ปัญญา เกิดจากการปรุงแต่งของจิต...
ดังนั้นปัญญา เป็นส่วนหนึ่งของอาการของจิต

ในพระบาลี ได้มีการบรรยายลักษณะของปัญญา เพื่อให้เกิดความเข้าใจ ดั่งนี้



อาการของจิตที่ จัดเข้าเกี่ยวกับปัญญา ได้แก่ สัมมาทิฏฐิ, สัมปชัญญะ, อโมหะ, ปัญญิณทรีย์, ปัญญาพละ, วิปัสสนา........

ถ้าหากกล่าวเพียงแต่ว่า ปัญญา เกิดจากการปรุงแต่งของจิต
ประโยชน์เกิดแก่ผู้อ่านก็คงไม่ได้รับประโยชน์จากการอ่านเท่าไรนัก
(ต่อ)

(ต่อ)
พระพุทธองค์ ได้เคยแสดงเหตุปัจจัยเพื่อได้ปัญญา และได้มีการทำสังคยนาบันทึกไว้ใน ปัญญาสูตร
ว่ามีอยู่ 8 ประการ
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=23&A=3111&Z=3197&pagebreak=0

เนื้อหาอาจจะยาว ก็จะลองเรียบเรียงสั้นๆ พอเป็นแนวทางในการศึกษาจากพระสูตร ที่ทำลิงค์ไว้ข้างบน
เหตุปัจจัยเพื่อได้ปัญญา :
1.มีครูอาจารย์ที่ดีสั่งสอนอบรม
2.มีครูอาจารย์ที่ดี และผู้ศึกษาต้องรู้จัก ต้องกล้า "ถาม" ในสิ่งที่สงสัย ไม่เข้าใจ
"การถาม" จึงเป็นเหตุปัจจัยเพื่อให้ได้ปัญญา
3.ความสงบแห่งกาย ความสงบแห่งจิต ให้ถึงพร้อม > (ส่วนของสมถะ)
4.มีการรักษา ศีล สำรวมระวังอินทรีย์
5.มีความจำดี จำได้มาก ทั้งข้ออรรถข้อธรรม มีความคิดความอ่านแทงตลอดสิ่งที่ทรงจำ สิ่งที่อ่านได้
6.เป็นผู้มีความเพียร มีความอุตสาหะ มีความมุ่งมั่น
7.มีการแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ในหมู่คณะ สมัยปัจจุบันนี้ ก็เช่น การสัมมนา การประชุม การเสวนา
8.การเจริญวิปัสสนา

ภาษานักวิชาการ กับภาษานักปฏิบัตินี่ดูต่างกันนะ

นักวิชาการชอบพูดยาวๆมากความ นักปฏิบัติ พูดสั้นๆ ได้ใจความเอาไปใช้ได้ทันที

ยังมองไม่เห็นว่าจะนำไปใช้ยังไง ที่ว่าใช้ได้ทันทีน่ะ เอาชัดๆนะขอรับ

สำรวม กาย .......ทำเป็นไหม...รู้วิธีไหม

สำรวมใจ.......รู้วิธีไหม.....ทำเป็นไหม

นิ่งรู้.........เข้าใจไหม.....ทำเป็นไหม

นิ่งสังเกต......เข้าใจไหม..ทำเป็นไหม

ปัจจุบันอารมณ์.......รู้จักไหม

ภาษาไทยที่พูดนี้ สั้นและเข้าใจไหม กรัชกาย
ถ้าไม่เข้าใจคงต้องกลับไเริ่มต้นเรียนภาษาไทยใหม่แล้ว

ขอบคุณทุกท่านที่ให้คำตอบครับ สาธุ