เออออห่อหมกไปกะเขานั่นนะ เข้าใจยังไง ยกท่อนซุงมา แม้แต่ตัวคนพูดเองก็ยังไม่เข้าใจ เพียงแต่อ่านพระสูตรมาแล้วก็ว่าไปตามนั้น

นี่ก็ผิดแล้ว พูดมาได้ "สติระลึกอยู่ด้วยอนุสติ" ปัดโธ่ ไปเปิดนวโกวาทดูนะ สติ แปลว่า ความระลึกได้ อนุสติ (อนุ+สติ - ใส่่อนุเข้าข้างหน้า สติ แค่่นี้เอง) แปลว่า ตามระลึก แต่นี่ดันมาพูดซ้ำซ้อนกันว่า สติระลึกอยู่ด้วยอนุสติ คิกๆๆ ปาดโธ่ กุุ้มจัยไม่มี ล ลิง
นี่ไงพอออกจากท่อนซุง ก็ออกทะเล
บอกแล้วว่าเช่นนั้นขาดพื้นฐานด้านภาษาบาลี มั่วไปเรื่อย บอกไม่เชื่อ

แล้วที่ท่านเช่นนั้นอธิบายคุณน้องก็พิจารณาใคร่ครวญธรรมอยู่ แค่คุนน้องไม่เข้าใจศัพบาลีบางคำแต่นั้นไม่ใช่ปัญหาเกี่ยวกับการปฏิบัติสักนิด เพราะฉะนั้นก็ข้ามไปสมมติบัญญัติไม่จำเป็นต้องรู้หมดหรอก สับสนงงชีวิตเพราะมาแปลบาลีนี่แหละ แค่เข้าใจปรมัตถ์ก็หลุดจากสมมติบัญญัติแล้ว อะไรกันนักหนานิแค่คนเค้าไม่รู้บาลีก็แปลว่าไม่รู้ไม่เข้าใจธรรมหรอกรัชกาย คุนน้องก็เข้าใจว่า คนที่จะไประลึกรู้อารมณ์มรณานุสติได้นั้นก็ต้องเป็นสติที่ประกอบกับปัญญา ปัญญามันผุดเหมือนดอกเห็ดไม่ได้ดอก ถ้าไม่มีสัญญา ท่านเช่นนั้นก็อธิบายถูกแล้ว แต่ปัญหามันอยู่ตรงที่ไปรู้นั่นน่ะปัญญาแท้หรือ สังขารความคิดนึกฝันเอา แล้วต้องสังเกตุตนเองด้วยว่ามีความคลายความยึดถือยึดมั่นลงบ้างไหม มีความกลัวตายเบาบางลงไหม เห็นความเป็นจริงแล้วมันลงจิตลงใจตนเองแค่ไหน ถ้ายังไม่เห็นก็อย่าหวังเลย โลภ โกรธ หลง จะเบาบางลง ต้องมองเห็นอาการ 3 ลักษณะที่ปรากฏ อาการ3ลักษณะที่ปรากฏให้เห็นนั้นคือไตรลักษณ์นั่นแหละ

จับสาระได้ อนุโมทนาครับ

1. เป็นเจตนาของเช่นนั้น ที่ยกอัปปณิหิตสมาธิ ขึ้นมาและไม่อธิบายความ
เพราะการเข้าใจคำศัพท์ อัปปณิหิตสมาธิ ไม่ใช่สาระในการปฏิบัติ
เพียงให้ทราบว่า ชื่อของสมาธิชนิดนี้เกี่ยวข้องกับสิ่งที่อธิบายอยู่ แต่ไม่ใช่สาระสำคัญ ยังไม่ต้องสนใจก็ได้

2. พระสูตรไหนที่แสดงเรื่อง อัปปณิหิตสมาธิ ยกมาให้ดูสิครับ แล้วอธิบายว่า เป็นอย่างไร กรัชกาย
แล้วถ้ายิ่งเป็นการยกท่อนซุงมา ยิ่งดี แต่กรัชกายอย่าไปยกลำไผ่คิดว่าเป็นท่อนซุงมาล่ะ



มีสมองรู้จักเพียงนวโกวาทนะ ก็อย่าอวดรู้ให้เกินนวโกวาทล่ะ
ก่อนจะเวิ่นเว้อสิ่งไรออกมา ก็บอกหลายหนแล้วว่าให้อ่านให้ดี

ถ้ารู้แค่อันนู้นอันนี้มา (+) กัน ..... ก็แสดงว่า ไม่ได้อ่านให้ดี
สติระลึกอยู่ด้วยอนุสติ คือความจริง....ไปอ่านใหม่
อ่านสักสามรอบนะ อ่านช้าๆ ทุกอักษร นะครับ กรัช+กาย

สติระลึกอยู่ด้วยอนุสติ คือความจริง

แล้วท่านเช่นนั้นไม่มีอะไรทักท้วงคุนน้องหรือเจ้าค่ะ คุนน้องอยากฝากตัวเป็นกัลยามิตรเพิ่มอีกคนนึง หรือว่าเหนื่อยกับพี่กรัชกายแล้ว

"การจับสาระได้" ดีมากๆ ครับ
ไม่มีสิ่งไรทักท้วง
เป็นการศึกษาธรรมะที่ถูกต้องครับ

ใช้วิธีการนี้ ศึกษาพระสูตร แล้วปฏิบัติได้ตามสาระที่พระพุทธองค์แสดงไว้ในพระสูตร
ก็จะสำเร็จผลตามปราถนา สิ่งใดไม่แจ้ง พึ่งครูอาจารย์ที่ผ่านการปฏิบัติอย่างแท้จริง
ท่านจะแนะนำให้ตรงตามจริตคุณน้องได้ดีกว่าครับ

ความเห็น เช่นนั้น เป็นเพียงแสงหิ่งห้อย จุดความคิดให้รุดหน้าต่อไปเองครับคุณน้อง

มีความรู้เรื่องพุทธศาสนาน้อยมาก จึงกังวลไปทั่วทุกอย่างค่ะ

ไปฝึกแล้วเป็นโรคจิต (ตามที่หมอบอกจากอาการที่เราเป็น)

นั่งอ่านตามเว็บไซต์ ก็ไม่เห็นมีคนพูดกันว่าเจออะไรบ้าง จึงไม่แน่ใจว่ามันควรพูดไหม เดี๋ยวเจอข้อหาโทษศาสนา

ตอนแรกดิฉันมีอาการผิดปกติทางกายแล้วไปถามผู้สอน
แล้วได้คำตอบที่ไม่สมเหตุผลมากเลยจึงขาดความไว้ใจในตัวผู้สอน
คราวนี้พอเกิดอย่างอื่นตามมาก็ไม่ได้ถามอีก

ต่อมาทั้งตาฝาด หูแว่ว ได้ยินอะไรแบบพิเศษจากปกติ
ก็คิดว่าตัวเองวิเศษ ไม่ไปถามผู้ฝึกสอนอีก เพราะขาดความไว้วางใจ แถมหลงในสิ่งลวงนั้นแล้วด้วย
เป็นหนักจนต้องไปอยู่โรงพยาบาล และก็รักษาจนรู้ตัว และเข้าใจแล้วว่าเป็นเรื่องไม่จริง
แต่ยังมีอาการอย่างนึงที่ยังไม่หายคือใจแว่ว (ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรดีค่ะเพราะมันคลายหูแว่ว แต่เสียงเหมือนมีคนอื่นพูดมาจากใจเรา)

กินยาตามหมอสั่งมาก็หลายเดือนก็ยังไม่หาย ยังงงอยู่ว่าเป็นไปได้อย่างไร
เสียงที่ได้ยินบอกว่า ไม่หายหรอกต้องเป็นคนจิตผิดปกติไปตลอดบ้างละ ต้องไปฝึกสมาธิต่อให้หายบ้างละ
ฟังไปก็งงไปเรื่อยค่ะ เข้าใจว่ามันเป็นอาการจิตเภทแบบที่หมอบอก

แต่ไม่รู้ว่าต้องเดินทางไปสุดวิธีรักษาแบบคนเป็นโรคจิต หรือควรกลับมาทางทำสมาธิแทน
แต่กลัวตอนที่ร่างกายผิดปกติ กลัวเป็นอีกแล้วจะไม่หายคราวนี้

มรณานุสติ (มรณสติ) ( มรณะ+อนุสติ) หมายถึงการตามระลึกถึงความตาย สาระเขามีแค่นี้ เช่น นึกว่า เรามีความตายเป็นธรรมดา จักไม่ล่วงพ้นความตายไปได้ๆๆๆๆ ก็แค่นี้

แต่เช่นนั้นเวิ้นเว้อเสียเองเลยว่า “สติระลึกอยู่ด้วยอนุสติ” จะสติหรืออนุสติ ความหมายเดียวกัน จะไป "สติ...ด้วยอนุสติ" เน่าแล้ว

ทำนองเดียวกับที่เช่นนั้น พูดถึง "อานาปานสติ" คือตัวเองไม่เข้าใจภาษาของเขา แยกไม่ออกว่าประกอบด้วยศัพท์ใด แต่ละศัพท์มีหมายความอย่างไร ก็เลยเหมารวมว่า “อานาปานสติ” เป็นวิธีการ ไม่ใช่ตัวปฏิบัติ แต่จริงๆของเขา เป็นหลักปฏิบัติอยู่ในตัวแล้ว คือ อานาปานสติ แปลว่า สติกำหนดลมหายใจเข้า-ออก (อานาปาน+สติ) ก็ทำไปปฏิบัติไปซี่ตามนั้น

เห็นด้วยมั้ยที่กรัชกายพูดยังงี้ ไม่ต้องอายว่าไม่รู้นะ คิกๆๆ ไม่มีใครรู้มาตั้งแต่เกิดดอก เดาล่วงหน้าตะแบงอีกน่า

เช่นนั้นขอรับ เรื่องจิตใจทดลองกันไม่ได้ ถ้าไม่รู้จริงแล้วอาบน้ำกินนมนอนเถอะขอรับ

นั่นสินะ จิตใจทดลองกันไม่ได้
จึงเสนอให้คุณน้องศึกษาจากสิ่งที่ถูกต้อง
ไม่ต้องมัวมา กำหนดบ้าๆ บอๆ อย่างที่กรัชกายตะแบงอยู่และเที่ยวบอกคนนู้นคนนี้ล่ะครับ
ทำเจตนาฟุ้ง โดยคิดไปว่า ใช่หนอ ใช่หนอ ใช่หนอ

ไม่รู้จะไปทางไหนก็ = > เน่า = > โง่ = > เวิ้นเว้อ =>บ้าๆบอๆ =>? => ?

คิกๆๆ

กรัชกาย ไม่อยากเน่า โง่ เวิ่นเว้อ แนะนำอะไรบ้าๆบอๆ
ก็ศึกษาพระสูตรให้ดี ทำความรู้ความเห็นให้ถูกต้องสิครับ

ก็บอกมาสิปฏิบัติยังไง ไม่บอกไม่แนะนำวิธีปฏิบัติจะรู้ไหมเนี่ยะ

เรื่องอ่านเนี่ยะไม่มีปัญหานะ กรัชกายชอบอ่าน อ่านหนังสือออก ไม่เชื่อก๊อบพระสูตรมาถามซี่เอ้า

ให้ศึกษา ไม่ได้ให้อ่านเป็นนกแก้วนกขุนทอง
ศึกษาพระสูตร

เรื่องอ่านเนี่ยะไม่มีปัญหานะ กรัชกายชอบอ่าน อ่านหนังสือออก ไม่เชื่อก๊อบพระสูตรมาถามซี่เอ้า

นำมาให้อ่านตรงนี้ซี่ แล้วก็แนะนำไปถามไป เออแน่ะ