จากประสปการณ์ที่ผ่านมา ผมเห็นว่า ความทุกข์คือเบื้องต้นแห่งธรรม ยอมรับความทุกข์ได้คือการยอมรับความจริงแห่งอริยะสัจจ์ เป็นก้าวแรกแห่งมรรคคาของการพ้นทุกข์ที่จะดำเนินต่อไป....

สวัสดี สหายธรรมทุกท่าน ห่างหายไปนานหลายปี

..............

หายไปไหนมา..?

ทุกข์แล้วอย่ากลบเกลื่อนผัดผ่อน หาเหตุหาทางดับเสียด้วยสติปัญญา

เครื่องผูกพันทางโลกครับท่านกบ บุตรธิดา และมัวเมากับวัตถุทางโลก

อ้อ..ถูกมนุษย์จับใว้...กะถูกน้ำวนดูดใว้..อิอิ

ส่วนที่ผมเล่นจนเมาลานธรรม..คงเป็นภพดูดใว้..อิอิ

ตอนนี้เจอความเสื่อมลาภ ความทุกข์ตีจนหน้าหงาย ได้กลับมาหาลานธรรม

เห็นทุกข์...จนเห็นธรรม..

จึงเป็นที่มานี่ละครับ. ขอบคุณความทุกข์ที่แสดงสัจจธรรม เปิดเผยความจริง ต่างจากสุขที่ปกปิดหลอกลวง

ดีใจครับที่คุณขณะจิตกลับมาทำให้ลานธรรมจักรครึกครื้น มีชีวิตชีวายิ่งๆขึ้นไป

ตรงคำสอนเรื่องอริยสัจ 4 ที่เริ่มต้นด้วย ทุกขสัจจะ

ทุกข์ควร(แค่)กำหนดรู้

แล้วทำอะไรต่อดีครับ

ผมตั้งสติก่อนครับ แล้วพิจารณาดู ทุกข์ทางโลกก็ใช้ความรู้ของโลกแก้
ทุกทางธรรม ก็แก้ด้วยธรรม ทีแรกผมเจริญสติอย่างเดียวเลย ทานอารมณ์ไม่หว

เหมือนกันครับ...รู้..แต่ทานไม่อยู่...

ทีนี้ก็รู้ละว่า...ยังต้องมีองค์ประกอบอื่นๆ..เข้ามาช่วยอีกเยอะ..

.

ครับผม พอตั้งตัวได้ก็มาแยกทุกข์ทางกาย ทุกข์ทางจิต ทีนี้แหละ พิจารณากันสนุกครับ