดูออกมั้ยว่า เขากำลังแสดงธรรมอะไรให้เราดู

เรื่องธรรมเรื่องกิเลสเอาเก็บใส่ลิ้นชักไปได้เลย สิ่งแรกที่ต้องทำก็คือ
ดูซิว่า ผู้ชายเขารักเราหรือเปล่า ถ้ารักนิสัยเข้ากับเราได้มั้ย
และที่สำคัญเขาเป็นโสดหรือเปล่า

อย่าได้ปฏิเสธผู้ชายเพราะคิดว่า ตัวเองหมดกิเลสเรื่องนี้แล้ว
มันคิดผิดแต่ต้น เพราะถ้าคิดถูกมันคงไม่ทุกข์
อีกอย่างอย่าได้สรุปที่ตัวกำลังทุกข์ เป็นเพราะคนอื่นและกล่าวหาเขา
เป็นมารมาผจญ มารมันอยู่ที่ใจของเราเอง อย่าโทษคนอื่น

คนอื่นที่เข้ามาในชีวิตเรา ล้วนแล้วแต่เป็นครูอาจารย์
มันขึ้นอยู่ว่าเราจะดูออกมั้ยว่า เขากำลังแสดงธรรมอะไรให้เราดู[/quote. ก็เค้่เป็นพญามารจริงๆนิ มีหรอคนที่รู้สึกดีกับเราจะมาพูดแต่เรื่องใคร่ๆ ตัวเองก็มีแฟนอยู่. อีกอย่างขนาดไม่ได้อยู่ใกล้กันคุยกันในmsnจิตคุนน้องยังเกิดราคะเลย ขนาดเลิกไปเป็นปี พอมันจะเจอคู่กรณี มันก็มีอาการทุกที นี่หละมั้งเจ้ากรรมนายเวรตัวจริง ถึงเค้าจะมีแฟนแบบไม่แต่งงาน แต่คุนน้องก็ไม่กระโจนลงไปติดกับดักเข่หรอก แต่บางทีก็อย่ากประลองฝีมือกับพญามารเหมือนกัน555 มาแล้วอวิชชาเด่วขอตัวไปวิปัสนาก่อน

ต่างคนต่างจิตต่างใจ กิเลสก็เหมือนกัน กิเลสใครกิเลสมัน
เพื่อนเก่าของน้องคิงคองเขาทำอะไรก็เป็นเรื่องของเขา กิเลสก็กิเลสเขา
อย่างน้องคิงคองก็เช่นกันจิตกับการกระทำของน้องคิงคอง มันก็เกิดจากกิเลสของน้องเอง

ถ้าน้องจะโมเมไปเอาการกระทำของคนอื่นเข้ามาในใจตนเอง แล้วไปว่าเขาว่าเป็นพญามาร
ตรงข้ามฝ่ายชายเขาก็มีสิทธิคิดว่า น้องคิงคองเป็นพญามารเหมือนกัน

ถ้าเราจะเปรียบเรื่องยักษ์มารหรือเทวดา มันก็เป็นเรื่องใจของเรานั้นแหล่ะ
ความหมายก็คือ ใจที่เป็นกุศลและอกุศล

น้องคิงคองครับ รู้ตัวหรือเปล่าว่า สติน้องไม่ได้อยู่กับเนื้อกับตัว
เป็นเพราะกำลังทุกข์หรือเปล่า
น้องคิงคองคนเก่าที่พอรู้ธรรมบ้างมันหายไปไหนครับ
อย่าสร้างปัญหาให้ตนเองด้วยการไม่ยอมรับทุกข์ตัวหนึ่ง แต่เบียงเบนไปให้เป็นทุกข์อีกตัว
ความทุกข์มันเกิดก็ยอมรับ จะได้รู้ถึงสาเหตุที่ทุกข์จะได้แก้ไขให้ถูกจุด

น้องคิงคองกำลังมีปัญหาเรื่องรักๆใคร่ๆ
แต่ไม่ยอมรับ พยายามเอาเรื่องลูกมาทำให้เกิดปัญหา
เพื่อที่จะลืมปัญหาเรื่องรักๆใคร่ แบบนี้มันแก้ปัญหาตรงจุดมั้ย
อย่าเอาลูกมาเกี่ยว แล้วก็ยอมรับซะว่ากำลังทุกข์เพราะความรักความใคร่
เมื่อยอมรับแล้ว เราก็ต้องรู้ด้วยว่า เรายังไม่มีปัญญาดับกิเลส
ดังนั้นต้องอาศ้ย ศีลมาพิจารณาควบคู่กับการกระทำ

ตอนี้คุนน้องทุกข์ ทุกกับเรื่องที่ตัวเองหยุดคิดไม่ได้ พอวางใจเรื่องลูกจะวางอุเบกขาเรื่องลูก ดันมาเจอเพื่อนเก่าที่เค้าเข้ามาทักทายก็คุยไปคุยมา กิเลศก็เกิด จิตก็ไม่สงบ คุนน้องยอมรับสติขาดๆหายๆ พอข่มใจไม่ให้คิดก็ทุกข์ ทุกข์เพราะไปข่มความรู้สึก พอปล่อยใจไปตามความรู้สึกก็ทุกข์ คือไม่รู้จะอธิบายยังไง ต้องนั่งสมาธิทุกครั้งไม่งั้นจิตมันก็จะแว๊บไม่อยู่กับเนื้อกับตัว พี่โฮบอกหน่อยสิว่าทำไงถึงจะเลิกทุกข์ ไฟมันไม่หมดเชื้อ พอมีน้ำมันมาราดมันก็ลุกขึ้นมาอีก แต่คุนน้องไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเป็นกับคนนั้น ทั้งที่คนอื่นจิตคุนน้องไม่เคยว๊อกแว๊กเลย มันมีโอกาสน้อยมากที่จิตคุนน้องจะเกิดปฏิฆะกะเรื่องกามราคะ หรือรูปราคะ แต่พอเป็นคนนี้จิตคุนน้องไม่สงบเลย

ตอนนี้มืดบอดเหมือนคนหน้ามืดยังไงบอกไม่ถูก จิตมันดื้อไม่ยอมเชื่อฟัง คุนน้องลองใช้ปัญญาซักฟอก โยนิโสมนสิการ ทุกครั้งที่จิตเตลิดไป แต่มันก็ได้แค่เดี๋ยวเดียว พอซักพักมันก็แว๊บไปอีกแล้วอ่ะ

ตอนแรกคุนน้องทุกข์เรื่องลูกจริงๆ แต่พอโล่งใจเพราะปู่กับย่าเค้าดูแลดี วันนี้คุนน้องก็ไปเจอ เค้าดูแลดีมาก เลี้ยงดีกว่าคุนน้องด้วยซ้ำ ทำให้คุนน้องโล่งใจเลิกทุกข์เรื่องลูกแล้ว แต่อยู่ๆไม่ทันข้ามวัน คุนน้องก็ดันไปออนmsnเจอ เพื่อนเก่า (ตั้งแต่แฟนเสียคุนน้องก็เลิกออนmsnไปเลยเพราะไม่อยากเจอเมลของแฟน)พอคิดว่าตัวเองหายทุกข์แล้วเข้าไปคุยกะเพื่อนๆ ดันมาเจอคู่กรณีเก่า จิตคุนน้องก็เตลิดไปอีก พี่โฮคุนน้องไม่ใช่คนใจง่ายนะพี่ มีคนมาจีบเยอะนะพี่แต่มันไม่ใช่ไงความรู้สึก แต่พอมาเจอคนเดิมที่เราเคยชอบจิตมันก็ไม่นิ่งอ่ะ จะทำไงดีละทีนี้ เคยฝันนะว่ามีคนมาถามว่าคุนน้องเป็นใคร คุนน้องก็ตอบเค้าไปนะในฝัน บอกหน้าตาเฉย เป้นพรหมแต่ทำผิดศีลข้อ3เลยต้องมาชดใช้กรรม อาจจะเป็นนิมิตมาเตือนคุนน้อง เฮ้อ..ทุกข์จริง

เป็นโอกาสและเวลาที่เราท่านทั้งหลายจะได้พบปะขยะที่มีกลิ่นหอมเย้ายวนใจที่Nongkongได้มาฝากทุกท่านทุกคนได้ลิ้มชิมลองกันดู เผื่อจะได้รู้เทคนิคการกำจัดขยะชนิดนี้ จากประสบการณ์ตรงของน้องNongkong กันนะครับ

เชิญติดตามตอนต่อไปครับ