ในเมื่อมีวิบากทำให้มีลูกยาก..ถ้ามีแล้วต้องมีความเสี่ยง..เลือดตกยางออกล้มหมอนนอนเสื่อ..คุนน้องว่าอย่าหาทุกข์ใส่ตัวเองอีกเลย..ทุกข์ใจไม่พอยังจะเพิ่มความทุกข์กายเข้ามาอีก..คนบรรลุธรรมเขาเบื่อหน่ายไปนานแล้ว..เรื่องอยากท้องอยากตั้งครรภ์..
ปฏิบัติธรรมตั้งใจบำเพ็ญบารมีดีกว่าค่ะ..สั่งสมอริยทรัพย์ติดตัวไปภพหน้า..จะได้หลุดพ้นวิบากที่ส่งผลแบบปัจจุบันชาติ..

ขนาดคุนน้อง..มีมาหมดทุกอย่างแล้ว..สุดท้ายคุนน้องยังเหมือนไม่มีเลย..ลูกคุนน้องหล่อมากเป็นอภิชาติบุตรรูปงามมีแต่คนเอ็นดู..สามีคุนน้องก็หน้าตาดีมีชาติตรกูลฐานะมั่นคง..(ขนาดคุนน้องเกิดในครอบครัวต่ำกว่าหุห)..มันก็แค่ผลบุญเก่า..ถึงคราวหมดบุญวาสนา..ก็ต้องจากกัน แยกย้ายกัน..ไปตามวาระกรรมของตน...
ปล.ที่ลูกคุนน้องเป็นป๊อบปูล่าของ..ของเครือญาติทางสามีคุนน้องเพราะ..ปู่เค้าทำงานบริษัทเครือโภคภันเป็นเสาหลักของตระกูล(พูดง่ายๆมีเงินให้ญาติพี่น้องยืมยามลำบาก)..และปู่มีหลานชายคนเดียว..เด็กทุกคนในตระกูลจะให้ความยำเกรงไม่มีใครกล้าแกล้งน้องก้อง..แต่น้องก้องแกล้งคนอื่น..ไม่มีใครว่า..555 มีบารมีตั้งกะเด็ก

น้องก้องป่านนี้คงอายุประมาณ4-5 ขวบแล้วนะครับ

เวลาผ่านไปเร็วมาก เด็กๆก็โตกันหมดแล้ว

มีแต่พวกเราที่ถึงวัยร่วงโรย คือขาลงนั่นเอง

ตอนนี้แฟนก็นั่งสมาธิตามอยู่ได้นานเป็นปีๆเหมือนกัน แต่ไม่บ่อยแบบทุกๆวัน อาจจะ3-4วันนั่งครั้งอะไรประมาณนี้ บางทีฟังเวลาแฟนอธิบายว่าอย่างนั้นอย่างนี้ก็มานั่งคิดว่า แฟนเราน่าจะมีสะสมมาแต่ครั้งเก่า แต่เนื่องจากยังหาอุบายให้ตนเองไม่เจอ ในเรื่องเกี่ยวกับตัวธรรมที่ปรากฎ เพราะยังอยากหลีกหนีจากความปวดที่ปรากฎ คือทำไมนั่งแล้วปวดขาจัง อะไรประมาณนั้น แต่เรากลับไม่มีของเก่ามา อาศัยชอบสังเกตุพิจารณา ธรรมทุกอย่างไม่ว่าจะเป็น หนักไปทางรูปนาม พระไตรลักษณ์ แล้วพิจารณาธรรมไปเรื่อยๆเป็นวิปัสสนา(ตามแบบธรรมยุติ)หรือเพ่งอารมณ์อันเป็นกุศลหรืออกุศล ลงอริยสัจ4(ตามแบบมหานิกาย)แต่ไม่เพ่งแสงสว่าง ไม่เอานิมิตรมาตั้ง คือชอบสังเกตุทุกอย่างและกลายเป็นเลิกไม่ได้ครับ

ไม่เป็นไรครับ ผมตั้งใจว่าจะลงเป็นวิทยาทานอยู่แล้วตั้งแต่เริ่มทำ ถ้าติดก็เอาประสบการณ์มาเล่าต่อ ไม่ติดก็ไม่มีอะไรให้เล่า 555 เป็นอย่างนั้น

ก็คงแล้วแต่แฟน ว่าเขาคิดอย่างไร คงขึ้นอยู่กับเวลาครับ

สุข..ทุกข์..อยู่ที่ความคิด..จริง.จริง..

ทุกอย่างที่เราทำ...เราก็ต่างคิดว่า..มันจะดี..มันจะนำความสุขมาให้เรา..ทั้งนั้นเลย..ทั้งความคิดว่าอยากมี..กับ...ความคิดไม่อยากมี...

คนไม่อยากมี..ก็สุขอย่างการไม่มี..และก็ทุกข์จากการไม่มี

คนที่อยากมี....ก็ทุกข์จากการอยากมี..และก็สุขจากการไม่มี

จากการกระทำอันเดียวกัน...ให้เราทั้งสุข...และทุกข์ได้..ทั้งคู่

เราเลือกได้แต่เพียงว่า..จะยอมรับสิ่งที่จะต้องเจอมั้ย?...

หากยอมรับ...ทั้งสุขและทุกข์..เมื่อเจอมันเข้า..มันก็ไม่สามารถทำใจเราดิ้นรนไปได้..ใจย่อมสงบ...
หากไม่ยอมรับ....ทั้งสุขและทุกข์..เมื่อเจอเข้า..ใจย่อมดิ้นรน...ไม่สงบ..เป็นทุกข์

แต่ก่อน(ก่อนแต่ง)..กระผมอยากมีลูกมาก..มากทั้งความอยาก...มากทั้งจำนวน

ตอนนี้(หลังแต่ง)..กระผมไม่อยากมีลูก...เลยสักคน

ทุกอย่างอยู่ที่ความคิด...แต่ความคิดก็ไม่เที่ยง...มีเที่ยงอย่างเดียวคือนิพพาน

student ยังสนใจจะมีลูก..อีกมั้ยครับ?...
มีดวงจิตที่จะเกิดเป็นลูกผม..เยอะ...และกำลังไม่พอใจผมอย่างมาก
(เรื่องนี้แหละคับ....ที่ผม..โพสต์ไม่ออก)
ทั้งๆ...ที่..ผมก็บอกเขานะ...ว่า.." ลูกเอ่ย...การมีร่างกายไม่ได้สุขอย่างที่คิดนะ...มีแล้วต้องหาอยู่หากิน..ต้องดูแลประคับประคองร่างกาย...แล้วก็ต้องมีแก่..มีเจ็บ..แล้วก็ตาย...การตายมันทุกข์นะลูก...หากอยากทำบุญบารมี..ก็สร้างตอนเป็นกายทิพย์ได้เลยนะลูก...มาฟังธรรมะแล้วก็ยกจิตยกใจไปเลย....ไม่ต้องมาเกิดเราก็ยกใจสู่พระนิพพานได้นะลูก....ไปนิพพานดีกว่า..เป็นที่ที่เดียวที่เราจะไม่จากกัน.."

แต่ก็อย่างว่าแหละคับ....เมื่อมีอวิชชาอยู่.ก็ปรารถณาจะเกิดกันทุกคน..

เล่าสู่กันฟังเล่นๆนะค่ะ..
คุนน้องเมื่อก่อนยังไม่มีแฟนยังไม่แต่ง..คุนน้องจะมโนเพ้อฝันนะ..มโนทุกเรื่องที่ใจปราถนา..
1.มโนว่าเรามีลูกชายหล่อน่ารัก มโนจริงๆนะแบบมโนทุกคืนก่อนนอน..
(ไม่คิดว่าการมโนมันส่งเกิดขึ้นจริง..ถ้ามีใครบอกว่าความฝันลมๆแล้ง..แต่คุนน้องความฝันที่เป็นจริงอ่ะนะแล้วมาแบบไม่ตั้งใจ..แถมคุนน้องรู้ด้วยว่าเค้ามาปฏิสนธิจิตคืนวันที่17 มกราคม วันที่คุนน้องครบวัย25 เบญเพส วันเกิดคุนน้อง คลอดวันที่ 18 กันยายน)
เมื่อสองสามวันก่อน..คุนน้องก็มีลางมาสังหรณ์มาเตือนนะ..เรื่องมีเด็กมาขอเกิด..คือคุนน้องตอนนี้ลองสมัครหาคู่ คือแม่ก็อยากให้คุนน้องมี..ไม่อยากให้คุนน้องโสดเพราะแกกลัวคุนน้องจะลำบากในอนาคตไม่มีคนดูแล..(เรามีกันสองคนแม่ลูก)คุนน้องก็สมัครทั้งเวปไทยก่อน..แต่ไม่เวิร์ค..5555 ไม่ใช่ไม่มีคนจีบนะ..มันจีบเยอะเกินทำให้เราไม่รู้จะคุยกับคนไหน..เลยคุยทุกคนแต่สรุป..มันไม่ใช่..เลยเลิกเล่น..เปลี่ยนเวปเล่นหาคู่ต่างชาติ..เราทักไปนะ..เพราะคิดว่าเราหาคู่เราต้องเลือกสิไม่ใช่รอให้คนอื่นมาเลือก..ทักไป10กว่าคนตอบมาสองคน55555 มีคนเดียวที่คุยกับเราทุกวัน..ก็เกือบ1 อาทิตย์ได้แล้ว..แต่เด็กมากแต่หล่อ.. ซิกแพกนี่ไม่ต้องพูด..22 รุ่นเดียวกันคนไทยอายอ่ะ..
เป็นหนุ่มเยอรมันยังไม่เคยมาไทยแต่จะมาธันวางานแต่งพี่สาวที่เกาะสมุย..ดูท่าทางเค้าชอบผู้หญิงเป็นแม่บ้านแม่เรือนทำอาหารเก่งๆ..ซึ่งคุนน้องผ่านด้วยดิ ..
คุนน้องฝันเห็นเด็กผู้ชายลูกครึ่ง..อายุราว2 ขวบ..นั่งอยู่บนโตะ..(เหมือนอยู่ในกองถ่ายหนัง)
คุนน้องก็บ่นเอะอะ..ถามว่าลูกใครพ่อแม่ทำไมปล่อยให้นั่งกินข้าวบนโตะคนเดียวไม่มีคนดูแล..อยู่ๆเด็กคนนั่นเหมือนข้าวติดคอ..คุนน้องตกกะใจมากกวิ่งไปเอามือล้วงข้าวออก..โหยข้าวเต็มปาก..และคุนน้องเอาน้ำให้กิน..น้ำวางตรงนั้นพอดี.ใจหายใจเต้นกลัวก็กลัวว่สจะทำลูกคนอื่ยตาย..เจอแบบนี้โคตรซวย..แต่โชคดีกินน้ำลงไปแล้วหาย..อยู่ๆเค้าก็มากอดเราทั้งกอดทั้งหอมแก้ม...อยู่ๆมีผู้ชายคนนึงเดินมา..เห็นเราอุ้มลูกเค้า..แต่เหมือนเค้าเกรงใจไม่กล้าขอลูกคืน..เราถามแบบผิดสังเกตุ..ลูกคุนหรอ? เค้าก็พยักหน้า..เค้าบอกเมื่อกี้ไม่ว่างทำงาน..คุนน้องเลยบอกไป..ไม่เป็นไรเด่วเลี้ยงให้..ทำงานไปเลยไม่ต้องห่วง..เราเคยเลี้ยงเด็ก..จบประโยคนั้นซักพักครู่เดียวตื่นเลย..