ควรใส่ใจในวิปัสสนามากบ้าง น้อยบ้าง
มิให้เวลาล่วงไปโดยเปล่าประโยชน์
เพราะกาลเวลาล่วงไปเท่าใด ชีวิตของสัตว์ก็พร่อง
ไปเท่าราตรีนั้น เป็นการสิ้นไปแห่งอายุ เพราะราตรีนั้นจะไม่
หวลคืนกลับมาอีก ผู้ไม่ประมาทในโอวาทอย่างนี้แล้ว
พึงกระทำความเพียรเนืองๆ ในสิกขา ๓ เถิด

โลกถูกมัจจุราชกำจัด ถูกชรารุมล้อม ถูกตัณหาเสียดแทง
ถูกความปรารถนาอยากได้แผดเผาทุกเมื่อ ไม่มีสิ่งใดต้านทานได้
ย่อมเดือดร้อนอยู่เป็นนิตย์ ชรา พยาธิ และมรณะ เป็นกองไฟ
ตามครอบงำอยู่ ความตายย่อมรุกรันเข้าไแใกล้บุคคลนั้น
ทุกกริยาบถ ไม่ควรปล่อยเวลาให้ไร้ประโยชน์
ยิ่งราตรีล่วงไปเท่าใด ชีวิตของสัตว์ก็ล่วงไปเท่านั้น
ไม่ว่าจะเป็นทั้งกลางวันและกลางคืน ทั้งเวลาหลับและตื่น
จึงไม่ควรประมาท ว่าพรุ่งนี้เรายังอยู่อีก...