ครั้งหนึ่งมีอัญญเดรถีย์เข้าไปด่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อย่างหยาบคาย สาบเสียเทเสีย อย่างที่ผู้ดีเขาไม่พึงกระทำกัน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็ทรงนิ่งเฉย อัญญเดรถีย์ก็ว่า หมดท่าเถียงแล้วสิท่า พระพุทธเจ้าก็ทรงตรัสว่า ในเมื่อเธอด่าเราก็ได้ชื่อว่าเลวแล้ว แต่ถ้าเราด่ากลับ ก็ได้ชื่อว่าเรานั้นเลวกว่า แล้วเราจะไปด่ากลับทำไม อัญญเดรถีย์ก็ว่าพระพุทธเจ้า ว่าแค่นี้ก็โกรธแล้ว พระพุทธเจ้าก็ทรงตรัสตอบว่าผู้ที่โกรธก็ได้ชื่อว่าชั่วแล้ว แต่ผู้ที่โกรธตอบนั้นย่อมชั่วกว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้ารู้ทันต้นเหตุ เหตุเกิด เหตุดับ คุณ โทษ และทางออกได้แล้ว เป็นผู้สงบเย็น จึงได้ไม่สะทกสะท้านหวั่นไหวอะไรต่อสรรเสริญและนินทาฉะนั้น เปรียบเสมือนเอาขนมมาเลี้ยงแขก แล้วแขกเขาไม่กิน ขนมนั้นก็ต้องกลับไปเป็นของเจ้าของดังเดิม ผู้ผลิตรายการร้ายนั้น รายการร้ายนั้นก็จะกลับไปตอบแทนอีกหลายล้านเท่า ผู้ผลิตรายการดี รายการดีนั้น ก็จะกลับไปตอบแทนอีกหลายล้านเท่า เป็นวงกลมของเหตุและปัจจัยที่พิสูจน์ได้ในปัจจุบันแห่งผู้ที่รู้ทันจะคิดหนอๆ เท่านั้น แต่จะไม่รู้สำหรับผู้ที่ยึดถือเป็นทาสแห่งชอบ ชัง เฉย จึงโง่ได้ทุกเรื่อง ปัญหาที่หลุดอยู่ก็กลับเข้าไปติด แค่รู้ทันจะคิดหนอๆ ก็พ้นปัญหาได้ทุกเรื่อง รู้ทันเกิด รู้ทันดับ รู้ทันหลับ รู้ทันตื่น รู้ทันตาย จะตายหนอๆ
จากสายสืบนิสัยศาสตร์

คิดหนอๆๆๆๆ

นั่นเป็นเพียงการไปกลบบัง สะกัดความคิดให้หยุดชะงักหรือเปลี่ยนไปด้วยคำบริกรรมว่า

"คิดหนอๆๆๆ"

อย่างอื่นถ้ายังต้องหนออยู่ ก็เช่นเดียวกัน

แต่ถ้าปรับเปลี่ยนอีกนิดเดียวจากการกลบบัง สะกัดด้วยคำบริกรรมตามด้วยหนอ มาเป็นการ

"นิ่งรู้นิ่งสังเกตปัจจุบันอารมณ์นั้นอยู่เฉยๆจนมันดับไป" โดยไร้ปฏิกิริยาตอบโต้ ไร้การแทรกแซงใดๆ ไร้คำบริกรรมด้วย

ถ้าทำได้เช่นนี้ นี่คือ วิปัสสนาภาวนาเต็มร้อย จิตจะถูกชำระให้ขาวรอบจากวิบากกรรมเก่า และหยุดยั้งกรรมใหม่ให้เป็นอโหสิกรรมทั้งหมดโดยอัตโนมัติครับ

ลองทำจริงพิสูจน์ดูจะรู้ได้ด้วยตนเองครับ

นิ่งรู้...ดับไป
นิ่งรู้....ดับไป...ไม่มีความรู้สึกอันใด...

ก็นั่งกลบบังอยู่ดี..หนอ

รู้มี 3 รู้
รู้จำ รู้คิด รู้ทัน

ความจำสิ่งต่างๆ ได้ เรียกว่า ความรู้จำ ขีดความสามารถเรียนจบได้ถึงด๊อกเตอร์
รู้คิด ขีดความสามารถจบศาสตราจารย์
2 รู้นี้ รวมเข้าสู่รู้แบบไม่ทัน รู้แบบปรุงแต่ง

รู้ทัน จะคิดหนอๆ สูงสุดจบอริยะ ไม่เกี่ยวข้องกับรู้จำและรู้คิด เป็นรู้สักแต่ว่ารู้ ขณะปัจจุบัน ไม่มีความจำและไม่มีความคิดเข้าร่วม รู้ทันต้นเหตุจะชอบ จะชัง จะเฉย แค่รู้โดยที่ไม่มีถาม ตอบ ชอบ ชัง เข้าร่วม รู้ทันเกิด ทันดับ รู้คุณ รู้โทษ และรู้ทางออก เป็นความรู้แห่งญาณปัญญา เรียกว่า ภาวนามยปัญญา เป็นการรู้ทันในอริยมรรคมีองค์แปด รู้ทันจะนิ่ง จะเฉย จะฟุ้ง รู้ทัน จะหลับ จะตื่น จะตายได้ รู้ทันว่ากิเลสจะเกิดหรือไม่เกิด

จากสายสืบนิสัยศาสตร์