..บุญอยู่ที่ไหน บุญก็อยู่ที่ใจ ได้ทำแล้วก็ปลื้มใจสุขใจอิ่มใจปิติยินดีในคุณงามความดี ก็เรียกว่าบุญกุศล กุศลแปลว่าความฉลาด บุญแปลว่าความสุข มีความฉลาด จึงจะทำบุญได้ จึงจะทำให้เกิดความสุขให้เกิดให้มีขึ้นกับตนเองได้ แต่คนไม่มีความฉลาดไม่มีสติปัญญา ก็ไม่สามารถจะทำบุญได้..

..#โอวาทธรรมหลวงปู่เปลี่ยน ปญฺญาปทีโป..







“ใครเป็นลูกศิษย์ใคร อาจารย์ใครก็เลือกเอาเอง ถ้าอาจารย์ไม่เป็นบัณฑิต ก็ให้รีบตีตัวออกห่าง

เพราะถ้าคบอาจารย์ที่เป็นคนลามก เป็นคนเลว ท่านเปรียบไว้ว่าเหมือนคบกับงูพิษ ท่านเปรียบไว้เหมือนงู ที่ตกลงไปจมอยู่ในหลุมคูถ กัดไม่ได้ก็จริง แต่มันอาจทำคนที่เข้าไปช่วยยกมันขึ้นจากหลุมคูถ ให้เปื้อนด้วยคูถได้ด้วยการดิ้นของมัน ยิ่งเป็นงูตัวใหญ่ๆ ยิ่งสกปรกเยอะ

ฉะนั้น จึงให้แสวงหาอาจารย์ที่เป็นบัณฑิต เป็นกัลยาณมิตร

เช่นอย่างเรานี้ ก็ได้ท่านพ่อลี ท่านอาจารย์กงมา และท่านพระอาจารย์มั่น เป็นกัลยาณมิตรจึงก้าวเข้าถึงกัลยาณมิตรใหญ่ คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ภายในใจ...”

พ่อแม่ครูอาจารย์หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท
วัดป่าภูริทัตตปฏิปทาราม จ.ปทุมธานี








"ก่อนไม้จะเป็นถ่าน เขาใช้ไฟเผา
ก่อนความดีจะเกิดแก่เรา ต้องใช้ธรรมเผากิเลส โลภ โกรธ หลง หายหนี ความงาม ความดีก็ก้าวเข้ามา"

.หลวงปู่สาย เขมธัมโม.






#บำเพ็ญทาน เปรียบเหมือน กินข้าว
บำเพ็ญศีล เปรียบเหมือน กินของหวาน
บำเพ็ญภาวนา เปรียบเหมือน กินน้ำ
การเจริญภาวนา เรียกว่า "เก็บบุญมากิน"

ถ้าเราไม่เก็บมากิน มันก็จะเน่าเสียหมด ถ้าไม่กลืนเข้าไปในหัวอกหัวใจมันก็ไม่อิ่ม

"ตา" ได้เห็นครูบาอาจารย์ พระเจ้าพระสงฆ์
"จมูก" ได้กลิ่นธูปเทียนดอกไม้
"ปาก" ได้สวดมนต์
"ใจ" ได้เจริญเมตตาภาวนา
"บุญกุศล" จะไหลเข้าดวงจิตดวงใจ...

#ท่านพ่อลี ธมฺมธโร







“หมา แมว ทุกตัว สัตว์ทุกตัว
มีจิตเหมือนเรา บางตัวอาจดีกว่าเรา
แต่กรรมก่อนตายบังคับให้เขา
มาเกิดอย่างนี้อาจจะเป็นพ่อ แม่ ปู่ ย่า
ตา ยายในอดีตก็ได้ หากเราไปเตะเขา
เบียดเบียนเขา ก็เท่ากับเตะญาติของตัวเอง
เมื่อเขาตาย ก็ไปเสวยกรรมดีต่อ อาจเป็น
เทวดา พรหม แล้วบำเพ็ญบารมีต่อ
ไปนิพพานก็ได้ ฉะนั้น เตะสัตว์อาจมีบาป
ไม่มีประมาณก็ได้”
...
คำสอน หลวงปู่บุดดา ถาวโร
วัดกลางชูศรีเจริญ อ.บางระจัน จ.สิงห์บุรี








"..โรคหัวใจที่ตัวใหญ่ๆ มีอยู่ ๓ ตัว คือ โลภ โกรธ หลง โรคนี้เปรียบเหมือนกับโรคมะเร็ง มันกินติดต่อลุกลามถึงคนอื่นด้วย เข้าใกล้ลูกติดลูก เข้าใกล้หลานติดหลาน เข้าใกล้เพื่อนติดเพื่อน เข้าใกล้ใครก็ติดคนนั้น ทำอันตรายทั้งแก่ตนและผู้อื่น โรคที่เล็กหน่อยรองลงมาก็มีอยู่ ๕ ตัว กามฉันทะ พยาปาทะ ถีนมิทธะ อุทธัจจกุกกุจจะ วิจิกิจฉา โรคนี้เปรียบเหมือนโรคขี้กลาก ใจมันหยิบๆ แยบๆ แลบไปโน่นมานี่ อยู่นิ่งไม่ได้ โรคนี้รักษายาก นายแพทย์ก็ไม่สามารถจะเยียวยาได้ นอกจากใช้ พุทธโอสถ.."

โอวาทธรรมคำสอน
พระสุทธิธรรมรังสีคัมภีรเมธาจารย์ (ท่านพ่อลี ธัมมธโร)
วัดอโศการาม อ.เมือง จ.สมุทรปราการ






เมื่อรักความจริงและปฏิเสธความเท็จทั้งปวง
เราจะกล้ามองเข้าไปภายในโดยไม่หันหน้าหนี
แม้ในเรื่องที่น่าอึดอัดที่สุด
และอาศัยความอดทนและการให้อภัย
เพื่อจัดการกับข้อบกพร่องของตน
อย่างชาญฉลาด ...
...
พระอาจารย์ชยสาโร





บุคคลใด หรือหมู่ใด ปรารถนาอยู่แต่ในประโยชน์ชาตินี้
คือ ทิฏฐธัมมิกัตถประโยชน์ ขอชี้แนวทางให้ซึ่งมีอยู่ ๔ อย่าง
๑. อุฏฐานสัมปทา เป็นผู้มีความเพียร หมั่นขยัน ทำกิจหน้าที่ของตน
ตั้งอยู่ในอาชีพที่ถูกต้องในทางธรรม เช่น “สัมมากัมมันโต” การงานที่ชอบ

๒. อารักขสัมปทา ให้รู้จักรักษาทรัพย์ของตน ให้รู้จักรักษาตนของตน
ที่ได้มาโดยชอบแล้วด้วยดี ไม่ให้ตกล่วงไปในทางที่ชั่ว

๓. กัลยาณมิตตตา คบเพื่อนที่ดีงาม ไม่คบคนชั่วที่จะทำตนให้เป็นคนตกต่ำ
จะทำทรัพย์ของตนให้สาปสูญ

๔. สมชีวิตา จ่ายทรัพย์ที่ได้มาจากการงานนั้นๆ ด้วยดี เลี้ยงชีวิตของตนโดยทางที่ถูก
ไม่จ่ายทรัพย์ไปในทางที่ผิด ไม่ทำชีวิตความเป็นอยู่ของตนให้หม่นหมอง

ทั้ง ๔ อย่างนี้เป็นหนทางที่จะนำมาซึ่งความสุขของตนในโลกนี้
แต่อย่าใช้ความคิดอันสั้น อันปราศจากความจริง
เพราะความจริงของมนุษย์ที่เกิดมา ต้องตายไปจากความสุขในโลกที่มีอยู่ทุกรูปทุกนาม.

ท่านพ่อลี ธมฺมธโร








ท่านพ่อลี สอนว่า ......

"การเจริญเมตตาจิตนั้น เป็นของลึกลับ เป็นของที่มองเห็นได้ยาก เหมือนกับไฟที่มันออกไปจากลูกตาของเรา ไฟที่จะต้องพุ่งไปในอากาศนั้นมีทุกคน เหมือนกับว่าไฟรถยนต์ที่เขาฉายไปตามถนนฉะนั้น

แต่ไฟในตาคนนั้นมันอ่อน แม้เราจะมองไปที่ไหน ก็ไม่เป็นลำแสง เพราะกระแสอ่อน กระแสอ่อนนี่จึงไปได้ไกล ถ้ากระแสกล้านั้นไปได้ใกล้

ดวงใจผู้บำเพ็ญสมาธิ เมื่อสมาธิตั้งมั่นจึงสามารถที่จะมองเห็นโลกลึบลับ คือ ธรรมชาติไฟนัยน์ตานั้นไม่มีที่สิ้นสุด แต่ว่ามนุษย์นำเอามาใช้การไม่ได้

เพราะอะไร? เพราะจิตไม่สงบ

ถ้าจิตไม่สงบ ก็เหมือนกับคนที่วุ่นวายอยู่ มัวแต่ยุ่งวุ่นวายอยู่ เมื่อจิตวุ่นวายอยู่โดยอาการเช่นนี้ อำนาจจักษุ คือดวงตาเราถึงจะมีไฟใช้อยู่ก็ตาม ไม่สำเร็จประโยชน์ เพราะไฟนี้ เป็นไฟที่อ่อนและเป็นไฟที่ละเอียด วิ่งได้ไกลมาก เสียแต่อย่างเดียว คือ จิตไม่สงบ

ถ้าจิตสงบก็จะมองเห็นทางไกลได้ทันที เรียกว่า "ทิพยจักษุ"
.
--- พระอาจารย์ลี ธัมมธโร
วัดอโศการาม อ.เมือง จ.สมุทรปราการ








"...อย่าปล่อยให้ตัวทิฎฐิมานะ เข้าไป
ยื้อแย่งครอบครองศีลธรรมภายในใจ
ได้ จะกลายเป็นผู้มีเขี้ยวมีเขาแฝงขึ้น
มาในศีลธรรม อันเป็นธรรมชาติเยือก
เย็นมาดั้งเดิม การฝึกหัดทรมานตนให้
เป็นเหมือนผ้าเช็ดเท้าจนเคยชิน โดย
ไม่ยอมให้ตัวทิฏฐิมานะโผล่ขึ้นมา ว่าตัว
มีราคาค่างวดนี้ เป็นทางก้าวหน้าของ
ธรรมภายในใจโดยสม่ำเสมอ จนกลาย
เป็นใจธรรมชาติ ไม่หวั่นไหวเหมือนแผ่น
ดิน ใครจะทำอะไร ๆ ก็ไม่สะเทือน จิตที่
ปราศจากทิฏฐิมานะทุกประเภทโดยประ
การทั้งปวงแล้ว ย่อมเป็นจิตที่คงที่ต่อเหตุ.
การณ์ดีชั่วทั้งมวล..."

หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต








"ดีใจนั่นเป็นบุญ ใจดีเป็นกุศล
บุญกุศล คือความสุขในการเฮ็ดคุณงามความดี
นึกถึงยามได่กะมีความสุขยามนั่น ใจสบายยามนั่น
บุญกุศลเมื่อเฮ็ดหลายๆเข้า กะกลายเป็นบารมี
เมื่อบารมีถึงขั้นได่ขั้นหนึ่งแล้ว ปรารถนาแนวได่กะสิเป็นไป
ตามที่เฮาปรารถนา เพราะอนุภาพของบุญ"

..โอวาทธรรม หลวงปู่มหาศิลา สิริจันโท..







รู้สวรรค์นรกไม่เท่ารู้จิต
รู้อดีตอนาคตไม่เท่ารู้ปัจจุบัน
รู้แปดหมื่นสี่พันพระธรรมขันธ์
ก็ไม่เท่ารู้แล้วปล่อยวาง

#โอวาทธรรมคำสอน
พระครูวิเวกพุทธกิจ
(หลวงปู่เสาร์ กันตสีโล)
วัดเลียบ อุบลราชธานี
ผู้เป็นบูรพาจารย์สายพระป่าในประเทศไทย
อาจารย์ ของหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต








"..เพราะฉะนั้นให้พวกเราปลูกศรัทธาความเชื่อลงไป อย่าไปเชื่อกับแต่กิเลสหลาย แต่นี่ไปหาตาย ก็พยายามอบรมให้เชื่อพระพุทธเจ้า สิ่งใดท่านห้าม ก็ละซะ สิ่งที่ไม่ดีนั่นล่ะ ความโลภ โกรธ หลง นั่นแหละ ความโลภก็ให้ละ ความโกรธก็ให้ละ ความหลงก็ให้ละ อย่านำเอาไปฮอด (ถึง)วันตาย ให้ทิ้งเสียก่อนนี่แหละ ครั้นจะตายให้ตายด้วยศีล ด้วยสมาธิ ด้วยปัญญา ด้วยศีลด้วยธรรม ด้วยภาวนา ให้ตั้งจิตให้เป็นกาลกุศล คิด พอตายไปทีนี้ละก็คออ่อน พระสวด กุศลา ธมฺมา อกุศลา ธมฺมา อพยากตา ธมฺมา นั่นมันว่าแต่ชื่อเฉยๆ ให้เราสวด กุศลาให้ตัวเจ้าของ มาวันนี้ก็เรียกว่า สวดกุศลาใส่ตัวเองซะเดี๋ยวนี้ ศีล ก็เป็นกุศลาธัมมา ทาน ก็เป็นกุศลาธัมมา ภาวนาพุทโธ ก็เป็นกุศลาธัมมา ก็เหมือนกันนั่นแหละ ผู้ใดรักษาศีลบริสุทธิ์ทุกวัน ให้ทาน ทุกวัน ภาวนาพุทโธ ก็สร้างกุศลาธัมมาใส่ตัวเป็นประจำ ทุกขณะลมหายใจ นั่นแหละ ผู้ใดบ่มีศีลอันนี้แหละ ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดโกหก กินเหล้าทุกวัน ก็สร้างอกุศลใส่ตนทุกวันนั่นแหละ มันเป็นอย่างนั้นดอก ทานก็บ่ทำสักเทือ สร้างแต่อกุศลาธัมมา ใจมันก็โลภ โกรธ หลง ขึ้นไปหละ มันเป็นอย่างนั้น พอเวลาตายแล้ว จะนิมนต์พระไปสักร้อยวัดให้สวดกุศลาธัมมา อกุศลาธัมมา อพยากตาธัมมา หมดวันหมดคืน นั่น อยากจะไปสวรรค์ ด้วยคำสวดของพระไม่ได้หรอก ให้เราละเท่านั้นแหละ ตายปุ๊บก็ไปทุคติปั๊บ ไอ้คนชั่วมันไม่ไปคอยฟัง สวดกุศลาอยู่นั่นดอก อันคนใจบุญก็เหมือนกัน ตายปุ๊บก็ไปสู่สุคติทันที ไม่คอยมาฟัง กุศลาธัมมากับพระหรอก มันเป็นยังงั้น.."

อบรมภาวนาญาติโยม
หลวงปู่ตื้อ อจลธมฺโม
วัดอรัญญวิเวก ต.บ้านข่า อ.ศรีสงคราม จ.นครพนม






#ทุกคนเคยทำบาปกันมาแล้ว
เชื่อได้เลยว่า...
#เคยฆ่าสัตว์ตัดชีวิตกันมาทุกคน
ไม่มากก็น้อย ทำกันมา
เคยประพฤติผิดศีลข้อที่ ๑
ปาณาติบาต ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตมา

หรือบางคนก็อาจจะ...
ผิดศีลข้อ ๒ ทุจริต
ฉ้อโกงอย่างนี้ ผิดศีลมาก่อน

บางคนก็อาจจะ...
ผิดศีลข้อกาเมเข้าไปอีก
ผิดศีลข้อกาเม เป็นชู้สู่สามีภรรยา
ในลูก ในภรรยา หรือว่าลูก
ถึงจะไม่มีคู่ครอง แต่ก็มีพ่อมีแม่
มีผู้ปกครอง
ถึงจะไม่มีสามี แต่ก็มีพ่อมีแม่
ก็ถือว่าผิดศีลข้อกาเม
ผู้หญิงก็ผิด ผู้ชายก็ผิด
ถ้ามีการลักลอบกันไป
ผิดศีลข้อกาเมมา

หรือว่าเคยผิดศีลข้อ ๔ เคยโกหก
ทุกคนเคยผ่านการโกหกกันมา
แล้วแต่ว่าใครจะโกหกมาก โกหกน้อย
โกหกแล้วทำให้...
เขาเดือดร้อนมาก เดือดร้อนน้อย
กรรมมันก็จะเป็นหนักเบาไปตามนั้น
ถ้าโกหกแล้วเขาเดือดร้อนมาก
เขาเสียหายมาก
อย่างบางคนไปเป็นพยานเท็จอย่างนี้
ให้เขาติดคุกติดตาราง อย่างนี้บาปเยอะ
โกหก ทุจริตให้เขาเดือดร้อนเสียหาย

หรือเคยดื่มสุรายาเมา เคยทำมา

เราจะทำอย่างไรถึงจะ...
ไม่ให้บาปนั้นตามมาเล่นงานได้

พระพุทธเจ้าก็สอนไว้
ให้ปฏิบัติ ๓ อย่าง
ถ้าเรากลัวบาป
จะตามมาให้ผลในชาตินี้
ให้ชาตินี้อยู่รอดปลอดภัย
จากบาปกรรมที่เราทำ

หนึ่ง...ให้ตั้งใจว่า
#เราจะไม่ทำบาปชนิดนั้นอีก
ต้องตั้งใจ ต้องตั้งเจตนา
ต้องตั้งสัจจะกับตัวเอง
เราจะไม่ทำบาปนั้นอีก
เคยฆ่าก็อย่าไปฆ่า
เคยลักขโมยทุจริต ก็เลิก
เคยประพฤติผิดในกาม ก็เลิก
เคยโกหกหลอกลวง ก็เลิก
เลิกทำบาปนั้น นี่เป็นประการที่หนึ่ง

ประการที่สองก็คือ
#ทำกุศล #ทำบุญ
#ทำกุศลให้เป็นประจำ
#ทำบุญอยู่เป็นประจำ
การทำบุญอยู่เป็นประจำ
จะทำให้บาปนั้นเขาตามมาไม่ทัน
การทำบุญก็ไม่ได้หมายถึงว่า
เราจะต้องบริจาคทาน
ต้องถวายสังฆทานกันอยู่อย่างนั้น

บุญมันมีวิธีทำตั้งหลายอย่าง
การรักษาศีลก็เป็นบุญ
การเจริญภาวนา
นั่งกำหนดเจริญภาวนา
ดูลมหายใจเข้าออก
มีสติในการยืน เดิน นั่ง นอน
ขณะใดที่มีสติ บุญได้เกิดขึ้นแล้ว
เราเดินจงกรม ก้าวเท้าขวา
มีสติระลึกรู้ บุญก็เกิดขึ้น
ก้าวเท้าซ้ายมีสติระลึกรู้
บุญก็เกิดขึ้น
หายใจเข้ามีสติระลึกรู้
บุญก็เกิดขึ้น
หายใจออกมีสติระลึก
บุญก็เกิดขึ้น
จิตคิด มีสติรู้ บุญก็เกิดขึ้น

แล้วก็ประการที่สาม ก็คือ
#อย่าเก็บเอาบาปมาคิดมานึกอีก
เพราะการที่เราคิดถึงบาป
จิตเราจะเศร้าหมอง
เราต้องรู้ตัว เปลี่ยนจิตใจเสีย เลิกคิด
เรื่องอะไรที่เคยทำไม่ดี
เคยทำชั่ว ทำบาป
รู้ตัวมา เลิกคิด

พยายามเอาจิตอยู่กับเรื่องดี ๆ
เรื่องที่เป็นกุศล เช่น
เราหันไปอ่านหนังสือธรรมะ
หันไปฟังธรรม
เปลี่ยนจิตให้อยู่ในเรื่องที่เป็นกุศล
หรือว่าเราเจริญสติ เจริญภาวนา
เอาจิตอยู่กับพระพุทธเจ้า
พุทโธ พุทโธ นึกถึงพระพุทธเจ้า
หรือนึกถึงลมหายใจเข้าออก
นึกพุทโธ ธัมโม สังโฆ

ภาวนา ขอถึงพระพุทธเจ้า
เป็นสรณะที่พึ่งที่ระลึก
ที่ว่าพุทธัง สรณัง คัจฉามิ
ขอถึงซึ่งพระพุทธเจ้า
เป็นสรณะที่พึ่งที่ระลึก
ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ
ข้าพเจ้าขอถึงซึ่งพระธรรม
เป็นสรณะที่พึ่งที่ระลึก
สังฆัง สรณัง คัจฉามิ
ข้าพเจ้าขอถึงซึ่งพระสงฆ์
เป็นสรณะที่พึ่งที่ระลึก

ถ้าเรานำมาบริกรรม นำมานึก
ให้จิตเราเข้าถึงพระพุทธ
พระธรรม พระสงฆ์อยู่นี่
เป็นบุญกุศลมาก

แล้วเราก็สมาทานศีลไว้
ศีล ๕ อยู่เป็นฆราวาส
เช้าขึ้นมาก็สมาทานศีล ๕
งดเว้น ตั้งใจงดเว้นจากบาป

ถ้าชีวิตเราทำได้อย่างนี้
ถึงเราจะมีบาปอยู่แล้ว ทำมาแล้ว
เราก็ยังรอดปลอดภัยได้
แต่บาปไม่ได้หมดไปนะ
เป็นเพียงแต่ว่าเรายับยั้ง
เราไม่ไปเติมเขา
แล้วเราก็พยายามทำบุญทำกุศลมากขึ้น
เหมือนกับเราทำตัวเองให้สูงส่งขึ้น
บาปก็เลยตามไม่ถึง ตามไม่ทัน
เราก็อยู่รอดปลอดภัยไปได้ ชาตินี้
ชาติหน้าก็ยังรอดได้
แต่ว่ามันก็ตามไปอีก
ในชาติที่สาม ที่สี่ ที่ร้อย
ที่หมื่น ที่แสน
เขาก็ตามไปให้ผลได้
ถึงเวลาที่เขาตามทัน
คือเราไปทำบาปเพิ่ม บุญไม่ค่อยทำ
บุญไม่ทำ ทำแต่บาป ก็ตามทัน
ก็ให้ผลในชาตินั้น ๆ
......................................
#ธัมโมวาท โดยพระวิปัสสนาจารย์
(หลวงพ่อสุรศักดิ์ เขมรังสี)
เจ้าอาวาสวัดมเหยงคณ์ พระนครศรีอยุธยา







#ความทุกข์นี่มันไม่ได้มีอยู่ก่อน
กิเลสก็ดี ความทุกข์ก็ดี — ไม่ได้ติดอยู่ในใจ
ไม่ได้มีอยู่ในใจ มันไม่มีมา

แต่มันเพิ่งมาเกิดทีหลัง.

———

ใจล้วน ๆ ไม่มีกิเลส ไม่มีความทุกข์
แต่อาศัยว่าใจมันโง่ ไปสร้างกิเลส
และความทุกข์ขึ้นมา

ใจแท้ ๆ เดิมพันทุนของเราแท้ ๆ
เป็นใจที่ไม่มีกิเลส เป็นใจที่ไม่มีความทุกข์

เขาเรียกว่า จิตประภัสสร
จิตเกลี้ยง จิตเรืองแสง
จิตอย่างที่ไม่มีกิเลส — นั่นแหละของเดิม.

———

ถ้าเผลอ
ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ
รับเอาอารมณ์เข้าไปอย่างโง่ ๆ

มันก็เกิดกิเลส
มันก็หมดประภัสสร
มันก็เป็นทุกข์

จิตที่ไม่เคยมีความทุกข์
มันก็กลายเป็นจิตที่มีความทุกข์

จิตเดิมแท้ ๆ ของเดิมแท้ ๆ — ไม่มีความทุกข์
ที่เป็นความทุกข์นี้ เป็นของใหม่

———

ฉะนั้น ขอให้เราทุกคน
รู้รักษาของเดิมไว้ให้ดี ๆ
รักษาของเดิมไว้ให้ดี ๆ

แล้วมันก็จะไม่มีกิเลส
ไม่มีความทุกข์.

⸻

#พุทธทาสภิกขุ จากหนังสือ คู่มือปฏิบัติอานาปานสติ ๑๖ ขั้น (หน้า ๒๖)








เกิดมาต้อง แก่ เจ็บ ต..ย เราบังคับมันไม่ได้

เราอย่าไปอยู่กับมัน อยู่กับ พุทโธ พุทโธ

อันนี้ของจริง (ร่างกาย) ใครบังคับมันได้

มีแต่รักษามันไว้เฉยๆ

กูจะไม่อยู่กับมึง จะอยู่กับ พุทโธ พุทโธ

เอาใจไว้กับพุทโธเสียก่อน

ต่อไปหยุดไม่อยู่ที่ไหนหมดเรื่อง ไม่เกิด

พุทโธก็บ่เอา หยุดไม่คิดเหลือแต่ รู้ "

โอวาทธรรม
องค์หลวงปู่แปลง_สุนทโร
วัดป่าอุดมสมพร อ.พรรณานิคม จ.สกลนคร