กิเลสพาทำได้ตามปกติด้วยความไม่รู้และความอยากตามชิน
แต่สิ่งที่ทำได้ตามปกติที่คิดพูดทำเองอยู่นั้นไม่ใช่ปัญญา
เพราะปัญญาตามคำสอนของพระพุทธเจ้าเกิดตามลำดับ
ข้ามฟังผิดทันทีจนกว่าจะเริ่มคิดถูกตามตรงปัจจุบันขณะ
รู้ทันทีที่กำลังฟังยังไม่ต้องไปไหนดีกว่าไปแบบไม่รู้น๊า
ฟังแล้วรู้สะสมความเห็นถูกตรงดีได้ทันทีจะไปไหนไหม
และที่ไปไหนๆน่ะเพราะอยากไปและอยากรู้เป็นโลภะ
ติดในสถานที่ที่ไปและคิดว่าคนในสถานที่นั้นรู้มากกว่าตน
แต่ให้ทราบว่าความจริงของเห็นไม่มีใครรู้นอกจากตถาคต
ใครก็พูดตามคำตถาคตได้แต่แค่จำบัญญัติคำไม่ใช่ปัญญาตน
ตนต้องตรงที่จะรู้ว่าพูดทุกคำที่ไม่รู้จักตั้งแต่เกิดจนตาย
หลงคิดเข้าใจผิดตลอดเวลาว่าตนรู้แล้วคือมิจฉาทิฏฐิ
จนกว่าจะเริ่มพึ่งคิดตามการฟังเพื่อเกิดสัมมาทิฏฐิตามได้

การฟังเพื่อเข้าใจเท่านั้น
เป็นการละไม่รู้ที่กำลังมี
คลิปไม่ใช่สภาพรู้แต่เป็น
ความเข้าใจในเหตุผลตรงๆ
ด้วยตาที่เห็นเองหูที่ได้ยินเอง
ไม่ใช่ให้เชื่อแต่ให้ฟังจนกว่าจะเข้าใจ
จิตผู้ดูรู้คิดตามโดยใช้หลักกาลามสูตร10
เพราะขณะที่ฟังสละทุกอย่างที่มีเพื่อรู้ตามได้เป็นปกติ
https://youtu.be/Auym9YcxArc

ชีวิตมนุษย์ เป็นไป โดยวิบากเสียโดยมาก
หรือไม่ อารมณ์ก็แล่นผ่านชวนะวิถีไปก็มากมาย
ไม่จำเป็นต้องกังวลอะไรมากมายจนกระดุกกระดิกไม่ได้หรอกครับ
เพียงรู้ทันขณะอกุศล กุศลก็เพียงพอแล้วสำหรับการดำเนินชีวิต
คิดมากไปไย

ที่เห็นแล้วกลายเป็นคนสัตว์วัตถุทันทีคือคิดมากแล้วเป็นอกุศลด้วยค่ะ
ก็มันเป็นปกติที่เคยชินตามปกติไม่ใช่หรือคะเพราะขาดระลึกตามไม่มีสติเกิดค่ะ
จะคิดให้น้อยลงได้ก็มีให้เลือกทางเดียวคือเอกายโนมัคโคคือคิดตามคำตถาคตทีละคำค่ะ

ใครจะคิดจะพูดจะทำอะไรก็ตามอัธยาศัยถูกไหมคะ
แต่คำสอนของพระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
ไม่สาธารณะทั่วไปเพราะเป็นความจริงของอริยสัจจธรรม
ที่เกิดจากทศพลญาณคือตรัสรู้จริงๆทุกคำที่มีคำให้ได้คิดตาม
แต่ปัญญาของผู้ที่ยังไม่ดับกิเลสตามการบรรลุนั้นมีแน่นอนค่ะ
ที่เกิดมานี้มาเจอกันอยู่นี้แหละยังไม่ดีและมีปัญญาไม่พอถึงยังเกิด
รู้ว่าเกิดมาแล้วนี้เท่านั้นที่จะเริ่มสะสมปัญญาตามคำสอนได้แน่นอน
แต่ตนต้องเป็นผู้ตรงที่จะรู้ว่าการตามรู้ไม่มีหนทางลัดมีแต่ทางตรง
เอาแค่ปัญญาแรกตามคำสอนให้ตรงซะก่อนนะคะจะได้คิดตรงทีละคำ
ปัญญาเกิดตามลำดับข้าม1ผิดทันทีเริ่มที่1สุตมยปัญญา2จินตามยปัญญา3ภาวนามยปัญญา

มีชีวิตที่คิดคนเดียวคือจิตเกิดดับ6โลก...สู้สู้ค่ะ
https://youtu.be/mmgFeIWsc9A

ใครเป็นคนสอนครับว่า
ที่เห็นแล้ว
"กลายเป็นคนสัตว์วัตถุทันทีคือคิดมากแล้วเป็นอกุศล"
คิดใหม่ นะครับ คิดเองด้วยนะครับ อย่าสักแต่จำมาพูดนะครับ

ความจริงที่กำลังเห็นไงสอน
หรือเช่นนั้นเห็นไม่เป็นคนสัตว์วัตถุล่ะหรือ
ตถาคตคนเดียวที่เห็นสีเพียง1สีอ่ะค่ะ
และผู้ที่จะเห็นสีคนต่อไปคือตถาคตคนใหม่
ฐานะที่จะคิดตามได้มีกันทุกคนเลยนะคะ
แต่คนที่จะอดทนทำสุตมยปัญญามีน้อยน๊า
เพราะการสะสมสืบต่อของจิต6โลก6ทาง
เกิดตอนลืมตาตื่นมองเห็นทุกอย่างตามปกติ
และมีตถาคตเป็นที่พึ่งคือพึ่งฟังคำจริงที่คิดตาม
แล้วระลึกรู้ที่ตัวตนจนเจอตัวกิเลสก่อนนะคะ
เพราะตถาคตสอนให้รู้จักกิเลสที่ตนมีก่อนค่ะ
ถ้าไม่รู้จักกิเลสตนเองจะเอาอะไรไปแก้กิเลส
เพราะคำสอนที่ทรงแสดงมีครบถ้วนบริบูรณ์
ใครก็ตามที่คิดเปลี่ยนคำสอนไปตามที่ตนต้องการ
กำลังจะส่งตัวตนไปเพื่อผุดเกิดในอบายภูมิ
รู้ว่าตนมีปัญญาเท่าที่รู้จักกิเลสที่ตนมีได้
แต่ที่สำคัญคือไม่รู้จักกิเลสตนและ
ไม่รู้ด้วยว่าตนไม่รู้เพราะท่องจำคำ
ในพระไตรปิฎกได้หมดเลยคิดว่ามีปัญญา
อ่านคือจิตคิดนึกหลังเห็นดับเป็นสัญญาจำผิด
คลาดเคลื่อนจากคำสอนเพราะไม่รู้ความจริง
ที่กำลังปรากฏโดยขาดสติตลอดเวลา
เพราะสติแปลว่าระลึกตามคำสอนได้ตรงจริงที่ตนมี
ตถาคตแสดงว่า
1เห็นทีละ1สี
2ได้ยินทีละ1เสียง
3รู้ทีละ1รส
4ดมทีละ1กลิ่น
5สัมผัสทีละ1ผัสสะ
6คิดทีละ1คำ
ครบ6ทางนี้มันสลับกันไม่ติดกัน
ถ้าเห็นไม่หมดจะไม่มีเสียง
เสียงไม่หมดไม่มีกลิ่น
ไม่มีอะไรเกิดพร้อมกัน
เห็นต้องเห็นอย่างเดียว
ไม่มีกลิ่นรสสัมผัสปน
ไม่มีอะไรเกิดพร้อมกัน
คิดสิคะเดี๋ยวนี้เลย
ได้ยินเสียงรอบๆตัวกี่เสียง

โอกาสที่จะเจอคำสอนที่ถูกต้องมีแล้วจะฟังไหม
https://youtu.be/uRhOw1hBfkc

สุตตะ..จากภายนอกมามากพอหรือยัง?

พอที่จะเป็นสุตตะภายในคือระลึกถึงเพื่อเดินไปที่..จินตมยปัญญา...หรือยัง

พอที่จะเป็นสุตตะภายในคือระลึกได้เพื่อเดินไปที่..ภาวนามยปัญญา..หรือยัง...

หากยังไม่พอเพราะพอไม่เป็น...เป็นโลภะ
หากยังไม่พอเพราะมัวเมา..เป็นโมหะ
หากยังมองไม่เห็น...ก็เป็นกรรมของสัตว์โลก

ก็จิตเกิดดับทีละ1ขณะ...ตนเองไม่รู้1ขณะที่กำลังมี...อวิชชาไหลตลอดสาย
การฟังแล้วเริ่มไตร่ตรองตามจนจำขึ้นใจคือสุตะ-จินตา-ภาวนาตามลำดับครบค่ะ
ถ้าไม่เริ่มที่ฟังแล้วจะพึ่งคำสอนตอนไหนคะศาสนาคือคำสอนแทนศาสดามิใช่หรือคะ

ผู้ที่ได้เห็นพระพุทธองค์
การเห็นพระพุทธองค์เป็นอกุศลไหม
ผู้ที่ได้ฟังคำพระศาสดา
การฟังคำพระศาสดาเป็นอกุศลไหม

แค่เห็นพระรูปกายของตถาคตยังไม่รู้จักตถาคตค่ะ
พระปัญจวัคคีย์เห็นตถาคตเดินมาทีแรกจะไม่ต้อนรับ
แล้วคิดไหมคะคนที่ไปเฝ้าฟังธัมมะจากพระโอษฐ์มีเยอะ
แต่ที่บรรลุไม่ใช่ทุกคนตอนกำลังฟังด้วยแล้วคุณเช่นนั้นคิดว่า
คนสมัยนั้นเห็นพระพุทธเจ้ารู้ว่าเป็นตถาคตทุกคนเลยไหมล่ะคะ
แม้จับชายจีวรก็ไม่รู้จักพระพุทธเจ้าถ้ายังไม่ถึงโสดาบันเพราะไม่รู้ความจริงค่ะ

เออแน่ะ
ถามว่า เป็นอกุศลไหม
>จะรู้จัก หรือ ไม่รู้จักก็ตาม
V
และการะได้ฟังคำพระศาสดาเป็นอกุศลไหม

คำพระสอน..

"มรรคผลสำเร็จได้ด้วยความเพียร ขอเพียงอย่าท้อใจเท่านั้น ให้ขยันหมั่นคิดในทางที่ดี อย่าขยันคิดในทางที่ชั่ว ให้สังเกตอารมณ์ของจิตเอาไว้ให้ดี หมั่นแก้ไขอารมณ์ที่เหลวไหลอยู่ทุกวันนี้ เพราะไม่รู้จักตัวเองดีพอมีความประมาทมากเกินไป อย่าลืมว่าชีวิตมันสั้นลงทุกวัน ใกล้ความตายเข้าไปทุกที แล้วยังทำท่าทีเหลวไหลอีกอย่างนี้ ไม่มีใครช่วยใครได้ ทุกคนจักต้องทำเพื่อตัวเองทั้งสิ้น จุดนี้ต้องสังวรกันเอาไว้ให้ดี ที่ตั้งใจจักเอาจริงก็จงทำให้ได้จริง ก็จักได้มรรคได้ผลจริง อย่าสักแต่ว่าตั้งใจแล้วก็ล้มเหลวไปขาดสัจจะบารมี"

คำพระสอน..

"ร่างกายที่เห็นกันอยู่นี้ ที่สุดก็ต้องตายกันหมดทุกรูป - ทุกนาม ให้ทำความรู้สึกเอาไว้เสมอว่า ร่างกายของใครก็ตาม หรือแม้แต่ร่างกายของตนเอง ก็ไม่สามารถอยู่ได้ตลอดกาลตลอดสมัย ทุกอย่างในโลกนี้เกิด - เสื่อมดับตามกฎของไตรลักษณ์ อย่าพึงคิดว่าเข้าใจไตรลักษณ์แล้ว ให้พิจารณาจนเกิดอารมณ์ชิน คือ ไม่พลั้ง - ไม่เผลอให้จิตไปยึดสิ่งใดสิ่งหนึ่งว่าเป็นของเที่ยง การมีอารมณ์ให้ชินจนจิตทรงตัว จักต้องอาศัยอานาปานัสสติเป็นสำคัญ พึงกวดขันอานาปานัสสติให้มาก ๆ"