วัฏสงสาร เป็นความจริง หรือ เป็นความคิด



ใครคิดเช่นไร ช่วยตอบหน่อย...

เป็นความจริง เจ้าคะ สัตว์โลกทั้งหลายมีการเวียนว่ายตายเกิด หาต้นหาปลายไม่เจอ
เหมือนวงกลม ท่านจึงเรียกว่า วัฏสงสาร

ต้องขอโทษน๊ะจ๊ะ
ถ้าจะเจอคำถามแบบหน้ามึน ๆ ของเอกอน
ถือว่าเอกอน แหย่เล่นน๊า...

อิอิ แหย่ให้คิดกันเล่น ๆ

คำถาม
"แล้วเราเอาอะไรไปหาต้น หาปลายล่ะ จึงหาไม่เจอ"

"แล้วทำไมสิ่งที่เราหาต้นหาปลายไม่เจอ แต่เรากลับหยุดสิ่งนั้นได้ ด้วยการ หยุด.. .."

วัฎฎะสงสาร เป็นทั้งความจริง และความคิด และ......

สำหรับผู้ไม่รู้ธรรม กาย-ใจ นาม-รูปนี้ ย่อมเป็นความจริงเต็มเปี่ยมสำหรับเขา

เขายอมเป็นตายเพื่อมันอย่างสุดหัวใจ


สำหรับผู้ศึกษาธรรมย่อมเห็นว่า วัฏฏะสงสารนี้ เป็นเพียงความคิด

เพราะเขารู้จักแยกรูป-นาม กาย-จิต เห็นกระบวนการเกิดการทำงานกาย-จิต

ว่าสำเร็จลงด้วยจิต เริ่มต้นด้วยกระบวนการคิด เหมือนจิตเป็นนายกายเป็นบ่าว

ผู้ที่มีความสมประกอบทางกาย แต่ขาดความสมประกอบทางจิตนั้น

ย่อมไม่อาจยังประโยชน์ใดๆให้สำเร็จ เช่นคนปัญญาอ่อน คนพิการนอนเป็นเจ้าชายนิทรา


แต่จริงแล้ว รูป-นาม ความจริง-ความคิด ล้วนเป็นมายาโดยเท่ากันไม่มีความจริงที่แท้จริง

ไม่มีความคิดที่แท้จริง เพราะทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเป็นอาการไหลไปไม่ได้ตั้งอยู่นาน

กาย-จิต สุข-ทุกข์ ก็อยู่ในลักษณะนี้ มิได้มีสภาวะคงที่ แปรปรวน เปลี่ยนแปลงเสมอ

มีสามัญลักษณะเป็นอนิจจัง ทุกข์ขัง อนัตตา ไม่อาจห้ามได้



วัฏฏะสงสารจึงเป็นกระแสห่งธรรมชาติ ที่จิตที่โง่หลงอยู่ด้วยอวิชชา หลงยึดติดเกาะเกี่ยว

ถูกซัดพาไปตามกระแส น้อยไหญ่ไหลเรื่อยไป ขาดอิสสระ็

เมื่ิอจิตถูกอบบรมด้วยวิถีแห่งธรรม ในพุทธศาสนานี้ เกิดปัญญาเห็นความจริงแจ่มแจ้ง

ว่ารูป-นาม กาย-จิต สุข-ทุกข์ นี้เป็นมายา มิใช่ตน

เป็นเพียงการประกอบแห่งธาตุตามธรรมชาติ

จิตจึงไถ่ถอน ละวาง ความหลงยึดติด

ในธรรมชาติต่างๆ เหมือนผู้ยืนบนฝัู่้งมองดูกระแสธารไหลไป วางภาระแล้ว ออกจากกระแสแล้ว

เป็นจิตประภัสสรเกลี้ยงเกลา อิสระอยู่ตลอดไป

เป็นความคิด...

เลิกคิดไปอยาก..ไปยึด...วัฎฎะก็ไม่มีในเรา

หากจะสืบค้น..ภาวะก่อนที่จะคิด

ท่านสอนให้เราสืบค้นเรื่องราวสาวเอาจากความคิด...

ทางทฤษฎี....คือ...สาวไปเรื่อย ๆ...จนไม่มีอะไรให้สาว

ท่านไม่ได้ให้นั่งนึกว่า...เมื่อสุดสายปลายทางความคิดแล้วมันจะเป็นอย่างไร

อิอิ...

ความสมบูรณ์ในการประกอบเป็นขันธ์ห้า กระบวนการทำงานของขันธ์


แต่ที่เริ่มจริงๆคือความไม่รู้เพราะพ่อแม่ก็สอนมาว่ามีตน ของตน มีนรกสวรรค์อะไรมากมาย

สิ่งแวดล้อมต่างๆ สังคมรอบตัว ก็เอื้อให้เกิดความคิดแบบนี้ก่อนเราจะสนใจศึกษาทำมาหลายสิบปี

ซึ่งต้องค่อยๆกระเทาะความคิดเห็นความเชื่อต่างๆออกไป ถ้าเมื่อก่อนมีคนบอกอย่างที่เราเห็นทุกวันนี้็

เราต้องว่าหมอนั่นบ้าแน่ๆ และถ้าวันนี้เราบอกสิ่งที่รู้แก่คนที่ไม่ศึกษาธรรมเขาก็ว่าเราบ้าเช่นกัน

ทั้งที่เป็นความจริง ธรรมจึงเป็นสิ่งที่บอกที่สอนกันได้ยาก

ฉะนั้นความจริงสำหรับเขาคือสิ่งที่เขาเชื่อว่ามันจริง

เพราะความที่ว่าธรรมชาติของจิตมันรู้ได้ โดยผ่านกระบวนการของนามขันธ์เช่นกัน

มันคิดรู้ คิดได้ มีคำตอบ เหมือนบวกเลขได้ แต่จริงๆมันคือกระบวนการของธรรมชาติ

ที่ถูกสร้างถูกประกอบมาเพื่อการดำรงชีวิติของเหล่าสัตว์

ถ้าใช้เพียงพื้นฐานก็เพียงเพื่อการดำรงค์ชีวิตไปจนตาย

แต่ถ้ามาพัฒนา มาศึกษาลึกซึ้ง อย่างที่พระพุทธเจ้าทรงค้นพบ

ก็่จะพบต้นตอแห่งปัญหา และทางหลุดพ้นได้

แต่ถ้าไม่ใช่ผู้ที่มีความสนใจอย่างลึกซึ้งมีความพยายามจนถึงที่สุดอย่างพระพุทธเจ้า

ก็คงยากจะค้นพบ

สิ่งที่เรียกว่าสัจจธรรมนี้ และเมื่อทรงนำมา คัดเลือก แจกแจง สั่งสอน เผยแพร่

จึงเป็นการไม่เหลือวิสัยที่พวกเราจะเข้าถึงได้ในชีวิตนี้

เหมือนคำถามที่แฮร์รี่ถามดัมเบิลดอร์ตอนท้ายๆเรื่องเลย

แฮร์รี่ถามว่า ที่นี่เป็นความจริง หรือเป็นแค่ความคิดในหัว

ดัมเบิลดอร์ตอบว่า

Of Course It’s Happening in Your Head, But Why on Earth Should That Mean It’s Not Real?