การทำทานทำที่ไหนก็ได้เพราะการทำทานที่ไม่ได้หวังผลตอบแทนนั้นเป็นสิ่งประเสริฐสูงสุดของการให้ทาน เพราะการทำทานเพื่อปรุงแต่งจิตเพื่อละความตระหนี่นั้นเป็นคุณสมบัติของอริยชน เพราะอริยชนมือจะต้องชุ่มไปด้วยการให้ ท่านใดยังขาดเรื่องทำทานกสาามารถฝึกฝนกันได้ เริ่มจากการให้ที่ละเล็กละน้อยสะสมเป็นอุปนิสัยได้ครับ

ผมก็ทำแทบทุกวันเลยครับ ตอนนี้ช็อตหมดเลย อิอิ

แต่พอโอนเงินไปเป็นร้อยๆ พ่อกับแม่จะตำหนินิดหน่อยทำไมทำบ่อยเกิน

แต่ก็ยังดีใจที่ได้ทำนะครับ ชอบทำมาก อิอิ เห็นตู้ที่ไหนเป็นต้องใส่

สาธุๆๆนะคร้าบบบ

เวลาคุนน้องให้ทาน ส่วนใหญ่แล้วคุณน้องจะทำในเรื่องใกล้ๆตัวเสียก่อน นั่นคือการให้+พรหมวิหารธรรม
ถึงเราจะไม่ได้มีเงินทองมากมาย แต่เราก็สามารถให้ทานผู้อื่นได้โดยไม่ต้องเสียเงินเสียทองมาก ขอเพียงจิตเราเป็นกุศลในการให้ทานทุกๆครั้ง คุณน้องชอบ หว่านเมล็ดข้าวให้ไก่กิน(ไก่บ้านข้างๆเค้าเลี้ยงปล่อยตามธรรมชาติ)และจะตั้งจิตอธิษฐานทุกครั้งว่า ขอให้อานิสงค์ในการทานครั้งนี้เป็นปัจจัยเกื้อหนุนให้ลูกบรรลุเป้าหมายในสิ่งที่ลุกปณิธานไว้ในอนาคตเบื้องหน้า ..แม้แต่การให้อาหารสุนัขจรจัด ให้ตังคนขอทาน คุณน้องเห็นคนใกล้ตัวเค้าท้องแต่เค้าลำบากมากหาเช้ากินค่ำเลย คุณน้องจะซื้อนมซื้อของกินมาฝากเค้าประจำ หรือเวลาไปตลาดคุณน้องจะซื้อปลาที่กำลังจะโดนฆ่าเพื่อมาปล่อยคุณน้องจะอธิษฐานทุกครั้ง คุณน้องไม่รู้ว่าทำไมเวลาให้ทานคุณน้องไม่ขอเพื่อตนเองแต่สิ่งที่ระลึกขึ้นมาในขณะนั้นคือขอให้สรรพสัตว์ทั้งหลายหลุดพ้นจากความทุกข์เข้าสู่ยุคแห่งศรีวิไลโดยเร็ว
มีอีกอย่างนึงที่คุณน้องเคยสงสัยในนิมิต ตอนที่ฝันลำแสงสีแดงที่มอบให้เราหมายถึงอะไรเพิ่งมารู้ตอนหลัง ลำแสงสีแดงนั่นคือรัศมีกายของพระศรีอริยะเมตรไตร จะคอยปกป้องคุ้มครองคุณน้องจนกว่าคุณน้องจะบำเพ็ญบารมีจนเต็มเพราะคุณน้องมีปณิธานเช่นเดียวกับพระองค์