ลอกมาก็ยังผิดนะกบไม่ต้องรีบร้อนครับ

กามสุขัลลิกา นี่ ยินดี

อัตตกิลมถานี่ ยินร้าย

เพราะกบไม่เคยนั่งสัมผัสของจริงในกายและจิตเอาแต่คิดค้นในตำรามาเทียบมันเลยไม่รู้และไม่เข้าใจนะครับ

การสรุปง่าย ๆ แบบนี้...ดูท่าจะผิดความหมายไปมาก...และคงไม่เคยหรือมีประสพการน้อย...

(อโสกะ)จึงไม่เคยรู้ว่า...มันก็มีอารมณ์ยินร้าย...ในกามสุขัลลิกานุโยค..และยินดีใน..อัตตกิลมถานุโยค..ได้ด้วย

แค่นี้ไม่รูู้...จึงไม่ต้องไปพูดถึง...เรื่องเฉย..= มัชฌิมาปฏิปทา เพราะจะยิ่งเข้าป่าที่ไม่เคยเดินลึกมากไป


กลับไปอ่านแล้วทำใจพิจารณาน้อมนำตามพระสูตร..ธัมมจักกัปปวัตนสูตร...อย่างมีสมาธิ..อย่ามีอารมณ์ดื้อ..อย่ายึดมั่นความคิดอย่างที่สรุปมานี้ของตนมากนัก...คิดว่าน่าจะเข้าใจได้ไม่ยากนะคับ

ทางสายกลางคือทางสายตรงเป็นทางสายเดียวที่มีอริยสัจจ์สี่กับอริยมรรคมีองค์แปด
การไม่อยู่บนทางสายกลางคือความยึดมั่นถือมั่นในตัวตนที่ไปรู้สึกว่าชอบใจไม่ชอบใจ
ความยินดีคือเราพอใจทำ(ความชอบ)ส่วนความยินร้ายคือเราไม่พอใจทำ(ความไม่ชอบ)
การดำเนินทางสายกลางคือการสะสมปัญญาที่ปราศจากความหลงว่ามีตัวตนไปยึดถือทุกสิ่ง
เป็นจิตเจตสิกเกิด-ดับสืบต่อสะสมวิชชาดับอวิชชาคือทำชีวิตประจำวันให้ละความรู้สึกสุข-ทุกข์

ยินดี..ยินร้าย...ยังไม่ยินดีหรือยินร้าย..ล้วนเป็นเวทนา

เวทนาจะเป็นสายกลาง..ได้งัย..เด็ก ป. 4 ยังตอบได้เลย..

เฉย....จึงไม่ใช่สายกลาง...ที่จะนำไปปฏิบัติ

การปฏิบัติเฉย...ไม่ใช่การปฏิบัติสายกลาง

แต่หากปฏิบัติตามสายกลางแล้ว...มีอารมณ์เฉยเป็นผล...อันนี้ใช้ได้

พวกหัวขโมย..มักง่าย...อยากได้ผลเลย...มักขโมยเฉยมาปฏิบัติ...ทำเฉย..ทำเฉย..เป็นต้น

ยินดี..ยินร้าย...ยังไม่ยินดีหรือยินร้าย..ล้วนเป็นเวทนา

เวทนาจะเป็นสายกลาง..ได้งัย..เด็ก ป. 4 ยังตอบได้เลย..

เฉย....จึงไม่ใช่สายกลาง...ที่จะนำไปปฏิบัติ

การปฏิบัติเฉย...ไม่ใช่การปฏิบัติสายกลาง

แต่หากปฏิบัติตามสายกลางแล้ว...มีอารมณ์เฉยเป็นผล...อันนี้ใช้ได้

พวกหัวขโมย..มักง่าย...อยากได้ผลเลย...มักขโมยเฉยมาปฏิบัติ...ทำเฉย..ทำเฉย..เป็นต้น

การเจริญมรรค 8 ตามตัวหนังสืออย่างที่คุณกบคิดนั้น ถ้านำมาปฏิบัติจริงคุณกบจะทำอย่างไรล่ะลองยกตัวอย่างอธิบายมาให้กันฟังจนสามารถทำให้ผู้ฟังนึกออกได้ง่ายๆว่า ปฏิบัติทางสายกลางนั้นทำอย่างไร?

ยินดี..ยินร้าย...ยังไม่ยินดีหรือยินร้าย..ล้วนเป็นเวทนา

เวทนาจะเป็นสายกลาง..ได้งัย..เด็ก ป. 4 ยังตอบได้เลย..

เฉย....จึงไม่ใช่สายกลาง...ที่จะนำไปปฏิบัติ

การปฏิบัติเฉย...ไม่ใช่การปฏิบัติสายกลาง

แต่หากปฏิบัติตามสายกลางแล้ว...มีอารมณ์เฉยเป็นผล...อันนี้ใช้ได้

ก็เล่าวิธีปฏิบัติทางสายกลางที่กบทำอยู่มาให้ฟังสิครับแล้วผมจะวิเคราะห์ให้เห็นว่าเป็นการปฏิบัติตามตัวหนังสือ

พอมีปัญญาเห็นธรรมตามความเป็นจริง(จะว่าด้วยเรื่องกฎของกรรมก็ตาม..จะว่าด้วยเรื่องกฎไตรลักษณ์ก็ตาม..จะว่าด้วยเรื่องความเป็นธาตุก็ตาม..จะว่าด้วยเรื่องอสุภะก็ตาม..ฯ) ...ต่อเรื่องใดเรื่องหนึ่ง..ต่อผัสสะใดผัสสะหนึ่ง....อารมณ์เฉยจะเกิดเองจากการเห็นตามธรรม...

ก็เล่าวิธีปฏิบัติทางสายกลางที่กบทำอยู่มาให้ฟังสิครับแล้วผมจะวิเคราะห์ให้เห็นว่าเป็นการปฏิบัติตามตัวหนังสือ

ศีล...สัมมัปปธาน4..สติ..โยนิโส

บารมี 10...สังโยชน์ 10...

ปฏิจจสมุปบาท...

มันหลักทฤษฎีตรงไหนคับ..

มันแค่หัวข้อ..เท่านั้น