อยากถามผู้รู้ว่า มันเกิดขึ้นเพราะผมกำหนดให้มันอยู่กลางอก หรือ มันอยู่ตรงนั้นจริงๆ

ผมคิดว่า ผมไม่ได้กำหนดให้อยู่ตรงกลางอก แต่มันไปอยู่ตรงนั้นเองอะครับ

รู้ได้ยังไงว่าจิตครับ

มันมีจิตที่มีหน้าที่หล่อเลี้ยง นามธรรมทั้งหลายอยู่บริเวณนั้น เขาเรียกว่า...หัวใจ
อาจจะไม่ใช่ตรงกลางอกซะทีเดียว

เวลารู้สึกตัว หรือมีสติระลึกรู้ เหมือนมีผู้ดูร่างกายเคลื่อนไหว จากตรงกลางอกนะครับ

จิตที่มีหน้าที่หล่อเลี้ยง เรียกว่าหัวใจ แสดงว่าเป็น จิตใช่ไหมครับ

แต่ไม่ตรงกลางหน้าอกซะทีเดียว ผมรู้สึว่ามันอยู่แถวๆนั้นอะครับ ประมาณกลางๆหน้าอก ลิ้นปี่

จากประสบการ์ณผม จิตอยู่ที่นั่นในช่วงที่กำหนดรู้ที่ตรงนั้นครับ(โดยวิญญาณขันธ์)
ส่วนตัวจะแบ่งออกเป็น2ช่วงครับ หายใจเข้าเห็นกายในกาย(ลมหายใจเข้า) หายใจออกเห็นกายในกาย(ลมหายใจออก)แต่อย่าพึ่งถอนวิญญาณขันธ์(มีสติอยู่ที่ลมหายใจ)ออกมา ให้จดจ่อต่อไป ช่วงสุดของลมหายใจออกจะรู้สภาวะอีกสภาวะหนึ่งตรงบริเวณลิ้นปี่ (คิดว่าเป็นระบบให้การหายใจราบรื่น ตอนแรกๆ ส่วนตัวคิดว่าเป็นสังขารขันธ์ผ่อนคลาย เพราะรู้สึกผ่อนคลาย เป็นสุข)

แต่ก็ต้องดูวิธีของแต่ละคน อาจจะกำหนดต่างกันออกไปครับ

คุณ choo ปฏิบัติด้วยวิธีใดเนี่ย

คำว่าจิต มีความหมายหลายแนวทาง แต่ถ้าให้บอกบอกความเป็นจริงแท้ หรือจิตแท้
มันก็คือ จิตที่เกิดจาก...หทัยวัตถุหรือมโนธาตุ ซี่งมันก็คือหัวใจนั้นเอง

ยังมีจิตที่เกิดจาก ทวารอีกนั้นก็คือ วิญญาณอันเกิดจากทวารทั้งหก เช่น หู ตาจมูก
ลิ้นกายและใจ

อย่าสับสนว่า ใจกับหัวใจเป็นอย่างเดียวกัน ใจกับหัวใจเป็นคนล่ะอย่างกัน
ใจเป็นมโนทวารในส่วนของความคิดหรือมโนวิญญาณ ส่วนหัวใจเป็นมโนธาตุไม่มี
มโนวิญญาณ

หัวใจเป็นตัวทำให้เกิดจิตก็จริง แต่จิตที่เกิดจากหัวใจ ไม่สามารถรับรู้ตัวเอง
หรือทำให้เกิดอารมณ์ได้ การที่คุณไปรู้สึกว่าจิตอยู่ตรงกลางหน้าอก ถ้าพูดในลักษณะ
ของผู้ที่มีปัญญา เขาเรียกว่า มีปัญญารู้กายในกาย
แต่ของคุณอาจจะเป็นเพราะ หัวใจเกิดการเต้นผิดจังหวะ ทำให้เกิดผัสสะทางกายขึ้น
เกิดเป็นกายวิญญาณ

เมื่อก่่อน ภาวนายุบหนอ พองหนอ

ตอนนี้ ดูท้องพองยุบ โดยทิ้งคำภาวนา ดูมันพอง ดูมันยุบเฉยๆ
ถ้ามี อารมณ์ เข้ามาแทรก ก็ดูอารมณ์ที่เข้ามาแทรก ดูโดยไม่ไปบังคับให้อารมณ์ที่มากระทบนั้นหายไป

ประมาณนี้ ครับ

เมื่อสติ กำหนดรู้ ถึง วิญญาณที่ตั้งอยู่ในกาย
จิตก็ตั้งอยู่ส่วนนั้น
เพราะจิต นั้น ก็วนเวียนตั้งอยู่ ใน รูป เวทนา สัญญา สังขาร อยู่เป็นธรรมดาครับ ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ

เว้นแต่
จับฉวยเอา ตรงตำแหน่งนั้นเป็น ตัวจิตของ Choochu

ให้พิจารณา ว่า การเข้าไปกำหนดได้รู้สึกได้ก็เป็นเพราะ เกิดจาก ผัสสะ
เกิด แล้ว ก็ดับ เป็นธรรมดา
แต่ความรู้สึกเกิด แล้วไม่ดับ กลับตั้งอยู่ตรงนั้นเรื่อยไป
เพราะ ผัสสะ ยังคงตัวอยู่ มีการกระทบอยู่ที่อารมณ์เดิม จึงเกิดดับ เกิดดับ อยู่ตรงตำแหน่งเก่า
ก็ให้เลื่อน ความกำหนดไปตำแหน่งอื่น ก็จะเห็น ความเกิดความดับ หรือเห็นเหตุปัจจัย
ว่า ความรู้สึกทั้งหลาย มีผัสสะเป็นเหตุเป็นปัจจัย
ความเห็นว่า วิญญาณเป็นจิต ก็จะหมดไปเอง
ผ่อนคลาย ไม่ต้องเครียดนะครับ
ไม่มีหทยวัตถุ หรอกครับ
มีแต่เหตุปัจจัย
เจริญธรรม

มีสติกำหนดรู้ในกาย มีประโยชน์ครับ เป็นสภาวะหนึ่งในการปฏิบัติเพื่อความก้าวหน้ายิ่งๆขึ้นไปครับ

จิต ในความหมายของคุณคืออะไรล่ะ

ถ้าเป็นความรู้สึกที่มาจากจุดใดจุดหนึ่งที่เราเพ่งละก็ นั่นไม่ใช่จิตหรอก เป็นเพียงอะไรซักอย่างที่เราเลือกจะเพ่งลงไป ใช้เป็นอารมณ์ให้จิตรู้เท่านั้น ที่ว่างๆเขายังเอามาใช้เป็นจุดรวมจิตให้เป็นสมาธิได้เลย ทำไมกลางอกเราจะเป็นเหมือนกันไม่ได้ ถ้าเป็นแบบนี้ คุณก็สาวเข้าไปสิ จิตคือธรรมชาติที่มีหน้าที่รู้ใช้ไหม ถ้าไอ้จุดนั้นที่กลางอก เป็นสิ่งที่จิตเราจับไว้อยู่ เราก็มองเจาะเข้าไปบ้าง มองย้อนออกมาบ้าง มองไปรอบๆบ้าง หาว่าอะไรที่มันรู้ตรงนี้อยู่ อะไรที่ว่านั่นละก็จะเป็นจิตของคุณ

จิต ธรรมชาติที่มีหน้าที่รู้ เขาเป็นส่วนหนึ่งที่ประกอบขึ้นมาเป็นเรา แต่เป็นนามธรรม เขาไปรู้อะไรอยู่ เขาก็จะอยู่ใกล้ๆกับสิ่งที่เขาดูอยู่นั่นแหละ แต่ถ้าจะหาสถานที่จริงๆน่ะก็ไม่รู้ว่าจะหาได้หรือเปล่า และเอาจริงๆก็ไม่รู้ว่าจะหาไปทำไมด้วย เหมือนคนหาเพชร เราจะมัวเสียเวลามองก้อนหินหุ้มเพชรอยู่ทำไมละ ในเมื่อตัวเพชรจริงๆที่อยู่ในหินนั้นน่ามองกว่าตั้งเยอะ

ความรู้เรื่องสถานที่ที่เขาอยู่ ไม่สำคัญเท่าความรู้ในอาการของเขาหรอก ตัวอย่างเช่น ดูเขาว่าเขามีปฏิกิริยากับสิ่งที่เข้ามากระทบเขาอย่างไรบ้าง เขาแยกตัวดูอยู่เฉยๆ หรือเขาไหลไปรวมกับสิ่งที่เข้ามากระทบ เขามีอาการผลัก หรือเขามีอาการอยากเข้าหาสิ่งที่เข้ามากระทบไหม อาการเหล่านั้นอยู่นานแค่ไหน และผลของอาการเหล่านั้นคืออะไร

แล้วคุณจะเห็นว่าจิตของคุณทั้งสวยงาม ทั้งน่าสยดสยองได้ขนาดไหน

ขอบคุณครับ บางทีจิตก็เฉยๆ ดูธรรมดา ไม่สวยงาม ไม่สยองครับ