ผมมีปัญหาทั้งส่วนตัว ส่วนครอบครัว และหลายๆ อย่างมากครับ สงสัยเหลือเกินว่าเหล่านี้มาจากเวรกรรมอะไร

1. ผมมักจะเหนื่อยมากเสมอ เป็นโรคหอบหืด และภูมิแพ้ คิดว่าเคยฆ่ามดตอนเด็กๆ เกี่ยวไหมครับ
2. ของๆ ผมมักจะหายเสมอ โดยผมจะหาเจอภายหลังเกือบทุกๆ ครั้ง ตอนที่ไม่ต้องใช้แล้ว อันสงสัยมาก เพราะไม่เคยขโมยของของคนอื่นเลย
3. ผมมักจะทำของตกอยู่เสมอ (ก็ไม่รู้ว่านี่กรรมรึเปล่า) ตกบ่อยมากๆ ตกได้ทุกวัน กรรมหรือไม่ได้เจริญสติครับ
4. น้องของผมมักจะดื้อ หัวรั้น สอนอะไรไม่ยอมเชื่อฟังง่ายๆ อวดตัว หยิ่งในบางครั้ง สอนเท่าไหร่ก็เถียงอยู่ได้ ทั้ง ๆ ที่ผมเองก็ไม่เคยเถียงหรือหัวรั้นกับพ่อแม่เลย
5. ผมมักจะลืมอยู่เสมอ ยิ่งช่วงนี้ยิ่งความจำสั้นใหญ่ อายุไม่มากเลย... ลืมขนาดว่าตัวเองกินข้าวกลางวันหรือยัง
6. ผมมีปัญหาเรื่องตาเป็นอย่างมาก มากจนผมอาลัยอาวรณ์ตอนที่ยังไม่เป็น ทำไมผมถึงต้องเป็นด้วยครับ กรรมอันใดกัน

ผมจะทำบุญชดใช้กรรมอย่างไรครับ โดยเฉพาะเรื่องตานั้น บริจาคถวายเทียนกับไฟอย่างเดียวพอไหมครับ ต้องทำอย่างอื่นอีกไหมครับ

ขอบพระคุณมากๆ ครับ

สิ่งที่ให้ผลกับเรามันก็อาจจะเป็นจากกรรมเก่าจากอดีตชาติก็ได้ กรรมปัจจุบันในภพชาตินี้ก็ได้ (กรรมนิยาม) หรือเป็นจากสาเหตุอื่นๆ ที่อาจจะไม่เกี่ยวกับกรรมเลยก็ได้ (นิยามอย่างอื่นในนิยาม 5) ลองอ่าน

ความหมายของกรรมที่น่าพิจารณา
http://www.dharma-gateway.com/monk/prea ... uth-25.htm

ถ้าใครบอกว่า ที่เราสุขทุกข์ทั้งหมด ล้วนเกิดจากกรรมเก่า ผู้นั้นกล่าวผิด เป็นลัทธิกรรมเก่าแบบศาสนาเชน

ในขณะเดียวกัน ผู้ที่ปฏิเสธกรรมเก่าอย่างสิ้นเชิง ก็กล่าวผิดเช่นกันครับ เป็นอุจเฉวาทะ หรือ นัตถิกวาทะ อีก

เรื่องของการให้ผลของกรรม(วิบากแห่งกรรม)นั้น พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่าเป็น เรื่องอจิณไตย..... กล่าวคือว่าจะใช้การคิดคาดเดาด้วยความคิด(สังขาร)ระดับธรรมดาไม่ได้..... ถ้าขืนพยายามจะคิดให้เข้าใจทะลุปรุโปร่งในเรื่องเหล่านี้ด้วยความคิดระดับธรรมดา ผู้ที่คิดอาจจะถึงขั้นวิปลาศ เพราะไม่ว่าจะคิดอย่างไร ก็ไม่อาจจะเข้าใจอย่างทะลุปรุโปร่งได้......

เรื่องของการให้ผลของกรรม ถึงเป็นเรื่องอจิณไตย คือว่า ถ้าไม่มีญาณการประจักษ์รู้โดยตรงแล้ว จะไม่มีวันเข้าใจได้ทะลุปรุโปร่ง....... แม้นแต่การอาศัยฟังจากผู้รู้ ก็อาจจะเข้าใจได้บ้างในบางแง่มุม แต่ไม่มีทางจะเห็นการให้ผลของกรรมได้ทั้งหมด....

จะมี ก็แต่พระพุทธเจ้าเท่านั้น ที่จะแจ้งแทงตลอดในเรื่องนี้

แต่ก็ อย่าไปแปลความเพี้ยนเป็นว่า พระพุทธเจ้าไม่ได้สอนเรื่องกรรม หรือ พระพุทธเจ้าห้ามไม่ให้เชื่อเรื่องกรรม ไม่ให้ศึกษาเรื่องกรรม เข้าน่ะครับ......

อ้างคำพูด:

3. เรื่องการให้ผลของกรรม เรื่องนี้มนุษย์ปุถุชนคิดอย่างไรก็ไม่สามารถมองเห็นชัดเจนจนถึงที่สุด เราก็รู้เข้าใจในแง่หลักของความเป็นไปตามเหตุปัจจัยแล้วก็คิดไปได้ระดับหนึ่ง แต่จะให้คิดมองเห็นโล่งตลอดไปก็ไม่ไหว

ทีนี้...เข้าสู่ประเด็นที่คุณถาม

ความจริงแล้ว คงไม่มีใครในเว็บนี้ รู้แจ้งแทงตลอดในเรื่องวิบากแห่งกรรม(เพราะนั่นต้องเป็น จุตูปปาตญาณ)

เราก็ต้องอาศัยเชื่อตาม พระพุทธเจ้า และ พระอรหันตสาวกที่ท่านรู้แจ้งในเรื่องนี้

เรื่อง รายละเอียดว่า ทำบุญอย่างไร จะช่วยผ่อนให้กรรมหนักเป็นกรรมเบานั้น ผมตอบตามเท่าที่ผมเข้าใจน่ะ



หัดเจริญ อานาปานสติสิครับ ช่วยเรื่องการหายใจมากๆ สมาธิสามารถทำให้อาการภูมิแพ้ดีขึ้นอย่างมากด้วยเช่นกัน มีผงการวิจัยทางการแพทย์ยืนยันน่ะครับ ว่าระดับภูมิ IgA จะเพิ่มขึ้นในเวลาที่จิตสงบ
หรือหาปัจจัยไปถวายพระสงฆ์ที่ท่านเป็นโรคหอบหืด ไว้ให้ท่านรักษาตัว ดูสิครับ
จะไปที่ รพ.สงฆ์ก็ได้ หรือ ตาม รพ.ทั่วไปก็มี



เท่าที่ฟังดูแล้ว น่าเป็นอาการของการขาดสติมากกว่า จะป่วยทางระบบประสาทครับ
ต้องหัดเจริญสติ โดยเฉพาะในชีวิตประจำวันหรือ
หาปัจจัยไปถวายพระสงฆ์ที่ท่านเป็นโรคทางระบบประสาท ไว้ให้ท่านรักษาตัว



ไปทำบุญ ถวายปัจจัยให้พระอาพาธด้านสายตา หรือ พาพระท่านไปตัดแว่นตาดูสิครับ

ขอให้เจริญในธรรม

1. ผมมักจะเหนื่อยมากเสมอ เป็นโรคหอบหืด และภูมิแพ้ คิดว่าเคยฆ่ามดตอนเด็กๆ เกี่ยวไหมครับ

ตอบ.....
ไปพบแพทย์ สำหรับโรค แพ้ภูมิ รักษาไม่ยากขอรับ ส่วนโรคหอบหืด เขาว่า ให้ดื่มกาแฟ วันละ 2 ถึง 3 แก้วครับ อาการจะดีขึ้น และหรือ ให้ฝึกนั่งสมาธิ สูดลมหายใจเข้าออกแรงๆและใส่ใจไว้ที่ปอด อาการก็จะค่อยๆหายไปครับ (โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านและคิดพิจารณา เพราะเป็นเรื่องความเชื่อของบุคคล ไม่รับประกันว่าจะจริงหรือไม่จริงขอรับ แต่ลองทำดู ก็ไม่เสียหายขอรับ)

2. ของๆ ผมมักจะหายเสมอ โดยผมจะหาเจอภายหลังเกือบทุกๆ ครั้ง ตอนที่ไม่ต้องใช้แล้ว อันสงสัยมาก เพราะไม่เคยขโมยของของคนอื่นเลย

ตอบ.....
ไม่ต้องสงสัยขอรับ ประมาท เลิ่นเล่อ ไม่สนใจจะรักษา อีกประการหนึ่ง อาจเกิดจากอาการป่วยเป็นโรคหืดหอบของคุณทำให้สมองเซื่องซึม ก็เป็นได้ขอรับ

3. ผมมักจะทำของตกอยู่เสมอ (ก็ไม่รู้ว่านี่กรรมรึเปล่า) ตกบ่อยมากๆ ตกได้ทุกวัน กรรมหรือไม่ได้เจริญสติครับ

ตอบ....
อ่านดู คำตอบข้อ 2 ขอรับ

4. น้องของผมมักจะดื้อ หัวรั้น สอนอะไรไม่ยอมเชื่อฟังง่าย ๆ อวดตัว หยิ่งในบางครั้ง สอนเท่าไหร่ก็เถียงอยู่ได้ ทั้ง ๆ ที่ผมเองก็ไม่เคยเถียงหรือหัวรั้นกับพ่อแม่เลย

ตอบ....
ห่วงตัวคุณเองก่อนเถอะ อย่าสนใจเขาให้มากนัก ข้าพเจัาเข้าใจดี สำหรับคนเป็นพี่ เพราะข้าพเจ้าเองก็มีน้อง ถึง 6 คน โตแล้ว แนะนำได้ก็แนะนำ ไม่เชื่อก็แล้วไป ไม่นานก็พลัดพรากจากกันแล้วคุณ คิดมาก ปวดหัว

5. ผมมักจะลืมอยู่เสมอ ยิ่งช่วงนี้ยิ่งความจำสั้นใหญ่ อายุไม่มากเลย... ลืมขนาดว่าตัวเองกินข้าวกลางวันหรือยัง

ตอบ.....
เรื่องธรรมดาขอรับ ยิ่งคุณเป็นโรคหืดหอบ การแลกเปลี่ยนก๊าซระหว่างปอด กับหัวใจ ย่อมมีปัญหา ออกซิเจน ย่อมไปเลี้ยงส่วนต่างๆของร่างกายน้อยกว่าปกติ ย่อมมีผลต่อระบบสมอง และระบบอื่นๆ ขอรับ ทำตามข้อแนะนำ ในข้อที่ 1 คงพอจะช่วยได้

6. ผมมีปัญหาเรื่องตาเป็นอย่างมาก มากจนผมอาลัยอาวรณ์ตอนที่ยังไม่เป็น ทำไมผมถึงต้องเป็นด้วยครับ กรรมอันใดกัน

ตอบ....
ที่คุณว่ามีปัญญาเรื่อง ตา หมายถึง ดวงตาของคุณ หรือว่า คุณตา พ่อของแม่ ถ้าหมาย ดวงตา ให้อ่านคำตอบข้อที่ 5 แต่ถ้าเป็นคุณตา พ่อของแม่ อันนี้คุณมีสมองสติปัญญา และความรู้ ความเข้าใจรู้แล้วขอรับ พิจารณาเอาเองเถอะ ไม่เกี่ยวกับเวรกรรมอะไรดอกขอรับ

ผมจะทำบุญชดใช้กรรมอย่างไรครับ โดยเฉพาะเรื่องตานั้น บริจาคถวายเทียนกับไฟอย่างเดียวพอไหมครับ ต้องทำอย่างอื่นอีกไหมครับ

ตอบ....
อ้อ.... จะถวายอะไร ก็ได้ทั้งนั้นขอรับ จะทำอย่างอื่นด้วยก็ได้ขอรับ แล้วแต่กำลังทรัพย์ หรือปัจจัยประกอบอื่นๆ
จบขอรับ

กระผมว่าไม่เกี่ยวกะเป็นเด็กฆ่ามดหรอกครับ การเจ็บป่วยนั้นเป็นธรรมดาครับ อย่าคิดมากแล้วก็ดูแลตัวเองครับ
ถ้ามัวแต่คิดแบบนี้ แล้วไม่ดูแลตัวเองท่านอาจจะป่วยมากกว่านี้


เจอเกือบทุกครั้ง แล้วมันจะเรียกว่าหายได้หรือ
ไม่โขมยของใครก็ดีอยู่แล้วนี่ครับ ไอ้ที่หาไม่เจอน่าจะเป็นการลืมมากกว่าครับ


หลุดจากมือ หรือว่าทำหล่นจากโต๊ะล่ะครับ
ถ้าหลุดจากมือก็คงเป็นเพราะขาดสติ
แต่ถ้าทำของบนโต๊ะตกล่ะก็ ขอแนะนำให้ทำความสะอาดโต๊ะหรือจัดของบนโต๊ะให้เป็นระเบียบซะบ้างครับ
อันนี้กระผมเองเคยเป็นอยู่....พอมันรกแล้วจะหยิบฉวยอะไรมันก็ดึงรั้งของอันอื่นที่มันทับอยู่ตก ประมาณนั้นน่ะครับ


สงสัยคุณคงไม่มีพี่กระมัง กระผมเองเป็นน้องคนเล็กครับ ชีวิตที่ผ่านมาเบื่อพี่สุดๆครับ โตกว่าเราก็ไม่เท่าไหร่
ทำเป็นรู้ทุกเรื่อง สอนซะยิ่งกว่าพ่อแม่อีก พ่อแม่ยังไม่เห็นขนาดนี้เลย แล้วนี่เป็นแค่พี่ ทำเป็นมาวางกล้ามสั่งนู่น
สั่งนี่อยู่ได้ไม่เชื่อก็ด่าหาว่าไม่เคารพพี่ ..... อันนี้เป็นมุมมองของน้องนะครับ ท่านลองไปคิดดูว่าท่านเป็นพี่แบบ
ไหน คนที่มีเหตุผล ต้องสอนด้วยเหตุผลครับ ไม่ใช่สอนด้วยความเป็นพี่ เพราะการสอนแบบนั้นเป็นเอกสิทธิ์
ของพ่อ แม่ ครับ


กระผมสรุปคำตอบข้อนี้ได้จากคำถามของท่านทั้งหมด คือท่านไม่ชอบที่จะอยู่กับความจริงครับ เลยไปอยู่กับความฝันตลอดเวลา (อยู่กับจินตนาการ) จึงไม่แปลกครับที่ท่านจะลืมสิ่งต่าง วิธีแก้ก็คือเอาตัวเองออกมาอยู่กับความจริงครับ


คำตอบเหมือนกะข้อ 1 นั่นล่ะครับ แล้วทำไมท่านถึงเป็น ก็ต้องไปถามเอากะหมอนะครับ .... ส่วนที่ว่ากรรมอันใดที่ทำให้เป็นนั้น ท่านรู้ไปก็ไม่ช่วยให้ตาของท่านดีขึ้นหรอก ถ้าท่านกลัวว่าจะพลาดไปทำกรรมที่จะส่งผลต่อสุขภาพของท่านก็แนะนำให้ท่านรักษาศีล 5 ครับ


ทำบุญอะไรก็ได้ครับ เพราะยังไงท่านก็กำลังชดใช้กรรมอยู่แล้วนี่ครับ จะไปคิดมากทำไม เดี๋ยวหมดกรรมก็พอดี
หมอรักษาให้หายพอดี....

ขอให้หายเร็วๆนะครับ

ตอบคุณ Buddha:

หมายถึงดวงตาผมนั่นแหละครับ


ขอขอบคุณทุกท่านมาก ๆ ครับ

ตอบคุณ natdanai:

ดื้อนี่คือเถียงพ่อเถียงแม่เถียงผมหมดเลยครับ

ก็อาจจะมาจากสาเหตุอื่นๆ ( อาทิเช่น ติดเพื่อน ติดยา หรือเป็นได้อีกหลายเหตุ ) ใจเย็นๆครับ ค่อยพูดค่อยจากัน
ค่อยๆหาสาเหตุครับเขาเสียงดังเราก็อย่าไปดังตอบครับ ด้วยความเป็นลูก ความเป็นน้อง ถ้าเราไม่แรงตอบ
เขาจะเบาลงไปเองครับ

ขอมอบดอกไม้ เพื่อเป็นกำลังใจให้

ต้องหัดเจริญกรรมฐาน(เน้นสติปัฏฐาน 4)นะครับๆๆ และลองซื้อหนังสือกฏแห่งกรรมมาอ่านศึกษาดูบ้าง
เพราะว่า บางอย่างต้องค้นหาด้วยตัวเอง ถึงจะแก้ปัญหาตัวเองได้ดีที่สุด

อีกอย่างจะบอกคุณว่าคุณอาจขาดความตั้งใจจริงที่จะทำอะไร ฉะนั้นฝึกฝนความตั้งมั่นให้เกิดขึ้นในจิต
ตัวเองครับ