สมมุติ...ว่า

มีเพื่อนสมาชิกในลาน..กล่าวว่า..เขาบรรลุธรรม..อย่างนั้น.อย่างนี้..
เขาได้ธรรมอันนั้น..ได้ธรรมอันนี้...

คุณฟังแล้ว...อ่านแล้ว...

สิ่งแรกสุด..ที่เกิดกับใจคุณ...คืออะไร?

แล้ว...คุณมีปัญหาอะไรมั้ย?

แล้วผมก็อยากรู้ว่า...คุณรู้มั้ย..ทำไมถึงมีปัญหา?..ทำไมถึงไม่มีปัญหา?

ก็อนุโมทนาตามเขาสิ จะมีปัญหาทำไม

ความจริง ของจริง มันจะฟ้องตัวมันเองเมื่อคบกันไปนานๆ

ใครประกาศว่าบรรลุธรรมแล้วจ้า นั่นแสดงว่ายังไม่บรรลุ ยังไม่เข้าใจอะไร แต่ต้องการประกาศให้คนอื่นรู้เท่านั้นเอง

การรู้ธรรม บรรลุธรรม มันของเฉพาะตน รู้ได้เฉพาะตน คนนอนเตียงเดียวกันยังไม่เข้าใจจิตใจความรู้สึกเขาเลย

ถ้าจะอนุโมทนา ก็ตอนที่เข้าไปตักบาตร ปิดทองเก้าวัด นี่เห็นๆภายนอก

แต่ท่านอโศกนี่พยายามเหลือเกินว่าข้าบรรลุยานแล้ว คิกๆๆ นี่หลอกตนเอง รึไม่จริง

อโสกะ...บอก..ไม่มีปัญหา

ถามอโสกะว่า..ทำไมอโสกะถึงไม่มีปัญหา..ละคับ?

ขอถามท่านอโศก ถามตรงๆ ตอบให้ตรงคำถามนะขอรับ

ทำไมถึงอยากบรรลุธรรมนักขอรับ (อยากเป็นนั่นอยากเป็นนี่)

นี่เขาไม่อยาก แต่กลับได้ คนที่อยากกลับไม่ได้สิ่งที่อยาก ดู



ถ้าปฏิบัติไป อยากได้นั่นได้นี่ไป อิอิ อดรับทานขอรับ ถ้าทำงานดี ไม่ต้องอยากมันมาเอง จำเป็นสูตรไว้เลย

ท่านอโศไม่เชื่อ ถ้างั้นกดดู
http://f.ptcdn.info/442/045/000/ocf11k1 ... XG1K-o.jpg

ตัวอย่างนี้ก็ให้ดูบ่อย แต่คนละแง่ ท่านอโศกดูแง่อยากบ้าง ดูภาคปฏิบัติทางจิต เมื่อเกิดคิดอยากแล้วเป็นไง

ดูเป็นอุทาหรณ์ไว้ (ตัดตรงที่อ้างอิงมา)

ฯลฯ
....จากนั้น ผมก็รู้สึกยินดีกับสิ่งที่เกิดขึ้น แล้วคิดไปเรื่อยว่า "นี่คือปฐมฌานหรือเปล่านี่ ปฐมฌานเกิดกับเราหรือ" จนจิตเริ่มไม่เป็นสมาธิ เริ่มปั่นป่วน หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงห้องข้างๆตะโกนเสียงดัง ผมก็เลยหลุดออกมาจากสภาวะนั้น

http://larndham.org/index.php?/topic/27 ... ntry393770

ตย.กท.นี้ก็ให้ดูหลายครั้ง แต่ คคห.24 นี่ยังไม่เคย ให้ท่านอโศกดู




จาก

http://topicstock.pantip.com/religious/ ... 85609.html

ร่างกาย,รูปธรรมนามธรรม,ชีวิต,ธรรมชาตินี่ลึกซึ้งนัก ลึกจนกระทั่งเจ้าของเอง ยังไม่รู้เลย บอกไม่เชื่อ

จะเป็นปัญหาก็เป็นของผู้พูดทั้งหมดค่ะ
ผู้ฟังก็คิดไปต่างๆตามอกุศลจิตของตน
เพราะขณะที่ไปคิดปรุงแต่งนอกกายใจตน
เป็นการขาดสติตามคำสอนในพุทธศาสนา
ส่วนคนพูดเองถ้าบรรลุก็เป็นการไม่พูดเท็จ
ถ้าเป็นการพูดเท็จก็มุสาวาจาผิดศีลข้อ4แล้ว
555ต่างคนต่างมาต่างคนต่างไปจริงคือรู้ตนเอง

เพื่อให้เป็นประโยชน์ต่อผู้ปฏิบัติทางจิต,ปฏิบัติธรรม,ปฏิบัติกรรมฐาน,ปฏิบัติ? อะไรก็ตั้งชื่อเอา

เคยบอกหลายครั้งแล้ว (ถ้าสังเกต) ขณะนั้น เห็น, ได้ยิน, ได้กลิ่น, ฯลฯ คิดนึก. ให้กำหนดจิตสำทับลงไป ตย. ขณะนั้น เห็น ก็เห็นหนอๆๆๆ ได้ยินเสียง...ก็เสียงหนอๆๆๆ ได้กลิ่น...ก็กลิ่นหนอๆๆๆ คิดนั่นๆนี่ๆ ก็คิดหนอๆๆ เมื่อว่าตามที่มันเป็น มันคิดแล้ว ก็ให้ยึดปัจจุบันอารมณ์ คือ ลมเข้า-ออก พอง-ยุบ ตามให้ทันมันเข้า-มันออก ให้ทันมันพอง-มันยุบ แต่ละครั้งแต่ละขณะๆไป อย่างนี้จะไม่เพี้ยนถึงขั้นเข้า รพ.ศรีธัญญา รพ.หลังคาแดง ไปต้องรบกวนหมอ ไม่ต้องพึ่งยา ถ้าเป็นคนบ้าอยู่แล้ว จะหายบ้า เออ บอกไม่เชื่อ

ลักษณะความเป็นอยู่ของมนุษย์ทั่วๆไป ใจนำพากาย กายเป็นไปตามใจ ซึ่งมีสำนวนพูดคุ้นหูว่า “จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว” เช่นตัวอย่างนั่นแหละท่านอโศก (จะนำมาให้ดูอีก)

ดูตัวอย่างลักษณะความเป็นอยู่ของพระอริยบุคคลในพระพุทธศาสนาก่อน

............

ส่วนลักษณะความเป็นอยู่ของพระภิกษุสงฆ์ในพระพุทธศาสนา ดังนี้

- ความมีใจอิสระและมีความสุข

"ภิกษุทั้งหลายผู้เถระ ในธรรมวินัยนี้ ถึงยามเช้า นุ่งสบงทรงบาตรและจีวร เข้าไปหมู่บ้านหรือนิคมเพื่อบิณฑบาต พวกเธอ ย่อมกล่าวธรรม ณ ที่นั้น ชาวบ้านทั้งหลายผู้เลื่อมใส ย่อมทำอาการแสดงออกแห่งผู้เลื่อมใสแก่พวกเธอ พวกเธอไม่ติด ไม่หมกมุ่น ไม่สยบ ย่อมบริโภคลาภนั้นอย่างผู้รู้เท่าทันเห็นช่องเสีย มีปัญญาทำใจให้เป็นอิสระ ลาภผลนั้น ย่อมช่วยเสริมผิวพรรณ และกำลังของพวกเธอ หาเป็นเหตุให้พวกเธอเข้าถึงความตายหรือทุกข์ปางตายไม่" (สํ.นิ.16/679/314)

"ผู้มีจิตไม่หวั่นไหว รู้แจ้งความจริง ย่อมไม่มีความคิดปรุงแต่งใดๆ เขาเลิกรำพึงรำพันหมดแล้ว จึงมองเห็นแต่ความปลอดโปร่งในที่ทุกสถาน เขาไม่ยกตัวถือตนใดๆ ไม่ว่าในหมู่คนเสมอกัน คนต่ำกว่า หรือคนสูงกว่า" (ขุ.สุ.25/422/519)

"พระอริยะไม่มีความงุ่นง่านหงุดหงิดในใจ ท่านผ่านพ้นไปแล้วจากการที่จะได้เป็นหรือจะไม่ได้เป็นอย่างนั้นอย่างนี้ ท่านปราศจากภัย มีแต่สุข ไม่มีโศก แม้แต่เทวดาก็มองใจท่านไม่ถึง" (ขุ.อุ.25/65/101)

"ตัดความติดข้องต่างๆ ได้หมด กำจัดความกระวนกระวายในใจเสียได้แล้ว ก็นอนเป็นสุข สงบสบาย เพราะใจถึงสันติ" (องฺ.ติก.20/474/175)

- ความเป็นเจ้าแห่งจิต เป็นนายของความคิด

"บุคคลผู้เป็นมหาบุรุษ มีปัญญายิ่งใหญ่นั้น ประสงค์จะตริตรึกความคิดใด ก็ตริตรึกความคิดนั้น ไม่ประสงค์จะตริตรึกความคิดใด ก็ไม่ประสงค์จะตริตรึกความคิดนั้น ประสงค์จะดำริข้อดำริใด ก็ดำริข้อดำรินั้น ไม่ประสงค์จะดำริข้อดำริใด ก็ไม่ประสงค์จะดำริข้อดำรินั้น ท่านบรรลุภาวะมีอำนาจเหนือจิต (เจโตวสี) ในกระบวนความคิดทั้งหลาย" (องฺ.จตุกฺก.21/35/46)


- ความเป็นเอง กับ ชีวิต ความตาย การพลัดพราก และมีเมตตากรุณาต่อทุกชีวิต

"จะมีชีวิตอยู่ ก็ไม่เดือดร้อน ถึงจะตายก็ไม่เศร้าโศก ถ้าเป็นปราชญ์ มองเห็นที่หมายแล้ว ถึงอยู่ท่ามกลางความเศร้าโศก ก็หาโศกเศร้าไม่" (ขุ.อุ.25/108/142)

"ความตาย เราก็มิได้ชื่นชอบ ชีวิตเราก็มิได้ติดใจ เราจักทอดทิ้งกายนี้ อย่างมีสัมปชัญญะ มีสติมั่น ความตายเราก็มิได้ชื่นชอบ ชีวิตเราก็มิได้ติดใจ เรารอท่าเวลา เหมือนคนรับจ้างทำงานเสร็จแล้ว รอรับค่าจ้าง" (ขุ.เถร.26/396/403)

ให้ท่านอโศกมองแง่ จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าวนะขอรับ ตัวอย่าง



ถ้าท่านอโศกเข้าใจดูภาคปฏิบัติธรรม,ภาคปฏิบัติทางจิตนี่ออก ก็เข้าใจตั้งคำถาม ถ้าดูไม่ออกก็ไม่เข้าใจ ก็ถามไม่เป็น คือไม่รู้จะถามว่ายังไง ท่านอโศกถามกรัชกายสิขอรับ จะถามว่ายังไง ถามเลยครับ

ฟุ้งไปยืดยาวเชียวนะกรัชกาย เมื่อยมือแทนจังเลย

ช่วยไปก้อปมาให้ดูหน่อยซิว่า อโศกะอยากได้นิพพาน มีบอกไว้ตรงไหน?

คิดเองกล่าวตู่เอาเองทั้งนั้น ฟุ้งมากด้วย ที่ไปว่าคนนั้นคนนี้จะบ้านั้นกลัวจะตกอยู่กับตัวกรัชกายเองเสียแล้ว รีบแก้ไขตัวเองเสียโดยเร็ว

คุณกบต้องไปอ่านที่น้องรสรินเขาเขียนไว้ เข้าท่าดีนะครับ

ที่ผมไม่มีปัญหาเพราะผมรู้ว่า "คนจริงไม่อวด คนอวด ไม่จริง"
ดูกันไปนานๆ สังเกตและคบกันไปนานๆ ของจริงมันแสดงความจริงออกมาเอง ของปลอมมันก็จะแสดงความปลอมออกมาเอง ไม่มีอะไรต้องเดือดร้อนหรือเป็นปัญหา

อโสกะพูดตรงกับการกระทำป้าวคับ?..