ขอถามนะคะ เรามีธุกกิจเล็กๆหุ้นกับเพื่อน เค้าไว้ใจเรานะให้เราเป็นคนจัดการทุกอย่าง เรามีฝ่ายบ/ชด้วยเป็นคนของเราเอง เพื่อนแค่ตรวจบ/ช และรับเงินส่วนแบ่ง ทุกเดือนเราทำกันมานานมากแล้ว
แต่ปัญหาในใจเราคือ เราจะเป็นคนที่สงสารลูกน้อง เงินเดือนเราก็ให้ตามความเหมาะสม ทุกคนอยู่กับเรามานาน เรามักจะเอาเงินมาซื้ออาหารกลางวันเลี้ยงพวกเค้าบ้าง ให้พิเศษเวลาเจ็บป่วย พาไปเที่ยวปีละครั้งฟรี หรือมีความจำเป็นต้องหยุดงานเราก็ไม่หักเงิน เพราะพวกนี้อยู่กับเรามานาน เราดุว่าเมื่อทำงานผิดพลาด เค้าก็ไม่โกรธ ไม่เถียง เพราะเราประเภทปากร้ายแต่ใจดี..มากๆๆ ไม่มีใครคิดจะเปลี่ยนงานเลย คงอยู่กับเราไปจนตายจากกันไปข้าง เราอยากถามว่าเวลาเราเอาเงินมาใช้ตามที่เล่ามา เราไม่ได้บอกหุ้นส่วนเราเลย เพราะหุ้นส่วนเราคงไม่เห็นด้วย คือเค้าจะธุรกิจเป็นธุรกิจ แต่เราอยู่กับพนักงานเราจะเข้าใจพวกเค้าดี เราไม่ได้เอามาใข้นอกเหนือจากนี้นะ แค่เลี้ยงลูกน้องเป็นครั้งคราว บ/ชก็ไม่ได้ผิดพลาด เราเอาลงเป็นเบ็ดเตร็จ เพราะเราถือศีล 5 เราต้องซื่อสัตย์ต่อเพื่อนเรา แบบนี้เราผิดศีลธรรมไม๊ เพราะเราไม่ได้โกหกเค้า แต่เราไม่ได้บอก ใจเราเพียงแค่อยากให้เท่านั้น แต่ก่อนเราไม่คิดอะไร แต่เมื่อเรามาศึกษาธรรมะ เราเลยอยากทำในสิ่งที่ถูกต้อง และได้บุญจริงๆค่ะ รบกวนช่วยแนะนำด้วยนะคะ
ธรรมะขอบคุณค่ะ

ขอตอบคุณ O.wan ดังนี้ครับ

เรื่องเงินที่นำมาเลี้ยงลูกน้อง หากคุณเป็นเจ้าของร่วมกับเพื่อน คุณควรจะบอกเพื่อนจะดีที่สุดครับ เพราะจะไม่ผิดกับศีล เพราะเงินนั้นจัดว่ามีเจ้าของอีกคนไม่ใช่ของคุณคนเดียว ยกเว้นว่าคุณได้อภิสิทธิตกลงกันไว้ก่อนที่จะนำเงินไปใช้อะไรก่อนโดยไม่ต้องบอกล่วงหน้า หากไม่ได้ตกลงกันการนำเงินไปอย่างนี้จัดว่าศีลด่างพร้อยหรือศีลขาดได้ เจตนาของคุณดี แต่วิธีการนำเงินมาไม่ดีเท่าไรครับ เหมือนกับคนที่ไปปล้นเขามาหรือโกง ยักยอกเงินเขามาเพื่อเลี้ยงดูครอบครัวนั่นแหละครับ

อีกประการหนึ่งคุณอย่าไปคิดล่วงหน้าคิดแทนเพื่อนของคุณว่าไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้ เพราะบางทีหากคุณมีเหตุผลดี คุณมีความหนักแน่นในหลักการ สามารถบอกได้ว่าเป็นประโยชน์ต่อบริษัทอย่างไร มีประสิทธิภาพเพิ่มขึ้นอย่างไร ข้อดี ข้อเสียกับการดูแลลูกน้องอย่างนี้คืออะไร ให้เพื่อนของคุณรู้ ผมว่าเพื่อนของคุณจะเข้าใจ แล้วดีไม่ดีอาจจะยอมที่จะตกลงกันถึงขั้นกันเงินส่วนหนึ่งเอาไว้สำหรับประเด็นนี้โดยเฉพาะทุกๆ ปีก็เป็นได้ครับ ทีนี้คุณก็จะไม่ผิดศีล เพื่อนของคุณก็จะได้บุญไปกับคุณด้วย งานก็มีประสิทธิภาพขึ้นด้วย พนักงานก็มีความสุข

ลองพิจารณาดูนะครับ

ขอบคุณค่ะ k.ศิรัสพล สำหรับคำแนะนำ เวลาเราทำแล้วคิดว่าได้บุญ ก็อยากได้บุญเต็มร้อยนะคะ
จะลองหาโอกาสพูดกับเพื่อนค่ะ

เพื่อนคงเห็นว่าเราเป็นคนซื่อสัตย์จึงไว้ใจให้ดูแลทุกอย่าง ... และที่ว่าเค้างานเป็นงานธุรกิจเป็นธุรกิจเป็นคนตรงไปตรงมา คงพอมีเหตุผลฟังรับฟังผู้อื่นอยู่บ้าง แต่ค่อยๆครับใจเย็นๆ อย่าเพิ่งพูดอะไรแบบม้วนเดียวจบ งานใหญ่จะเสีย หากเขาไม่เห็นด้วยอย่างแรง ลองหยั่งเชิงดูโดยพูดถึงผลงานของคนงาน ในแง่บวกให้เค้าฟัง... แล้วสรุปว่า เราน่าจะทำอย่างนั้นอย่างนี้ต่อพวกเค้าบ้างนะ เพื่อเป็นสินน้ำใจเล็กน้อยๆ เพื่อยึดเหนี่ยวน้ำใจพวกเขาไว้ ...เพื่อนเห็นว่าอย่างไร ? ประมาณเนี่ย
แล้วเรารอฟังน้ำเสียงและกิริยาของเพื่อน น่าจะพอมองออก
มองชีวิตและโลกกว้างๆ ไม่ควรคิดมากครับ

และคุณได้ปฏิบัติธรรมต่อไปนี้แล้ว

เหฏฐิมทิศ- ทิศเบื้องต่ำ ลูกจ้าง, บ่าว นาย พึงบำรุงด้วยสถาน 5

1) ด้วยการงานให้ทำตามสมควรแก่กำลังความสามารถ (ความรู้)
2) ด้วยให้อาหารและรางวัล
3) ด้วยรักษาพยาบาลในเวลาเจ็บไข้
4) ด้วยแจกของมีรสแปลกประหลาดให้กิน
5) ด้วยปล่อยในสมัย


บ่าว เมื่อได้รับการบำรุงอย่างนี้แล้ว ย่อมอนุเคราะห์นายด้วยสถาน 5

1) ลุกขึ้นทำการงานก่อนนาย
2) เลิกการงานทีหลังนาย
3) ถือเอาแต่ของที่นายให้
4) ทำการงานให้ดีขึ้น
5) นำคุณของนายไปสรรเสริญในที่นั้นๆ

(ที.ปาฏิ.11/205)

k.กรัชกาย เราก็ยังลังเลอยู่เหมือนกันว่า จะบอกเพื่อนแบบไหน ถ้าบอกหมดกลัวเค้าจะคิดว่าเราไม่น่าเชื่อถืออีกต่อไป แล้วที่ผ่านมาแล้วเป็นบาปหรือไม่ถ้าเราปล่อยเลยตามเลย เพื่อเริ่มต้นใหม่ในวันนี้
ตอนนี้เราเชื่อเรื่องเวร-กรรม ยิ่งอ่านโพสต์มากๆ เราก็ยิ่งอยากทำความดีให้มากยิ่งขึ้น อย่างน้อยเราก็เคยเสียเวลามาค่อนชีวิตแล้ว ตอนนี้เลยอยากทำดีต่อตัวเอง และผู้อื่นให้มากที่สุด รบกวนแนะนำด้วยนะคะ

คุณเข้าไปศึกษาศัพท์ที่กังวลใจที่นี้ครับ

http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=15732

ที่คุณทำก็ไม่เห็นเสียหายอะไร ทำเพื่อองค์กรให้งานดำเนินไปด้วยดี เป็นหน้าที่ที่เจ้านายทุกคนพึงทำเพื่อความเจริญของบริษัทหรืองานที่เราเป็นหัวหน้ารับผิดชอบ

คุณ"O.wan" ครับ



ก็คุณเป็นคนจัดการ คุณบริหารงานแบบเมตตา ไม่กดขี่ขูดรีดพนักงาน มันก็ดีแล้วนิครับ
ไม่เห็นต้องไปคิดมากเลย เรื่องไม่มีความทุกข์ ไปคิดให้มันมีความทุกข์ ถ้าเพื่อนเขาสงสัย
ก็ตอบเขาไปตรงๆว่าฉันบริหารงานแบบนี้ ไม่ใช่บริหารงานแบบเอาเปรียบลูกน้อง