ทุกวันนี้จะหาครูบาอาจารย์ที่จะสอนกรรมฐาน พาเดินธุดงค์ นอนตามป่าเขา หายากนะ ยากมาก เลยต้องปฏิบัติโดยไม่มีอาจารย์ แต่เราอาศัยคำสอนของท่าน มาเป็นแนวทาง เมื่อเราติดขัดตรงใหนก็จะนึกถึงคำสอนท่าน เราไปนั่งอยู่ในถ้ำคนเดียวเกิดความกลัวขึ้นมาก็มานึกถึงคำสอนของ ท่านสอนว่าไง กิเลสที่นอนเนืองอยู่ในใจเรากลับไม่กลัว จะไปกลัวทำไมผี กลัวตายหรอ จะกลัวทำไมจะช้าหรือเร็วก็ต้องตาย ก็ทำให้เรามีความกล้าขึ้นมานะ เราศึกษาปริบัติมาเยอะแล้ว เรามาเปลีกตัวสู่ความวิเวก นั่งเฝ้าดูจิตบ้าง พิจารณาดูความวุ่นวาย เห็นนะเห็นชัดเลย จิตมันไม่หยุดนิ่ง วิ่งไปโน้น วิ่งไปนี้ เผอไม่ได้นะเผอปุ๊บมันวิ่งไปเลย วิ่งไปหาอดีตบ้าง วิ่งไปหาอนาคตบ้าง แต่บางทีมันก็วนเวียนอยู่นั่นแหละลงสัยมันจะเหนื่อยแล้ว แต่มันก็ยังไม่หยุดเคลื่อนไหวนะ มันยังหาเรื่องให้คิดปรุ่งแต่งขึ้นมา จินตนาการเรื่องเพ้อฝันขึ้นมา แล้วก็เหม่อลอยไปกับมัน มารู้ตัวอีกทีเราก็ถูกมันหลอกแล้วนะ มันคงนั่งหัวเราะอย่างมีความสุขมั้ง ไม่ได้นะเราจะยอมมันไม่ได้ ต้องกลับมาตั่งสติใหม่ ดึงมันมามันไม่มาเราก็ลากมันมา จับมันมามัดติดกับพุท-โทๆๆๆไว้นะ แต่มันดื้ดมากไม่ยอมอยู่นิ่งๆดิ้นอยู่นั่นแหละ ดิ้นมากมันก็หลุดไปได้อีกเพราะเชืกที่ใช่มัดมันยังไม่แข็งแรงพอคือสตินะ สติยังไม่แข็งกล้าพอมันเลยหลุดไปได้ พอมันหลุดไปได้นะมันก็ร่าเริงใหญ่เลย ไม่ได้ๆๆๆต้องดึงมันกลับมาใหม่ บางทีรู้สึกหมั่นใส้มันนะอยากจะจับมันมามัดให้แน่นๆๆไปเลย แต่เรามานึกถึงคำสอนของครูบาอาจารย์อ่อ นึ้มันเป็นธรรมชาติของมัน เป็นธรรมดาของมันเอง เพราะก่อนนั่นเราปล่อยตามใจมันจนเคยชิน พอมาสวนกระแสมันก็เปนเช่นนี้ ต้องฝึกอีกแยอะเลยนะ ต้องฝึกไปเรื่อยๆ เรามีสติเป็นที่ตั่งมีศรัทธาพาไปมีปัญญาเป็นผู้นำมีความพากเพียรเป็นกำลังมีขันติคอยปกป้อง สักวันเราจะต้องไปให้ถึงฝั่งนะ

อ่านบทความนี้แล้ว รู้สึกปลื้มปิติมาก ขออนุโมทนาบุญกับแสงแห่งพระธรรม
เมื่อเช้าได้ไปทำบุญ แล้วมาทำงานต่อ.....
ขอบุญกุศลอันเกิดจากการทำบุญของข้าพเจ้าในวันอาสาฬหบูชานี้
จึงสำเร็จแก่ท่านแสงแห่งพระธรรม คุณเอกอน และผู้ใฝ่ในธรรมทุกท่านค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ....

อ่านบทความนี้แล้ว รู้สึกปลื้มปิติมาก ขออนุโมทนาบุญกับแสงแห่งพระธรรม
เมื่อเช้าได้ไปทำบุญ แล้วมาทำงานต่อ.....
ขอบุญกุศลอันเกิดจากการทำบุญของข้าพเจ้าในวันอาสาฬหบูชานี้
จึงสำเร็จแก่ท่านแสงแห่งพระธรรม คุณเอกอน และผู้ใฝ่ในธรรมทุกท่านค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ....

สัตว์โลกมาด้วยความมืด อยู่ด้วยความมืด ไปด้วยความมืด(หลวงตามหาบัวฯ) ความมืดคืออวิชาคอยปิดบังทำให้ไม่รู้ มองไม่เห็นทางมา มองไม่เห็นทางที่จะไป เรามาปฏิบัติธรรมก็เพื่อนำแสงสว่างมาสู้ดวงจิต พาดวงจิตกลับสู่จิตเดิมแท้ คือสงบ สว่าง นิ่งใสบริสุทธิ์ ขับใล่ความมืดออกจากดวงจิต ให้เห็นทางมา ทางเดิน และทางที่จะไป^^
ไม่มีความรู้ไดเท่ากับความรู้ที่เกิดจากวิปัสสนา(หลวงตามหาบัวฯ) คือความหยั่งรู้ รู้อดีต รู้อนาคต รู้แจ้งแทงตลอดในสังขารทั้งปวง มองเห็นทาสแท้ของสัพพสิ่ง คือความเกิดขึ้น ตั่งอยู่ดับไปเเป็นธรรมดา^^ตถตา^^ มันเป็นเช่นนั้นเอง

อย่าลืมนำสิ่งดี ๆ กลับมาฝากเอกอนด้วยนะคะ...

เดียวว่างจะเอาของมาฝาก