หวะลี

อ่านจากพระสูตรที่อ้างมา สรุปสั้นๆ ได้ใจความว่า...
กรรมดำ คือการเบียดเบียน. กรรมขาว คือการไม่เบียดเบียน. กรรมดำและขาว (สีเทา) ก็คือเบียดเบียนบ้าง ไม่เบียดเบียนบ้าง

กรรมไม่ดำและขาว คือกรรมที่ไม่มีสี. ไม่ได้แปลว่า ไม่ทำดีและชั่ว ไม่ทำห่านอะไรเลย
แล้วส่วนใหญ่คนที่แปลแบบนี้ มักจะทำชั่วนะ. แต่จะมีข้ออ้างคลาสิก คืออ้างว่า เจตนาสำคัญที่สุด. ไม่รู้เป็นวาทกรรมที่เอามาจากไหน. สงสัยจะอ้างเพื่อปลอบใจตน ว่าที่ทำชั่วๆ อยู่น่ะ กรูไม่ได้เจตนาเล้ย อิอิ

กรรมดำ กรรมขาว กรรมทั้งดำและขาว กรรมไม่ดำและขาว ล้วนเป็นกรรมหรือ การกระทำ ทั้งสิ้น

เอาละ ที่นี้มาดูที่ประเด็นกรรมไม่ดำและขาว (ไม่มีสี). จริงๆ ถ้าจะจัดรวมกัน ก็จัดว่าเป็น กรรมขาว นะ

สัมมาทิฏฐิ (ความเห็นชอบ)
สัมมาสังกัปปะ (ความดำริชอบ)
สัมมาวาจา (การพูดจาชอบ)
สัมมากัมมันตะ (การทำการงานชอบ)
สัมมาอาชีวะ (การเลี้ยงชีวิตชอบ)
สัมมาวายามะ (ความพากเพียรชอบ)
สัมมาสติ (ความระลึกชอบ)
สัมมาสมาธิ (ความตั้งใจมั่นชอบ)

สิ่งเหล่านี้จัดเป็นกรรมดี หรือกรรมขาวทั้งสิ้น. แต่ที่ในพระสูตร แยกออกมาจากกรรมขาว เราเข้าใจว่า เพราะเป็นกรรมที่ กระทำต่อตนเอง และกรรมไม่ดำ-ขาวนี้ ก็ล้วนเป็นไปเพื่อ กรรมขาว

ดังนั้นที่เจ้าของกระทู้ถามว่า จะนิพพานได้ ต้องไม่ทำดี-ชั่ว จึงไม่จริง. ยุคนี้คนบ้าๆ บอ มาแหกตาเยอะ โดยเฉพาะพวกหลงผิดที่ยึดมั่นว่า อริยบุคคลต้องเห็นผี
จริงๆ พวกฝึกสมถะฌาณนี่แหล่ะ ตัวพาศาสนาเสื่อมเลย

จะเข้าถึงนิพพาน ต้องละกิเลส อันหมายถึง สังโยชน์ 10 ประการ. โอเคป่ะ


ปล. โจรไปปล้นบ้าน โดนเจ้าของบ้านยิงตูด. โจรหนีมาโรงบาล. หมอดูแล้ว ย่อมเล็งเห็นโดยธรรมว่า อันตูดที่แหกนั้น เห็นจะด้วยอานุภาพของลูกตะกั่วเป็นแน่. แต่ด้วยสัมมากัมมันตะ ซึ่งท่านว่าเป็นกรรมที่เป็นไปเพื่อความสิ้นกรรม หมอจึงรักษาให้โดยละม่อม.
อันหมอนั้น ท่านว่าเป็นกรรมขาว. แต่อาจก่อเวรกับเจ้าของบ้านได้ ถ้าปากไม่ดี หรือหากไม่แจ้งตำหนวด, กรรมขาวนั้น อาจกลายเป็นกรรมดำ ฐานสมรู้ร่วมคิดกับโจร ขาดสัมมาอาชีวะ อาจได้ติดหนวดในอนาคตเบื้องหน้า... คิคิ

ท่านที่จะไปนิพพานนั้น ได้แก่พระอรหัต์ พระอรหันต์ ท่านทำแต่บุญกุศล
ไม่ทำชั่ว ไม่ยึดทั้งดีและชั่ว หมายถึง ละได้ทั้งบุญและบาป ...

เหมือนกับ ..ปลูกไม้ผลไว้ในคุก(กรรมดี กรรมชั่ว) เมื่อพ้นจากคุกแล้ว
ท่านก็ไม่ย้อนกลับไปอีก ..

ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว หลักของ "กรรม" ให้ผลถูกตรงตามเหตุปัจจัย
พุทธศาสนาสอนให้ทำความดีละความชั่ว...หลักธรรมในเบื้องต้นน้องเข้าใจถูกแล้วค่ะ..
แต่ที่เข้าใจผิดคือเรื่องของนิพพาน...นิพพานเป็นธรรมชั้นสูง...ยากที่จะเข้าใจได้ด้วยความคิด
ผู้ที่เข้าถึงสภาวะนั้นแล้วจึงจะเข้าใจได้ลึกซึ้ง...

ผู้ที่จะไปนิพพานได้ต้องกระทำความดีค่ะตามหลักของพุทธศาสนา...
พระอรหันต์ท่านก็ยังคงทำความดีนะคะไม่ทำความชั่วค่ะ...แต่ท่านทำด้วยความไม่ยึดติดถือมั่น
ถ้าจะแบ่งออกเป็นสองส่วนง่ายๆ ก็คือ การกระทำภายนอกท่านจะกระทำแต่ความดีแต่ภายในจิตใจ
ท่านทำด้วยความปล่อยวางความยึดติดถือมั่นในความดีค่ะ...
จิตที่เข้าสู่สภาวะนิพพานเป็นจิตที่ไม่ยึดติดถือมั่นในกุศลและอกุศลค่ะ...

ผมก็งงครับ
นิพพานน่ะ ไม่ใช่คิดจะไปก็ไปได้โดยการทำกรรมดีหรือไม่ดีแค่นั้นนะครับ ไม่ได้ง่ายอย่างนั้นครับ
ผมเองไม่เคยไปนิพพาน จึงมิขออาจเอื้อมชี้ทางนำไปนิพพาน
แต่ท่านอาจารย์ใหญ่พ่อแม่ครูอาจารย์มั่น ได้แนะว่า ถ้าอยากพ้นทุกข์ ให้ยึดในพละธรรม๕
อันมี ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ และปัญญา ขอรับกระผม