ก็ว่ากันไปตามอำนาจอำ..............

อนี่งสุภูติ กุลบุตร กุลธิดาใดๆ รับมาปฏิบัติหรือสาธยายพระสูตรนี้แล้วถูกคนเขาดูหมิ่นย่ำยี บุคคลผู้นั้น
อันอกุศลกรรมอันแต่ปางหลังชาติก่อนสมควรจมลงสู่อบาย แต่เมื่อเขาได้รับการดูถูกดูหมิ่นย่ำยีในภพปัจจุบัน
มาชดเชย อกุศลกรรมแต่ปางหลังจึงดับสูบ บุคคลนั้นจักบรรลุพระอนุตรสัมมาสัมโพธิญาน.....

คืนนี้เกิดอาการนอนไม่หลับ ไม่ไหวแล้วมันไม่ใช่สภาวะนอนทับเส้นแล้วกระดุกกระดิกขยับตัวไม่ได้
มันไม่ใช่sleep paralysis คุนน้องไม่ได้เกิดอาการแบบคนทั่วไปที่แค่ขยับตัวไม่ได้
สิ่งที่เกิดกับคุนน้อง ความเจ็บ ความรู้สึกที่ถูกสัมผัส คุนน้องไม่ได้ฝัน มีสติสัมปชัญญะแต่ขยับตัวไม่ได้ ไม่ได้หลอน ไม่เห็นภาพไม่ได้ยินเสียง แต่คุนน้องถูกกระทำทางร่างกาย คุนน้องรู้สึกทรมาน ซึ่งร่างกายคุนน้องไม่แข็งแรง แต่สติคุนน้องครบรู้ทุกอย่าง ไม่ได้ฝันเห็นอะไรมีสติแต่ขยับตัวไม่ได้ คุนน้องไม่อยากทนอยู่ในสภาวะนี้เลย คุนน้องทรมาน คุนน้องต่อสู้ขัดขืนไม่ได้ คุนน้องหาข้อมูลแต่ยังไงข้อมูลเหล่านั้นช่วยไรไม่ได้เลย ถ้าจิตปรุงแต่งจริงความรู้สึกถูกกระทำทางกายต้องดับไป เพราะคุนน้องเป็นคนสมาธิตั้งมั่น แต่มันไม่ใช่คุนน้องเจอวิญญาณจริง เอาหัวเป็นประกันไม่ได้คิดไปเอง ถ้าเป็นความฝันคุนน้องต้องเล่นกับจิตได้ ถ้าประตูไม่โดนลมพัดให้ปิด คุนน้องคงโดนผีปล้ำ รู้สึกแย่มาก ใครไม่เจอไม่รู้หรอกอย่ามาว่าคุนน้องปรุงแต่ง มันไม่ใช่ จนปัญญาไม่รู้จะปรึกษาใคร เลยต้องไปศึกษาเวปแห่งหนึ่ง ออกแนวเร้นลับไสยศาสตร์ เผื่อช่วยได้ คุนน้องกลัวว่าถ้าภาวนาจนสามารถติดต่อกับวิญญาณได้ คุนน้องต้องฝึกจริงๆจังๆแล้ว ใครจะรู้เราเคยมีของเก่าติดตัว ชาตินี้เราเป็นคนใหม่นะ เป็นแบบนี้ไม่ไหวแล้ว ถูกกระทำอยู่ฝ่ายเดียว รู้สึกอยากฝึกกสิณให้มีฤทธิ์ เผื่อวิญญาณมันจะได้ไม่มาวุ่นวาย ต้องไปหาครูบาอาจารย์ที่ไหน คุนน้องเป็นผู้หญิงด้วย เหมือนชีวิตโดนกรรมลิขิต ไม่เป็นตัวของตัวเอง ต้องโดนบังคับให้เป็น ต้องเจอโน่นเจอนี่ เบื่อรู้สึกทุกข์
เวปแห่งนึงออกแนวไสยศาสตร์บอกว่า ฌาน4ผีอำ
อันนี้พอฟังแล้วค่อยอุ่นใจ อย่างน้อยจะได้รู้วิธีแก้ไข เป็นช่วงที่จิตในฌาน4 ถอดกายทิพย์ได้ว่างั้น แต่ไม่มีความเข้าใจเรื่องฌานเลยให้ตายสิ เรานั่งสมาธิก็นั่งให้จิตสงบ ไม่รู้ด้วยซ้ำตอนไหนได้ฌาน4 ขออนุญาติแปะลิงค์ไส้อ่านนะค่ะ เผื่อเจอสภาวะนั้นอีก
http://board.palungjit.org/f23/%E0%B8%9 ... 32184.html

คนมันอำกันเองแท้ๆ แต่ไปโทษผีอำ
ไปโยนความผิดให้ผี สงสารผีเถอะเขาไม่รู้อะไรด้วย
ขี้ของตัวเองแท้ๆ ดันบอกว่าขี้ไคร

Re: ทำสมาธิแล้วตกภวังค์โดนผีอำด้วยค่ะ

ขอเข้ามาคุยด้วยนะครับ อย่างลุงหมาน ท่านว่านั้นแหละ ขอขยายจากประสบการฌ์ของตัวเองนะครับ อำนาจจิตของเรามีสองอย่างคือ ฝ่ายอกุศลธรรมและฝ่ายกุศลธรรม พอฝ่ายกุศลธรรมเริ่มสร้างอำนาจ
คือความดี ฝ่ายอกุศลธรรมมีมารเป็นผู้นำทางขวางความดี จึงปรากฏการณ์จิตหลอกจิต เราหลอกเรา ทำให้บางคนไม่กล้านั่งสมาธิ กลัวไปต่างๆนานา เพราะจิตฝ่ายอกุศลธรรมกลัวฝ่ายธรรมะชนะ ให้ประคองสติเอาไว้ดูมันทำ เราอำเรา อำตัวเองอย่างมีสติ แล้วความจริงจะค่อยๆปรากฏเมื่ิอกำลังจิตฝ่ายกุศลธรรมเราแข็งแรงกว่า เราจะรู้เอง ขอบคุณอนุโมทนาด้วยครับ

คุนน้องรู้สึกเจ็บ รู้สึกทรมาน ไม่อยากเป็นแบบนี้ทำไมเราต้องทนอะไรแบบนี้ เหมือนถูกมัดไว้ดิ้นก็ไม่ได้ แถมถูกทารุณร่างกายมันเจ็บจริงๆนะ ทั้งที่คุนน้องรู้ตัวตลอด มันเหมือนกับว่าต้องทนเจ็บต้องยอมตายโดยไม่มีการขัดขืนอย่างงั้นหรอ คุนน้องกลัว ไปเจอลิ้งค์ที่น่าสนใจเกี่ยวกับการทำสมาธิ
http://www.doisai.com/m/1047720/%E0%B8% ... 4%E0%B8%A3

คุนน้องเลิกนั่งสมาธิหลายอาทิตย์แล้ว เพราะคุนน้องเน้นสติปัฏฐาน4 เจริญสติในชีวิตประจำวัน รักษาศีลให้บริสุทธิ์ นี่คือหนทางหลุดพ้นทุกข์อย่างแท้จริง คุนน้องรู้ว่าต่อให้นั่งสมาธิจนได้ฌานอภิญญา ก็ไม่ใช่ทางพ้นทุกข์ คุนน้องเลยไม่สนใจฌาน ขนาดคุนน้องปิดกั้นจิตไม่ให้สัมผัสไม่ให้รับรู้กับสิ่งเหล่านั้น เพราะคุนน้องต้องการอยู่กับจริง ไม่ใช่ความฝัน แต่ตอนหลับคุนน้องกลับเกิดสภาวะนั้น ความฝันที่รู้ตัว มีสติ รู้สึกเจ็บรู้สึกทุกข์เหมือนกัน จิตไม่ได้หลับ ตลอดเวลาไม่ว่าเราจะนอนหลับหรือตื่นอยู่จิตมันก็ไม่ได้หลับ เปรตมีจริง อสูรกายมีจริง มารมีจริง เทวดามีจริงใช่ไหม ถ้าอยากรู้ต้องทนกับความเจ็บปวดทนกับความตายให้ผ่านใช่ไหมค่ะ ไปเจอความเห็นนึงซึ่งคุนน้องคิดว่าน่าจะเป็นอย่างงั้น
มารคือสิ่งที่ขัดขวางกีดกัน

ถ้าดูง่ายๆ ส่งผลทางกายภาพคือวิบากกรรมเก่าที่ขัดขวางการเจริญภาวนา
มารส่วนที่เราต้องฝึกเอาชนะคือกิเลสในใจนี่หละ
ไม่ต้องไปวุ่นวายกับมารอื่นๆให้มากหรอกครับ
ถ้าเจอสภาวะนั้นอีกคงต้องระลึกถึงคำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ (ตายเป็นตายเป็นไงเป็นกัน)
เอ้า! เชิญถ้าต้องการทำลายกายทำลายไป กูจะไปนิพพาน"

เป็นเพียงแค่สภาวะหนึ่งรึเปล่าคะ
หากเข้ามาให้กำหนดรู้
ให้เป็นหน้าที่ของจิตรู้ ไม่ใช่เรา ไม่ใช่เขา
จะเห็น จะเจ็บ จะทุกข์ ทรมาน อยากหรือไม่อยาก
ไม่ใช่ของเรา ไม่สามารถบังคับได้ไม่ใช่หรือคะ
ทุกข์นัก ก็อย่าไปยึดเป็นตัวเป็นตน เป็นเรื่องเป็นราวเลย
เมื่อมีสติตั้งมั่นดีแล้ว ไม่น่าจะยากค่ะ

ขอให้แก้ปัญหาผ่านไปให้ได้โดยเร็ว
เจริญในธรรมค่ะ

อนุโมทนาทุกท่านทีเมตตาชี้แนะ
คุนน้องไม่ได้อยากยึด จริงๆจะเห็นจะได้ยิน คุนน้องผ่านได้หมดเพราะรู้ว่าไม่ใช่ของจริง ไม่เคยสนใจ แต่คราวนี้มาแบบถูกทำร้าย คุนน้องเจ็บคุนน้องโดนหักนิ้วมือ ทำไมต้องหักนิ้วมือกัน มันเจ็บจริงนะ อยากรู้เจ็บแค่ไหนก็ลองจับนิ้วตนเองบิดไปด้านหลังมือ มันทรมานใครจะทนไหว
ถึงจะรู้ดีว่า เกิด แก่ เจ็บตาย ควบคุมบังคับบัญชาไม่ได้ทุกคนเกิดมาต้องประสบพบเจอ แต่พอโดนแบบนี้ กลัวจริงๆ คุนน้องเจ็บมากคุนน้องไม่ได้กลัวตาย แต่คุนน้องกลัวความทรมานก่อนตาย

ขออนุญาติ เล่าสู่กันฟังหน่อยนะคะคุณน้อง
Ideaเพิ่งไปปฏิบัติธรรมมาตอนต้นเดือนนี่เองค่ะ
ปกตินั่งสมาธิได้นานบ้าง พอออกถึงจะเริ่มปวดชา
ไปรอบนี้ เลยคิดว่าชิวๆๆ แต่ที่ไหนได้
ไปด้วยความมั่นใจอย่างแรง ว่าแค่ปฏิบัติต่อเนื่องสัก3-4รอบ
ใจก็จะสงบ อยู่กะแรงสมาธิไม่มีเหนื่อยมีท้อ ไม่มีฟุ้งซ่านใดๆเหมือนที่เคยได้ปกติ
แต่ สุดยอดความฟุ้ง ยกโขยงมาเป็นขบวน
ที่สำคัญ**ความเจ็บปวดมาอย่างหนักมาก(กราบสติปัฏฐาน+เดิน1ชม.+นั่ง1ชม=1บัลลังค์ทำต่อเนื่อง)
เริ่มจากปวดแข็งขาเวลานั่ง ปวดหลังปวดเอวเวลาเดินจนลงเท้า(เป็นกระดูกทับเส้น เจ็บทั้งตัวจริงๆ)
ยิ่งเพิ่มความอยาก(หลุดพ้น) ยิ่งอยากก็เหมือนยิ่งเยอะขึ้นโรคเดิมๆ ปวดไมเกรน,ปวดท้อง,กระเพาะ
เพิ่มขึ้นทุกวัน จนเข้าวันที่3 เวลานั่งจะรู้สึกมีความโกรธแค้น,โมโห,อยากลุกตะโกนจนถึงอยากทุบตีเขาไปทั่ว
แรงมากถึงมากที่สุด(ไม่เคยเป็นแบบนี้)คงเพราะมันปวดมาก ทรมานมาก ดิ้นรนหลุดพ้นไม่ได้
เพราะตั้งสัจจะเวลาไว้แล้ว แอบลืมตาดูเวลาไม่รู้กี่รอบ เจ็บจนน้ำตาไหล กำหนดไรไม่ได้ แยกไรไม่ออก
ตอนเดินก็ปวดๆจนเหมือนเท้านี่บวมจนยกไม่ขึ้น เหมือนมีก้อนหินหนักๆผูกไว้กับเท้าๆแตะพื้น
ก็เหมือนเหยียบลงบนพื้นหนามที่ร้อนเป็นไฟ(พยายามอธิบายแบบสื่อจากใจจริงๆ)
นั่งนี่ก็ถึงขั้นที่ปวดทั้งกายทรมานจนเหมือนร่างกายจะถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ
(ไม่เวอร์นะคะ เกิดขึ้นจริงๆ เพิ่งเคยหนักขนาดนี้ครั้งแรก) คิดว่า
ออกสมาธิมาจะบึ่งรถกลับบ้าน ไม่เอาแล้ว มาแล้วทนลำบากขนาดนี้3วันไม่ได้อะไรเลย:b2:
แต่ออกมาจริงๆแล้วก็ไม่ยักจะอยากกลับ
(ยังเหลือกำลังใจจากตัวเองอย่างหนึ่ง คือความเชือมั่น หากไม่หยุด เราจะต้องผ่านไปได้แน่นอน)
แต่หนักใจ พระอาจารย์ให้เข้าอธิษฐานปฏิบัติต่อเนื่อง ไม่นอน ไม่อาบน้ำ2วันกะเกือบ3คืน
"ไม่เอา ไม่พร้อม" แต่ก็ไม่ปฏิเสธค่ะ
สุดท้ายก็ผ่านไปได้ แล้วก็สู้กะสภาวะใหม่อย่างหนักอีกต่อไป
ยาวมากแล้ว
ไว้มีโอกาสค่อยมาเล่าต่อ

ข้อความตอนหนึ่งจากครูบาศรีวิชัย

เฮาเป็นนายฮ้อยก็ฮู้ว่าเป็นนายฮ้อยไม่ใช่นายสิบ

ช่วงนี้ภาวนาก่อนนอนทุกคืนแต่ไม่ยักกะเกิดสภาวะนั้นอีก แปลกจริงเลยคิดว่า มันชอบมาทีเผลอ (ไม่มีตกภวังค์เลย) พอเราเตรียมตัวอย่างดี เจือกไม่มา คือแบบว่าถ้าเจออีก ต้องรู้ให้ได้ว่าสังขารจิตเราปรุงแต่ง รึเจ้ากรรมนายเวรที่เป็น เปรต สัมภะเภสี มาขัดขวางการภาวนาของเรา บอกตรงๆนะคือคุนน้องไม่ยอมถูกเล่นงานแบบนี้ ทำไมคุนน้องต้องทนเจ็บเหมือนโดนใครไม่รู้มาทำร้าย คุนน้องแค่งงว่ามันเกิดได้ไงทั้งที่เรามีสติรู้ตัวทุกอย่างแต่ขยับตัวไม่ได้ แต่ทำไมเจ็บจริงละถ้าเราฝันอยู่??(เคยไม่เชื่อคนอื่นที่เจอกรณีแบบนี้ขณะภาวนาที่เขาบอกมีคนตบหน้าบิดแก้มไปมาแล้วเจ็บจริง พอเจอกับตนเองเชื่อละว่ารู้สึกเจ็บจริงไม่ได้หลอนซักนิดเจอหักนิ้ว) เวลาเราไม่สบายเรายังกินยารักษา จริงป่ะ รึจะปล่อยให้หายเองโดยไม่กินยา ..
จากเหตุการณ์ครั้งนั้นมันทำให้คุนน้องอยากนั่งสมาธิแบบตั้งจิตเล็งไปเป้าหมายที่...ก็ดูลมเข้าออกจนจิตเป็นสมาธิ บางทีจิตก็เผลอแว๊บปรุงเรื่องเหตุการณ์นั้น คุนน้องไม่กลัวนะและไม่คิดจะล้มเลิกภาวนาคุนน้องอยากภาวนา อยากเจออีก(จะว่าทำนิสัยอันทพาลแพ้ละชวนตีก็ได้ คือท้าตีท้าต่อยกับสิ่งที่ไม่มีตัวตนว่างั้น) แหมพอจิตใจเราหึกเหิม ผีห่าซาตานตนไหนเราก็ไม่กลัวนะ ลองมาดิ สู้กันในสมาธิอยากรู้เหมือนกัน (คือเรื่องอะไรจะยอมถูกคุกคามฝ่ายเดียว) แบบนี้อาการกำเริบอีกละ รู้สึกโมโหบอกไม่ถูก

ความแตกต่างระหว่างlucid dream
และ sleep paralysis
คุยน้องเคยเกิดสภาวะสองอย่าง ทำให้รู้ความแตกต่างตอนที่เกิดสภาวะนั้น คุนน้องจะอธิบาย ประสบการณ์เฉพาะตนนะ ของตนเองไม่ใช่ของผู้อื่น เพราะรู้ว่าสมองและระบบประสาทรับรู้หรือการทำงานของจิตแต่ละคนแตกต่างกัน จึงเห็นได้ว่าเกิดสภาวะเดียวกัน แต่ไม่เหมือนกันตรงประสาทการรับรู้ จะอธิบายง่ายๆนะค่ะ
Sleep paralysis สภาะที่ตื่นขึ้นมาและพบว่าร่างกายเราขยับตัวไม่ได้ เป็นช่วงที่ครึ่งหลับครึ่งตื่น สภาวะนี้ ถ้าจะเปรียบเทียบเราอยู่ระหว่างกึ่งความจริงและความฝัน ซึ่งพออยู่ในสภาวะนี้ ร่างกายเลยเหมือนว่า ทั้งที่ร่างกายต้องพักผ่อนและเป็นช่วงเข้าสู่ภวังค์และหลับ แต่ดันมาตื่นคือมีสติตอนนั้น ทำให้เห็น ภาพ และเสียง ที่เรามโนจินตนาการขึ้นมาหรือจิตใต้สำนึก ซึ่งเราก็มีสติรู้(แต่วัดค่าสติสัมปชัญญะได้ไม่เท่ากันนะแต่ละคน คือมันมีพวกจิตอ่อน จิตแข็ง ) ยิ่งคนกลัวผี ไม่ต้องให้บรรยายนะค่ะ ว่าหลอนแค่ไหน
คุนน้องเคยเกิดสภาวะนั้นบ่อย ซึ่งไม่เคยเห็นภาพแบบในระบบหนัง3d เคยแค่รู้สึกมีคนมาสัมผัส และเคยได้ยินเสียง และเราขยับไม่ได้ ซึ่งเหมือนเราเป็นง่อย ทำได้อย่างเดียวคือภาวนาเอาจิตมาจับที่ลมหายใจ กำหนดพุทโธ ระลึกถึงพระรัตนตรัย เพราะคุนน้องเชื่อ(ความเห็นส่วนตัว)สภาวะนี้เป็นช่วงที่เราสามารถถอดกายละเอียดออกจากร่างได้ ถ้าฝึกมา แต่ส่วนใหญ่คนจะคิดว่าเป็นผีอำเห็นภาพเห็นเสียง แต่ครั้งล่าสุด คุนน้องได้เจอสภาวะนั้น คุนน้องมีสติรู้ตัวถึง80%หรือมากกว่า เพราะพอตื่นมา ตาเนื้อเราเปิดขึ้นเล็กน้อยจนมองเห็นบริเวณนั้น ไม่มีภาพ เสียง เหมือนหนัง3มิติ คุนน้องภาวนาเลย และก็รู้สึกมีมือคนมาสัมผัสร่างกาย ทำให้เราเสียสมาธิ ถูกบิดมือหักนิ้ว
ทำให้เจ็บปวดจนภาวนาไม่ได้ คุนน้องแปลกใจว่าถ้ามันคือความฝันทำไมเจ็บ ตอนโดนมืดมือ หักนิ้ว
คือมันแตกต่างจากlucid dream เพราะตอนนั้นเราอยู่ในความฝัน เหมือนจิตหลุดไปอีกมิตินึง แต่นี่เหมือนอยู่ระหว่างรอยต่อของความจริงกับฝัน ไม่สามารถใช้พลังจิตได้ เหมือนถูกมัดแขนขาและโดนซ้อม และช่วงเวลาเกิด คือช่วงพลบค่ำ 6โมงกว่าๆ ช่วงเวลาอื่นไม่เกิด ถ้าเป็นช่วงเวลาอื่นจะเกิดlucid dream ส่วนใหญ่ คือฝันแต่รู้ตัวในฝัน

lucid dream คุนน้องขอใช้คำว่านักผจญภัยในความฝันละกัน คือตอนเราฝันเราไม่ได้เป็นผู้บงการหรือควบคุมความฝัน แต่เราคือผู้ที่เข้าไปอยู่ในฝันละเล่นเกมส์ในฝัน ถ้าเรารู้ตัว (เข้าใจไหมค่ะ) ลูสิดดรีม คนที่เกิดสภาวะนี้ เมื่อรู้ว่านี่เราฝัน(สำหรับคุนน้องรู้เหมือนคนเมาคือเคลิ้มๆนะรู้แค่50%ก็ว่าได้)
ถ้าในฝันเป็นฝันร้าย เราจะสามารถพลิกแพลงฝันของเราได้ แต่มันก็ขึ้นอยู่กับเราอีก คือสิ่งแรกที่ทำในฝันได้ซึ่งเป็นเบสิค ที่นักผจญภัยในฝันต้องทำได้ทุกคนคือ เหาะได้ในฝัน และเมื่อเราขึ้นไปอยู่ตึกสูงๆ เราจะต้องกล้ากระโดดลงมา เพราะเรารู้ว่าฝัน คือคุนน้องก็งงนะคือ เหมือนรู้ว่าฝันแต่ฉันเมาละอยากทำอะไรที่มันสุดเหวี่ยง เลยกระโดดและทำท่าเหาะแบบซุปเปอร์แมน และมักฝันว่ามีคนจะมาทำร้าย ก็ต่อสู้กัน ซึ่งการทำให้ความฝันสนุก รู้สึกเราเป็นยอดมนุษย์คือ มีสมาธิ!
คุนน้องเป็นคนตื่นมาละจำความฝันได้ค่อนข้างเยอะ ทำให้เคยชิน คุนน้องค้นพบว่า คนที่มีสมาธิกับการเล่นเกมส์ ใช้เวลาเล่นเกมส์หลายปี โดยเฉพาะช่วงวัยเด็ก ทำให้ความจำดี ยิ่งเป็นคนมีพื้นฐานทางสมาธิ คือทำสิ่งใดก็จิตจดจ่อสิ่งนั้นไม่แส่ส่าย คนเล่นเกมส์และดูหนัง สมองจะรับรู้ภาพ และเสียงในเกมส์นั้น ยิ่งคนความจำดีและได้มาเจริญภาวนา เมื่อเกิดความฝันขึ้น มักจะเป็น ข้อมูลเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านมาแล้ว และส่วนใหญ่คนเล่นเกมส์ไม่กลัวฝันร้ายเพราะ เล่นเกมส์บ่อย ทำให้สามารถฝึกเอาสิ่งที่สะสมมาหรือระลึกได้ในจิต มาใช้ในฝัน
ความฝันนักเล่นเกมส์ออกแนวหลุดโลก ล้ำจินตนาการ ออกแนวเทพนิยายแฟนตาซี ทำให้นักผจญภัยในฝันรู้สึกสนุก ถ้าควบคุมฝันได้ คือนึกอยากทำอะไรในฝันก็ได้นั่นเอง ลองดูหนังแมททริก ฉากแต่ละฉากของนีโอ จะรู้ว่า โลกของพวกนักเล่นเกมส์จะผจญภัยในฝันออกแนวแบบนั้น คือคุนน้องก็เป็นแบบนั่น ถึงสามารถอธิบายได้ และเคยศึกษาในเวปต่างๆ ก็มีหลายคนนะ แต่มีอย่างนึงเรากำหนดฝันตนเองไม่ได้นะว่า คือจะจินตนาการก่อนนอนว่าคืนนี่ฉันจะสั่งจิตให้ฝันแบบนี้ๆ ทำไม่ได้ เพราะแบบนั้นคงไม่เรียกว่านักผจญภัยในฝัน เอาเป็นว่าเมื่อรู้ว่าฝันอยู่คุนจะเล่นกับความฝันนั้นแบบไหน
ปล.พวกนักผจญภัยในฝันเก่งๆ จะมีสมาธิขนาดใช้พลังจิตแบบนีโอในหนังแมททริกได้ ถ้ามีสมาธิในฝัน ลองดูในคลิปนี้จะเห็นภาพของคนที่เกิด
lucid dream
http://m.youtube.com/watch?v=4puUo4OYViE
ในฉาก ตอนที่ตัวร้ายเปิดประตูหนีออกไป สงเกตุแบรคกราวข้างหลังประตู ว่าเป็นเหมือนชั้นวางของ
แต่พอนีโอวิ่งตามไป พอผลักประตูออกไป กลายเป็น... นี่แหละค่ะที่บ่งบอกว่าฝันอยู่

วันนี้เกิดอาการ sleep paralysis อีกแล้ว
แต่หลังจากคุนน้องไขปริศนา มิติที่5 ได้ มันทำให้คุนน้องอยู่กึ่งกลางระหว่าง วิทยาศาสตร์และสิ่งเร้นลับ ถ้ามิติที่5 เหมือนประตูเชื่อมมิติอื่นได้จริง เรื่องอะไรคุนน้องจะยอมให้ จิตในภพภูมิอื่นมาหักนิ้วเล่นอีก (คือเคยอ่านเจอว่าการเจริญกรรมฐาน เมื่อจิตตกภวังค์เจ้ากรรมนายเวรสื่อถึงเราได้ คุนน้องเลยไม่ประมาท) คุนน้องเตรียมรับมือไว้ก่อนแล้วหละ ก็ไม่มีอะไรค่ะ ขยับไม่ได้โดนกอดโดนทับเหมือนเดิม คุนน้องไม่กำหนดรู้
ไม่สนใจและไม่กลัว แต่ร่ายบทสวดอิติปิโส สวดไป1จบ พอเริ่มจะสวดอีกรู้สึกตัวเลย
พอรู้สึกตัวก็หลับต่อค่ะ แต่ก็ตกภวังค์อีก ตอนตกภวังค์มันจะวูบดิ่งลง แต่มีสติ อาการเดิมมาอีกล่ะ
แต่คุนน้องไม่กลัวตายอีกแล้ว แต่สั่งตนเองให้ถอดจิต คุนน้องก็สะกดจิตตนเอง ถอดจิตๆๆๆๆๆ แล้วลองขยับมือ ปรากฏว่า ถอดได้จริง ไม่ได้ถูกมัดให้ขยับไม่ได้ ขยับแขน เอามือมาจับแก้มหยิกแก้มเล่น ตอนนั้นไม่เห็นแขนตนเองนะ รู้แต่ว่าแขนมันรู้สึกเป็นอิสระ ทีนี้พอแขนเป็นอิสระ คุนน้องพยายามค่อยๆลุกขึ้น แต่ลุกยากมากๆมันติดหนึบเหมือนกาวเลยอ่ะ พอลุกขึ้นก็โดนดึงมาในท่านอนเหมือนเดิม ไม่ยอมค่ะตอนนั้น รู้ว่าตนจะถอดจิต (เหตุที่อยากถอดคือ คุนน้องอยากรู้ว่าวิญญานมีจริงไหม )คุนน้องพยายามลุก แต่ยากมากๆ คุนน้องได้ยินเสียงลมหายใจเหมือนตนเองนอนแต่รู้สึก หายใจแรงๆ เหมือนคนใช้กำลังเยอะ ๆทั้งที่หลับอยู่ แล้วอยู่ๆก็ตื่น รู้สึกตัวคุนน้องเหนื่อยมากๆแขนสองข้าง เหมือนมันออกร้อนวูบวาบบอกไม่ถูก
แขนไม่มีแรง รู้สึกปวดกล้ามเนื้อ คุนน้องยังถอดจิตไม่ได้

ไปเจอบลอคนึงสอนวิธีแก้ผีอำ
http://touch.exteen.com/blog/chiller/20070706/entry-2

รู้สึกเทอจริตเหมือนเราเลย555 ความคิดเหมือนกันอีก และวิธีแก้ผีอำก็เหมือนคุนน้องเดะ!! อ่านไปก็ขำดี
แต่คุนน้องพลาดตรงจะถอดกายละเอียดแบบวิธิลุกเหมือนคนพยายามลุกจากที่นอน ยังคิดในใจเลยถ้าถอดได้ จะวิ่งทะลุประตูห้องเลย แต่ดันถอดไม่ได้ ยังแอบนึกในใจ ถ้าถอดกายได้นะ แกไอ้ผีบ้า ฉันจะแปลงกายเป็นนีโอไล่กระโดดถีบให้จุกเลย คือรำคาญอ่ะ