ลบอะไรออกครับ?

ใครเป็นเจ้าของกระทู้นี้หรือครับ โปรดดูด้วยสัมปชัญญะอย่าให้มีแต่สติเพียงอย่างเดียวนะครับ

ความรู้ผิด ถึงแม้จะเป็นการไปรู้เรื่องปริยัติในพระไตรปิฎกมาก็ตาม ถ้าเป็นการรู้โดยตีความจับประเด็นมาผิดๆก็ย่อมเป็นอันตรายทั้งตนเองและผู้อื่นด้วยเพราะ

รู้ผิด ก็ เห็นผิด(มิจฉาทิฏฐิ) คิดผิด ทำผิด ได้สิ่งที่ผิด เป็นคนผิด ที่สุดก็ถ่ายทอดแต่สิ่งที่ผิดๆ

ธรรมใดที่เป็นไปเพื่อให้รู้เรื่องทุกข์ เหตุเกิดทุกข์ ความดับทุกข์ และวิธีดับเหตุทุกข์

ธรรมใดที่เป็นไปเพื่อความเบื่อหน่าย คลายกำหนัด ขจัดกิเลส ตัณหา อัตตา ตัวตนคือมานะ ทิฏฐิ(มิจฉาทิฏฐิ)นั่นล้วนเป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งสิ้น รู้หลักอย่างนี้แล้วก็จงเอาไปตรวจสอบ ตัดสินธรรมด้วยธรรม มิใช่ตัดสินสิ่งใดว่าใช่ธรรมไม่ใช่ธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงสอนด้วยความรู้ความเห็นที่ผิดๆตามกิเลสตัณหา อัตตาของตนเอง

จงมีธรรมเป็นใหญ่ มีธรรมเป็นศาสดาแทนพระพุทธเจ้าที่ทรงเข้าปรินิพพานไปแล้ว ดังคำตรัสที่แปลเป็นไทยได้ว่า

"ธรรมใดที่เรากล่าวไว้ชอบแล้ว ธรรมนั้นจักเป็นศาสดาแทนตัวเราต่อไป"

รู้ถูกต้องนั้นมิได้หมายความว่าได้อ่านพระไตรปิฎกจนจบ จำเรื่องราวต่างๆได้ ค้นคว้า คัดลอกมาแบ่งปันผู้คนได้เก่ง ชำนาญ รวดเร็ว ตรงประเด็น

แต่รู้ถูกต้องนั้นหมายถึง รู้เรื่องต่างๆในพระไตรปิฎก ตีความ จับประเด็นมาได้ถูกต้องแม่นยำตรงตามแนวทางคำสอนของพระพุทธเจ้าจนสามารถนำเอาไปสู่การปฏิบัติจริงจนพาตนบรรลุธรรมได้

ปัญหาที่เกิดขึ้นทุกวันนี้คือผู้ที่ไปอ่านศึกษาพระไตรปิฎก แปล ตีความ จับประเด็นมาผิดๆ แล้วนำมาแบ่งปันเผยแพร่โดยอ้างว่าเป็นพุทธพจน์ นี่เป็นสิ่งที่เป็นอันตรายอย่างยิ่งสำหรับผู้ใหม่ ใจเปี่ยมล้นด้วยศรัทธาจนปัญญาตามไม่ทัน
จะพากันหลงทาง ออกนอกทางสายตรงที่พระพุทธเจ้าทรงสอนโดยไม่รู้ตัว

คุณน้ำมาเล่าเรื่องจิตก่อนตายไว้ดี ทำให้มีเหตุปัจจัยให้ได้คุยกันต่ออีกนิด
เพื่อนำทฤษฎีไปสู่การปฏิบัติจริง

ถ้ายังมีความสงสัยและกังวลเกี่ยวกับจิตก่อนตาย
จงพากันมาฝึกหัดตายก่อนตายกันให้ชำนาญเถิด

วิธีตายก่อนตายนั้นพระบรมศาสดาทรงแนะนำไว้
เป็นอย่างดีแล้วจนสรุปได้ว่า

ใครที่เจริญวิปัสสนาภาวนาเป็นแล้วจะสามารถทำจิตใจของตนเองไปถึงสภาวะไร้ปรุงแต่งหรือหยุดความปรุงแต่งไปได้ชั่วคราว อย่างคล่องแคล่ว รวดเร็ว ฉับพลันทันทีชั่วลัดนิ้วมือเดียว

สภาวะไร้หรือหยุดความปรุงแต่งไปชั่วคราวนั้นท่านเรียกเป็นภาษาทางวิชาการว่า

"สังขารุเปกขาญาณ"

สังขารุเปกขาญาณนั้น สภาวะคล้ายฌาณ 4 ซึ่งพระบรมศาสดาทรงบอกไว้ว่าเป็น "สัมมาสมาธิ"
(ไปหาอ่านดูได้ในสวดมนต์แปลบทว่าด้วยมรรค
มีองค์ 8)

เมื่อชำนาญและสามารถทรงอารมณ์ของสังขารุเปกขาญาณอยู่ได้อย่างต่อเนื่องนานๆ จิตจะหมดงานหรือหยุดทำงานไปชั่วคราวซึ่งยิ่งกว่าการหลับพักผ่อน จนเราอาจเรียกได้ว่า
"ตายไปชั่วคราว"
ตอนเริ่มตายชั่วคราวเป็นใหม่ๆ จิตจะยังกลับกลอกนิดๆคือเข้าออกสังขารุเปกขาญาณกลับไปกลับมา จังหวะที่ออกนั้น สติ ปัญญาเขาจะกลับมาทำงานปรุงแต่งนิดหนึ่งคือ
รู้สภาวะและวาระของจิตที่กำลังจะหยุดสงบและ
หมดงาน ตอนนี้ถ้าปัญญาสัมมาสังกัปปะหรือความสังเกต
พิจารณาคมกล้าดีเขาจะได้เห็นกิเลส อนุสัย สังโยชน์ที่ยังคงค้างและมีกำลังจะแสดงตัวมาแสดงตัวให้ดูเป็นสภาวธรรมที่ละเอียดอ่อนมากคือเหมือนเห็นลูกบอลเล็กๆกำลังจะกลิ้งตกจากโต๊ะแบบสโลโมชั่นไปเป็นลำดับๆจนลูกบอลตกจากโต๊ะวูบหายไป
จังหวะนี้แหละใครมีอาจิณกรรมและชนกกรรมอะไรที่จะนำไปส่งเขาจะเห็นชัดมากและรู้ว่าสิ่งเหล่านั้น
จะส่งจิตไปจุติหรือเกิดใหม่ที่ใด

แต่ถ้าเป็นท่านผู้มีสังโยชน์เหลือน้อยหรือหมดอนุสัย ท่านจะมีแต่สติปัญญาที่สังเกตและรู้ตามลูกบอลจิตที่กลิ้งไปตามกำลังแห่งเหตุปัจจัยจนหมดเหตุปัจจัยดับไปเองหรือตกโต๊ะไปเองพร้อมๆกับตัวรู้

เอวัง

ปัญหา...ของอโศกะ..ครับ..ที่จับประเด็น..ตีความผิด...อยู่เรื่อย.ๆ...

แต่กลับ..มองแต่ว่าเป็นปัญหาของคนอื่น...ซะเนี้ย..

อวิชชา..นี้ชั่งร้ายกาจ..นัก

ปัญหามันอยู่ตรงนี้ต่างหาก คนที่ไม่เคยอ่านพระไตรปิฎกต่างหากที่เป็นปัญหา
อย่างอโสกะเนี่ยก็เพียงแค่ฟังจากครูบาอาจารย์มาแล้วก็ตีความเอาเองบ้าง หรืออาจารย์สอนผิดบ้าง

ไปรังเกียจคนอ่านพระไตรปิฎกซะงั้นว่าอ่านมากตีความผิด งั้นแสดงว่าจ้องอ่านน้อยๆถึงจะตีความถูก

5555555
ตอนเรียนมัธยม อโศกะไปยืมพระสูตรจากพุทธสถานมาอ่าน
จนเกือบครบทุกเล่ม

อ่านพระอภิธรรมนิดหน่อย

อ่านพระวินัยกว่าครึ่งครับ

จับประเด็นได้ชัดๆว่า

พระธรรมทั้ง 84,000 ขันธ์ล้วนรวมลงในอริยสัจ 4

พระวินัยทั้งหมด เริ่มจากศีล 5

พระอภิธรรมมีเรื่อง
จิต 89
เจตสิก 52
รูป 28
นิพพาน 1
เป็นผลงานวิจัยของพระพุทธเจ้าเอาไว้อ้างอิงกำหราบ
พวกรู้มาก หากบรรลุโสดาบันเสียก่อนแล้วมาศึกษาจึงจะได้ประโยชน์มากในการถ่ายทอดธรรม หากรีบศึกษาลึกซึ้งเสียก่อน
จะกลับกลายมาเป็นนิวรณ์และมานะทิฏฐิกั้นขวางการบรรลุธรรม

การศึกษาปริยัติจากคัมภีร์พระไตรปิฎก คำถามต่อไปนี้ เป็นสิ่งที่ช่วยให้เราสามารถจับประเด็นและสรุปคำสอนของพระพุทธเจ้าออกมาเป็นภาษาชาวบ้านธรรมดาสามัญในยุคปัจจุบันนี้ได้

พระพุทธเจ้าทรงค้นพบอะไร แล้วนำอะไรมาสอน?

ธรรมะ ที่พระพุทธเจ้าทรงสอนนั้นเป็นธรรมะประเภทใด?

ชาวพุทธ คือใคร? มีหน้าที่และความรับผิดชอบที่จะต้องทำอย่างไรบ้าง?