แสดงว่าคุณ muisun ยังไม่เคยลงมือปฏิบัติวิปัสสนาภาวนาอย่างจริงจัง จึงขาดประสบการณ์จริง

"สำรวมกายใจมานิ่งรู้นิ่งสังเกตปัจจุบันอารมณ์ จนดับไปหรือเปลี่ยนไปต่อหน้าต่อตา โดยไร้ปฏิกิริยาตอบโต้ใดๆ"

นั้น เป็นการเชื้อเชิญให้ผู้เรียนรู้ทฤษฎีมามากแล้วได้ลงมือทำจริง พิสูจน์ธรรม พิสูจน์ความจริง

ถ้าผู้เพียงแต่อ่านไม่ได้ลงมือทำดูจริงๆ ก็จะได้แต่คิดหาเหตุผลตามคำพูด คือคิดแบบตื่นๆว่า เอาแต่นิ่งรู้นิ่งสังเกต มันจะได้อะไรขึ้นมา

ลองลงมือทำจริงๆตามคำแนะนำดูสิครับ จะได้พบว่า
จากทฤษฎีที่บอกไว้พอลงมือทำจริง มันมีสิ่งต่างๆที่ไม่ได้เขียนบอกไว้เกิดขึ้นมากมายในการลงไปนั่งเผชิญหน้ความจริงในกายในใจ

ด่านแรกคือนิวรณ์ 5 ทั้งหลายจะเกิดขึ้นมารบกวนมิให้นิ่ง
ท่านจะผ่านด่านนี้ไปได้อย่างไร นี่คืองานที่จะเกิดมาให้ต้องทำ
ในกระบวนการชำระนิวรณ์ 5 ด้วยสติปัญญา สมาธิ วิปัสสนาภาวนานี้ จะมีผลพลอยได้ ชำระ กิเลส ตัณหา อัตตา มานะ ทิฏฐิ ตามไปด้วยในตัว

ท่านผู้ปฏิบัติจะได้พบกับผัสสะ เวทนา อารมณ์ ความรู้สึกต่างๆมากมาย อย่าได้คิดฝันไปเลยว่าจะได้นิ่งรู้นิ่งสังเกตไปอย่างสบายและเฉยๆ นี่คือความจริงที่ท่านจะได้พบจริงๆเมื่อลงมือทำจริงๆ

ทีนี้ก็ไม่ต้องไปวิตกกังวลว่าจะไม่มีไม่เกิดอะไรที่เป็นไปตามธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงสอน

ท่านจะได้พบกับความทุกข์ที่จะมาท้าทายให้ท่านค้นหาให้พบสมุทัย ถ้าท่านทำได้ สมุทัยก็จะดับ รับนิโรธมาเป็นผลเองในตอนสุดท้าย

สิ่งสำคัญ จำหลักภาวนาข้างต้นไว้ให้ดีอย่าได้พลั้งสติหลงลืม
ประเด็นสำคัญของวิปัสสนาก็คือว่า

การไร้ปฏิริยาตอบโต้ แทรกแซงกับทุกผัสสะ เวทนา อารมณ์ความรู้สึกต่างๆที่เกิดขึ้นขณะภาวนา ให้ทุกอย่างแสดงไปจนกว่าจะหมดเหตุปัจจัยของเขาแล้วดับไปเอง จงมีแต่การ
นิ่งรู้นิ่งสังเกตให้ทันปัจจุบันอารมณ์อยู่ตลอดเวลา หน้าที่ของผู้เจริญวิปัสสนาภาวนามีเพียงแค่นั้น โปรดจำไว้ให้ดี
แล้วผลอื่นๆตามธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงสอนไว้ จะเกิดขึ้นมาเองตามธรรม

ทำจริงดูก่อนแล้วค่อยมาวิพากษ์วิจารณ์กันใหม่นะครับ

ดับความยึดถือ คือดับความยึดในอารมณ์ที่หวนหาอดีตที่ผ่านไปแล้ว
และดับความยึดถือในอารมณ์ของอนาคตที่ยังมาไม่ถึง

เพราะอารมณ์ที่ว่าเป็นอารมณ์ที่ไม่ได้มีสติเข้าไปเป็นธรรม ย่อมเป็นเหตุแห่งความทุกข์

ดังนั้น จึงต้องเอาธรรมมะเข้าไปปฎิบัติ คือรู้ทุกข์ (ขาดวิชชา) เหตุเกิดของทุกข์

วิธีการดับทุกข์ คือการรู้ว่า การหวนหาอดีตและอนาคตโดยไม่มีธรรมชาติที่เป็นสัจธรรมปรากฎตรงหน้าเพราะขาดธรรมะเป็นเครื่องปฎิบัติย่อมเป็นทุกข์และ สัจธรรมตรงหน้าที่เอาธรรมะเข้าไปปฎิบัติย่อมเป็นเครื่องมือดับทุกข์ ความทุกข์จากอารมณ์ในอดีตและอนาคตย่อมดับลง(รวมทั้งเหตุ)