ใช่เลยครับ...

bbby เขียน:




คุณกบฯเขียน





แน๊ะ!ถ้างั้นคงจะคล้ายๆกันแน่ๆเลย เราให้เกียรติคุณกบฯค่ะ
คุณกบฯเล่าก่อนซิ
หรือว่าต้องเชิญคุณน้องคอง มาเล่าเรื่องความฝันก่อนดีล่ะ

มาตามกลิ่นธูป เหมือนมีคนจุดธูปเรียก
ว่าจะเข้ามาเล่าให้ฟังในกระทู้ตนเองแล้ว แต่พี่เต้ถามหาเลยมาเล่าในนี้แทน
คุนน้องฝันว่า เห็นผู้หญิงคนนึงรวบผมม้า แต่คุนน้องเห็นหน้าไม่ถนัด แต่งตัวใส่ชุดสีเขียวชุดเข้ารูป เหมือนชุดแซกกระโปรงสั้นเข้ารูป(ชุดรัดจนเห็นหุ่นว่าหุ่นนี่ยังกะนางแบบ) ทรวดทรงอรชรอ้อนแอ้นมาก แถมเทอมีปีกด้วยง่ะ มาหาคุนน้องและชวนคุนน้องพาคุนน้องเที่ยวด้วยแฮะ พาบินไปไหนมะรู้เป็นป่า บินขึ้นละก็บินลง บินลงบินขึ้นแบบว่า ชมสวนบริเวณแห่งนั้น คุนน้องเลยบอกว่า จะบินขึ้นท้องฟ้าดูก้อนเมฆดูท้องฟ้า คุนน้องก็กางปีกเห้ยเรามีปีกด้วยน่ะในฝัน และก็บินเล่นสนุกดี งงอ่ะฝันแบบนี้ทั่งที่เราไม่เคยคิดอะไรเรื่องแบบนี้เลย และในฝันเหมือนคุนน้องกะเทอคนนั้นเป็นเพื่อนกัน มีความรู้สึกแบบว่าคุ้นเคยกันอ่ะ

แต่ก่อนนะ....เวลาอยู่ที่สูงๆ..อารมณ์สบายๆ..คนเดียว..ผมจะมีชุดความคิดหนึ่งเกิดขึ้นเป็นประจำ..
.คือ....อยากกระโดดลงไป....จนต้องพยายามไม่ไปอยู่ในที่สูงๆ..เพราะกลัวจะห้ามใจไม่ไหว..ตอนนี้ไม่เป็นแล้ว

มันเกี่ยวมั๊ยเนี๊ยะกับอาการอยากฆ่าตัวตาย...น่ะ...



เอกอนนี่หลงไหลบรรยากาศอย่างนั้นเลย บันจี๊จัมพ์เนี๊ยะ

ทุกวันนี้ก็ยังอยากจะได้สัมผัส บันจี๊จัมพ์ แบบโดน ๆ ...

แต่ตั้งแต่เกิดมาจนเฒ่าได้เพียงนี้ยังไม่มีโอกาสได้เล่น บันจี้จัมพ์ จริง ๆ สักที...
เพราะเอกอนมัวแต่ใช้ชีวิตยุ่งง่วนอยู่กับการทำงาน
จนไม่มีเวลาได้เที่ยวพักผ่อนตามสถานที่หย่อนใจในวันหยุดต่าง ๆ

แต่แม้จะเฒ่าแล้วก็ตาม ใจก็ยังอยากจะได้มีโอกาส บันจี้จัมพ์ แบบสุดเหวี่ยงสักหลาย ๆ หน ให้ได้ฉ่ำ





แม้แต่กีฬา เอกอนก็มีความชื่นชอบในการเล่นกีฬาที่ท้าทายความรู้สึก
กีฬาแบบให้ได้ระเบิดพลังใจ และพลังกายแบบออกมาเต็มเหวี่ยงน่ะ



คือถ้าไม่ได้ระเบิดพลัง มันมีความรู้สึกเหมือนตัวเองเหมือนระเบิดเคลื่อนที่ที่พร้อมจะระเบิดออกมา
อารมณ์มันจะมีสีตุ่น ๆ ...
แต่พอได้เล่นกีฬาระเบิดพลังเป็นประจำ มันรู้สึกในหัวใจมันเหมือนต้นหญ้าสีเขียวอ่อน ๆ
ที่แทงใบพ้นผิวดินขึ้นมา... ...แบบว่าอารมณ์สีเขียวสด ๆ สีฟ้าคราม ๆ

มนุษย์นักเสพอารมณ์...

ตึก 5 ชั้น..งี้
ตึกใบหยก..งี้

มันจะเหลือมั้ย..นา..อิอิ

กับบันจี้จั้ม...นี้..ไม่เอา....

เหลือสิ่ เหลือให้ปอเต็กตึ้งได้เก็บความเรียบร้อยบานเลยล่ะ...

คุณม่ายสาวพราวเสน่ห์เขียน




คุณน้องเล่าความฝันพี่เต้ก็เลยนึกมาได้เรื่องหนึ่ง
ถือซะว่าอ่านนิทานธรรมะนะ


ประมาณ2ปีค่ะ ญาติเราเป็นผู้ชายผูกคอฆ่าตัวตาย ไม่มีใครรู้สาเหตุค่ะว่าทำไมเค้าต้องฆ่าตัวตาย
ร่างกายก็ไม่ได้เจ็บป่วยอะไร เราก็นั่งสมาธิส่งผลบุญให้เค้าทุกคืน
ขอให้องค์พระโพธิสัตว์กวนอิม ช่วยรับวิญญานเค้าไปด้วย
ทุกครั้งก็จะอธิฐานจิตให้ได้เจอกับเค้า ทีนี้มีอยู่คืนหนึ่ง
ก็นิมิตเห็นเค้าเดินก้มหน้าอยู่ เราก็เดินไปหาเค้า เราก็ทักเค้า"เฮ้ย!"(เค้าอายุมากกว่าเราไม่กี่ปี)
เค้าก็เงยหน้า แล้วก็ทักเรา " เฮ้ย!มายังไง "

เราก็ยังไม่ทันจะพูดอะไร ก็มีความรู้สึกว่าบนท้องฟ้ามีอะไร เรา2คนก็แหงนหน้าขึ้นไปดู
เราก็เห็นเหมือนอะไรสูงๆ ลอยมาจากบนท้องฟ้าอีกทีหนึ่ง
แล้วท่านก็หยุดนิ่ง เราก็ยืนตะลึงเลย
เพราะท่านคือองค์พระโพธิสัตว์กวนอิม ท่านยืนอยู่บนดอกบัวมือข้างหนึ่งยกขึ้น
เรามองขึ้นไปบนท้องฟ้า ท่านสูงมากๆ
แล้วก็เหมือนท้องฟ้าเปิด คือเหมือนแยกจากกัน ทีนี้ก็มีลำแสงส่องลงมา
คือไม่ถึงกับเร็วมาก ส่องมาที่ร่างของญาติเรา(ติดที่พื้นดิน)
ญาติเราก็ทำท่าเหมือนงงๆ มองทางซ้ายทีขวาที
ส่วนเรานี่ยืนตะลึงอย่างเดียว (ในนิมิตนะ)
แล้วแสงนั้น ก็ค่อยๆๆๆพาญาติเราขึ้นไปข้างบน ตอนที่กำลังค่อยๆลอยขึ้นไปข้างบน
ญาติเราก็แหงนหน้ามององค์พระโพธิสัตว์กวนอิม ทีหนึ่งมองลงมาที่เราทีหนึ่ง
เค้ายืนอยู่ในลำแสงนี่แหละ พอขึ้นไปถึงแล้ว แสงนั้นก็หายเข้าไป ท้องฟ้านั้นก็ค่อยๆปิด

เราก็เห็นญาติเราเดินเข้าไปหาองค์พระโพธิสัตว์กวนอิม แล้วคุกเข่าก้มลงกราบท่าน
เราก็ตื่น ทุกวันนี้เรายังจำภาพนั้นได้อยู่เลยค่ะ ถือว่าเราเล่านิทานธรรมะนะ
สิ่งที่เราเล่า เราไม่ได้สนับสนุนให้ใครฆ่าตัวตายนะ
ชีวิตของมนุษย์ทุกคน มีค่าสำหรับตัวเองและผู้อื่นค่ะ

...

เอกอนก็มีนะ นิทานน่ะ แต่ ไม่เล่า

กระโดดจากนี่สิ่ ไม่ต้องหาเลย









บางครั้งเราไม่ได้อยากฆ่าตัวตาย

แต่ แบบว่า เห็นบรรยากาศแล้วแค่อยากโดดน่ะ แค่อยากโดดจริง ๆ นะ

เพียงแต่ว่า บางสิ่งที่อยากทำนั้น มันมีความตายเป็นของแถม ...

หน้าผาสูงๆในไทย...ผมก็เคยเกือบมาแล้ว...อิอิ

การพูดว่า..500. ..สมัยก่อน..คงหมายถึง...จำนวนมาก....มากกว่า...ที่จะบอกว่ามี500 เป๊ะ

อย่าง..โจร500...หมายถึง.โจรมีจำนวนมาก

คุณกบฯเขียน





เป็นในลักษณะที่ว่า " กระโดดลงไปสิ " ใช่แบบนี้หรือปล่าวค่ะ

เปล่าครับ.....เป็นลักษณะ...อยากรู้....ว่าก่อนตกถึงพื้นนี้....จะรู้สึกอย่างไรนะ???....มันคงอิสระ...ดี...ลมเย็นๆ...

อยากเข้าเรื่อง..ว่า..ทำไมจึงจะหยุดฆ่าตัวตาย

การทำอะไรสักอย่างนี้...ทั้งด้านดีและไม่ดี....หากมันประทับลงไปในใจเราอย่างแรง......มันจะแกะออกยาก

ถ้าจะแกะด้วยตัวเอง....อาจนับชาติกันยาว....จนกว่าสิ่งที่ประทับไปในใจนั้นมันค่อยๆจืดจางของมันเอง....จนหมดฤทธิ์

อีกทางหนึ่ง...คือ....มีผู้มีบารมีมาก....และเราก็เคยมีส่วนร่วมทำบุญด้วยกันมา...(.จึงมีความรู้สึกลึกๆว่า....ยอมรับฟังคำชี้แนะได้...และบางทีก็อาจเป็นเพราะกรรมได้เบาบางลงมาบ้างแล้ว)....มาใส่สิ่งที่ประทับใจมากกว่า....จนสามารถไป
แทรกแซง..ผลักดัน...สิ่งที่เกาะแน่นอันเดิมออกไปได้......เมื่อนั้น...เราก็หลุดพ้นจากวงจรอุบาท...อันนั้นได้

การหลุดพ้นจากวงจรอุบาทว์....ด้วยกัลยาณมิตร..นี้....เมื่อเทียบกับระยะเวลาที่จะต้องยาวนานต่อไป..แล้วละก้อ...ก็เสมืนอว่ามันแถบจะไม่ต้องอาศัยระยะเวลา..อะไรเลย

การได้พบกัลยาณมิตร..ของจริง....จึงมีค่ามีความหมายยิ่งกว่าอะไรในโลกนี้...จนหาอะไรมาเทียบไม่ได้เลย