มันเป็นยังไงหรือขอรับ เล่าให้ฟังหน่อยดิ

ชักจะเบื่อๆสะแล้ว ดูไปดูมาเหมือนไร้สาระ ไม่รู้อะไรต่ออะไรเหมือนเป็นอาหารขยะ

อ้อ ท่านนอนกอดเดินกอดนิพพานธาตุ (คงติดภาพอรหันต์เมืองไทยประกันชีวิต )

ถ้าคิดยังงั้น ร่า่งกายของพระอรหันต์ก็ไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ป่วยไข้ ไม่ท้องเสีย ไม่ขี้ไม่เยี่ยว ถูกไหมเพ่โฮฮับ

เพ่โฮไปติดกระดุ้มเสื้อเสียใหม่ ติดเม็ดแรกผิด เม็ดต่อๆไปผิดหมด เข้าใจพุทธธรรมผิด จะคิดอะไรพูดอะไร เขียนอะไรทีเกี่ยวกับเรื่องศาสนาระดับที่พูดๆเนี่ยผิดหมดขอรับ ไม่ใช่ได้ เป็นโมฆะทั้งสิ้น

ไปพูดเรื่องทอดกฐิน ผ้าป่า ปล่อยนก ปล่อยเต่า ฯลฯ พอได้

รู้แล้วก็มองข้ามด้านนั้นไปดิ ไปยึดติดถือมันอะไรนักเล่า

เอาเป็นที่ว่า พระอรหันต์ รู้สึกหิว กินอาหาร เจ็บไข้ได้ป่วย ขี้เยี่ยว เป็นต้นมั้ย ประเด็นนี้ไม่ควรมองข้ามและสมควรตอบให้ชัด

เจริญธรรม

เพ่โฮ สหายอเมสซิ่ง ขอรับ อ๋อ ไม่มีอะไร เรียกเฉยๆ กลัวจะลืม ที่ถามไว้มาตอบด้วนนะขอรับ จะรอ

สหายกรัชความรู้เรื่องราวมากมายมีมากกว่าที่สหายกรัชรู้นะมีมากมายในหนังสือ. แต่ความรู้ขั้นสัมผัสความจริงนะมันไมมีที่ไหนนะต้องสัมผัสได้เอง

พูดบ่นอะไรไ่ม่เข้าใจ สัมผัสอะไรสัมผัสได้เอง หนึ่ง

สอง amazingว่า่ พระอรหันต์ หิวเป็นไหม กินอาหารไหม ถ่ายหนักถ่ายเบาผายลมไหม แก่เป็นไหม แก่แล้วฟันหัก หนังเหี่ยว ผมหงอกไหม ปวดหัวตัวร้อน ท้องเสีย เป็นตัน ไหม

สาม คุณว่า การเกิดเป็นทุกข์ยังไง

สามประเด็น

ปรับระดับความคิดอีกหน่อยก่อน เกี่ยวกับความหมายของ สังขตธรรม หรือสังขาร กับ อสังขตธรรม หรือวิสังขาร


สังขตธรรม ธรรมที่ถูกปรุงแต่ง ได้แก่ธรรมที่มีปัจจัย สภาวะที่เกิดจากปัจจัยปรุงแต่ง สภาวะที่ปัจจัยทั้งหลายมาร่วมกันแต่งสรรค์ขึ้น สิ่งที่ปัจจัยประกอบเข้า หรือสิ่งที่ปรากฏและเป็นไปตามเงื่อนไขของมัน เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า สังขาร หมายถึงสภาวะทุกอย่าง ทั้งทางวัตถุและทางจิตใจ ทั้งรูปธรรมและนามธรรม ทั้งหมด เว้นแต่นิพพาน


อสังขตธรรม ธรรมที่ไม่ถูกปรุงแต่ง ได้แก่ ธรรมที่ไม่มีปัจจัย หรือสภาวะที่ไม่เกิดจากปัจจัยปรุงแต่ง ไม่เป็นไปตามเงื่อนไขของปัจจัย เรียกอีกอย่าหนึ่งว่า วิสังขาร หมายถึงสภาวะปลอดสังขาร หรือสภาวะที่ไม่มีปัจจัยปรุงแต่ง หมายถึงนิพพาน



ปล. สภาพธรรมที่กอง อยุ่นั่น ธรรมชาติล้วนๆ ปรมัตถธรรมแท้ๆ ยังไ่ม่มีสมมติบัญญัติปน (ยังไม่มีชื่อที่สมมุติบัญญัติเรียก ยังไม่มียังไม่ตั้ง ) ไม่่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตน เราเขา ท่านเธอ ฯลฯ มองให้ทะลุ

ถ้ากรัชกายยังไม่เข้าใจก็ต้องลองนังขี้ดูสิว่ามัทุกข์มั้ย. พระอรหันต์นะท่านก็เหมือนรานี่แหล่ะแต่จิตท่านสัมผัสความหลุดที่แท้จริง เห็นและสัมผัสแดนของอสังขะธรรมาแล้ว ไม่เหมือนกรัชกายที่ยังงมโข่งอยู่กับความเคยชินเก่าๆ. กรชกายออกมาเถอะออกมาจากความเคยชินเก่าๆ. ก้าวลงสุ่ขอเขตของกายและจิตที่อยู่ลึกลงไป. จงใช้ลมหายใจเชื่อมไปสุ่ความจริงทีอยุ่เหนือความจริง

บ่นอะไรขอรับ งึมงำๆ



ถ้าamazing รู้จัก กรัชกาืย เหมือนกับที่กรัชกายรู้จัก amazing แล้วล่ะก็จะไม่พูดทิ้งช่องว่างไว้เด็ดขาด



ถามนะครับ กายอะไรครับ อยู่ลึกลงไป กายอะไร

ความจริงอะไรอีกครับ ที่อยู่เหนือความจริง ความจริงแล้วยังมีความจริงยกกำลังอีกหรือครับ งง ? (ถามนะ)

เรื่องการปฏิบัติตามที่เล่ามาทั้งหมดนั่น คุณปฏิบัติผิดเดินทางผิดขอรับ

จะเรียกปฏิบัติกรรมฐาน หรือเรียกปฏิบัติธรรม หรือในชื่ออื่นๆ ควรมีความเข้าใจปริยัติ (กายใจ) ที่ถูกต้องบ้างพอสมควร แม้จะมีพื้นปริยัติดังกล่าวบ้างแล้ว จะเริ่มปฏิบัติหรือทำการภาวนาควรได้ผู้รู้เข้าใจจริงแนะนำ อย่าทำสะเปะสะปะ เช่นท่องๆ พุทโธ ธัมโม สังโฆ พองหนอ ยุบหนอ สัมปฏิจฉามิ นะมะพะธะ หรืออะไรก็แล้วแต่เอง

พอง ยุบ พอง ยุบพอง ยุบพอง ยุบพอง ยุบพอง ยุบพอง ยุบพอง ยุบ

ตัวอย่าง แม้แต่พระซึ่งเป็นผู้นำทางด้านจิตวิญญาณประชาชน ยังเอาตัวไม่รอด

เรื่องนี้จะพอรู้แต่วิธีทำ พุทโธ ธัมโม สังโฆ เป็นต้นไม่พอขอรับ