ถ้าท่านคิดแบบนี้ ผมก็มีคำถามครับ

เด็กช่าง(อะไรก็ช่าง) หรือแม้แต่อันธพาลยกพวกตีกันตาย บาปมั้ยครับ

ขอนิยาม คำว่า "บาป" ตามความเข้าใจของท่านพุทธคุณ

ศีลข้อที่ ๓ กาเมสุมิจฺฉาจารา เวรมณี ( เว้นจากการประพฤติผิดในกาม )

ศีลข้อนี้จะขาดก็ต่อเมื่อพร้อมด้วยองค์ ๔ ซึ่งประกอบด้วย

๑. หญิงหรือชายที่ไม่ควรละเมิด ( มี ๒๐ ประเภท)

หมายเหตุ : ตัวอย่างของหญิงที่ไม่ควรละเมิด (สำหรับชายที่ไม่ควรละเมิดนั้น ให้เปรียบเทียบเอา)

- หญิงมีมารดารักษา

- หญิงมีบิดารักษา

- หญิงมีมารดาและบิดารักษา

- หญิงมีพี่ชายหรือน้องชายรักษา

- หญิงมีพี่สาวหรือน้องสาวรักษา

- หญิงมีญาติรักษา

- หญิงมีตระกูลเดียวกันรักษา

- หญิงประพฤติธรรมร่วมอาจารย์เดียวกันรักษา

- หญิงมีสามีรักษา

- หญิงที่ถูกสินไหมบังคับ

- ภรรยาสินไถ่

- หญิงสมัครอยู่กับชาย

- หญิงเป็นภรรยาเพราะทรัพย์

- หญิงเป็นภรรยาเพราะได้ผ้านุ่งห่ม

- หญิงที่ชายสู่ขอ

- หญิงที่ชายช่วยปลงภาระ

- หญิงที่ทาสีชายได้เป็นภรรยา

- หญิงรับจ้างชายได้เป็นภรรยา

- หญิงเชลยได้มาเป็นภรรยา

- หญิงอยู่กับชายขณะหนึ่ง คิดว่าชายนั้นเป็นสามีตน

๒. จิตคิดจะเสพ

๓. พยายามเสพ

๔. อวัยวะเพศถึงกัน

จะเอานิยามตามตำราเล่มไหนล่ะครับ ผมอ่านหลายตำรา

น่านเอาอีกแล้ว ไม่มีผู้ขายก็ไม่มีผู้ซื้อ พูดไม่รู้จักฟังว่า มันอยู่ที่สามัญสำนึกของคน คนมันมีกิเลศจะไปห้ามได้ไงกรัชกาย ก็งานแบบนั้นมันเป็นงานของพวกรักสบาย พื้นฐานก็คือความขี้เกียจไม่มีความอดทนย่อท้อต่อความยากลำบาก พอขี้เกียจก็ไม่เรียนพอไม่เรียนก็หางานทำไม่ได้ ไม่อยากทำงานหนักๆเพราะมันเหนื่อย ทำอาชีพที่ไม่เหนื่อยและหาเงินได้ง่าย พี่กรัชกายอย่าไปโทษรัฐบาลเลย ต่อให้รัฐบาลมีกรอบป้องกันเรื่องพวกนี้ ยังไงๆเรื่องพวกนี้ก็ยังต้องเกิดอยู่ดี เพราะว่าสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
ปล.จขกท เค้าถามว่าซื้อบริการผิดศีลข้อ3และบาปถึงขั้นตกนรกไหม อิกรัชกายหาเหตุผลมาแย้งไม่ได้โยนความผิดไปให้รัฐบาลเฉย เวรกรรมแท้

จากอรรถกถา ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค สังคีติสูตร เวบ84000

1.หญิงที่ซื้อมาด้วยทรัพย์ ๑
2.หญิงที่อยู่ด้วยความพอใจ ๑
3.หญิงที่อยู่ด้วยโภคะ ๑
4.หญิงที่อยู่ด้วยแผ่นผ้า ๑
5.หญิงผู้มีถังน้ำ (ตักน้ำ) ๑
6.หญิงผู้มีเทริดนำไป ๑
7.ภริยาผู้เป็นทาสี ๑
8.ภริยาผู้ทำงาน ๑
9.หญิงผู้นำมาด้วยธง ๑
10.หญิงผู้อยู่ชั่วครู่ ๑
-------------------------------------------------


จากอรรถกถา สัมมาทิฏฐิสูตร วิกิพีเดีย

1.ภรรยาที่ซื้อมาด้วยทรัพย์ ( ภรรยาสินไถ่) ๑
2.ที่อยู่ด้วยกันเพราะความพอใจ ๑
3.ที่อยู่ด้วยก้นเพราะโภคะ ๑
4.ที่อยู่ด้วยกันเพราะเครื่องนุ่งห่ม ๑
5.ที่ผู้ปกครองเต็มใจยกให้ ๑
6.ที่ชายยกเทริดลงจากศีรษะ ๑
7.ที่เป็นทั้งภรรยาเป็นทั้งทาส ๑
8.ที่เป็นทั้งภรรยาเป็นทั้งลูกจ้าง ๑
9.ที่เป็นเชลยศึก ๑
10.ที่อยู่ด้วยกันเพียงครู่เดียว ๑.
------------------------------------------------------------------------

จาก อรรถกถาทสกัมมปถสูตรวิกิพีเดีย

1.ธนกฺกีตา สตรีที่บุรุษซื้อมาด้วยทรัพย์ ๑.
2.ฉนฺทวาสินี ที่สมัครใจมาอยู่ร่วม ๑.
3.โภควาสินี ที่มาอยู่ร่วมเพราะโภคะ ๑
4.ปฏวาสินี ที่มาอยู่ร่วมเพราะผ้า ๑
5.โอทปตฺตกินีที่มาอยู่ร่วมโดยพิธีแต่งงานหลั่งน้ำ ๑
6.โอภตจุมฺพตา ที่บุรุษช่วยให้พ้นจากการแบกทุนของบนศีรษะ ๑
7.ทาสี ภริยา ภรรยาที่เป็นทาสี ๑
8.กมฺมการี ภริยา ภรรยาที่เป็นกรรมกร ๑
9.ธชาหฏา ที่เป็นเชลย ๑
10.มุหุตฺติกา ที่เป็นภรรยาชั่วครั้งคราว ๑
----------------------------------------------------

จากหนังสือมหาอภิธัมมัตถสังคหฎีกา หลักสูตรชั้นอภิธรรมิกะตรี
ก้อปมาจากเวบลานธรรมเก่าอีกที กระทู้หญิงต้องห้ามฯ คห.1

1. ธนกฺกีตา หญิงที่ชายซื้อมา
2. ฉนฺทวาสินี หญิงที่สมัครใจไปอยู่กับชาย
3. โภควาสินี หญิงที่ยอมเป็นภรรยาของชายโดยหวังในทรัพย์สินเงินทอง
4. ปฏวาสินี หญิงที่ยอมเป็นภรรยาของชายโดยหวังในเครื่องนุ่งห่ม
5. โอทปตฺตคินี หญิงที่เป็นภรรยาของชายโดยการแต่งงานที่มีพิธีเอามือเจ้าบ่าวเจ้าสาวจุ่มลงในขันน้ำ
6. โอภตสุมฺพตฺตา หญิงที่เป็นภรรยาของชายโดยชายนั้นเป็นผู้ช่วยให้พ้นจากการแบกทูนของบนศีรษะ
7. ธชาหฏา หญิงที่เป็นเชลยแล้วตกเป็นภรรยาของชายนั้น
8. กมฺมการีภริยา หญิงที่เป็นลูกจ้างทำงานในบ้าน หรือในห้างร้านของชายนั้น แล้วชายนั้นเอาเป็นภรรยา
9.ทาสีภริยา หญิงที่เป็นทาสภายในบ้านของชายนั้น แล้วชายนั้นเอาเป็นภรรยาด้วย
10. มุหุตฺติกา หญิงที่เป็นภรรยาของชายชั่วครั้งชั่วคราว
--------------------------------------------------------

จาก เบญจศีล โดย สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส ลิงค์ที่มา

1. หญิงที่ชายไถ่หรือซื้อมาด้วยทรัพย์เพื่อเป็นภรรยา
2. หญิงที่อยู่กับชายด้วยความรักใคร่ชอบใจกันเอง
3. หญิงที่อยู่เป็นภรรยาชายด้วยโภคทรัพย์
4. หญิงที่เข็ญใจ ได้สักว่าผ้านุ่งผ้าห่มแล้วอยู่เป็นภรรยา
5. หญิงที่ชายขอเป็นภรรยา มีผู้ใหญ่จัดการให้
6. หญิงที่ชายช่วยปลงภาระอันหนักให้แล้ว ยอมเป็นภรรยา
7. หญิงที่เป็นทาสีอยู่ก่อน แล้วชายเอามาเป็นภรรยา
8. หญิงที่รับจ้างแล้ว ชายเอาเป็นภรรยา
9. หญิงที่ชายรบข้าศึกได้เป็นเชลยแล้ว เอาเป็นภรรยา
10. หญิงที่ชายอยู่ด้วยขณะหนึ่ง และหญิงนั้นก็เข้าใจว่าชายนั้นเป็นสามีของตน

หมายเหตุ ผมขออนุญาตใส่เลขข้อให้ตรงกันทุกอันนะครับ จะได้เทียบสะดวก
------------------------------------------------------------------------------

เบญจศีล สิกขาบทที่ ๓

กาเมสุ มิจฉาจารา เวรมณี เว้นจากการประพฤติผิดในกามทั้งหลาย

ศีลข้อนี้ ท่านบัญญัติขึ้น ด้วยหวังปลูกความสามัคคี สร้างความเป็นปึกแผ่น ป้องกันความแตกร้าวในหมู่มนุษย์ และทำให้วางใจกันและกัน ชายกับหญิงแม้ไม่ได้เป็นญาติกัน ก็ยังมีความรักใคร่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันได้ ด้วยอำนาจความปฏิพัทธ์ในทางกาม สิกขาบทข้อนี้ แปลว่า เว้นจากการประพฤติผิดในกามทั้งหลาย

คำว่า "กามทั้งหลาย" ในที่นี้ได้แก่ กิริยาที่รักใคร่กันทางประเวณี หมายถึง เมถุน คือ การส้องเสพระหว่างชายหญิง

การผิดในกาม หมายถึง การเสพเมถุนกับคนที่ต้องห้ามดังจะกล่าวต่อไป ผู้ใดเสพเมถุนกับคนที่ต้องห้าม ผู้นั้นทำผิดประเวณี ศีลข้อนี้ขาด เมื่อเพ่งความประพฤติไม่ให้ผิดเป็นใหญ่สำหรับชายและหญิง มีดังนี้...

สำหรับชาย หญิงที่ต้องห้ามสำหรับชาย มี ๓ ประเภท คือ

๑. สัสสามิกา หญิงมีสามี ที่เรียกว่า ภรรยาท่าน ได้แก่ หญิง ๔ จำพวก คือ

ก. หญิงที่แต่งงานกับชายแล้ว

ข. หญิงที่ไม่ได้แต่งงาน แต่อยู่กินกับชายอย่างเปิดเผย

ค. หญิงที่รับสิ่งของ มีทรัพย์ เป็นต้น ของชายแล้วยอมอยู่กับเขา

ง. หญิงที่ชายเลี้ยงเป็นภรรยา

๒. ญาติรักขิตา หญิงที่ญาติรักษา คือ มีผู้ปกครอง ไม่เป็นอิสระแก่ตน เรียกว่า หญิงอยู่ในพิทักษ์รักษาของท่าน คือ หญิงที่มารดาบิดารักษา หรือญาติรักษา

๓. ธรรมรักขิตา หรือ จาริตา หญิงที่จารีตรักษา ที่เรียกว่า จารีตห้าม ได้แก่ หญิงที่เป็นเทือกเถาเหล่ากอ

ก. เทือกเถา คือ ญาติผู้ใหญ่ นับย้อนขึ้นไป ๓ ชั้น มี ย่าทวด ยายทวด ๑ ย่า ยาย ๑ แม่ ๑ เหล่ากอ คือ ผู้สืบสายจากตนลงไป ๓ ชั้น มีลูก ๑ หลาน ๑ เหลน ๑

ข. หญิงที่อยู่ใต้พระบัญญัติในพระศาสนา อันห้ามสังวาสกับชาย เช่น ภิกษุณี ในกาลก่อน หรือ แม่ชีในบัดนี้

ค. หญิงที่บ้านเมืองห้าม เช่น แม่หม้ายงานท่าน อันมีในกฎหมาย

หญิง ๓ จำพวกนี้ จะมีฉันทะร่วมกัน หรือไม่ร่วมกัน ไม่เป็นประมาณ ชายร่วมสังวาสด้วย ก็เป็นกามาสุมิจฉาจาร

หญิงที่เป็นวัตถุต้องห้ามของชาย ในกาเมสุมิจฉาจาร โดยพิสดารมี ๒๐ จำพวก คือ

๑. มาตุรักขิตา หญิงที่มารดารักษา

๒. ปิตุรักขิตา หญิงที่บิดารักษา

๓. มาตาปิตุรักขิตา หญิงที่มารดาบิดารักษา

๔. หญิงที่พี่ชายน้องชายรักษา

๕. หญิงที่พี่สาวน้องสาวรักษา

๖. หญิงที่ญาติรักษา

๗. หญิงที่โคตร หรือมีแซ่รักษา

๘. หญิงมีธรรมรักษา

๙. หญิงมีสามีรักษา

๑๐. หญิงมีสินไหม คือ พระราชารักษา

๑๑. หญิงที่ชายไถ่หรือซื้อมาด้วยทรัพย์เพื่อเป็นภรรยา

๑๒. หญิงที่อยู่กับชายด้วยความรักใคร่ชอบใจกันเอง

๑๓. หญิงที่อยู่เป็นภรรยาชายด้วยโภคทรัพย์

๑๔. หญิงที่เข็ญใจ ได้สักว่าผ้านุ่งผ้าห่มแล้วอยู่เป็นภรรยา

๑๕. หญิงที่ชายขอเป็นภรรยา มีผู้ใหญ่จัดการให้

๑๖. หญิงที่ชายช่วยปลงภาระอันหนักให้แล้ว ยอมเป็นภรรยา

๑๗. หญิงที่เป็นทาสีอยู่ก่อน แล้วชายเอามาเป็นภรรยา

๑๘. หญิงที่รับจ้างแล้ว ชายเอาเป็นภรรยา

๑๙. หญิงที่ชายรบข้าศึกได้เป็นเชลยแล้ว เอาเป็นภรรยา

๒๐. หญิงที่ชายอยู่ด้วยขณะหนึ่ง และหญิงนั้นก็เข้าใจว่าชายนั้นเป็นสามีของตน

สำหรับหญิง ชายต้องห้ามสำหรับหญิง มี ๒ ประเภทคือ

๑. ชายอื่นนอกจากสามี เป็นวัตถุต้องห้ามสำหรับหญิงที่มีสามีแล้ว

๒. ชายที่จารีตห้าม เป็นวัตถุต้องห้ามสำหรับหญิงทั้งปวง

ชายที่จารีตห้ามนั้น มี ๓ จำพวก คือ

๑. ชายที่อยู่ในพิทักษ์รักษาของตระกูล เช่น ปู่ พ่อ ตา ทวด

๒. ชายที่อยู่ในพิทักษ์ของธรรมเนียม เช่น นักพรต นักบวช

๓. ชายที่กฎหมายบ้านเมืองห้าม เช่น พระภิกษุ สามเณร

หญิงที่ไม่เป็นวัตถุกาเมสุมิจฉาจารของชาย มี ๔ อย่าง คือ

๑. หญิงที่ไม่มีสามี

๒. หญิงที่ไม่อยู่ในพิทักษ์รักษาของท่าน

๓. หญิงที่จารีตไม่ห้าม

๔. หญิงที่เป็นภรรยาของตน

ชายที่ไม่เป็นวัตถุแห่งกาเมสุมิจฉาจารของหญิงมี ๔ คือ

๑. ชายที่ไม่มีภรรยา

๒. ชายที่จารีตไม่ห้าม

๓. สามีของตน

๔. ชายที่ทำโดยพลการพ้นอำนาจของหญิง (เช่นชายที่ข่มขืน)

โทษของกาเมสุมิจฉาจาร

กาเมสุมิจฉาจารนี้ เป็นความประพฤติชั่วร้าย มีโทษทั้งทางโลก และทางธรรม ฝ่ายอาณาจักรมีกฎหมายลงโทษผู้ประพฤติล่วง ฝ่ายพุทธจักรก็จัดเป็นบาปแก่ผู้ทำ

เมื่อกล่าวโดยความเป็นกรรม จัดว่ามีโทษหนักเป็นชั้นกัน โดย วัตถุ เจตนา ประโยค

ก. โดยวัตถุ ถ้าเป็นการทำชู้ หรือล่วงละเมิดในวัตถุที่มีคุณ มีโทษมาก

ข. โดยเจตนา ถ้าเป็นไปด้วยกำลังราคะกล้า มีโทษมาก

ค. โดยประโยค ถ้าเป็นไปโดยพลการ มีโทษมาก

หลักวินิจฉัยกาเมสุมิจฉาจาร

กาเมสุมิจฉาจาร มีองค์ ๔ คือ

๑. อคมนียวัตถุ วัตถุอันไม่ควรถึง (มรรคทั้ง ๓)

๒. ตัสมิง เสวนจิตตัง จิตคิดจะเสพในวัตถุอันไม่ควรถึงนั้น

๓. เสวนัปปโยโค ทำความพยายามในอันที่จะเสพ

๔. มัคเคน มัคคัปปฏิบัตติ มรรคต่อมรรคถึงกัน

ในเรื่องกาเมสุมิจฉาจารนี้ ผู้ที่เสพเท่านั้นจึงจะชื่อว่า ล่วงกาเมสุมิจฉาจาร ส่วนการใช้คนอื่นให้ทำแก่คนอื่นนั้น ไม่เป็นการผิดกาเมสุมิจฉาจาร

แต่การใช้ให้คนอื่นทำกาเมสุมิจฉาจารแก่ตนนั้น ชื่อว่า เป็นการล่วงกาเมสุมิจฉาจารแท้

ตอนนี้อยู่ภูเก็ตไปหาดป่าตองหาดกะรน สัมภาษณ์พวกเขาทีนะ เขาว่าไงแล้วค่อยมาพูด อย่าเดาใจเขาเอง อย่ายกเมฆ ถ้าไม่เคยเป็นเองไม่รู้หรอก