กราบสวัสดีญาติธรรมทุกท่าน

ปีใหม่ คิดใหม่ ทำใหม่ ทำสิ่งดี คิดสิ่งดี พูดในสิ่งที่ดี

พุทธคุณกลับบ้านมาประสาทจะรับประทาน กำลังจะเล่าให้ฟัง

สมาชิกในครอบครัวของพุทธคุณก่อวจีกรรมไว้เยอะมาก เรียกว่าอาจเป็นวิบาก
โดยเฉพาะคุณน้า ท่านจะบ่น จะด่า และสบท ได้ทุกวี่ทุกวัน ติได้ทุกอย่างที่
ขวางหน้า อะไรขัดหูขัดตา ท่านก็หาเรื่องติเรื่องด่าได้หมด ติเช้า ติสาย ติบ่าย
ติกลางวัน ติเย็น ติรรอบค่ำก่อนนอน ท่านติดนิสัยติจนหลายๆครั้งท่านติท่าน
ก็ยังไม่รู้ตัวว่าท่านติ พอเราทักว่าอย่าติ อย่าบ่น ท่านก็บอกว่าท่านไม่ได้บ่น
ไม่ได้ติ แค่พูดเฉยๆ เห็นมั้ย ติดสินัยจนแม้กระทั่งติโดยไม่รู้ตัวว่าติ

พี่สาวก็ติ ชอบด่าลูก ด่าน้อง ด่าสามี บ่นสามี(แต่สามีก็ไม่ดีจริงๆนะ แต่อย่าง
น้อยก็ไม่ได้เลวมาก มีความดีนิ๊สนึง อย่างน้อยก็ไม่เคยตบตีพี่สาวเรา) ถ้าหาก
วันไหนเป็นวันหยุดงาน พี่สาวก็จะอยู่บ้าน

อะไรจะเกิดขึ้นครับทีนี้ พี่สาวก็อยู่ น้าก็อยู่ สนั่นบ้านสิ่ครับ น้ายิ่งชอบติ
ชอบบ่น แล้วยิ่งมีพี่สาวมาผสมโรงด้วย สนุกเลยทีนี้

ส่วนแม่ผมท่านไม่ค่อยพูดมากนัก แต่ท่านก็เป็นตัวชงโดยไม่รู้ตัว เช่น พอน้าบ่น
พี่สาวบ่นต่อ แม่ผมก็จะสรุปแบบตั้งหัวข้อใหม่ เช่น น้าบ่นว่า พี่เขยทำไมวันนี้ไม่
ซื้อกับข้าวเย็นมาให้ลูกกิน ลูกจะกินอะไร พี่สาวก็จะผสมโรงทันทีว่าพี่เขยจะไป
สนใจอะไร ไม่เคยคิดว่าลูกว่าเมียจะหิว จะกินอะไร พอบ่นๆไปได้พักนึง แม่ผม
จากที่นั่งฟังเงียบๆ สวนขึ้นมาว่าครอบครัวของพี่เขยเขาเลี้ยงดูมาอย่างนี้แหล่ะ
เท่านั้นแหล่ะ ยาวเลยทีนี้ โดนน้ากับพี่สาวขุดกำพืดพี่เขยมาบ่นมาติเลย ยาวด้วย
เป็นชั่วโมงไม่จบซะที แล้วก็เป็นแบบนี้ทั้งวัน มีพักเหนื่อยเพราะบ่นจนเมื่อยปาก
เป็นพักๆ เป็นแบบนี้ทุกวันๆ

พุทธคุณเป็นคนพูดน้อย ไม่ชอบการบ่น การติอะไรแบบนี้ อาจจะมีติบ้าง แต่
น้อยมาก นับได้ ปีนึงติไม่เกิน 50 ครั้ง พยายามจะเลิกให้ได้ ไม่อยากก่อวิบาก

พอมาเจอแบบนี้พุทธคุณก็จะหงุดหงิดเป็นพักๆ หนวกหู ไม่สบายใจ พยายามจะ
เข้าใจ พยายามตั้งสติ นึกถึงพระรัตนตรัย นึกถึงคำสอนของพระพุทธเจ้า เอาคำ
สอนของพระพุทธเจ้าข่มใจให้เย็นลง เดินหนีออกมาจากบ้าน มานั่งในสวนหย่อม
วันละ 10 - 20 รอบ เพื่อให้ใจเย็นและพิจารณาใจตนเอง คือใครที่ไม่เคยมีประ
สพการณ์แบบนี้อาจไม่เข้าใจมากนักว่าทำไมแค่ได้ยินผู้อื่นบ่นแล้วถึงได้หงุดหงิด
อะไรขนาดนี้ ไม่เห็นจะเรื่องใหญ่อะไร ก็แค่เรื่องสิวๆ

ใช่ครับ มันเรื่องเล็กน้อย แต่ถ้าฟังทุกวันๆ ทั้งวันนะครับ คุณลองไปหาฟังดูว่ามัน
น่าหงุดหงิดขนาดไหน คนบ่นน่ะไม่เป็นอะไรหรอกครับ เพราะเขาได้ระบาย แต่คน
ฟังนี่สิ่ จะเป็นโรคประสาทเอา เพราะรับอย่างเดียว นิ่งฟังอย่างเดียว พุทธคุณจะ
ไม่ต่อปากต่อคำครับ เขาอยากบ่นอะไร ปล่อยเขา เราเงียบอย่างเดียว เคยบอก
เขาไปว่าการกล่าววจีทุจริต การบ่น การด่า เป็นการก่อวิบากกรรม ต้องตามชดใช้
ทุกภพทุกชาติไม่ว่าจะเวียนว่ายตายเกิดกี่ภพกี่ชาติจนกว่าจะหมดกรรม ถามว่าอยาก
ฟังมั้ย โครตไม่อยากฟังเลยครับ อยากหนีให้ไกล แต่ทำไงได้ บ้านเล็กนิดเดียว
หลบไปมุมไหนก็ได้ยินเขาบ่นกัน จำใจต้องได้ยิน ก็คนไม่ได้หูหนวกนี่ ใช่ไหมครับ

ปกติพุทธคุณมักจะเป็นไม้เบื่อไม้เมากับพี่สาว กลับบ้านทีไรพุทธคุณก็มักจะหาข้อ
ธรรมมะไปพูดให้แม่ฟัง ตอนกลางคือก็นำแม่สวดมนต์ คือเรานำสวด ให้แม่สวดตาม
ยิ่งพี่สาวนั่งอยู่ใกล้พุทธคุณจะสบโอกาสคือเวลาสอนหลานจะสอนแบบสอนหลาน
กระทบแม่ คือพี่สาวพุทธคุณไม่ค่อยฟังใครจะฟังแต่เพื่อน ไม่ว่าเพื่อนพูดอะไรมักจะ
เชื่อเขาหมด(แต่คนในครอบครัวพูดอะไรจะไม่ค่อยฟัง) เวลาสอนหลานในขณะที่พี่
สาวนั่งอยู่ใกล้ๆ พุทธคุณจึงแทรกข้อคิด แทรกธรรมมะเข้าไป คือกะให้พี่สาวได้ยิน
ด้วย เพราะถ้าพูดตรงๆมักไม่ค่อยฟัง จึงตองอาศัยจังหวะนี้แหล่ะ

พุทธคุณทำแบบนี้อยู่บ่อยครั้ง มาหลังๆรู้สึกเหมือนพี่สาวจะอ่อนลง ฟังมากขึ้นกว่า
แต่ก่อนนิดนึง ตอนพุทธคุณกลับมากรุงเทพพี่สาวยังอวยพรให้โชคดีเลย พุทธคุณ
แปลกใจ เพราะปกติพุทธคุณจะไปไหนมาไหนพี่สาวไม่เคยสนใจ

ที่เล่ามา ไม่ได้มีเจตนาจะเอาคนในครอบครัวมาเปิดเผยให้อับอาย เพียงต้องการจะ
นำมาเป็นตัวอย่างให้ได้ศึกษาเป็นธรรมทาน ในเรื่องของวิบากกรรมโดยเอาเรื่องของ
ตนเองนี่แหล่ะมาเป็นตัวอย่าง

ไว้ถ้ามีโอกาสจะมาเล่าถึงความคืบหน้าให้อ่านกันนะครับว่าพุทธคุณเอาธรรมมะ
เข้าไปขัดเกลาคนในครอบครัวแล้วมีอะไรเปลี่ยนไปบ้าง

ขอให้ท่านสมาชิกทุกท่านเจริญโดยธรรมจากนี้และต่อๆไป สวัสดีปีใหม่ครับ

สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๗ ค่ะ

สวัสดีปีใหม่ 2557

สวัสดีปีใหม่ 2557 ครับ