นำตัวอย่างที่พูดข้างบน ^ มาให้ดูหน่อย

พุทธพจน์แสดงไตรลักษณ์ในกรณีขันธ์ ๕ มีตัวอย่างที่เด่น ดังนี้

"ภิกษุทั้งหลาย รูป...เวทนา...สัญญา...สังขาร...วิญญาณ เป็นอนัตตา หากรูป...เวทนา...สัญญา...สังขาร...วิญญาณ เป็นอัตตา (ตัวตน) แล้วไซร้ มันก็จะไม่เป็นไปเพื่ออาพาธ ทั้งยังจะได้ตามปรารถนา ในรูป ฯลฯ ในวิญญาณว่า "ขอรูป...ขอเวทนา...ขอสัญญา...ขอสังขาร...ขอวิญญาณ ของเราจงเป็นอย่างนี้เถิด อย่าได้เป็นอย่างนั้นเลย" แต่เพราะเหตุที่รูป ฯลฯ วิญญาณ เป็นอนัตตา ฉะนั้น รูป ฯลฯ วิญญาณ จึงเป็นไปเพื่ออาพาธ และใครๆ ไม่อาจไ้ด้ตามความปรารถนา ในรูป ฯลฯ ในวิญญาณว่า "ขอรูป...ขอเวทนา...ขอสัญญา...ขอสังขาร...ขอวิญญาณ ของเราจงเป็นอย่างนี้เถิด อย่าได้เป็นอย่างนั้นเลย"


"ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายมีความเห็นเป็นไฉน"


"รูปเทียง หรือไม่เที่ยง (ตรัสทีละอย่าง จนถึง วิญญาณ)

"ไม่เที่ยง พระเจ้าข้า"

"ก็สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์ หรือเป็นสุข"

"เป็นทุกข์ พระเจ้าข้า"

"ก็สิ่งใดไม่เที่ยง เป็นทุกข์ มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา ควรหรือที่จะเฝ้าเห็นสิ่งนั้นว่า นั่นของเรา เราเป็นนั่น นั่นเป็นตัวตนของเรา"

"ไม่ควรเห็นอย่าง่นั้น พระเจ้าข้า"

"ภิกษุทั้งหลาย เพราะเหตุนั้นแล รูป...เวทนา...สัญญา...สังขาร...วิญญาณ อย่างใดอย่างหนึ่ง ทั้งที่เป็นอดีต อนาคต และปัจจุบัน ทั้งภายในและภายนอก หยาบหรือละเอียด เลวหรือประณีต ทั้งที่ไกลและที่ใกล้ ทั้งหมดนั้น เธอทั้งหลาย พึงเห็นด้วยปัญญาอันถูกต้อง (สัมมาปัญญา) ตามที่มันเป็นว่า นั่นไม่ใช่ของเรา เราไม่ใช่นั่น นั่นไม่ใช่ตัวของเรา"


พอเข้าใจมั้ยโฮฮับ

รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาน มันไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา

แล้วกรัชกายสาระแนเข้าไปยึดรูปธรรมจากมหาภูติรูปสี่ ปรุงแต่งจนเป็นรูปขันธ์๒๘ ทำไม

อ่านพระธรรมไม่เป็นก็ไม่ต้องยกมาอ้าง มันอายเขา
กลับไปอ่านหนังสือพุทธศาสตร์ ม.๑ อย่างเดิมน่ะดีแล้ว

ผมขอตั้งคำถามกับคุณกรัชกายว่า ทำไม ความร้อนจึงต้องเป็นสภาวะอย่างนี้ ทำไมความเย็นเป็นลักษณะอีกอย่างหนึ่ง ผมขอตอบคำถามล่วงหน้าไปว่า ลักษณะความร้อนเย็นคือ อนัตตา ความเปลี่ยนสถานะเป็นทุกข์ ขอความเห็นคุณกรัชกายครับ

กรัชกายจะสรุปยังงี้ดีกว่า คุณ student วิจารณ์นะครับ

รูปขันธ์ ก็คือร่างกายที่มองเห็นแลเห็นทั้งหมดนี่แหละ ถูกไหมครับ

อีกสี่ขันธ์ ได้แก่ ความรู้สึกนึกคิด ถูกไหมครับ

รวมกัน จึงเป็นชีวิต (คน) หนึ่งๆนี้ ถูกไหมครับ

จะบอกว่ามองเห็นและเห็นก็ถูกครับ แต่ความเห็นผมนั้นรูปขันธ์ต้องเอามหาภูติรูป4 ตั้งครับ คือดิน น้ำ ลม ไฟ ไม่ใช่เอาร่างกายตั้ง แล้วเรียกรูป

รูปขันธ์ต้องเอามหาภูติรูป 4 ตั้งครับ คือดิน น้ำ ลม ไฟ ไม่ใช่เอาร่างกายตั้ง แล้วเรียกรูป

คุณเห็นยังงั้น ท่านจำแนกออกเป็นธาตุต่าง่ๆแล้วครับ ท่านจำแนกแล้วขอรับ

ยังงี้ครับ ปฐวีธาตุ อาโปธาตุ เตโชธาตุ วาโยธาตุ ผสมกันเป็นหนึ่ง (เรียกรูปตัวเดียว แต่เมื่อจำแนกก็เป็น 4 นั้นได้)

แต่ถ้าคิดอย่า่งคุณคิด มันเลย ๕ ขันธ์แล้วครับผม เป็นเท่าไรขันธ์ล่ะทีนี้ ลองจัดดูสิครับเอ้า

ถามอีกนะครับ แล้วที่เห็นโด่ๆ อยู่นี่อยู่นั่น เรียกอะไร ที่ ยืน นั่ง นอน เดินส่ายไปส่ายมา แกว่งไปแกว่งมา ไม่เรียกรูป แล้วเรียกอะไรครับผม

(โฮฮับเข้ามาแทรกจนยาวไป) คุณ student ช่วยตอบคำถามนี้หน่อยครับ

ต้องขึ้นอยู่กับเหตุของธรรมครับ ที่บอกว่าเห็นโด่ๆ อยู่เรียกอะไร ต้องสาวไปที่เหตุครับคำว่าเห็นในที่นี้คืออะไร ผัสสะที่เกิดจากการมองก็ต้องเรียกแตกต่างออกไปครับ แสง สี เป็นต้น ถ้าหลับตารู้ ก็ต้องพบกับรูปทางใดทางหนึ่งครับ พบกับรูปเมื่อผัสสะเกิดเป็นเย็นร้อนบ้าง อ่อนแข็งบ้าง เมื่อเป็นขันธ์5 ก็รู้ลงไปอีกเป็น รสชาติบ้าง เสียงบ้าง กลิ่นบ้าง อย่างจับแขน คุณกรัชกายจะรู้ได้กี่ทางบ้างครับ สมมุติสัจจะก็เรียกแขน ปรมัตถ์ก็ต้องดูว่าผัสสะที่เกิดขึ้นรู้อะไร

เมื่อเป็นขันธ์ 5

ไม่ใช่เอาร่างกายตั้ง แล้วเรียก รูป

คุณ student ยังเรียกรวมคลุมๆอยู่ ไหนลองแยกออกมาสิครับ อะไรบ้าง ที่ว่า 5 นั่นน่ะ 1. 2. 3. 4. 5. (เอาเฉพาะข้อ 1 (รูป) ก่อน) ชัดๆครับ



ช่วยเคลียประโยคนี้หน่อยครับ เอาชัดๆ ร่างกาย กับ รูป ต่างกันแง่มุมไหน

ถามขำๆนะ คุณ student เคยถ่ายรูปไหม ถ่ายนาม หรือถ่ายรูป แล้วติดนามหรือติดรูป คิกๆๆ (กล้องรุ่นเก่านะ แล้วที่นำไปล้าง เขาล้างรูป หรือล้างนาม)

ต่างกันที่ความเห็นครับ รูปในขันธ์5 คือการประชุมกันของธาตุ4 ส่วนร่างกายคือความเห็นที่เป็นมุมมองเดียวคืออวัยวะ

ถ่ายรูปครับ เพราะมีนามของขันธ์5จึงรู้ว่าเป็นรูปจากการมอง ติดรูปครับ เพราะมีนามของขันธ์5จึงรู้ว่าเป็นรูป ล้างรูปครับ เพราะมีนามของขันธ์5 จึงรู้ว่าล้างรูป

เพราะมี นามของขันธ์ 5 จึงรู้ว่าเป็น รูป